Vísir - 22.01.1980, Blaðsíða 8

Þriftjudagur 22. janúar 1980
8
Utgefandi: Reykjaprent h/f
Framkvæmdastjóri: DaviA Guðmundsson
Ritstjorar: Olafur Ragnarsson
Hörður Einarsson
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Elías Snæland Jónsson. Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson
Fréttastjóri erlendra frétta: Guðmundur G. Pétursson. Dreilingarstjóri: Sigurður R. Petursson.
Blaðamenn: Axel Ammendrup, Halldór Reynisson, Jónina Michaelsdóttir, Kaírin
Pálsdóttir, Páll Magnússon, Sigurveig Jónsdóttir. Sæmundur Guðvinsson. Auglysingar og skrifstofur:
Iþrottir: Gylfi Kristjánsson og Kjartan L Pálsson. Siðumúla 8. Simar 86611 og 82260.
Ljósmyndir: Gunnar V. André'sson, Jens Alexandersscn Afgreiðsla: Stakkholti 2-4, siini 86611.
Utlil og hónnun: Gunnar Trausti Guðbjörnsson, Magnus Olafsson. Ritstjórn: Siðumúla 14, simi 86611 7 linur.
Askrift er kr. 4.500 á mánuði
innanlands. Verð i lausasölu
230 kr. eintakið.
Prentun Blaðaprent h/f
Innanfélagsmál eða oplnberl moldvlðrl
Moldviðri þaö, sem þyrlaft hefur verift upp i framhaldi af bréfi fréttamanna rikis-
fjölmiftlanna til siftareglunefndar Blaftamannafélagsins vegna ummæla um þá i Vísi
sýnir, aft fyrir mönnum vakir fyrst og fremst aft koma höggi á Indrifta G. Þorsteins-
son, rithöfund, sem sæti á I siftareglunefndinni.
Hvers vegna skyldu fréttamennirnir ekki einfaldlega hafa höfftaft meiöyrftamál
gegn ábyrgftarmönnum VIsis?
Innanfélagsnefnd I Blaða-
mannafélagi Islands, sem ber
nafnið siðareglunefnd, hefur
orðið umræðuefni í dagblöðum
undanfarið vegna bréfs frétta-
manna útvarps- og sjónvarps til
þeirrar nefndar. I bréfinu er
mælst til þess að nefndin taki til
athugunar skrif Svarthöfða í Vísi
um starfshætti fréttamannanna.
Það skýtur nokkuð skökku við,
að opinber umræða i f jölmiðlum
skuli hafin um þetta bréf. Þeir,
er um það hafa rætt, líta á það
sem kæru til siðareglunefndar-
innar, en tekið er skýrt fram í
viðurlagakaf la siðareglnanna, að
umræður um þau mál, sem vísað
sé til nefndarinnar skuli ekki
fara fram opinberlega, og ó-
heimilt sé að skýra frá úrskurði
nefndarinnar annars staðar en í
félagsbréfi Blaðamannafélags-
ins.
Svo virðist sem upphafsmönn-
um málsins, fréttamönnum út-
varps og sjónvarps, hafi ekki
verið kunnugt um þau ákvæði,
eða þá að þeir hafa frá upphafi
hugsað sér að flytja þetta mál
opinberlega í f jölmiðlum en ekki
innan félags.
Um leið og þeir sendu stjórn
Blaðamannafélagsins bréf sitt,
sendu þeir fjölmiðlum afrit af
því með beiðni um birtingu. I
kjölfar frásagna af bréfinu
hafa fylgt greinaskrif og nú síð-
ast leiðaraskrif. Höfundar nota
þetta tilefni tii þess að koma
höggi á Indriða G. Þorsteinsson,
rithöfund og fastan greinahöf-
und í Vísi, einn þeirra þriggja
manna, sem sæti eiga í siðanefnd
Blaðamannafélagsins.
Lengst gengur þó Jónas Krist-
jánsson, ritstjóri Dagblaðsins í
blaði sínu í gær, þar sem hann
slær því föstu að Indriði hafi
skrifað Svarthöfðapistla þá, sem
til umræðu eru, og gengur einnig
út frá því sem vísu, að ummæli
Svarthöfða um fréttamenn brjóti
i bága við siðareglur blaða-
manna. Segir Jónas, að málinu
hafi verið vísað frá siðanefnd-
inni af tæknilegum ástæðum og
Indriði hafi sloppið „fyrir tækni-
legt horn í skjóli dulnefnis", eins
og það er orðað í leiðaranum.
Það er augljóst að Jónas þarf
ekki á neinni siðanefnd að halda
Hann sest sjálfur í dómarasætið,
og fremur þar grófasta brotið í
þessu máli með því að dæma
Indriða G. Þorsteinsson sekan.
Brýtur hann þar þá meginreglu,
sem sérstaklega er áréttuð í siða-
reglum B.(. „að maður er sak-
iaus þar til sekt hans er sönnuð".
Hið rétta varðandi stöðu máls
fréttamannanna er, að siða-
reglunef ndin hef ur enn ekki tekið
það fyrir og mun ekki gera fyrr
en fréttamennirnir, sem þar
koma við sögu, hafa upplyst viss
atriði í framhaldi af getsökum
sínum um þá er sitja í siðareglu-
nefndinni.
