Morgunblaðið - 11.12.2001, Blaðsíða 42

UMRÆÐAN
42 ÞRIÐJUDAGUR 11. DESEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
S: 564-4120
BRILLIANT
B E R Ð U Þ A Ð B E S T A
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/
S
ÍA
Meðlagsgreiðendur!
Vinsamlegast gerið skil hið fyrsta
og forðist vexti og kostnað

 

  
●    ●    
●  ●    
●  !"#$
# ● #% &&
●  ' (# ) ' &*+*,
ÉG hef setið flesta
landsfundi Sjálfstæðis-
flokksins sl. 35 ár og
oftast haft mikla
ánægju af. Þó hafa tveir
síðustu landsfundir
valdið mér vonbrigðum
og áhyggjum. Það var
aðallega tvennt sem olli
því. Í fyrsta lagi afstaða
ungs fólks á landsfund-
unum. Því virðist vera
mikið í mun að miðla
okkur hinum af
reynsluleysi sínu.
Helstu hugsjónir þess
eru að vera á móti
RÚV, tónlistarhúsi,
symfóníuhljómsveit og
aðild að ESB en meðmælt auknu
frjálsræði í áfengissölu og jafnvel á
hassi. Í öðru lagi olli það mér miklum
vonbrigðum að stærsta mál samtím-
ans, afstaða okkar til ESB, var alls
ekki rætt á síðasta landsfundi. Ég
bar upp fyrirspurn til Davíðs Odds-
sonar í fyrirspurnatíma um mál sem
snerti evruna og ummæli sem hann
hafði haft um hana, en henni var ekki
svarað.
Til að gæta alls sannmælis þá var
afstaðan til ESB rædd í afar fá-
mennri nefnd um utanríkismál.
Þarna var mættur formaður utanrík-
ismálanefndar Alþingis, Tómas Ingi
Olrich, og passaði vel upp á að allt
færi „rétt“ fram.
Fyrir nefndinni lágu illa samin og
ónákvæm drög að ályktun um utan-
ríkismál, sérstaklega þar sem rætt
var um ESB og Norðurlandaráð var
ekki nefnt á nafn.
Það urðu snarpar umræður um
hugsanlega aðild Íslands að ESB og
var ég ekki einn á báti um nauðsyn
aðildar.
Hægt er að hafa tvenns konar af-
stöðu til aðildar að ESB, annars veg-
ar pólitíska og hins vegar út frá fjár-
hagslegum ávinningi af aðild. Það er
viðurkennd staðreynd að ESB hefur
fært Evrópu aukna velsæld og frið,
en einnig gífurlega aukið pólitískt
vægi í heiminum. Sem Evrópubúi vil
ég taka þátt í þessu merkilega sam-
starfi mikils meirihluta Evrópuríkja.
Hin skoðunin sem gengur aðeins út á
krónur og aura virðist vera sú afstaða
sem flestir horfa til og gleyma þeirri
pólitísku. Ég er þó fullviss um að að-
ild muni hafa mikil jákvæð efnahags-
leg áhrif. Aðild okkar að EES er ein-
göngu byggð á fjárhagslegu
afstöðunni. Ég er ekki einn um að
finnast afstaða okkar til
ESB nálgast að vera
niðurlægjandi. Við er-
um með samningi við
EES skuldbundin til að
taka við tilskipunum
ESB og lögleiða þær,
án þess að hafa nokkra
möguleika til áhrifa á
þær.
Það er svo annað mál
að þessar tilskipanir
sem við höfum fengið
með EES-samningnum
hafa innleitt nánast
nýtt siðferði t.d. í við-
skiptum og athyglisvert
er hversu vel hagsmuna
þeirra sem minna mega
sín í þjóðfélaginu er gætt í þeim.
