Vísir - 22.02.1980, Blaðsíða 8

vtsm
Föstudagur 22. febrúar 1980
8

Otgefandi: Reykjaprent h/f
Framkvæmdastjóri: Davií Guðmundsson
Ritstjórar: Olafur Ragnarsson
Hörður Einarsson
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Elías Snæland Jónsson.
Fréttastjóri eriendra frétta: Guðmundur G. Pétursson.
Blaðamenn: Axel Ammendrup, Hannes Sigurðsson, Halldór Reynisson, lllugi
Jökulsson, Jónlna Michaelsdóttir, Katrin Pálsdóttir, Páll Magnússon, Sæmundur
Guðvinsson.
Iþróttir: Gylti Kristjánsson og Kjartan L. Pálsson.
Ljósmyndir: Gunnar V. Andrésson, Jens Alexandersson.
Utlit og hönnun: Gunnar Trausti Guðbjörnsson, Magnús Olafsson.
Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson Askrift er kr. 4.500 á mánuði
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson. innanlands.
Verð i lausasölu
230 kr. eintakið.
Auglýsingar og skrifstofur:
Siðumúla 8. Simar 86611 og 82260.
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4, simi 86611.
Ritstjórn: Siðumúla 14, simi 86611 7 linur. Prentun Blaðaprent h/f.
Moskvulelkarnir eru pólltískir
Nú er taliö vlst aö 50-60 þjööir muni veröa viö áskorun Carters Bandarlkjaforseta um aö
sniöganga ólympluleikana IMoskvu. Meöal þeirra má nefna Noreg, England, Kanada,
Holiand, Japan, Klna, Nýja Sjáland, Ástraltu, yfir tuttugu rlki Múhameöstrúarmanna
ýmis Afrlkurlki og aö öllum likindum Vestur-Þýskaland og Frakkland.
Þaö er nú orðið I jóst, að sumar-
ólympíuleikarnir í Moskvu verða
ekki sú alþjóðaíþróttahátíð sem
þeir hefðu orðið ef ekki hefði
komið til versnandi ástand í al-
þjóðamálum í kjölfar hernaðar-
innrásar Sovétríkjanna í
Afganistan og aukinna ofsókna
sovéskra stjórnvalda á hendur
andófsmönnum f Sovétríkjunum.
Endanleg ákvörðun Bandaríkj-
anna um að senda ekki íþrótta-
menn til þátttöku í leikunum ligg-
ur nú fyrir, þó að hin formlega
ákvörðun verði tekin síðar.
Aðildarríki Efnahagsbandalags
Evrópu hafa ákveðið að fresta
formlegri ákvörðun sinni þar til
séð verður, hvort Sovétríkin fall-
ast á þá tillögu þeirra, að
Afganistan verði gert hlutlaust
ríki með alþjóðlegu samkomu-
lagi með svipuðum hætti og gerð-
ist um Austurríki árið 1955. Fæst-
ir búast við, að ráðamenn Sovét-
ríkjanna gangist inn á þá hug-
mynd, og er þá f ullvíst, að a.m.k.
flest Efnahagsbandalagslöndin
muni ákveða að sniðganga
AAoskvuleikana. Lengi vel var
gert ráð fyrir, að Vestur-Þjóð-
verjar og Frakkar teldu það
þjóna hagsmunum sínum að
senda íþróttafólk til AAoskvu
hvað svo sem aðrar þjóðir gerðu.
En nú þykir nær öruggt að Vest-
ur-Þjóðverjar fari hvergi og vax-
andi líkurá, að Frakkar sitji líka
heima. íþróttamálaráðherra
Frakklands, sem í upphafi hafði
lýst því yf ir, að ekki kæmi annað
til mála en að Frakkar tækju þátt
í AAoskvuleikunum þrátt fyrir
síðustu atburði í alþjóðamálum,
hef ur nú dregið í land og sagt, að
Frakkar muni ekki senda
íþróttafólk sitt til leikanna nema
þeir verði í reynd alþjóðlegir
leikar. Og það verða þeir auðvit-
að ekki, ef 50-60 þjóðir ákveða að
sniðganga þá, þ.ó m. allar helstu
íþróttaþjóðir heims utan komm-
únistaríkjanna.
