Vísir - 15.03.1980, Blaðsíða 5

Laugardagur 15. mars 1980
5
lægð frá La Grande Terre.
Maðurinn sagði aö sin eina hugs-
un hefði sniiist um það aö komast
burtu eins fljótt og mögulegt var.
Annað vitni bar að Gustave
heföi sagt að annar handleggur
litlu stídkunnar hefði hreyfst þeg-
ar hann kom að henni og aö hún
heföi stunið.
Sebeille taldi sig nú vita nokk-
um veginn hver moröinginn væri.
Hann kallaði Gustave fyrir sig
og sagöi honum frá framburði
vitnanna. Gustave viöurkenndi að
honum hefði sýnst telpan hreyfa
sig og stynja og þd hefði hann
flýtt sér upp á veginn til aö fá að-
stoð.
Sebeille spurði hann hvort ekki
hefði verið rétt að kalla til lækni.
Gustave játti þvi en fannst hann
hafa nóg að gert með þvi að láta
ná i lögregluna.
Sebeille var sannfæröur um að
Gustave vissi meira en hann vildi
láta uppiog lét þvi handtaka hann
fyrir að hafa ekki sinnt þeirri
borgaralegu skyldu aö aöstoða
samborgara sinn sem var i
nauöum staddur. Það sem Se-
beille lagði mesta áherslu á var
það aö Gustave haföi sagt Olivier
aöhann héldi að fleiri heföu verið
drepnir. Gustave hefði vitaö aö
foreldrar telpunnar hefðu verið
myrtir áður en hann kallaði á
hjálp. Þessu neitaði Gustave.
Hann hefði þá fyrst fundiö hjónin
þegar Olivier hefði verið lagður
af stað.
Nú liöu dagar og vikur og
hvorki gekk né rak með rannsókn
Sebeilles. ÞegarsvoGustave kom
fyrir réttinn kom ekkert þaö fram
sem hægt var að ákæra hann
fyrir. Hann var látinn laus. A La
Grande Terre gekk lifið sinn
vanagang.
Fyrir Sebeille var þetta ógur-
legt áfall. Hann sem hafði verið
svo viss um að lausnin væri innan
seilingar og svo var öllu kippt út
úr höndunum á honum.
Nú fóru að heyrast óánægju-
raddir og Sebeille og rannsóknar-
lögreglan i Marseilles var gagn-
rýnd fyrir slæleg vinnubrögð.
Englendingar kvörtuðu undan þvi
að Scotland Yard hefði ekki verið
leyftaö sjá um rannsókn málsins.
Sebeille var oröinn úrkula von-
ar og rannsókninni löngu hætt,
þegar nýtt vitni gaf. sig skyndi-
lega fram. Jacques Ricard hét
maðurinn og var sölumaöur.
Hann var vanur að taka daginn
snemmaog þennan umrædda dag
ókhann klukkan 6.30 fram hjá La
Grande Terre. Hann sagöist hafa
séðkonu liggjandi á jörðinni með
teppi breitt yfir sig.
„Ég hugsaði sem svo að henni
hlyti að hafa verið heitt og þvl
lagst til svefns undir berum
himni. Eg tel vist að þarna hafi
veriö laföi Drummond, þó aö ég
geti auövitaö ekki svariö fyrir
það. Ég sá bilinn og ensku númer-
in á honum...
Sebelle hlustaði þolinmóöur á
vitniðen gatekki komiö auga á að
hann hefði nokkuð nýtt fram að
færa i málinu. En skyndilega
sperrti hann eyrun.... ég sá bara
konuna liggjandi á jörðinni við
hliöina á bilnum höfuð hennar
sneri að vélarhúsinu en fæturnir
að skottinu.
Sebeille: „Og?”
Ricard: „Nú þetta mál var i öll-
um blöðum og af þvi að ég hafði
verið þarna þá fylgdist ég meö
þvi sem um það var skrifað.