Ég skil vel afstöðu manna sem
telja að EES-samningurinn jaðri við
stjórnarskrárbrot en full aðild að
ESB sé það miklu síður. Athyglisverð
er ábyrg framkoma Halldórs Ás-
grímssonar varðandi þessar stóru
spurningar um EES og ESB, ég ætla
að Halldór hafi með kynnum sínum af
þessum málum öðlast víðtæka þekk-
ingu á þeim og komist að þeirri nið-
urstöðu að Íslendingar verði að fara
að gera upp hug sinn um stöðu sína í
Evrópu og að núverandi einangrun-
arstefna sé þjóðinni ekki til fram-
dráttar.
Varðandi Norðurlandaráð tel ég
það veikja stöðu okkar þar að vera
ekki með fulla aðild að ESB. Norð-
urlöndin í ESB ræða málefni Evrópu
í ljósi þess að þau hafa bein áhrif í
ESB og á þau er hlustað.
Það er oft nefnt í umræðunni um
aðild að ESB að við munum ekki hafa
þar nein áhrif sökum smæðar okkar.
Ég var í Lúxemborg nýlega og heyrði
stjórnmálafræðing þar benda á að
Lúxemborg fór fyrst að hafa einhver
áhrif í Evrópu eftir inngönguna í
ESB og mikil velsæld hefði hafist þar
eftir inngönguna. Hann sagði það
reynsluna að áhrif þjóða í ESB færu
ekki síður eftir fulltrúum þeirra en
stærð. Það er ætíð hlustað á þunga-
vigtarmenn í pólitík sagði hann.
Mér finnst afar mikilvægt að við
sem þjóð höfum atkvæðisrétt innan
ESB, við skulum hafa það hugfasrt
að við erum nú þegar komin u.þ.b.
80% inn í ESB með EES-samningn-
um.
Tómas Ingi Olrich hefur ásakað
Evrópusinna um að grafa undan
krónunni undanfarið, m.a. með tali
um nauðsyn þess að taka upp evruna.
Ég spyr, er það af tiltrú á krónunni
að fyrirtækjum er leyft að gera upp
ársreikninga sína í erlendum gjald-
miðlum? Hannes Hólmsteinn Gissur-
arson talar um möguleikann á því að
hér verði þrír gjaldmiðlar í gangi inn-
an tíðar og sennilega er það rétt. Vek-
ur þetta tiltrú á krónunni? Ég nefni
hann vegna áhrifa hans innan Sjálf-
stæðisflokksins.
Nú má gera ráð fyrir því að hlut-
irnir fari að gerast hratt og að þau
lönd innan ESB sem ekki hafa sam-
þykkt evruna geri það mun fyrr en
áður var reiknað með. Ég spyr eins
og margir aðrir, halda menn virkilega
að almenningur láti bjóða sér enda-
lausar holskeflur í gengismálum eins
og verið hafa að undanförnu? Til að
komast hjá þessum holskeflum þurf-
um við sterkan gjaldmiðil.
Íhaldsflokkurinn breski klofnaði
vegna afstöðunnar til evrunnar og
ESB. Klofningur flokksins og áhrifa-
leysi er arfur frá Margaret Thatcher
og mikilli andstöðu hennar við frek-
ara samrunaferli í ESB. Það er ætíð
hættulegt þegar stjórnmálamenn
fyllast svo af hroka yfir eigin ágæti og
yfirburðum að þeir geta ekki unnið
með öðrum þjóðum að framförum.
Ég hef það fyrir satt að Thatcher hafi
sagt í ræðu: „Og Guð sagði og ég tel
það rétt!“
Sem sjálfstæðismaður lít ég á aðild
að ESB sem brýnasta sjálfstæðismál
þjóðarinnar. Að við verðum fullir
þátttakendur í sköpun öflugrar Evr-
ópu þar sem hvert þjóðríki tekur þátt
af fullri reisn og án minnimáttar-
kenndar. En hvað á ég og mínir líkar
að gera í næstu alþingiskosningum ef
einangrunarsinnar eins og Tómas
Ingi Olrich og skoðanabræður hans í
VG eiga að ráða ferðinni um afstöðu
okkar til aðildar að ESB? Ég veit um
marga sjálfstæðismenn sem velta
þessari spurningu alvarlega fyrir sér
og kvíða næstu alþingiskosningum ef
þeir geta ekki fylgt Sjálfstæðis-
flokknum að málum.
