Vísir


Vísir - 10.01.1980, Qupperneq 8

Vísir - 10.01.1980, Qupperneq 8
VÍSIR Fimmtudagurinn 10. janúar 1980 £=T Ritstiórnartulltrúar: Bragi Guðmundsson, Elias Snæland Jónsson. Fréttastjóri erlendra frétta: Guðmundur G. Pétursson. Blaðamenn: Axel Ammendrup, Halldór Reynisson, Jónina Michaelsdóttir, Katrin Pálsdóttir, Páll Magnússon, Sigurveig Jónsdóttir, Sæmundur Guðvinsson. Iþrottir: Gylfi Kristjánsson og Kjartan L Pálsson. utgefandi: Reykjaprent h/f Ljósmyndir: Gunnar V. André'sson, Jens Alexandersson. Framkvæmdastjóri: Davið Guðmundsson utlif og honnun: Gunnar Trausti Guðbjörnsson, Magnus Olafsson Ritstjórar: Olafur Ragnarsson Hörður Einarsson Auglysinga og sblustjóri: Páll Stefánsson Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson. f Auglysingar og skrifstotur: Siðumúla 8. Simar 86611 og 82260. Afgreiðsla: Stakkholti 2-4, simi 86611. Ritstjórn: Siðumúla 14, simi 86611 7 linur. 8 Askrift er kr. 4.500 á mánuði innanlands. Verð i lausasölu 230 kr. eintakið. Prentun Blaðaprent h/f / : '7 'jé ■ / ' \ j ' . Litil eöa engin upplýsingamiölun islenskra stjórnvalda varöandi okkar hliö Jan May- enmálsins hefur oröiö til þess aö almenningsálitiö og fjölmiölar i Noregi hafa tekiö mjög neikvæOa afstööu til málstaöar okkar. Þessu þarf aö breyta meö öflugri kynningarstarfsemi og styrkja þannig stööu okkar fyrir væntanlega samningagerö. Vísir skýrði f rá því í gær, að út- færsla landhelginnar við Græn- land í 200 siómilur væri nú til um- ræðu í dönsku ríkisstjórninni. Norskir fjölmiðlar hafa haldið fram, að útfærslan yrði 1. apríl. Ekki fékkst það atriði staðfest í Danmörku, en Eyvind Bolle sjá- varútvegsráðherra Norðmanna sagði að ákvörðun Dana um út- færslu myndi ýta á að Norðmenn færðu út landhelgina vió Jan Mayen i 200 sjómílur. Af þessu er Ijóst, að við íslendingar verðum nú að snúa okkur aftur að Jan AAayenmál- inu, sem legið hefur í láginni um skeið, en umræðum um það var fyrstfrestað vegna stjórnmálaá- standsins í Noregi og síðan vegna stjórnarkreppunnar hér á landi. Svo sem menn rekur minni til varð ekki einu sinni útkljáð í Jan AAayen-viðræðum íslendinga og Norðmanna, hvernig veiðikvót- um þjóðanna á loðnu við Jan AAayen yrði skipt á sumarvertíð- inni, hvað þá önnur ekki síður þýðingarmikil mál. Loðnudeilan hefur nú verið vakin upp vegna þess að íslensk veiðiskip hafa byrjað loðnuveið- ar að nýju og sjávarútvegsyfir- völd á íslandi hafa lýst yf ir að ó- hætt sé að veiða meira magn úr stof ninum en norskir og íslenskir fiskifræðingar urðu ásáttir um á síðasta ári. Sú ákvörðun byggist á nýjum niðurstöðum íslenskra f iskifræðinga af rannsóknum, sem Norðmenn áttu engan hlut að. Af lestri norskra blaða er Ijóst, að lítið sem ekkert hefur komið fram þar i landi um ástæður þess að íslendingar telja óhætt að veiða meira en áður hafði verið rætt um og hefur sá upplýsinga- skortur orðið til þess að al- menningsálitið er mjög andsnúið okkur og afstaða sjómanna og út- vegsmanna mjög neikvæð í garð okkar. Ber þar enn að sama brunni og oftast fyrr í deilum okkar við aðrar þjóðir, að upplýsingamiðl- un íslenskra stjórnvalda er í mol- um og ráðamenn virðast aldrei geta skilið hvers virði það er í milliríkjasamskiptum af þessu tagi að reka öfluga kynningar- starfsemi á málstað okkar. Þegar Jan AAayenmálið var sem mest á dagskrá hérlendis á siðasta ári var á þetta bent og var þá meðal annars rætt um nauð- syn þess að gera Norðmönnum grein fyrir ýmsum staðreyndum sem snerta ísland og Jan AAayen. I þessu sambandi má minna á ferðir íslendinga til eyjunnar og nýtingu hlunninda þar ásamt sögulegum heimildum, sem auka rétt okkar til Jan AAayen og auð- linda við eyna. Sömuleiðis þarf að leggja áherslu á ástæður þess að við lítum á loðnustofninn sem íslenskan fiskistofn. Nauðsynlegt er að íslensk stjórnvöld komi á framfæri í Noregi