Þrátt fyrir allt, sem á hefur
gengið siðustu mánuðina, eru enn
ýmsir, m.a. hér á landi, sem
halda því fram, að þjóðir heims
eigi að taka þátt í AAoskvuleikun-
um, eins og ekkert hafi í skorist.
Það á ekki að blanda saman
íþróttum og stjórnmálum, segja
þeir. Undir þessa frómu ósk er í
sjálfu sér hægt að taka. En hinn
kaldi raunveruleiki er bara ekki í
samræmi við þessa fallegu
draumsýn. íþróttum og stjórn-
málum er sífellt blandað saman
og engin ríki gera það í ríkara
mæli en Sovétríkin og önnur
kommúnistaríki. Sovétmenn
hamra stöðugt á því, að afrek
íþróttamanna þeirra séu að
þakka „hinu göfuga þjóðskipu-
lagi kommúnismans". Og þeir
halda því fram, að ákvörðunin
um að halda Ólympíuleikana í
AAoskvu hafi falið í sér viður-
kenningu á friðarstefnu Sovét-
stjórnarinnar og yfirburðum
sovésks þjóðskipulags. Þó að
þessi túlkun ráðamannanna í
Kreml sé að vísu alröng, þá er
hitt staðreynd, að ákvörðunin um
að halda Olympíuleikana í
AAoskvu var af pólitískum toga
spunnin. Hún var tekin á blóma-
skeiði slökunarstefnunnar og var
af hálfu vestrænna þjóða hugsuð
sem viljayfirlýsing um frið milli
Austurs og Vesturs og góða sam-
búð hinna ólíku þjóðfélagskerfa.
Entímabil slökunarstefnunnar
er liðið, a.m.k. í bili. Nú ríkir
spenna í öllum samskiptum Aust-
urs og Vesturs. Við það verða
menn að horfast í augu, þó að
þeir vil ji vinna að breytingu á því
ástandi. Af því leiðir m.a. að ís-
lenskir stjórnmálamenn og ís-
lensk íþróttahreyfing geta ekki
frekar en aðrir lifað í einhverj-
um draumaheimi. í sambandi við
Ólympíuleikana í AAoskvu standa
íslendingar einfaldlega frammi
f yrir því, hvort þeir ætla að skipa
sér í fylkingu þeirra þjóða, sem
vilja fordæma ofbeldið eða í
fylkingu þeirra þjóða, sem vilja
leggja blessun sína yfir það eða
loka augunum fyrir því.
„KAUPMATTUR VÆRI
TÍU PRÓSENTUM MEIRI
- ef verðbóigan væri eins og 1971 seglr Hjalll Geir
Krlstiánsson formaður versiunarráðs fslands
,,Sé vilji og markviss efna-
hagsstefna fyrir hendi er hægt
aö halda jafnvægi I efnahags-
málum”, sagöi Hjalti Geir
Kristjánsson formaöur
Verslunarráös tslands þegar
hann setti 59. aöalfund ráösins I
gær á Hótel Loftleiöum.
Hann bætti viö aö ef veröbólg-
an heföi veriö svipuö allan
siöasta áratug og hún var áriö
1971 eöa 3% yfir áriö myndi eitt
franskbrauö kosta 23 krónur i
staö 209 króna og kiló af ýsuflök-
um myndi kosta um 90 krónur i
staö 1000 króna. Og heföu ís-
lendingar búiö viö stööugt
verölag heföi hagvöxtur, oröiö
aö minnsta kosti 1% meiri aö
meöaltali á ári en hann varö i
raun. Kaupmáttur væri þvi 10%
meiri en hann nú er og þaö sem
meira væri, vextir væru 4-5% I
staö 45% og lánastofnanir ættu
gnægö fjár til útlána. Fjár-
festingar einstaklinga og at-
vinnuvega heföu grundvallast á
þjóöhagslegri arösemi I staö
ávinnings I skjóli óverötryggöra
lána. Loks væri hagur atvinnu-
vega þjóöarbúsins traustur I
staö þesL aö nú þyldum viö illa
minnstu áföll án almennrar
kjaraskeröingar.