Mun afstaðan til ESB
kljúfa Sjálfstæðisflokkinn?
Guðmundur
Hallgrímsson
ESB
Sem sjálfstæðismaður,
segir Guðmundur
Hallgrímsson, lít ég á
aðild að ESB sem brýn-
asta sjálfstæðismál
þjóðarinnar.
Höfundur er lyfjafræðingur.
ÁTÖKIN í Palestínu
taka stöðugt á sig al-
varlegri mynd. Mann-
dráp og limlestingar,
eyðilegging og önnur
glæpastarfsemi færist
í aukana.
Palestínumenn virð-
ast standa höllum fæti
í því fjölmiðlastríði
sem nútímahernaður
byggist svo mikið á.
Ósvífnar yfirlýsingar
ráðamanna Ísraelsrík-
is glymja hátt meðan
mun minna fer fyrir
málsvörum Palestínu-
manna. Eitt er þó víst
að nú er bráð nauðsyn að allir frið-
elskandi aðilar láti málið til sín taka
og stöðvi þann yfirgang við Palest-
ínumenn sem Sharon stýrir.
Yfirgangur
Nú er svo komið að Palesetínu-
stjórn ræður innan við 18% af Vest-
urbakkanum og Gaza. Þjóðin og
þjóðarstoltið er markvisst brotið
niður af Ísraelsher sem hefur m.a.
hlutað það land sem Palestínumenn
„ráða“ í um 220 smáeiningar. Ísr-
aelsher heftir umgang Palestínu-
manna sjálfra um svæðið. Stöðugar
ógnanir Ísraelshers og yfirgangur,
m.a. eyðilegging húsa Palestínu-
manna með jarðýtum, dráp á Pal-
estínumönnum, m.a. börnum, hefur
kallað fram óstjórnlegt hatur þeirra
á Ísraelsmönnum. Þessar aðferðir
hafa skiljanlega leitt til þess að ill-
mögulegt er að hafa stjórn á æstu
fólki. Hryðjuverkasamtök eins og
Hamas þrífast á slíku ástandi.
Fjöldi fólks er fús að fórna lífinu til
að hefna sín á kvölurunum, Ísraels-
mönnum. Viðbrögð fólks í sárum,
hvort sem um er að ræða unglinga
með teygjubyssur eða unga menn
með naglasprengjur um sig miðja,
eru svo notuð af Ísraelsstjórn til að
herða enn frekar árásir á þessa
þjáðu þjóð. Árásir sem í raun er
ekki hægt að flokka undir annað en
hryðjuverk, þótt þau séu framin af
skipulögðum her og undir stjórn
Sharons forsætisráðherra.
Áróðursstríð
Sú harka sem Ísraelsstjórn hefur
beitt Palestínumenn leiðir aðeins til
fjölgunar á þeim einstaklingum sem
öllu hafa tapað. Þar með fjölgar
þeim einstaklingum sem tilbúnir
eru að fórna lífinu í baráttunni gegn
Ísraelsmönnum. „Átök milli Ísr-
aelsmanna og Palestínumanna
blossuðu upp 28. september 2000
þegar Ariel Sharon, núverandi for-
sætisráðherra Ísraels, heimsótti
stað í gamla borgarhluta Jerúsal-
ems sem gyðingar nefna Musteris-
hæðina en múslimar nefna Haram
as-Sharif, eða Stórbrotna helgistað-
inn. Síðan hafa 648 Palestínumenn
fallið í bardögum og 177 Ísr-
aelsmenn.“ (mbl.is 28.09.2001)
Oft eru það því lítt
skipulagðir nánast vit-
stola einstaklingar, í
andstöðu við vilja
heimastjórnar Palest-
ínu, í baráttu við
skipulagðan her, undir
beinni stjórn stjórn-
valda Ísraelsríkis. Það
ætti því engum að
dyljast hverjir bera
höfuðábyrgð á því
ástandi sem þarna rík-
ir. Auk þess hefur
Ísraelsstjórn útbúið
lista yfir foystumenn
araba og lýst því yfir
að þeir verði drepnir.