Sebeille: „Já?”
Ricard: ,,Þá sá ég að lögreglan
fannLafði Drummond liggjandi á
jörðunni þannig að höfuðiö sneri
aðbílnum en fæturnir frá honum.
Hún haföi sem sagt flutt sig um 9(1
gráður.
Sebeille: „Klukkan 6.50 lá hún
samsiöa bilnum en þegar lögregl-
ankomkl.7.10hafðihúnsem sagt
lagt land undir fót, er það sem þú
átt viö”.
Ricard: „Ég fæ ekki annað
séö”.
Sebeille hóf þegar aö yfirheyra
Gustave á ný og benti honum á að
fram væri komið vitni sem vissi
aö likið hefði verið fært úr staö.
„Ég fæ ekki annaö séö en að
snaran þrengist aö þér. Þú ert sá
eini sem áttir möguleika á að
flytja líkið. Sérfræðingarnir segja
að eina ástæöan sem þú gætir
hafa haft með þvi að flytja likiö
væri sú að fela vegsummerki.
Hver getur haft gagn af þvi að
Yfirheyrslurnar yfir Gaston
Dominici drógust á langinn. Þaö
fór gott orð af honum og það var
erfitt að koma auga á nokkra
ástæðu til þess aö þessi virðulegi
aldraöi maður gæti hafa myrt
þrjá friðsama ferðalanga.
Þá kom Sebeille i huga orð
Gustave Dominici: ,,AÖ geta af-
klætt sig þar sem allir gátu séö
þau”. „Og það virtist ekki angra
þau neitt”.
Sebeille beindi nú yfir-
heyrslunni inn á þessa braut.
„Þér fóruð til þess að lita á
skriðurnar ekki satt?”
„Jú".
„Þá genguð þér framhjá tjald-
stæðinu þar sem Drummond fjöl-
skyldan var?”
Ekkert svar.
„Um það leyti var fjölskyldan
að ganga til náða. Þér stönsuðuð
og stöldruöuð lengi viö ekki
satt?”
„Kannski smástund en svo hélt
ég áfram”.
„Ef við litum á uppdráttinn af
staðnum þar sem lik laföi
Drummond fannst þá má einnig
sjá að þar rétt hjá er stórt tré. Ef
að maöur hefði falið sig bak viö
tréð hefði hann getaö séð allt sem
geröistá tjaldstæðinu. Hann heföi
til dæmis getaö séö Lafði
Drummond afklæðast".
Spurningunum rigndi yfir Ga-
ston ogsmám saman var hægt að
toga það upp úr honum að hann
hafði séð Lafði Drummond af-
klæðast. Það haföi æst hann upp
oghannhafði gengið til hennar og
gerst nærgöngull.
Allt i einu var maður hennar
kominn og þeir slógust. Hann
greip I Gaston og reyndi að ná af
honum rifflinum sem Gaston bar
alltaf meðsér eftir að dimma tók.
Þá hljóp skot úr byssunni sem
fékk Drummond tilþess að sleppa
byssunni. Siöan hljóp hann yfir
veginn og Gaston elti hann.
Gaston Dominici hleypti af
banaskotunum tveimur og
Drummond hné niöur.
Nú var aftur fariö meðGaston á
morðstaðinn. Hann benti lög-
reglunni á alla þá staöi þar sem
atburðirnir höfðu átt sér staö.
Elizabeth var siðust fórnarlamba
Hér er Gaston Dominici ásamt lögreglumönnum á morðstaðnum.
Riffillinn sem lögreglumaöurinn heldur á fannst i Durance ánni þar
skammt frá.
tiylja verksummerki?Enginn ann-
ar en morðinginn sjálfur.
Gustave náfölnaöi - siðan fór
hann aö gráta. Sebeille ráðlagði
honum aö létta á samviskunni og
játa allt.
