Vísir - 19.03.1980, Blaðsíða 14

Miövikudagur 19. mars 1980
V'.' \
RH
Er Steingríur Hermannsson I ó-
svifnum feluleik þegar hann
ætlar aö leggja sérstakan orku-
skatt á landsmenn?
FRAMSÓKN
í ÓSVÍFINN
FELULEIK?
S.S. Reykjavik
hringdi:
Furöulegt fannst mér aö sjá
þaö haft eftir mlnum ágæta
flokksformanni, Steingrfmi
Hermannssyni i Vlsi á dögun-
um, aö stjóm hans ætlaöi aö
fara aö leggja sérstakan orku-
skatt á landsmenn til þess aö
færa til peninga milli heitra og
kaldra svæöa á landinu.
Meö þessu ætlar stjórnin
greinilega aö hefna okkur
Reykvikingum fyrir þaö aö hafa
komiö okkur upp hitaveitu fyrir
löngu og láta okkur þannig
standa undir styrkjum viö þá
landsmenn, sem enn eru meö
oliukyndingu. Auövitaö er þetta
ekkert annaö en jöfnun hita-
kostnaöar, sem um var talaö
fyrir kosningarnar siöustu. Svo
segja ráöherrarnir aö skattaá-
lögur hækki ekki en meö sllkum
orkuskatti er sagt aö þeir ætli aö
ná sér i 50000 milljónir Ur vasa
skattborgara og þetta á hvergi
aö koma inn á fjárlögin. Ætla
framsóknarmenn virkilega aö
vera meö i svona ósvifnum felu-
leik?
Núverandi „þjónustumiöstöö” I Bláfjöllum kemur aö litlu gagni þegar mörg hundruö börn og unglingar
veröa þar innlyksa vegna veöurs.
vaniar Diónustumlð
stðð I Biáflöii
Fimmtudaginn 13. mars lagöi
ég leiö mina i Bláfjöll ásamt
nokkrum skólafélögum minum.
Upphaflega átti þetta aö vera
stutt skemmtiferö, sem ljúka
átti um kvöldmatarleytiö, en
raunin varö önnur. Fárviöri
skall á og viö þurftum aö biöa i
fimm tima eftir rUtununum
Þessari biö eyddum viö i litl-
um skála, sem var svo þröngt
setinn aö varla var hægt aö snUa
sér viö án þess aö stiga ofan á
næsta mann. Viö vorum um 200
krakkar á aldrinum 8-18 ára, öll
blaut, þreytt og svöng. Viö hefö-
um gefiö hvaö sem var fyrir
samloku og bolla af kakó. A
meöan lágu skiöin okkar Uti I
snjónum og ýmist fennti I kaf
eöa fuku Ut i bláinn. Ef einhver
þurftiaösinnakalli náttUrunnar
varö hann aö gjöra svo vel aö
skreppa Ut i' veöriö á „óöaölaö-
andi” útikamarinn. Eftir fimm
tima biö komust rúturnar loks
upp eftir, en þá áttum viö fyrir
okkur sex tima ferö i bæinn og
komum viö heim klukkan sex aö
morgni.
Astæðan fyrir þvi aö ég rek
*þessa söguhér er umræöa sú er
veriö hefur um að reisa þjón-
ustumiöstöö i Bláfjöllum. Aö-
staöan sem þar er nú, er ófull-
nægjandi. Reisa þarf hús meö
góöri hreinlætisaöstööu, þar
sem fólk getur hvílt sig, keypt
sér eitthvaö matarkyns og leit-
aö öruggs skjóls þegar á þarf aö
halda.
Bláfjöll eru fjölsóttasta úti-
vistarsvæöi landsins, meö
sama og enga þjónustu viö þá er
þangaö koma, fyrir utan lyftu-
reksturinn. Þvi tel ég þaö aö-
kallandi verkefni aö reisa þar
góöa og trausta þjonustumiö-
stöö. Ég veit aö fjölmargir eru
mér sammála, a.m.k. þeir sem
veðurtepptust þar á fimmtu-
daginn.
Ingunn ólafsdóttir
HÆTTUáSTAND I BLÁFJÖLLUM
G. Ing. skrifar.
Enn hefur hann brostiö fyrir-
varalaust á i Bláfjöllum. Mörg
hundruö ungmenni uröu inn-
lyksa og komust loks heim til sin
eftir 10 klukkutima óvissu, kl. 6
morguninn eftir. Bilstjórarnir
ogtækjamenn björguöu þvi sem
bjargaö varö. En mér er spurn.
Hversu lengi er hægt aö stóla á
þessa menn eina þarna uppfrá?
Hvenær kemur aö þvi, aö jafnvel
þessum dugnaöarforkum verö-
ur svarafátt viö því ofurefli,
sem islenskur veðrahamur er á
fjöllum?
Mörg sveitarfélög standa aö
rekstri Bláfjallasvæöisins.
Samt má segja aö i ekkert hús
sé aö venda þarna uppfrá ef
eitthvaö ber útaf. Tveir skálar
eru þarna og má meö sæmilegu
móti koma um hundraö manns i
þá báöa. A svæöinu eru stund-
um milli tiu og tuttugu þUsund
manns.Þarf ekki mjög getspak-
an mann til þess aö gera sér i
hugarlund hverskonar ástand
gæti myndast þarna, ef vetur
geröust nU eins og þeir voru og
sem hendi væri veifað brysti
hann á meö sjóöandi bálviöri
eins og margir muna af Hellis-
heiöi.
