Vísir - 26.03.1980, Blaðsíða 14

Miðvikudagur 26. mars 1980
14
B I
,Þá vil ég einnig fá aö vita hvers vegna stöðumælaverðir fá ekki fatn að til nota I starfinu eins og aörir opinberir starfsmenn.”
Hvers vegna er stððumæiasjðður rekinn með tapi?
Almennur borgari
hafði samband við
Vísi:
Hvernig stendur á þvi að
Stöðumælasjtíöur er rekinn meö
16 milljón króna tapi, þegar sjö
manns vinna sem stööumæla-
veröir og færa fjórir þeirra sjóö-
inum aö meöaltali 80 þúsund
krónur á dag en hinir þrir um
150 þúsund krtínur. Stööumæla-
sjóöurinn skal vera sjálfstæöur
sjóöur. Hann á aö greiða viö-
geröir á mælum, endurnýjun á
þeim og samkvæmt reglugerö-
inni á hann aö geta keypt svæöi
undir bilastæöi, sem hann hefur
gert litiö af. Þá þarf sjóöurinn
aö greiöa stööumælavöröum
kaup.
Borgarsjóöurinn fær þaö fé er
kemur úr stööumælunum,
Stööumælasjóöurinn peningana
á innheimtu sekta, en aö öörum
kosti fær rfkiö þá, hafi sektin
ekki veriögreidd innan 12 daga.
Ekki iiægt að hækka stððumæia-
gjðld fyrr en ettir myntbreytinguna
Björn Friðfinnsson
fjármálastjóri Reykja-
vikur:
„Hallinn stafar af þvi aö
stööumælagjöld hafa ekki fylgt
veröbólgunni. Veröur ekki hægt
aö hækka stöbumælagjöldin
fyrr en myntbreytingin hefur
átt sér staö.
Samkvæmt tillögum um fjár-
hagsáætlun Reykjavlkur 1980 er
gert ráö fyrir þvi' aó stööumæla-
sjóöur veröi I ár rekinn meö 1250
þúsundkróna tapi. tltgjaldaliöir
t.d. laun stööumælavaröa, viö-
hald á mælum og kaup á nýjum
mælum fara þannig fram úr
þeim tekjum sem fást af mæl-
unum. Þær er hins vegar ekki
hægt aö hækka af fyrrgreindum
ástæöum.
Hvaö snertir einkennisbún-
inga stööumælavaröa þá heyrir
þaö til undantekninga aö opin-
berir starfsmenn fái fatnaö
vegna sinna starfa. Aöeins
þegar þaö þykir nauösynlegt
vegnasérstööu starfsins og til at
einkenna starfsmenn fá þeir
fatnaö og i þessu tilviki er taliö
nægjanlegt aö einkenna stööu-
mælaverði meö húfum.”
i Frjálsa útvarpsstöð frekar
| en Keflarvlkurslónvarp
Ég kom nýlega inn á kaffihús
hér i Reykjavík og kom þá aö
máli viö mig maöur einn og baö
mig um aö skrifa undir undir-
skriftalista til opnunar Kefla-
vlkursjónarpsins.
Mér þótti þetta heldur furöu-
legt mál og þá ekki síst fyrir þá
sökaöenn höfum viö ekki fengiö
frjálsa islenska útvarpsstöö —
hvaö þá landshlutaútvarp. Væri
þessum mönnum sem vilja fá
Keflavikurstööina opnaöa ekki
nær aö berjast fyrst fyrir þvi aö
viö fáum frjálst útvarp áöur en
fariö er af staö meö áöurnefnda
und irskrif tasöf nu n?
Frjálshyggjumaöur.
iðnverkamaður er landstóipi
S.B.
skrifar
iðnverkamaður
Þiö hafiö verið aö ræöa þaö i
„Lesendur hafa oröiö”, hver sé
duglegastur eöa geri mest gagn _
i landinu. Sjtímaöur og bóndi
hafa skrifaö og gert báöir kröfur
á þaö aö vera landstólpar. A þaö
ber ég ekki brigöur aö stéttir
þeirra séu hinar nýtustu og geri
mikið gagn. Jafnvel er hægt aö
taka undir orö þeirra, aö efna-
hagur þjóöarinnar og sjálfstæöi
hvili mikiö á starfsgreinum
þeirra.
Ég vil þó I allri hæversku
benda á nokkur atriöi, þar sem
mikilvægi annarra starfsgreina
kemur fram.