Ísraelsher hefur nú þegar tekist að
drepa nokkra þeirra og því ekki við
öðru að búast en að fylgismenn
þeirra leiti hefnda. Það er mikil-
vægt að fólk hafi það í huga að hér
er ekki um að ræða einhverja aðila
óháða stjórnvöldum í Ísrael. Það er
sjálf stjórnin sem hefur gefið út
listann og hún beitir hernum mark-
visst til að drepa þá menn sem á
listanum eru. Á þetta eitthvað skylt
við þær hugmyndir sem við gerum
okkur um það hvernig stjórnvöld
eigi að haga sér. Nei, mun eðlilegra
er að tala um Ísraelsstjórn og þann
her sem hún ræður yfir sem rík-
isrekin hryðjuverkasamtök.
Trúnaður brostinn?
Um þessar mundir heyrast
vangaveltur um að sennilega sé
trúnaður brostinn milli stjórnar-
herra í Ísrael og Palestínu. Er
nokkur furða þótt svo sé? Eftir að
Sharon hefur látið útbúa drápslista
yfir palestínska ráðamenn, látið
ráðast á skrifstofu höfuðstöðva
Yassers Arafats í Ramallah á Vest-
urbakkanum meðan Arafat var
staddur á skrifstofu sinni í aðeins
nokkurra metra fjarlægð. Er ein-
hver hissa á að eitthvað skorti á
trúnað og virðingu milli þessara
manna?
Á sama tíma ítrekar Bush þá
kröfu að Arafat hafi upp á þeim
sem ábyrgir eru fyrir sjálfsmorðs-
árásum sem gerðar voru í Ísrael
um helgina og dragi þá fyrir dóm.
Ekkert hefur farið fyrir samsvar-
andi kröfum um að ráðamenn í Ísr-
ael verði dregnir fyrir dóm vegna
fjöldamorða þeirra á Palestínu-
mönnum. Munið að á ári féllu 648
Palestínumenn en 177 Ísraelsmenn.
Það er jafnframt rétt að hafa það í
huga að Sharon er m.a. dæmdur
fyrir stríðsglæpi af sínu fólki. Araf-
at og Símon Peres, sem reynt hefur
að ná fram viðræðum um frið, eru
hins vegar friðarverðlaunahafar
Nóbels.
Viðurkennum sjálfstætt
ríki Palestínu
Eina vonin til að koma á friði á
þessum slóðum er að viðurkenna
Palestínuríki. Þingflokkur Samfylk-
ingarinnar hefur flutt tillögu þess
efnis á Alþingi og í þessu máli hefur
Halldór Ásgrímsson utanríkisráð-
herra talað um þetta mál á óvenju
skynsömum nótum.
Þótt viðurkenning á Palestínuríki
sé að vísu verulega gott skref í
rétta átt þarf meira að koma til.
Það þarf að beita Ísraelsríki þrýst-
ingi til að það virði sjálfstæði Pal-
estínuríkis. Það er þó ólíklegt að sá
friður komist á meðan Sharon og
hans líkar eru við völd. Líklega er
borin von að friður komist á nema
Verkamannaflokkurinn með mönn-
um eins og Peres komist þar til
valda.
Sjálfstæð
Palestína nauð-
synlegt skref
í átt til friðar
Jóhann Geirdal
Höfundur er bæjarfulltrúi Samfylk-
ingarinnar í Reykjanesbæ.
Átök
Það þarf að beita Ísr-
aelsríki þrýstingi, segir
Jóhann Geirdal, til að
það virði sjálfstæði
Palestínuríkis.
Ungbarnafatnaður
Komdu í bæinn og skoðaðu úrvalið og
verðið. Allt fyrir mömmu.
Þumalína, Pósthússtr. 13, s. 551 2136.