Morgunblaðið - 11.12.2001, Blaðsíða 45

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. DESEMBER 2001 45
✝ Halldór Sig-urðsson Guð-
mundson húsa-
smíðameistari
fæddist í Hafnar-
firði 13. október
1930. Hann lést á
St. Jósefsspítala í
Hafnarfirði hinn 2.
desember síðastlið-
inn. Halldór var
sonur hjónanna
Matthildar Sigurð-
ardóttur, f. á Akra-
nesi 30. júlí 1901, d.
18. jan. 1987, og
Guðmundar Krist-
jáns Guðmundssonar, f. í Arn-
arfirði 2. nóv. 1898, d. 24. júní
1971. Halldór var elstur fjögurra
barna Matthildar og Guðmund-
ar. Systkini hans eru: Jónína, f.
19. apríl 1932, gift Gunnari
Baldvinssyni, Ásgeir Jón, f. 9.
febrúar 1935, kvæntur Maríu
Sigmundsdóttur, og Kristín Sig-
ríður, f. 17. febrúar 1937, gift
Herði Jónssyni.
Halldór kvæntist 11. apríl
1953 Hönnu Mörtu Kjeld, f. 16.
des. 1933. Þau eignuðust sex
börn. Þau eru: 1) Viðar fram-
kvæmdastjóri, f. 23. maí 1953,
kvæntur Guðrúnu B. Bjarnadótt-
ur. Þau eiga þrjá syni, a) Arnar
Þór, f. 1978, b) Davíð Þór, f.
Halldór tók fullnaðarpróf frá
Barnaskóla Hafnarfjarðar. Þá
fór hann í Flensborg og daginn
sem hann varð 16 ára fór hann á
námssamning hjá Tryggva Stef-
ánssyni sem lauk með sveins-
prófi í húsasmíðum fjórum árum
síðar. Meistaragráðu í grein
sinni hlaut Halldór í janúar
1954. Halldór var umfangsmikill
byggingarverktaki í Hafnarfirði,
starfaði sem sjálfstæður bygg-
ingarmeistari en stofnaði síðan
og rak fyrirtækið Halldór Guð-
mundsson hf. um langt árabil.
Meðal verkefna hans voru hluti
álversins í Straumsvík, Norður-
stjarnan, Öldutúnsskóli, ýmsar
verksmiðjubyggingar og íbúðar-
hús. Þegar mest lét voru starfs-
menn hans í kringum 70 talsins.
Í kringum 1980 urðu breytingar
á starfshögum Halldórs. Þá fór
hann til sjós hjá Skipafélaginu
Víkum hf. þar sem hann gerðist
fljótlega kokkur, fór síðan til
Eimskipafélagsins þar sem hann
var lengi bryti á skipum þeirra
en hætti 1998 til sjós fyrir aldurs
sakir. Halldór starfaði síðustu ár
sem vaktmaður í skipum Eim-
skipafélagsins.
Halldór var félagi í Kiwanis-
klúbbnum Eldborg, Iðnaðar-
mannafélagi Hafnarfjarðar og
Meistarafélagi iðnaðarmanna í
Hafnarfirði. Hann bjó alla sína
ævi í Hafnarfirði.
Útför Halldórs fer fram frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði í dag
og hefst athöfnin klukkan
13.30.
1984, c) Bjarna Þór,
f. 1988. 2) Matthildur
Kristín tjáningar-
þerapisti, f. 16. júní
1954, gift Rhony
Alhalel. Þau eiga
einn son, Nóa Þór, f.
1992. 3) Jón Rúnar
framkvæmdastjóri, f.
23. okt. 1957, kvænt-
ur Ásthildi Ragnars-
dóttur. Þau eiga
fjögur börn, a) Maríu
Mjöll, f. 1978, b)
Hönnu Borg, f. 1985,
c) Jón Ragnar, f.
1985, d) Friðrik Dór,
f. 1988. 4) Kári fasteignasali, f.
27. júní 1959, kvæntur Lovísu
Óladóttur. Þau eiga tvö börn, a)
Búa Stein, f. 1989, b) Þórunni, f.
1991. 5) Halldór héraðsdómari, f.
23. apríl 1961, kvæntur Ragn-
heiði Matthíasdóttur. Þau eiga
einn son, Halldór, f. 1989. Sonur
Halldórs frá fyrri sambúð er
Hugi Jens, f. 1981; fóstursonur
Halldórs og sonur Ragnheiðar er
Matthías Rúnarsson, f. 1981. 6)
Ásgerður læknaritari, f. 12. sept.
1966, gift Friðriki Þorsteinssyni.
Þau eiga eina dóttur, Laufeyju
Matthildi, f. 2000. Halldór og
Hanna skildu. Seinni kona Hall-
dórs var Þorbjörg Guðnadóttir,
þau skildu.