Skyndilega sagöi Gustave:
„Þaö var pabbi sem gerði það,
hann sagði mér það strax klukkan
4 um nóttina”.
Sá næsti sem Sebeille yfir-
heyrði var Clovis Dominici. Se-
beille sagði honum að Gustave
hefði lýst þvi yfir að faðir þeirra
væri morðinginn og spuröi hann
siöan hvort hann gæti staöfest
þaö. Clovis sagöi aö þeir
bræðumirhefðukomið sér saman
um að koma ekki upp um fööur
sinn, en fyrst Gustave heföi svikiö
loforöið þá sæi hann enga ástæðu
til þess að þegja lengur. Hann
vissi að faðir þeirra væri hinn
seki.
hans. Hún reyndi að flýja en hann
elti hana og baröi hana niður með
byssuskeptinu.
Þegar Sebeille og menn hans
sviðsettu moröið kom það þeim á
óvart hve hratt Dominici gat
hlaupiö. Hann var meö ólikindum
vel á sig kominn miðaö við aldur.
Þegar hann átti aö sýna
hvernig hann hafði kastað morö-
vopninu i ána gerðist nokkuö sem
kom öllum á óvart. Þegar hann
hafði kastaö byssunni fram af lit-
illi brú stökk hann sjálfur á eftir
henni augljóslega i þeim tilgangi
að fyrirfara sér. Tveir lögreglu-
menn stukku út i ána á eftir hon-
um og drógu hann á land nær
dauöa en lifi.
„Ég hefði átt að skjóta sjálfan
mig þegar ég kom heim”, voru
siöustu orð hans áður en hann var
færður i fangelsið.
■H Hi BHI
mm ■■ h tm Hiin ■■ n wm ps ni — m nn
í Vikingasal Hótels Loftleiða
í fmmhaldi af
víkingahófi, sem
haldið var við
frábærar
u ndirtektir á
Islandsviku í
Lundúnum
verður hóf á
Hótel Loftleiðum
fimmtudags
kvöldið 20. mars
SIÐAMAÐUR:
Hilmar B. Jónsson, veitingastjóri
STEIKARI:
Þórannn Guðlaugsson, yfirmatreiðshimaðtvr
HÓFÞULUR:
A rni Björnsson, þjóðháttafrœðingur
VÍKINGARÉTTIR:
fílandaður fiskréttur vikingsins
Kjötseyði fjallanna
Lambaiæri. steikarans
Eldfjallais
Matur framreiddur frá kl. 19.00
Borðpantanir í sima 22321 og 22322
Velkomin í Víkingasal
HOTEL
JloftleiðirI________________
ÚTBOÐ
Rafmagnsveitur ríkisins óska eftir tilboðum í
byggingu steyptra mastra og undirstaða stál-
turna i vesturlínu.
1. Þverun Gilsf jarðar 80015-RARIK
Bygging vegar og tveggja eyja, ásamt
undirstöðum tveggja stálturna og tveggja
steyptra mastra. Helstu magntölur eru:
Fyllingarefni ca. 25 þús. rúmm. og steypa
ca. 340 rúmm.
2. Þverun Þorskafjarðar 80016-RARIK
Bygging vegar og eyjar ásamt undirstöðu
stálmasturs og tveggja steyptra mastra.
Helstu magntölur eru: Fyllingarefni ca. 20
þús. rúmm., steypa ca. 280 rúmm.
Útboðsgögn verða seld á skrifstofu Raf-
magnsveitna ríkisins, Laugavegi 118, frá og
með mánudeginum 17. mars og kosta kr. 25
þús. hvort eintak.
RAFMAGNSVEITUR RIKISINS
N.isI.oíi lil' PLASTPOKAR O 82655
BYGGINO iAPLAST
PRENTUM AUGLÝSINGAR Á PLASTP0KA 00
VERÐMERKIMIÐ> \R OG VÉLAR
Q 82655 IHnsLiM lif Q2E0 PLASTPOKAR