Vísir - 29.03.1980, Blaðsíða 2

Laugardagur 29. mars 1980
2
— þó enn sé páskahretið eftir
Þaö er um aö gera aö hafa ekki áhyggjur af veröbólgunni eöa gisiunum f Teheran þegar maöur er i sói-
baöi, bara siappa vel af.
Vorsvipur yfir
höfuðborginni
Páskarnir meö sinu árvissa
páskahreti nálgast nií óöum en
samt leynir sér ekki aö ofurlitill
vorsvipur er farinn aö færast
yfir höfuöborgina meö hækk-
andi sól.
ÞegarVisismennflökkuöu um
borgina i gærdag bar hvarvetna
fyrir augu léttklætt fdlk sem
reyndiaö ná sér i dálitla brúnku
á skrokkinn. t læknum fræga
var troöfullt og i sundlaugum
sömuleiöis. Þó ekki væri sériega
hlýtt, settu gestir Vesturbæjar-
laugarinnar þaö ekki fyrir sig,
heldur sátu eöa lágu i hrönnum
á laugarbökkum og sleiktu sól-
skiniö: I lauginni voru börn aö
leik og börn aö læra aö synda.
ISjórinn var spegilsléttur viö
Ægisiöuna,þegar viö fórum þar
framhjá og bátur aö leggja aö
landi. Þar var á feröinni Björn
Guöjónsson skipper á bátnum
Guöjóni Bjarnasyni RE 324;
hann var aö koma af rauömaga-
veiöum. Bátnum var rennt upp
á grind sem stóö á járnbrautar-
teinum er lágu niörí sjd. Sföan
var tekiö til viö aö afgreiöa viö-
skiptavini.
Þaö var einsog fólk fyndi
þefinn af rauömaganum hans
Björns, varla var báturinn kom-
inn á land. þegar fyrsti viö-
skiptavinurinn birtist:
„Attu tvo handa mér i einum
grænum hvelli?”
„Já, ætli þaö ekki...’
„Láttu mig hafa þá tvo
bestu.”
Og Björn lét manninn hafa tvo
þá bestu. Siöan fékk hver af
öröum sinn skammt, ungt par á
störum amriskum bil baö um
nokkra: úr bilnum drynjandi
diskó-tónlist, púturnar sem allt-
af halda sig viö skúrana höföu
sig snimhendis á brott...
Björn tjáöi okkur aö fiskiri
Guöjón Bjarnason RE 324 var aö koma aö landi á Ægislöunni meö rauömaga handa höfuöborgarbúum.
„Áttu tvo handa mér í einum grænum hvelli?”
(Timam. BG.)
Báturinn var settur á sleöa sem rann á járnbrautarteinum og
hlföur á land.
væri litiö enn, „Þetta er rétt aö
byrja.” En þaö er tæpast veiöi-
vonin ein sem fær menn til aö
róa eftir rauömaga og
grásleppu, alla vega ekki þegar
sólin skin og Faxaflóinn er
spegilsléttur.
— IJ
,/Nei, nei, það er f jarri því að ég gangi með þingmann-
inn í maganum, þó maginn sé nokkuð stór", sagði
Tryggvi Gunnarsson, skipstjóri og fyrsti vara-
alþingismaður Sjáifstæðisflokksins í Austurlands
kjördæmi, í viðtali við Vísi. Tryggvi býr í Vopnafirði,
kvæntur Heiðbjörtu Björnsdóttur, og eru börn þeirra
fimm. Sjómennskan hefur verið lífsstarf Tryggva og
skipstjóri hefur hann verið allt síðan 1951, nú á Brett-
ingi skuttogara þeirra Vopnfirðinga. Nýverið sat
Tryggvi hálfan mánuð á Alþingi í forföllum Sverris
Hermannssonar og það var tilefni viðtaisins.
L
Aður en lengra er haldiö er þó
rétt aökynna manninn ögn nánar.
Tryggvi er fæddur aö Brettings-
stööum á Flateyjardal, þar sem
foreldrar hans, Emelia Sigurðar-
dóttir og Gunnar Tryggvason,
bjuggu. Menntun sina sótti
Tryggvi til Lauga og siðar Stýri-
mannaskólans I Reykjavik, en
þaöan útskrifaöist hann meö
meira fiskimannapróf 1950.
