Vísir - 05.03.1980, Blaðsíða 16

VÍSIR
Miðvikudagur 5. mars 1980
Umsjón: Katrln
Pálsdóttir
„Að sýna innan um
súrmeti og hákarl”
- Spjallað við Jónas Guðmundsson
Markaður með fðt og muni
Hvöt, félag sjálfstæðiskvenna i
Reykjavik, heldur flóamarkað I
Valhöll, sjálfstæðishúsinu Háa-
leitisbraut á sunnudaginn kemur
þ. 8. mars og stendur frá klukkan
14.00 til 18.00.
Formaður fjáröflunarnefndar
uppiysti að margt eigulegra
muna og góður fatnaöur verði á
boðstólum og molakaffi frambor-
ið, þannig aö fólk getur látið sér
liða vel á meðan það Ihugar kaup-
in.
Félagsmenn, sem ætla að koma
varningi á markaöinn eru beönir
að koma þeim til nefndarinnar I
Valhöll laugardaginn 8. mars kl.
14.00.
Rue de Rivoli nú gert, og þetta á
ég sauðkindinni allt að þakka,
að verða orðinn partur af þess-
ari yndislegu götu”.
Menning á opinberu
framfæri.
„Menningarumræöuna á ís-
landi, kalla ég salmonellamenn-
inguna til heiöurs kæfurann-
sóknum landsins. Nú á að byrja
að eitra menninguna með pen-
ingum. Listin á að vera „réttur”
allra manna. Verkamaður á rétt
á vinnu. Það er undirstaða sem
þó hvilir á allt annarri forsendu.
Islenskir námsmenn éta nú þeg-
ar allan sildarafla þjóöarinnar,
brúttó, eða sem nemur andvirði
hans og nú á að búa til nýja inn-
þjóð I þjóðinni, rikisrekna lista-
menn. Ég held að þegar sé kom-
ið of mikið af peningum frá rik-
inu og samfélginu i listimar
Við eigum að hafa lista-
skóla, en við eigum siðan að
gera þá kröfu að „listafólkið”
geti staðið á löppunum. Meira
segja nýfæddur kálfur getur
það.
Þessir þurfalingar munu engu
verki skila. Það er mikil og vond
reynsla af peningum I Islenskri
menningu. Borgararnir eiga
eitthvað annað skilið en að verið
sé að eyðileggja listina með
peningum sem ekki eru til, á
sama tima og margt fólk hefur
varla ofan i sig að éta, eða lág-
launafólkið.
Við ættum frekar að styðja at-
vinnuvegina þannig aö þeir geti
greitt kaup, þar er allur réttur
til fjármuna fyrir hendi”.
Listin og barnakennar-
ar.
„Svo við höldum áfram með
þennan útúrdúr frá Parisarsýn-
ingunni, þá hefur Framsókn
aldrei getað greint milli
kennslumála og lista. Halda að
listir heyri beint undir alla
barnakennara landsins. Annars
kjósa þeir yfirleitt að fela
kommúnistum alla menningu I
landinu og er veitingin á
prófessorsembættinu I sögu
besta dæmið um þaö. Þar er
organisti skipaöur til að kenna á
pianó, sérfræðingur I Land-
námu með hálfgerða falleinkum
á doktorsprófi I Lundi, er skip-
aöur til þess aö kenna almenna
sögu, bara af þvi að kommarnir
heimta það, ásamt c.a. 10 er-
lendum málakennurum, sem
Ragnar Arnalds flutti hingað
frá Sviþjóð eða einhverju öðru
járntjaldslandi. Þetta hefur
meira gildi en að prófessorinn
kunni sitt fag — og Framsókn
leggst auðvitað ekki á móti Al-
þýðubandalaginu I grundvallar-
atriöum.
Það hefur komið fram aö Ing-
var Gislason menntamálaráö-
herra hefur áður hafnaö ráð-
herradómi, hann getur þvi
naumast talist valdafikinn. Ing-
var er menningarmaður, og ég
veit ekki hvort hann hefur hafn-
aö þvi aö verða ráðherra, en á
dögunum hafnaöi hann þvi að
minnsta kosti og lét aðra gegna
þessu embætti.
Svo ég vlki aftur til Parlsar,
þá var þarna yfirlitssýning á
verkum Salvador Dali. Þarna
varð að hleypa fólkinu inn I holl-
um. ÞUsundir manna sáu sýn-
inguna hvern dag, og hefur hann
þó aldrei verið á opinberu fram-
færi með sina hluti. Hann gekk i
listaskóla i Madrid og hélt siðan
með föng sin út 1 heim og hefur
staöið á eigin fótum siöan. Á Is-
landi væri svona maður illa
staddur”.
Tage Martin Hörling, skóla-
stjóri hefur tekið við starfi sem
sýningarstjóri Norrænu listamið-
stöðvarinnar I !Helsingfors i Finn-
landi. Hann er fyrsti maðurinn
sem gegnir þessu embætti.
