Vísir - 31.01.1980, Blaðsíða 14

14
vtsm
Fimmtudagur 31. janúar 1980
Pétur 'niorsteinsson ásamt er-
lendum gestum. Bréfritari spyr
hvers vegna fyrst niina sé
ástæöa til aö minnast sérstak-
lega á utanlandsferöir hans.
Hefði viljaö
heyra um
Asíuferðirnar
H.D. Reykjavik
hringdi:
„Mig langar til aö láta i ljósi
undrun mina á þvl nýmæli, sem
utanrikisráöuneytiö hefur tekiö
upp, þaö er aö halda blaöa-
mannafundi i framhaldi af ferö-
um sendimanna sinna til ann-
arra landa. Hvaö kemur ráöu-
neytinu til þess aö byrja þessa
starfsemi einmitt nilna, þegar
Pétur Thorsteinsson, sendi-
herra, kom frá Grænlandi?
Égmanekki til þess.aö Pétur
hafi séö ástæöu til aö greina
þjóöinni frá einstökum heim-
sóknum sinum til annarra landa
i starfi sinu sem sendiherra meö
þessum hætti. Þó hafa fáir
menn fariö jafn viöa og gaman
heföi ég haft af aö lesa I blööum
eöa heyra i litvarpi frásagnir
hans til dæmis frá feröum hans
til ýmissa rikja I Asiu, sem hann
hefur heimsótt sem fulltrúi Is-
lands slöustu árin. Upplýsingar
um málefni þeirra landa eru
fluttar okkur fyrir milli-
göngu útlendra fréttastofnana
og varla heyrast sum þessara
landa nefnd, nema þegar þar
geisa striö eöa einhver náttúru-
leg óáran herjar á þjóöirnar.
Éger ekki meö þessu aö lasta
þaö aö Pétur hefur séö ástæöu
til þess aö upplýsa okkur um
næstu granna okkar I Græn-
landi, en þaö hvarflaöi aö mér
aö fundurinn væri liöur i kynn-
ingarherferö Péturs fyrir for-
setakosningarnar. Framboðs-
ákvöröun hans skyldi þó ekki
hafa ráöiö einhverju um aö
hann telur rétt aö láta nú þjóö-
ina fylgjast meö feröum sinum
og árangri þeirra?”
varúð I
J.H. Garðabæ skrifar.
Mikiö hefur verið byggt af
hesthúsum i Vfðidalshverfinu
fyrirofan EJliöaároger þaö vel.
Þessufylgir aö sjálfsögöu fjölg-
unhrossa I hverfinu og aö sama
skapi aukinn umferöarþungi
akandi manna og riöandi
Um þetta er auövitaö ekkert
nema gott eitt aö segja, ef ekki
væri, aö á vissum staö kemur
öll umferöaraukning þessara
óliku „farartækja” á sama veg-
arspottann. Þar á ég viö leiöina
fyrir neöan grænu brekkuna
þeirra Fáksmanna viö Skeiö-
völlinn.
Þarna er enginn reiövegur en
oft hratt riöiö á bilveginum.
Þarna er llka eina billeiöin uppl
Viöidalshverfiö.
Einnig vill þaö brenna viö, aö
reiömenn haldi sig á bilvegin-|
um upp I sjálft Viöidalshverfiö,
þótt reiögata sé meöfram. Sá
iþróttaunnandi skrif-
ar:
Ég hef undrast þaö, hve Is-
lenskir stjórnmálamenn og is-
lenskir i'þróttamenn hafa þagaö
þunnu hljóöi um þá tillögu, aö
frjálsar þjóöir, og þá þ.á m. viö
Islendingar, sameinist um aö
sniöganga ólympiuleikana i
Moskvu I mótmælaskyni viö
innrás Rússa i Afganistan og
meöferöina á Sakarov og öörum
andófsmönnum. Sjálfum finnst
mér ekki koma til greina, aö
iþ-óttaæska íslands, sem á aö
vera fulltrúi fyrir drengskap og
heiöarlega keppni, sæki þessa
áróöurssýningu Rússa, þvi aö
auövitaö veröa Clympiuleikar I
Moskvu ekkert annaö en skraut-
sýning.