Stefnumörkun
Hjalti Geir hóf ræöu sina á aö
minnast látinna félaga og Jóns
Gislasonar fyrrverandi skóla-
stjóra Verslunarskólans. Þá
fjallaöi hann um framvindu
efnahagsmála 1979, stefnu-
mörkun, nýja rlkisstjórn, fram-
tiöina og stjórnun.
Hjalti Geir Kristjánsson for-
maöur.
Hann og aörir ræöumenn
lögöu megináherslu á nauösyn
þess aö vinna bug á veröbólg-
unniog Hjalti sagöi aö markviss
og samræmd efnahagsstefna
væri forsenda þess aö þaö tæk-
ist. Varöandi stefnumörkun
sagöi hann:
Viö viljum frjálsa verömynd-
un og frjálsan sparnaö I þágu
aröbærs atvinnurekstrar.
Viö viljum friverslun og
frjálsa gjaldeyrisverslun.
Viö viljum samdrátt rikisum-
svifa og minni skattheimtu.
Viö teljum aö þessi starfsskil-
yröi til handa atvinnulifinu
skapi ákjósanlegasta jaröveg-
inn til aö bæta lffskjör allra
landsmanna.
Ósamræmi i stjórnar-
sáttmálanum
Um stjórnarsáttmála hinnar
nýju rikisstjórnar sagöi Hjalti
Geir aö efnisatriöi hans væru á
margan hátt afar óljós. Hvergi
væri minnst á grundvallaratriöi
eins og skattamál. Ekki væri
hægt aö sjá aö hin nýja rikis-
stjórn fylgdi samræmdri stefnu
I efnahagsmálum þegar til
dæmis ætti aö takmarka verö-
hækkanir meö valdboöi án þess
þó aö sömu takmarkanir giltu I
Frá aöalfundi Verslunarráös Islands á Hótel Loftleiöum I gær.
launamálum. Hætt væri viö aö
launþegar geröu. sér ekki aö
góöu aö fá engar veröbætur á si-
hækkandi verölagi, llkt og nú
væri stefnt aö gagnvart at-
vinnurekstri. Ljóst væri aö er-
fitt yröi aö samrýma hin ýmsu
markmiö málefnasamningsins
án þess aö varpa veröbólgubar-
áttunni fyrir róöa eöa stórauka
skattheimtu.
Islendingar hafa dreg-
ist aftur úr
Um framtlöina sagöi Hjalti
Geir aö tlmamót væru I aösigi
og aö framundan væru glfurleg-
ar framfarir I tækni og vlsind-
um og heföu Islendingar dregist
aftur úr I þeirri þróun.
„Telja má aö ekki berist
hingaö nema hluti þeirra tækni-
nýjunga sem völ er á erlendis.
Til lengri tlma leiöir sllkt óhjá-
kvæmilega til afturfarar. Meö
frlverslun og harönandi sam-
keppni viö önnur lönd um
markaöi og vinnuafl, dugar ekki
aö hanga aftan I lestinni. Aukin
tækniþekking I heiminum
veröur aö berast hingaö jafn-
skjótt og hún kemur fram er-
lendis. Aö öörum kosti veröum
viö hvorki samkeppnisfærir viö
erlenda aöila né getum aukiö
framleiöni og skapaö bætt llfs-
kjör.
A komandi áratug er þörf
gagnsóknar. Sú sókn byggist
fyrst og fremst á stjórnendum
og eigendum atvinnufyrirtækja
og leggur þar meö þunga skyldu
á heröar þeim. Abyrgö stjórn-
valda er ekki siöri þar sem
nauösyn er á gjörbreyttri efna-
hagsstefnu sem ýtirundir þessa
sókn, en dregur ekki úr henni
eins og nú er. Markviss efna-
hagsstefna stjórnvalda er
nauösynleg til þess aö atvinnu-
llfinu takist aö sinna þessari
skyldu”, sagöi Hjalti Geir
Kristjánsson. _JM