Hörling er frá Umea, þar sem
hann hefur verið skólastjóri
myndlistarskólans. Hann stjórn-
aði einnig um tima sýningasal
Grafiska félagsins I Stokkhólmi
og sjálfur er hann starfandi lista-
maður.
Verkefni hans við Listamið-
stöðina verður einkum að sjá um
farandsýningar á Norðurlöndum
svo og sýningasal Listamiðstööv-
arinnar I Sveaborg.
„Sýningin á málverkum eftir
okkur Valtý Pétursson var opn-
uð 15. febrúar I París, i sal sem
heitir Regnboginn. Hann er I
mikilli byggingu sem heitir
Galleri Lafayette Concorde, en
það er einhvers konar ráð-
stefnuhótel og menningarstöð,
sem ég kann ekki að lýsa”,
sagði Jónas Guðmundsson I
spjalli við Visi um Parisarsýn-
inguna.
„Frakkar gjöra mikið af þvi
þessi árin aö endurreisa stór-
byggingar i gömlum bæjarhlut-
um og blanda þá öllu saman,
verslunum, kvikmyndahúsum,
listasölum, ibúðarhúsnæði og
einhver sagði mér að það væri
korters gangur eftir jarðhæð
hússins endilangri. Þetta er þvi
einskonar smáborg I borginni.
Regnboginn er á 7. hæð. Það
er matsalur af finni sortinni, en
auk þess eru haldnar þar mynd-
listarsýningar og i öðrum sal
minni.”
Að sýna með sauðkind-
inni.
„Við vorum þarna á sérstakri
Islandskynningu er Islenska
sendiráðið I Paris stóð að ásamt
atvinnuvegunum. Þeir voru
með kynningu á islenskum mat-
vælum og ullarfatnaði þarna og
reyndar I fleiri borgum I Frakk-
landi, en myndlistarsýningin
var aðeins I Paris.
Það má þvi segja að við vær-
um öðrum þræði að sýna innan
um súrmeti og hákall, og með
sauðkindinni og er það sérstakt
ánægjuefni út af fyrir sig.
Ég var verulega hrifinn af
þessu unga fólki sem ér að
kynna Islenskar vörur, bæði
hvað íslenska ullin er falleg og
stúlkurnar lausar við allan þann
vandræðagang er fylgir þjóðum
er hafa vont göngulag, svona al-
mennt. Hilmar Jónsson Veit-
ingastjóri Loftleiða stjórnaði
svo öllu þessu af miklum skör-
ungsskap, en hann er sonur Jóns
heitins frá Ljárskógum.
„Hvað sýninguna varðar, þá
veit ég ekki hvort hægt er að
segja hvort málverkasýning
gengur vel eða illa, svona eins
og t.d. fyrstihús eða loðnuverk-
smiðja. Paris er orkustöð allrar
myndlistar og i raun og veru
varðar öngvan mann um mínar
myndir, þannig séð. Paris beið
ekki með öndina I hálsinum
a.m.k. en menn töluðu vinsam-
lega um þessi verk og einhver
milljóner keypti a.m.k. tvö verk
eftir mig. Ég veit ekkert um
þennan mann, nema hann býr I
Rue de Rivoli sem er finasta
íbúðargata þessarar borgar.
Tómar hallir og fegurð og pen-
ingar. Var það ekki Kipling sem
sagði: Ég hef veitt mér alla þá
gleði er ég hefi náö að komast
yfir, og nú verð ég að borga fyr-
ir það og það hefur maöurinn I
Jónas Guðmundsson
Valtýr Pétursson
Tage Martin Hörling
Sýningarstjðri
Norrænu
listamiðstöðvarinnar
The Doobie Brothers
ROKKID SLÆR
ÖT DISKÚID
Rokkið sló diskóið út við veit-
ingu Grammyverðlaunanna
bandarisku. Það voru The Doobie
Brothers sem fóru heim meö fern
verðlaun, en diskódrottningin
Donna Summer aðeins með ein.
Það var fyrir lag sitt Hot Stuff,
sem reyndar flokkast frekar und-
ir rokk en diskó.
The Doobie Brothers, sem hafa
starfað i um tiu ár hlutu verðlaun
fyrir plötu ársins, sem var valin
What a Fool Believes.
Þá fengu þeir Michael McDon-
ald og Kenny Loggins verðlaun
fyrir þetta sama lag, fyrir bestu
útsetninguna.
Þá fengu þeir félagar i The
Doobie Brothers einnig verðlaun
fyrir lög sin „Minute by Minute”
og What a Fool Believes.
Billy Joel, sem sópaði til sin
verðlaununum i fyrra vann verö-
launin I ár fyrir bestu stóru plöt-
una ,,52nd Street” og einnig fyrir
bestan söng.
Dionne Warwick fékk verðlaun
fyrir sjónvarpsþátt sinn, en þetta
eru fyrstu Grammyverölaunin
sem hún vinnur til i tiu ár.