Alþýðublaðið - 18.03.1922, Blaðsíða 1

Alþýðublaðið
Geflð ét al AQ»ýltafloklaraM
“ - ”
1922 Laugardaginn 18. marz. 65 tölubiað
]ih|aaies kveðnr npp nýjan
ðjom yfir ðlafi frilrikssyni.
Dómur • í Islandsbankam&lunum.
' -m&enn
élafurj Ffiðrikason dæmduar i 20 þúe. kr.
skaðabntuv til Islandsbanka.
Ennfremur i 375 kröna mfliskostnað
og 300 króna sekt eða
60 daga einfalt fangelsi.
fJDómur er nú faliinn fyrir undir-
rétti í þeim fimm málum sem
stjórn íslandskanka höfðaði gegn
<Olafi Friðrikssyni haustið 1920
út af greinum er stóðu hér í blað
inu þá um sumarið.
Lesendum blaðsins eru kunn
ugar þær greinar; þær gengu all
ar út á að sýna aðgerðaleysi
landsxtjórnarinnar (Jóns Magnús-
sonar), ráðleysi bankastjórnarinnar,
>og það hvernig bankinn var að
alorsök í fjárkreppunni, sem þá
var farin að gera vart við sig,
með því að iána Fiskhringnum
nær þrefalt hlutafé bankans, eða
nær þriðjung af öilu fé, sem bank-
inn hafði yfir að ráða.
Það er nú liðið háift annað ár
síðan Ólafur Friðriksson reit áminst-
ar greinar í Alþýðublaðið, og sið-
an eru tímarhir búnir að sanna
það, að hann hafði rétt fyrir sér
■i því að óforsvaraniegt hefði verið
að lána Fiskhringnum — ekki
tíu mönnum — íjórtán miljónir
England 09 Genúafundurmn.
Eftir Philiþs Price.
** En f viðbót við það sem
Geddesnefndin vill láta spara á
herútbúnaði, vill hún láta spara
38 milj. á ýmsum gjaldaliðum er
snertir velferð almennings. Til
dæmis vill hún láta spara 18 milj.
stpd af því sem varið er til
| króna. enda er nú komið á dag
inn, að þetta hefir bakað bankan
um miljóna króna tjón, þó landið
og iandsmenn hafi beðið af því
ennþá gifurlegra tjón en bankinn
sjálfur. Eins hefir reynzlan sýnt
að Ólafur Friðiiksson hafði rétt
fyrir sér í þvl snm hann sagði
annað um bankann, t. d. að guli-
forði hans var ekki nema 730
þús. kr. á sama t(ma og banka
stjórnin setti það á ársreikning
bankans að bankinn hefði yfir
þrjár miljónir „I dönskum, norsk-
um og sænskum gullpeningum“.
Þrátt fyrir þetta cr Ó. F. nú
dæmdur i 20 þús. króna skaða-
bætur, sem bankinn þó sennilega
seint verður feitur af. Auk þess
á hann að borga málskostnað
375 krónur og 300 króna sekt.
En borgi hann ekki sektina, sem
hanh senniiaga neitar að gera,
þá á hann að fara 60 daga I
fangelii.
Svona er nú réttlætið á íslandil
fræðslu og uppeldismála, og vili
láta neyða kennara til þess að
lækka kaup sitt, og einnig vlll
hún láta fjölga börnum I hverjum
bekk. Fjöldi af kennurum verða
atvinnulausir ef tillögur nefndar-
innar verða teknar til greina. Eft-
irlaun örkumlamanna úr strlðinu
og á fé því sem varið er til heil-
brigðismála á að spara 5 miijónir.
Með þessu móti vonast Lloyd
Giorge til þess að geta komið
fram fyrir brezka kjósendúr án
þess að sú skömm hvlii á honum
að það sé stjórn hans sem sett
hafi England á kúpuna, með þvl
að spara á herútbúnaði og með
þv( að ná því sem a vantar að
velta byrðinni á hinn starfandi al-
menning, með þvi að gera léiegri
kjör hans og ræna hann þeim
smá endurbótum sem hann hefir
getað haft fram undanfarna ára-
tugi þrátt fyrir auðvaldsfyrirkomu-
lag þjóðféiagsins. Hvað sparnað-
inum á hinu fyrra viðvikur, þá
fær hann vafalaust þar stuðning
smáborgaranna (millistéttanna), og
viðvikjandi hinu seinna má vel
vera að hann geti slegið sér upp
á þvi að hafa verið sá, sem barð-
ist fyrir sparnaði En vel getur
þetta llka leitt tii skipbrots fyrir
stjórn Lloyd George. Megn mót-
spyrna gegn sparnaðinum er f
þeim stjórnardeildum sem spara
á við, cinkum þeim er snerta her-
málin, og stendur Winston Chur-
chill fyrir þeirri mótspyinu. Sér
hinn sfðarnefndi fram á það, að
hafi þeir sem Englandi ráða ekki
nóg af flugvé!um,og eiturgassprengi-
kúlum, til þess að kasta niður f
þorp og borgir tndverja og
Egypta, þá muni frægð brezka
heimsveldisins föina eins og frægð
Ivans grimma. Lloyd George ætl-
ar nú að varpa ( sorphauginn öil-
um þeim endurbótum sem hann
barði í gegn á „frjálslyndisárum"
sfnum, til þess að komist verði
hjá þvi að skattleggja stóru land-
eigendurna og iðnaðarauðvaldið —
þessi einfaldi sannleikur er þó lik-
legur að verða til þess að gera
hann ilia liðinn af (jölda manns.
Hann er nú ennþá einu sinni
viti sfnu fjær f leit eftir einhverju
„slagorði" er geti virnað eftirtekt
almennings að beinast að hinu
raunverulega ásigkomulagi Eng-
iands. Hann vonast nú eftir að
Genúafundurinn geti orðið honum
hjáiplegur með að finna slikt slag-
oið, og cins og hann geti ráðið
fram úr einhverjum þeim vanda-