Alþýðublaðið - 14.03.1922, Blaðsíða 4
4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
— Yfirlögregluþjónn einn i
Stokkhólmi hefir oröið uppvís að
ólöglegri áfengissölu til sveita-
tnanna. Siíkt skeður ekki á Ísíandi.
— Enskir vélasiniðir feldu með
50 240 atkv. gegn 35,525 atkv.,
samningatilboð atvinnurekenda,
viðvíkjatidt eftirvinnu.
— Fiffltn menn vopnaðir réðust
inn í banka í Pittsb^rgh í Aoie
ríku, drápu gjatdkerann og rændu
100 þús doliurum. Koniust þeir
undan á bifretð en mættu þá lög
reglubifreið, sem var á leið til
bankans, og tókst þar skotorusta
Voru þrir af ræniagjunum lund
teknir, eu tveir komust undan.
Eínn af þeim sem handteknir voru
reyndist að vera kvenmaður. Að
lögreglac kom svona fljótt á vett
vang var að þakka stúlku sem
var í bankanum. Hún iét eias og
það liði yfir sig og lét sig falla
á viðvörunar snerilinn, sem hringdi
bjöllu á lögreglustöðinni
— Rússneski rithöfundurinn
Malo v, sem er búsettur í Berlín,
hefir verið handtekinn af lögregl
unni fyrir kommúnista undirróður
— Póitsamband komst á milli
Ítalíu og Rússlands jafnskjótt og
verzlunarsamningarnir komust á.
Simasamband komst á 15. febr.
íslenzkur
heimili s,i ðnaður
Prjónaðar vörur:
Nær/atnaður (karlœ.)
Kvenskyrtur
Drengjaskyrtur
Telpukiukkur
Karlm.peysur
Drengjapeysur
Kven okkar
Karl manna sokkar
Sportsokker (litaðir og ólitaðir)
Drengjahúfur
Telpuhúfur
Vetlicgar (karlrn þæfðir & óþæfðir)
Treflar
Þessar vörur eru seldár
i Pósthússtræti 9.
Kaupfélag’ið.
j$yltingin i Rússlanði,
ágæt alþýðubók.
Odýrasta bókin sem komið
hefir út á árinu. — Kostar
aðeins 5 kr.
A fgreiðsla,
blaðsins er í Alþýðuhúsinu við
Ingólfastræti og Hverfisgötu.
Sími 988.
Auglýsingum sé skilað þangað
eða i Gutenberg, í sfðasta lagi
kl. io árdfgis þann dag sem þær
eiga að korna í blaðið.
Askriftagjaid ein kr. á mácuði.
Auglýsingaverð kr. 1,50 cm. eind.
Útsölumenn beðnir að gera skil
til afgreiðslunnar, að minsta kosti
ársfjórðungsiega.
Ágætt saltkjöt
fæst hjá Kaupfélaglnu
Pósthússtræti 9 og Laugav. 22 A
Simi 1026. Sfmi 728.
Alþbl. kostar I kr. á mánuðf.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Edgar Rice Burroughs: Tarzan.
búinn að borða, rak hann fingurnar ofan í silfurskál
með vatni i og þurkaði þær svo á snjóhvitri þurku.
Tarzan elti Kulonga allan daginn. Hann var alt af
rétt yfir honum í trjánum, eins og illur andi. Tvisvar
sinnum sá hann örvar hans fella að velli — í annað
sinn híenu, en í siðara skiftið smáapa. Dýrin dóu því
nær samstundis í bæði skiftin, því eitur Kulonga var
mjög sterkt.
Tarzan hugsaði mikið um þessa drápsaðferð. Hann
vissi, að þessi granna ör gat ekki einsömul valdið svo
skjótum dauða, því villidýrin voru svo oft illa útleikin
í bardögum hvert við annað og sakaði ekki.
Það hlaut að vera einhver falinn galdur við þessa ör,
sem gat drepið, þó ekki kæmi nema lítil rispa. Hann
varð að rannsaka það.
Um nóttina svaf Kulonga i stóru tré, og hærra í
sama trénu hnipraði Tarzan sig saman.
Þegar Kulonga vaknaði, sá hann að boginn og örv-
arnar voru horfnar. Svertinginn varð bæði hissa og
hræddur, en þó hræddari. Hann leitaði á jörðinni undir
trénu, og hann leitaði í trénu lika; en hvergi fann
hann bogann eða örvarnar, og engin merki um að
hann hefði verið heimsóttur.
Kulonga vaið dauðskelfdur. Hann hafði skotið spjóti
sínu að Kala og ekki tekið það aftur; og þegar hann
haíði nú mist bogann og örvarnar, var hann varnar-
laus fyrir árásum villidýranna. Eina vonin hans var að
ná heim eins fljótt og hann gat hlaupið.
Hann vissi, að hann var ekki langt að heiman, svo
hanu skundaði eftir stígnum.
Nokkra metra í burtu var Tarzan apabróðir. Hann.
stökk tré af tré á eftir Kulonga.
, Bogi og örvar Kulonga voru bundar við grein efst
upp í háu tré. Börkurinn var skorinn burt af stofnin-
um niður við jörð, og ofar hékk niður stór grein þver-
brotin. Þannig merkti Tarzan trén, er hann vildi þekkja
þau aftur.
Kulonga flýtti sér, og Tarzan var nú kominn svo
nærri honum, að hann sveiflaði sér því nær rétt yfir
höfði hans. Hann hélt nú á hringaðri taúg sinni í hægri
hendi. Hann var rétt að segja tilbúinn að kasta.
Tarzan stjaldraði að eins við, vegna þess að hann
vildi vita, hvar svertinginn ætti heima.
Alt 1 einu fékk hann að vita það, því snögglega
komu þeir að stóru rjóðri, sem var alsett einkennileg-
um greinum öðrum megin.
Tarzan var beint- fyrir ofan Kulonga, þegar hann
uppgötvaði þetta. Skóginn þraut skyndilega, og fyrir
framan þá lá tvö hundruð faðma breiður akur.
Tarzan varð að hraða sér, ella slapp fórnarlamb hans;
hann var líka svo vanur því að þurfa á snarræði að
halda, að ekkert bil var milli hugsunar og framkvæmdar.
Því var það, að þegar Kulonga kom út úr skógar-
þykninu, hlykkjaðist grant reipi yfir höfði hans, frá
lægstu greininni á stóru tré í skógarröndinni. Og áður
en konungssonurinn var kominn tólf skref inn í rjóðrið
small snara um háls honum.
Tarzan apabróðir dró Kulonga svo snögglega að sér,
að neyðaróp hans kafnaði í hálsi hans. Tarzan dró
sprikklandi svertingjann nær og nær, unz hann hékk í
lausu loíti; þá klifraði Tarzan neðar og dró svertingj-
ann inn í laufþyknið.
Nú batt hann reipið við stofninn, og rak hníf sinn
á kaf í hjarta fangans. Köju var hefnt.
Tarzan skoðaði sverfingjann í krók og kring; hann
hafði aldrei áður séð aðra mannveru. Hann sá hnífinh
sem hékk í fetil við lendar hans; hann sló eign sinni