öllu því sem máli skiptir varðandi Jan AAayenmálið áður en formlega verður gengið frá nokkru við Norðmenn um út- færslu fiskveiðilögsögu við eyna og nýtingu á sjávarfangi eða auðlindum á landgrunninu í kringum eyna og á henni sjálfri. Þessi upplýsingamiðlun getur verið í margvíslegu formi, en aðalatriðið er að við látum ekki norsku þjóðina, sem án efa hefur veruleg áhrif á stefnu ráða- manna sinna, grundvalla afstöðu sina til Jan AAayenmálsins á ein- hliða norskum upplýsingum. Það kann ekki góðri lukku að stýra fyrir okkur íslendinga, sem eig- um að geta haft sterka stöðu í samningagerð þjóðanna um Jan AAayenmálið. Að eignast heimili Anna K. Brynjúlfsdóttir: JÚLIA OG SNORRI. Myndirnar teikn- aði Sólveig Þorbergsdóttir. Hergill, 1979. Höfundur bókarinnar JUlía og Snorri heitir Anna K. BrynjUlfs- dóttir. HUn er kennari að mennt og starfaði sem slikur um nokk- urra ára skeið. Núna skrifar hUn bækurhanda börnum og sér um barnasiðu i Visi. JUlia og Snorri er sjötta bókönnu. Hinar eru Bangsabörnin 1964, Bangsa- börnin i Hellalandi 1965, Matti Patti 1976, Geimveran Trilli 1977 og Rennum á regnboganum 1978. Allar þessar bækur eru skrifaðar með yngstu lesend- urna i huga og sömu sögu er að segja um JUliu og Snorra. 1 fyrri bókum sinum skrifar Anna um frekar óraunverulega hluti. Þannig fer hUn svipað að og flestir þeir sem skrifa bækur handa yngsta fólkinu. Hérna fer hUn þó að segja frá raunveru- leikanum, lifi og tilveru barna. Efnið sem hún byggir söguna á er ofarlega á baugi um þessar mundir, þ.e. vandamdl flótta- manna i fjarlægum heimsálf- ym. Islendingar hafa fengið grein- argóðar lýsingar á kjörum flóttamanna i fjölmiðlum á undanförnum mánuðum. Svar þjóðarinnar var að taka að sér hóp flóttamanna frá Vietnam, sem nU eru orðnir islenskir. Þetta fólk sem hvergi gat höfði sinu hallað hafði eignast heimili bókmenntir Sigurður Helgason skrifar um barnabækur eftir langvarandi hörmungar. JUlia litla fæddist i Eþiópiu. Þar bjó hUn við mjög bág kjör þegar kona sU, sem seinna varð móðir hennar fann hana og veitti henni umhyggju og hjálp. JUlia var foreldralaus og þvi ákvað konan að taka hana að sér. Skömmu eftir heimkom- una giftist móðir JUliu og vérður barnshafandi. Þegar sU litla kemur loks til Islands er Snorri bróðir hennar rétt nýfæddur, Sagan lýsir daglegu lifi þessara tveggja barna á fyrstu æviárun- um. Þar koma fyrir flest þau vandamál sem snUa að foreldr- um sem þurfa að vinna Uti. Sagan um JUliu og Snorra er mjög einföld. Þar eru engar málalengingar. Samt held ég að sá kjarni sem mér virðist höf- undur vera að benda á nái vel til lesenda. Sagan er fyrst og fremst jákvæð. HUn vekur spurningar hjá börnum. JUlia er* svört og Snorri hvitur. Samt hugsa þau mjög svipað, finna til á svipaðan hátt og þykir vænt um aðra á sama hátt. Þannig er verið að benda á, að börnin séu eins, enda þótt þau bUi á sitt hvorum hluta hnattarins. Loka- kaflinn lýsir þvi hvernig tvö börn, annað hvitt og hitt svart sjá veröldina Ut um gluggann á herberginu sinu. Það gerist á jólanóttina og þau skynja þá gleði og þann fögnuð/Sem jólin veita börnum,,nákvæmlega eins. Sagan er mjög geðþekk. HUn er laus við þann æsing sem margar barnabækur byggjast á. HUn segir bara frá hlutunum eins og þeir eiga sér stað. Ég tel bókina vera mjög frambærilega á barnabókamarkaðinum. Teikningarnar i bókinni eru eftir Sólveigu Þorbergsdóttur, sem er 15 ára gömul og nemandi i Vighólaskóla i Kópavogi. Þær eru prýðilegar og mér finnst vel til falíið að leita til barna og unglinga varðandi slik verkefni. Það er ótrUlega margt sem þau eru fær um að gera. Letur á bókinni er m jög skýrt. Það ætti að vera illa læsum börnum til hagræðis, þvi að besta leiðin til að verða læs, er jU að æfa sig að lesa bækur. Sigurður Helgason.

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.