Vísir - 25.03.1980, Blaðsíða 2

vtsm Þriðjudagur
25. mars 1980
Hvað lærir þú mikið heima
á dag?
Tómas Bragason (15 ára), Gagn-
fræðaskóla Vestmannaeyja:
Ég læri svolitið — svona tvo tima
á dag, en það er misjafnt hvaö ég
læri mest.
Hermann Kristinn Bragason (14
ára), Gagnfræðaskóla Vest-
mannaeyja:
Ég læri i svona einn til tvo tima á
dag og þá reikna ég aöallega.
Elfa D. Adolfsdóttir (13 ára),
öiduselsskóla:
Ætli ég læri ekki i umþaöbil 10
mlnutur á dag heima. Það fer
mest i reikning. Mér finnst þetta
alveg nógur timi.
Gunnhildur Einarsdóttir (llára).
Langholtsskóla:
Ég eyöi 10 minútum i lærdóm
heima, en ef mikið er að læra þá
eyði ég hálftima.
Fanney Petursdóttir <11 ára),
Langholtsskóla:
Ætli ég læri ekki i hálftima. Svo
læri ég meira ef mikiö er aö gera
— þá kannski i þrjú korter.
GANGA FYRIR
ANIERÍKUFEHB
Fiáröfiunar-
ganga Skóia-
Kdrs Hifoadais-
sköia um Heiifs-
heioina
Hressir kórfélagar með Visisauglýsingu.
40 manna hópur með auglýs-
ingaskilti gekk Þrengslaveginn,
er Visismenn áttu þar leið um i
gær”. Runtalofnar ,,og” Smá-
auglýsingar VIsis” voru mest
áberandi auglýsingarnar. En
blðum við! Ekki er kominn
fyrsti april — hvaö var 40
manna hópur að gera uppi á
Þrengslavegi I kulda og trekki
— með auglýsingaskilti?.
,,Við erum úr HHöadalsskóla
og erum að safna fyrir
Amerikuferð skóiakórsins”,
sögðu krakkarnir.
„Við lögðum af staö klukkan
nlu I morgun og ætlum að ganga
i tiu tima, alls um 50 klló-
metra”.
Krakkarnir sögðu.að nokkur
fyrirtæki og enn fleiri einstakl-
ingar (svo sem foreldrar) heföu
heitið á krakkana að borga þeim
vissa upphæö fyrir hvern
klukkutima, sem þau gengju —
þetta væri eins konar maraþon-
ganga.
Leiöin, sem krakkarnir
ætluöu aö ganga, var frá Hliða-
dalsskóla, upp Þrengslin, fram-
hjá Sklöaskálanum I Hveradöl-
um, mður Kámbana og aö
Hlíöadalsskóla aftur. Þau gerðu
ráð fyrir að safna einni mílljón
króna, miðað við tlu tima gang.
Þegar Vísismenn hittu hópinn
var smá„pása” og notuðu menn
tækifærið til að fá sér heita súpu
og brauð.
„Er ykkur ekki kalt?”, spurði
hrlöskjálfandi blaðamaðurinn.
„Nei, nei. Okkur er ekkert
kalt á meðan við göngum. Þess
vegna stoppum við sjaldan og
stutt i einu.
— Heyrðu, skrifaöu aö við ætl-
um aö halda tónleika I Aðvent-
kirkjunni á föstudaginn — og
einnig að við skilum kveðju og
þökkum til þeirra, sem styrkja
okkur með framlögum”.
Kuldinn var farinn að sverfa
illilega að blaöamönnunum,
þegar hópurinn lagði af staö
aftur og miöstöðin I bllnum var
kynt rækilega.
„Gangið með okkur”, hvöttu
krakkarnir okkur , „við eigum
ekki eftir aö ganga nema I sjö
tima”.
Viö þökkuðum kærlega fyrir
gott boð en sögðumst því miður
ekki geta þegið, tlmans vegna.
Svo ókum við af stað og skild-
um káta krakkana eftir uppi á
miðri Hellisheiði, kallandi:
„Hverjir eru bestir? — Hllöa-
dalsskólakórinn!”. —ATA