T.d. viö iðnverkamenn. Viö
sköpum oft mikil verömæti úr
litlu. Ekki setjum viö landiö á
hausinn vegna fjárfestingá i
rándýrum tækjum, sem starf
okkar byggist á. Oft vinnum viö
viö hinar verstu aöstæöur. Há-
vaöa, þrengsli, tlmaskort og
eftirrekstur. Erum lúnir fyrir
aldur af einhæfum störfum.
Hvaö skyldi t.d. öll olian á
fiskiskipin kosta núna. Eöa
fiskiskipaflotinn sjálfur, sem aö
mestu leyti er innfluttur undar-
legt nokk. Þarna fer dýrmætur
gjaldeyrir. Þótt sjómennirnir
skapi auövitaö mestan okkar
gjaldeyri, þá fer þvi miöur mik-
iö i sjálft sig.
Viö iðnverkamenn spörum
gjaldeyri. Og jafnvel sköpum
hann meö útflutningi, sem
oftast þarf mjög litiö til sin.
Bændur eru auövitaö dugleg-
ir. Enginn efar þaö. Frægt er þó
hvernig fer meö hluta af þeirra
dugnaði. Fer algjörlega I sjálft
sig, þar sem þarf aö skattleggja
þjóöina til þess aö þeir geti
fengiö tekjur fyrir sina fram-
leiöslu. Ekki getur iönaöurinn
þaö.
Viö iönverkamenn berum
mikla viröingu fyrir þessum
stéttum, enda notum viö fram-
leiöslu þeirra aö hluta I okkar
vinnu. En þaö er ekki nóg ab
hugsa alltaf um magniö. Þaö
veröur llka aö hugsa um þaö
hvaö framleiöslan kostar, hvaö
hún þarf mikib til sln og aö eyöa
ekki öllum aröi vinnu sinnar I
buslugang og kostnaö.
Iðnverkamaður talar um að hans stétt spari gjaldeyri og að nýtingin
af vinnu þeirra sé með þvi besta.
sandkorn
Sæmundur
Guðvinsson
blaðamaður
skrifar:
Spyrjlð ekkl
Mjög er nú rætt um hvort
enn einu sinni verði gripið til
gengisfellin gar til að
„bjarga” fiskvinnsiu og
iðnaði. Fiestir virðast þó sam-
mála um að gengisfeiling
fresti aðeins vanda en leysi
hann ekki.
Þessi gengismál bar á góma
á Alþingi i fyrradag og sam-
kvæmt frásögn Timans sagði
Tómas Arnason að engar yfír-
lýsingar yröu gefnar fyrir-
fram um breytingar á gengi.
„Hann beindi þvi sérstaklega
tii fréttamanna að spyrja ráð-
herra alls ekki um gengis-
fellingar”, segir i frétt
Timans.
Auðvitað er það út i bláinn
þegar ráðherra ætiar að fara
aö skipa fréttamönnum fyrir
um það um hvað þeir eigi að
spyrja og hvað ekki. En er
Tómas hræddur um að ein-
hver ráöherranna kunni að
tala af sér, verði hann spurð-
ur?
•
Pólitískt
mat á mat
Gamalreyndur alþingis-
maður sat að snæðingi á Hótel
Borg. Yfirþjónninn kom að
borðínuog spurði hvernig hon-
um likaöi maturinn.
— Nokkuö vel. En hins
vegar eru kartöflurnar I mikl-
um meirihluta.
•
Litlar efndir
Verkalýðsblaðið sneri sér til
Aðalheiöar Bjarnfreösdóttur
formanns Stíknar og spurði
hvernig henni iitist á
samningamálin.
„Mér list ekki nógu vel á
þær. Mér sýnist ætla að verða
iitiö úr stóru loforöunum að
bæta hag þeirra sem verst eru
settir. Mér finnst kröfur um
300.000 kr. lágmarkslaun eða
litils háttar þar yfir vera lág-
markið sem ætti að stila á.
Mikil lognmolia virðist rikja
i samningagerðinni, hjá báð-
um stéttarsamböndunum, ASl
og BSRB. Vonandi fer eitthvaö
að skýrast i þessu," svaraöi
Aðalheiður.
I
I
|
Lelkflml
— Þú lltur ljtímandi vel út.
Er það morgunieikfimin?
— Já, það má eiginlega
segja þaö. Siðan ég hætti að
taka þátt i henni liður mér
miklu betur.