Ég varö þvi mjög ánægöur,
þegar ég rakst á grein eftir einn
okkar fremsta frjálsiþrótta-
mann og fyrrum Ólympiufara,
Agúst Asgeirsson, I Morgun-
blaöinu fyrir nokkrum dögum,
þar sem hann sagöi m.a.:
, ,Þaö er skoöun undirritaös aö
okkur Islendingum beri aö mót-
mæla aögeröum Sovétmanna I
Afganistan kröftuglega. Þaö
veröur bezt gert meö þvl aö
ganga I flokk meö öörum þjóö-
um og aflýsa þátttöku Islenzkra
Iþróttamanna I ólympluleikun-
um. 1 þaöminnsta bæriokkur aö
krefjast þess.aö leikarnir veröi
færöir burt frá Sovétrlkjunum.”
Ennfremur sagöi Agúst.:
„Þaö er sterkur leikur til að
mótmæla valdagirnd og árásar-
hneigö ráöamanna I Kreml og
þeirri kúgun, sem þeir beita
þegna sina og þjóöir viös vegar
um heim, aötaka af þeim Clym-
piuleikana. Þeir viröa Olymplu-
hugsjónina aö vettugi, og til-
gangur þeirra meö leikunum er
allur annar en aö heiðra hana.
Leikarnir eru þeim ákjósanlegt
áróöurstæki, ekki sist gagnvart
sovéskum þegnum, og þeir
ákváöu aö láta siglingakeppni
leikanna faraframi Tallin til aö
fá innlimun Eistlands viöur-
kennda inn á viö sem út á viö...
Ég skil kannski betur en
margir aörir þá aöstööu sem
fjölmargir Iþróttamenn, sem
annaöhvort hafa þegar náö
þeim lágmörkum, sem krafist
er til þátttöku I Olympluleikum,
eöa eru viö þau, eru i, og lagt
hafa mikiö af mörkum til þess
eins aö draumur þeirra um
þátttöku I Ólympiuleikum ræt-
ist. En eigum viö aö meta lang-
anir okkar meira en samvisk-
una? Er ekki full ástæöa til aö
koma einarölega fram viö
Sovðtmenn, svo aö viö veröum
ekki annars dregin til ábyrgöar
þegar þeir halda áfram of-
beldisaögeröum sinum gegn
öörum smáþjóöum aö leikunum
loknum?”
Þarna er vel og af sannri
Iþróttamennsku mælt. Ég vona,
aö fleiri islenskir iþróttamenn
verði til þess aö taka undir meö
Agústi.
Hér er veriö aö æfa fyrir ólympluleikana I Moskvu I sumar en bréf-
ritara finnst óæskilegt aö tslendingar sæki þá.
Aróður slel kar nlr í Moskvu
ðskýr markmiö vinslri flokkanna
Einn, sem hefur áhuga
á stjórnmá lum,
skrifar:
Eitt vekur athygli mlna I þeim
umræöum, sem fara fram um
þessar mundir um stjórnar-
myndunarviörasöur og tillögur
stjórnmálaflokkanna. Þaö er,
aöallirhinirsvonefndu vinstri”
flokkar greina ekki frá neinum
leiöum, heldur tala bara um al-
menn markmiö. Alþýöubanda-
lagiö segist til dæmis ætla aö
færa veröbólguna niöur i 25% en
þaö segir ekki, hvernig þaö
ætli aö gera þaö. Þetta er oröinn
leiöur ávani hjá stjórnmála-
mönnum, og mér finnst frétta-
víðldal
siöur er alveg þarflaus. Auk
þess aö vera stórhættulegur, þá
er þaö heldur ekki góö meöferö
á skepnunum aö rlöa gaddfreö-
inn veginn á háum sköflum.
Reiögötuna þarna þarf ein-
hvern veginn aö tengja sjálfum
vellinum og þá helst meö ein-
hverskonar reiövegi m illi grænu
brekkunnar og vallarins.
Annars þarf aö taka bilveginn
ööruvisi inn i Viöidalshverfiö,
þvi umferö riöandi manna og
akandi á bll, fer ekki saman.
Spurning er.hvortþaö væriekki
hægt fyrir ofan hverfiö.
Aö lokum skal þaö ítrekaö og
sú ábending þökkuö, sem kom
fram I sjónvarpsfrétt varöandi
áreksturinn viö Rauöavatn um
daginn, aö þaö er alveg oröiö
bráönauösynlegt aö fá göng
undir Suöurlandsveginn viö
Rauöavatn fyrir hestaumferö-
ina.
menn og aörir láta þá sleppa
alltof vel frá þessum óskýru, al-
mennu marlóniöum og yfirlýs-
ingum og upplestri óskalista.
Þaö eru allir I oröi kveönu sam-
mála um þaö, aö veröbdlgan
veröi aö hjaöna, en máliö er
auövitaö, hvernig hægt er aö
gera þaö.