Sveitafélögin sem standa aö
Biáfjallavsvæöinu veröa aö
gera sér grein fyrir þvi, aö stór-
kostlegt hættuástand getur hve-
nær sem er skapast þarna upp-
frá. Gera verður gangskör
aö þvi aö byggja hUs þarna sem
a.m.k. getur tekiö um þUsund
manns ef I hart fer.
Almannavarnir látið þetta
mál til ykkar taka og hugsiö
einnig til mögulegs eldgoss á
sævöinu, enda er svæöiö alls
ekki afskrifaö frá þvi sjónar-
miöi. Allur er varinn góöur.
MANNRÉTTINDABROT HÉR Á ÍSLANDI
T.M. — Reykiavík
skrifar
Innilega er ég sammála Heröi
Clafssyni hrl., þar sem hann
kærir til Evrópuráösins og
Mannrfettindanefndar Samein-
uöu Þjóöanna, þetta makalausa
misrétti á atkvæöum á Islandi.
Við gumum mikiö af þvi aö vera
lýöræöisriki, gott ef viö erum
ekki meö elsta þing i heimi, og
svo framvegis, en þegar tekur
til raunverulegra lýöréttinda i
landinu, þá erum viö svona
gloppótt.
Hörður og Lýöræöisnefndin á
heiöur skiliö fyrir sitt framtak.
Að visu á enginn von á þvf, aö
þaö rumski neitt viö hinni æru-
veröugu Stjórnarskrárnefnd
eöa þingmönnum Reykvfkinga
og Reyknesinga.” I þeim hópi
flýtur nU meðan ekki sekkur.
Þaö sem verst er viö þetta
misrétti er auövitaö sá falski
tónn, sem sifellt dynur á Reyk-
vikingum og auövitaö frá alltaf
undirtektir i þinginu. Sá aö allt-
af sé hægtaö jafna öllu á kostnaö
Reykvikinga, en aldrei má
benda á þá staöreynd að lands-
byggöin er margföld viö
Reykjavik I tekjum og hlunn-
indum.
Hvernig er þaö meö allan
aksturskostnaöinn i Reykjavík,
til og frá vinnu, eöa
tryggingarnar af bilum. Þaö
ætti þó aö vera auövelt aö jafna
aö minnsta kosti tryggingar-
gjöldin. Nei, á þaö heyrist ekki
minnst. Þingiö væri auövitaö á
móti þvi eins og öllu ööru sem
snertir hagsmuni Reykjavikur.
Gott dæmi var stjórnin á
Byggöasjóöi til skammst tima.
Reykvfkingar og Reyknes-
ingar ættu aö slá skjaldborg ut-
an um Hörö og félaga. Þeim
veitir vist ekki af, þegar dreif-
býlisvaldiö sigar varöhundum
sinum á þá.
Bréfritari lýsir sig sammála Heröi óiafssyni hrl. þar sem hann kær-
ir til Evrópuráösins misrétti á gildi atkvæöa á Islandi.
1'4
sandkorn
Jónina
Michaelsdóttir
skrifar
RAUNSÆI
„Hvaö hafiö þér unniö hér
lengi?”
„Alveg sföan forstjórinn
hótaöi aö reka mig”.
SÚRU
VÍNBERIN
Eina sem er athugavert viö
ungu kynslóöina er aö viö er-
um flest of gömul tii aö til-
heyra henni.
HÁTÍÐAR-
Eitt af stærri fyrirtækjum
bæjarins hélt árshátiö sina f
fyrri viku og haföi veriö boöaö
aöforstjórinn myndi halda há-
tiöarræöu. Þegar aö þvf kom
stóö hann upp og sagöi aö
þetta yröi nú engin hátiöar-
ræöa þvf hann vissi eiginlega
ekki hvaö hann ætti að segja.
Hann heföi fyrst fariö aö
hugsa til þess sama morgun
og spurt þá nitján ára son sinn
hvaöhann legöi til og sonurinn
heföisagt „segöu bara brand-
ara þú kannt svo mikiö af
þeim.” Hann kvaöst þá hafa
spurt soninn hvaöa brandara
hann ætti að segja og sonurinn
heföi mælt meö þessum um
forstjórann sem bauö starfs-
manninum heim af þvi hann
var nýbúinn aö fá sér hund og
vildi athuga hvort hann biti ó-
kunnuga.
Forstjórinn sagöi sföan ann-
ann brandara úr fórum sonar-
ins og loks nokkur orö um
fyrirtækiö þar á meöal aö þeg-
ar gengi vel væru allir vinir
manns en þegar móti blési
snerust allir gegn manni.
Þótti ýmsum þessi af-
greiösla hafa öfug áhrif viö
þaö s-m til var ætlast og
þurrka út hátföarskapiö f staö
þess yö lyfta þvi.
Máttarstópar
Þjóðféiagslns
A sameiginlegum fundi Jun-
ior Chamber félaga á Noröur-
landi fyrir skömmu var gestur
fundarins M. Bruce Spaulding
alþjóölegur varaforseti JC
Internationa! frá Bandarfkj-
unum. Hann sagöi meöal ann-
ars:
Þaö eru til þrjár geröir
fólks. t fyrsta lagi fólk sem
LÆTUR hlutina gerast, I ööru
iagi fóik sem bara HORFIR á
hiutina gerast og i þriöja lagi
fólk sem spyr RINGLAÐ
EFTIR A hvaö hafl gerst.
JC fólk er I flokki hinna fyrst
töldu".
Þá vitum viö þaö!