Það moldviðri, sem þyrlað
hefur verið upp vegna þessa
máls opinberlega áður en málið
hefur verið tekið fyrir í siða-
reglunefndinni sýnir glöggt, að
annað býr að baki en áhugi
fréttamanna fyrir því að fá
formlega fjallað um tilefni
bréfsins innan Blaðamannafé-
lagsins.
Megináhugamál þeirra og
bakhjarlanna, sem geyst hafa
fram á ritvöllinn, er að ná sér
niðri á Indriða G. Þorsteinsson,
sem undir fullu nafni hefur i
ræðu og riti lýst skoðunum, sem
þeim falla ekki í geð. Meðal ann-
ars vilja þessir aðilar nú ýta hon-
um út úr siðareglunefnd Blaða-
mannafélagsins.
Ef fréttamennirnir hefðu í al-
vöru viljað fá úr því skorið, hvort
ákveðin ummæli í pistlum, sem
birtir voru undir dulnefni í Vísi,
teldust meiðandi hefðu þeir ein-
faldlega getað farið í meiðyrða-
mál við ritstjóra og ábyrgðar-
menn blaðsins. Þeir bera ábyrgð
á efni Vísis og þá er hægt að kæra
til dómstóla telji menn á sér brot-
ið.
ÞlóDhagsstofnun um
tmögur aiDÝOuöanfla-
lagslns varOandl
landbúnaðarmál:
Hvar á aö fá lánin?
vift útflutning, sem nemur 10%
af heildarframleiftslu.
Ef ætti aft bæta bændum upp
verölagsbreytingar aft veru-
legu leyti telur Þjófthagsstofn-
un, aö farift yrfti inn á þá braut
aö teygja verftábyrgft rikis-
sjóös fram yfir lögskylt
hámark eftir aft sú stefna hafi
verift mörkuft aö draga skuli úr
framleifts lu.
Meft öftrum orftum myndi
slík aftgerö örva til fram-
leiftsluaukningar, öfugt viö
stefnuna sföustu árin.
Eins telur Þjóöhagsstofnun,
aö þarna virftist vera um
beinar veröuppbætur efta
rekstrarstyrki aft ræfta, en þaft
orki tvimælis aft fjármagna
slíkt meö lántökum.
Aðstoð til einstaklinga
Þar sem harftindin á siftasta
árikomu mjög misjafnt niftur á
bændum, mælir Þjófthagsstofn-
un frekar meft einstaklings-
bundnum bótum en almennum.
Eöa eins og segir i skýrsl-
unni: ,,er e.t.v. eftlilegra aft
þeim sé mætt meft sérstökum
og sérgreindum ráftstöfunum
eins og fyrirhugaft er skv. lift
4.2. (lánsfétil Bjargráöasjófts)
fremur en almennum ráft-
stöfunum, eins og virftist felast
i tillögunni um útflutningsupp-
bætur umfram lögskylt
hámark.”
— SJ
„Ekki er Ijóst af hvaða
fé Bjargráðasjóði skuli
útvegað lánsfé né heldur
hve miklir fjármunir hér
kunna að vera í húfi,"
segir meðal annars í um-
sögn Þjóðhagsstofnunar
um tillögur Alþýðubanda-
lagsins i landbúnaðar-
málum.
Tillögurnar gera ráft fyrir,
aft Bjargráftasjófti verfti út-
vegaft lánsfé til aö lána bændum
vegna heyflutninga, afurfta-
tjóns og fófturkaupa á harft-
indaárinu 1979.
Ennfremur á aft bæta land-
búnaftinum óverfttryggftan út-
flutning landbúnaftarafurfta á
verftlagsárinu 1978-1979 og til
þess yrfti tekift 3ja milljarfta
króna lán.
lskýrslu Þjóöhagsstofnunar
er tekift fram, aftekki hafi verift
timi til aft kanna þessi atrifti
rækilega. Einnig er nefnt aft
erfitt sé aft segja mikift um
þær,þar sem í tillögunum komi
ekki fram hvafta aftili skuli afla
lánanna né hvar þau skuli
fengin.
Gengur þvert á aðra
stefnu.
Þjófthagsstofnun telur erfitt
aö afla innlendra lána til vift-
bótar þeim, sem fjárlagafrum-
tslenska lambakjötift er flutt út fyrir litift verft. Tillögur Alþýftubandalags ins gera ráft fyrir, aft iand-
búnaftinum verfti bættur óverfttryggftur útflutningur iandbúnaöarafurfta á verftlagsárinu 1978-1979
meft þriggja milljarfta króna láni.
vörpin gera ráft fyrir.
„En aukin erlend lántaka efta
yfirdráttur i Seftlabanka hlýtur
aft rýra skilyrftin til þess aft
draga úr verftbólgu,” segir
orftrétt í skýrslunni.
„Auk þess gengi hún þvert á
þá stefnu gagnvart erlendum
lántökum, sem fram kemur i
lift 5.3 i tillögunum, en þar er
gert ráft fyrir aukinni útgáfu
spariskirteina til aö draga úr
þenslu og þörf á erlendum lán-
tökum.”
Á að auka framleiðslu?
Veröábyrgft rikissjóös á út-
flutningi búvöru er takmörkuft