Mér fannst gegna ööru máli um
tillögur SjálfStæöisflokksins,
sem hann lagöi fram fyrir kosn-
ingarnar, þar sem gert var ráö
fyrir stórfelldri lækkun rikisút-
gjalda, einkum lækkun niöur-
greiöslna, og fyrir miklu virk-
ara aöhaldi I peningamálum en
áöur. Ef viö ætlum aö vinna bug
á veröbólgunni, veröum viö aö
jafna allar sveiflurnar i sjávar-
útveginumog viö jöfnum.þær I
fyrsta lagi meöþvi aö takmarka
peningamagn I umferö og i öðru
lagi meö þvi aö gera atvinnulífiö
fjölbreyttara meö stóriöju og
smáiönaöi, rafvæöingu og hag-
nýtingu jarövarmans. Ég vona,
aö Sjálfstæöisflokkurinn hviki
ekki frá þessari leiö, þótt hún sé
vandfarin, þvi aö ef hann gerir
þaö, veröur enginn munur á
honum og sósialistaflokkunum.
Eru vinstri flokkarnir óskhyggjuflokka?
sandkorn
Sæmundur
Guövinsson
blaðamaöur
skrifar
Helgi, Hróllur
Magnús
Morgunblaöiö birti I vikunni
grein eftir mann er nefnir sig
Hrólf Sveinsson og greinin sett
upp á sama hátt og þegar
miklir andans menn skrifa I
blaðiö.eins og til dæmis Helgi
Hálfdánarson.
Hrólfur skrifar um forseta-
kosningarnar og segir meöal
annars aö svo sem þaö væri
alls kostar sanngjarnt aö ann-
ar hver forseti væri kvenkyns
hlyti þaö aö teljast jafnbrýnt
réttlætismál aö fjóröi hver
forseti sé örvhentur. Lætur
Hrólfur I þaö sklna aö hann
kynni aö gefa kost á sér ef fast
væri eftir þvi leitaö.
Eflaust veröur þessi grein
tilefni til skrifa af hálfu Helga
Hálfdánarsonar, enda munu
ekki aörir en hann þekkja
Hrólf þennan Sveinsson. Ef til
vill mun þó Magnús nokkur
Björnsson blanda sér i máliö,
en hann hefur lent I ritdeilum
viöHelga IMorgunblaöinu. En
auövitaö hefur Helgi Hrólfur
Magnús Hálfdánarson siöasta
oröiö eins og vanalega.
Lært á
snyrtingu
Mikiö errættum nauösyn á
bættum aöbdnaöi á vinnustöö-
um og fer ekki milli mála aö
vlöa er Urbóta þörf.
Sums staöar viröast menn
orönir svo vanir lélegum aö-
búnaöi aö þaö tekur þá tlma aö
venjast breytingum til bóta.
1 Málmi, tlmariti Málm- og
skipasmiöasambandsins, er
meöal annars aö finna viötal
viö starfsmann fyrirtækis sem
flutt er i ný húsakynni. Þar
segir i lokin:
„Snyrtiaöstaöan hér er til
fyrirmyndar, — fyrsta flokks,
— og er notuö I vaxandi mæli
eftir þvi sem menn venjast
þessu. Enda hefur hreinlætiö
aukist mikiö frá þvi sem áöur
var.”
Saga úr
Firðinum
Tveir Hafnfiröingar mætt-
ust á förnum vegi og bar ann-
ar pokaskjatta. Þeir tóku tal
saman.
— Hvaö ertu meö I pokan-
um?
— Kjúkiinga.
— Má ég eiga þá ef ég get
getiö upp á hvaö þeir eru
margir?
— Já, já. Þú mátt eiga þá
báöa.
— Látum okkur nd sjá. Ég
segi að þeir séu fimm.
Einskær
heppni
Maggi er grasekkjumaöur
um þessar mundir og þaö ,
hefur reynst ómögulegt aö ná I
hann á kvöldin. Siminn svarar
ekki. Þegar ég mætti honum I
gær spuröi ég hvers vegna
hann væri aldrei heima á
kvöldin.
— Sjáöu til, sagöi Maggi. A
hverju kvöidi kasta ég upp
fimmtlukaili um þaö hvort ég
á aö fara Ut eöa ekki og þaö fer
alltaf svo aö ég fer út. En ég
þurfti iika aö kasta upp sjö
sinnum á laugardagskvöldiö
þangaö til ég vann.