Ariö eftir tók Tryggvi viö skip-
stjórn á Smára ÞH og bjó þá á
Akureyri. Siðan tók hann viö
Störnunni RE, sem Kristján P.
Guömundsson á Akureyri gerði
út, þá á Akraborginni EA fyrir
Valtý Þorsteinsson,af henni fór
Tryggvi á Sigurð Bjarnason fyrir
Leo Sigurösson. Þá var Tryggvi
fluttur til Hafnarfjaröar þar sem
hann bjó i 5 ár.
Þetta var á sildarárunum og
1967 fór Tryggvi 1 félag viö Sildar-
bræösluna I Vopnafiröi um kaup
á nýjum bát frá Noregi, sem hlaut
nafniö Brettingur. 1969 flutti
Tryggvi sföan til Vopnafjaröar og
hefur búiö þar siöan.
„Viö ætluöum aö gera út á sild-
ina, en þaö var of seint I rassinn
gripiö”, sagöi Tryggvi. „Þaö
veiddist litiö af henni 1967 og 1968
hvarfhúnalveg.Viöbreyttum þá
Brettingi fyrir troll og gengu
veiöarnar bara vel. Sama ár
keyptum viö 3ja ára bát frá Sand-
geröi, Kristján Valgeir, og var
hann einnig geröur út á trollveiö-
ar.”
„Megintilgangurinn meö
þessari útgerö var aö skapa at-
vinnu I Vopnafiröi, enda meöeig-
andi minn I útgeröinni, Sildar-
bræöslan, aö mestu i eigu
hreppsins. Núverandi Bretting,
skuttogara frá Japan, fengum viö
1973. Voru þá báðir bátarnir seld-
ir”.
Fékk mynd af mér í sjón-
varpi og nafnið á prent
En hvernig stóö á þvl aö þú
fórst aö hafa afskipti af pólitlk?
„Viö kosningarnar 1978 var ég
beðinn aö fylla framboöslista
Sjálfstæðisflokksins i Austur-
landskjördæmi og taka 5. sætiö.
Ég féllst á þaö, enda var þetta ró-
legt sæti: maöur fékk þó alltaf
mynd af sér i sjónvarpiö og nafniö
sitt á prent”, sagöi Tryggvi og
brosti við. „Þar meö var ég kom-
inn I flokksráöiö þó ég veröi aö
viöurkenna þaö aö aldrei nennti
ég nú á flokksráösfundina”.
„Slöan geröist þaö við upp-
stillingu á framboöslista flokks-
ins fyrir kosningarnar i vetur, að
ákveöiö var aö viöhafa prófkjör.
Ég var lengi tregur til aö gefa
kost á mér I prófkjöriö, þar sem
það kostaöi aö ég gat engu ráöiö
um hvaöa sæti ég skipaöi. Ég lét
þó til leiöast I þeirri trú aö ég
færöist ekki mikiö ofar á listann.
Ég hef lika veriö sjálfstæöismaö-
ur allt frá unglingsárum og vildi
ekki láta mitt eftir liggja ef ég
gæti komiö aö einhverju gagni.
Nú, ég lenti I 3. sæti og þaö var
ekki um annaö aö ræöa en taka
þvi, þaö dugöi ekki aö renna af
hólmi.”
Svindlaði svolítið í
kosningaslagnum
„Þar með var ég kominn I
hringiöu kosningabaráttunnar.
Aö visu svindlaöi ég örlitiö, þvi
ég mætti ekki til leiks i upphafi og
straukáöurenyfirlauk. Störfiná
sjónum sáu fyrir þvi: ég er fyrst
og fremst sjómaöur og hef aldrei
gert neitt annaö. Ég kom mér
hjá öllu pólitisku þrasi á þeim
framboösfundum sem ég sótti.
Ég talaði fyrstur af okkur fram
bjóöendum Sjálfstæöisflokksins
og f jallaöi um þaö sem ég tel mig
þekkja best af eigin raun, sjávar-
útveginn. Ég lét þá Egil og Sverri
alveg um allt karp viö and-
stæöingana.”
Viö sjálfstæöismenn unnum