Elskulegur bróðir minn, Halldór
Guðmundsson, er látinn. Hann lést
á St. Jósepsspítala í Hafnarfirði 2.
des. sl. Halli var fæddur í Hafn-
arfirði og átti þar heima alla ævi
sína. Hann var elstur af fjórum
systkinum. Faðir okkar var Vest-
firðingur, fæddur í Arnarfirði, og
móðir okkar ættuð úr Borgarfirði
og Árnessýslu, fædd á Akranesi.
Þau hófu svo búskap í Hafnarfirði
og bjuggu þar allan sinn búskap.
Halli lærði húsasmíði og vann við
húsasmíðar framan af ævinni,
byggði hús og blokkir. Hann
kvæntist og eignaðist sex mann-
vænleg börn. Síðustu áratugina
var Halli til sjós. Húsasmíðameist-
arinn gerðist kokkur, lengst af á
skipum Eimskipafélags Íslands, og
eftir því sem ég best veit fórst
honum það vel úr hendi. Ég ætla
ekki að tíunda lífshlaup þitt, Halli
minn. Fyrir allmörgum árum
gekkst þú undir stóra hjartaað-
gerð sem gekk vel. Eftir það áttir
þú mörg góð ár, en síðar fór að
halla undan fæti og síðustu mán-
uðir voru þér erfiðir, þrekið búið
en hugurinn skýr til hinstu stund-
ar.
Ég á margar góðar minningar
um þig, elsku bróðir minn, og
munu þær ylja mér um ókomin ár.
Þú varst mjög minnugur og sagðir
oft skemmtilega frá ferðum þínum
um heiminn í stofunni heima í
Bjarmalandi. Nú verða ekki fleiri
sögur sagðar, því að þegar fór að
morgna fyrsta sunnudag í aðventu
og síminn hringdi, vissi ég, Halli
minn, að þú værir lagður upp í
þína síðustu ferð. Þessi gullfallegi
sálmur eftir Valdimar Briem kom
mér í hug.
Ég horfi yfir hafið
um haust af auðri strönd,
í skuggaskýjum grafið
það skilur mikil lönd.
Sú ströndin strjála og auða,
er stari eg héðan af,
er ströndin stríðs og nauða,
er ströndin hafsins dauða,
og hafið dauðans haf.
En fyrir handan hafið
þar hillir undir land,
í gullnum geislum vafið
það girðir skýjaband.
Þar gróa í grænum hlíðum
með gullslit blómin smá,
í skógarbeltum blíðum
í blómsturlundum fríðum
má alls kyns aldin sjá.
Ég og fjölskylda mín sendum
börnum Halla og öllum ástvinum
hans innilegar samúðarkveðjur.
Ég bið algóðan Guð að ylja þeim
við góðar minningar á aðventunni
og komandi jólahátíð.
Halli minn, ég óska þér góðrar
ferðar í þinni hinstu ferð. Ég trúi
því að þú fáir góðar móttökur þeg-
ar þú kemur í höfn. Þú varst mér
mjög kær. Far þú í friði.
Þín systir,
Jónína.
Mágur minn kær, Halldór, er
látinn. Þegar ég kom fyrst á heim-
ili tilvonandi tengdaforeldra
minna, Matthildar og Guðmundar,
á Herjólfsgötuna voru Hanna og
Halli nýgift. Þar bjuggu þau með
Viðar, elsta son sinn nýfæddan, en
voru að byggja sér hús við Fög-
rukinn.
Það var gaman að heimsækja
þau hjón og mikill samgangur var
milli fjölskyldnanna. Börnunum
fjölgaði og seinna fluttu þau í nýtt
hús við Arnarhraun. Halli var með
eigið byggingarfyrirtæki og vann
mikið á þeim árum enda fjölskyld-
an stór.
Halli var alla tíð mjög kær fjöl-
skyldu okkar Ásgeirs. Um þriggja
ára skeið bjó hann á neðri hæðinni
hjá okkur en þá var hann mat-
sveinn á millilandaskipi. Þá var oft
setið og spjallað um þjóðmálin eða
um gamla tíma í Hafnarfirðinum,
en bræðurnir voru sannir „gafl-
arar“ og stoltir af því. Halli var
fróður um sögu Hafnarfjarðar og
fólkið sem þar bjó þegar þau
systkinin voru að alast upp.
Það eru um tíu ár síðan Halli fór
í erfiða hjartaaðgerð og má segja
að hann hafi ekki fengið fullan
bata eftir það. Seinni árin versnaði
heilsan og síðustu mánuði hefur
hann aðallega dvalist á sjúkrahús-
um, en heilsubresti tók hann með
æðruleysi og stillingu.
Ég þakka Halla trausta vináttu
þau 48 ár sem við þekktumst og
votta börnum hans og fjölskyldum
þeirra mína dýpstu samúð.
María Sigmundsdóttir.
Fallinn er frá æskuvinur minn
Halldór Guðmundsson húsasmíða-
meistari. Halldór var sonur
hjónanna Matthildar Sigurðardótt-
ur húsmóður og Guðmundar Krist-
jáns Guðmundssonar vörubifreiða-
stjóra sem lengst af bjuggu á
Herjólfsgötu 14 hér í bæ. Hann
var elstur fjögurra barna þeirra
hjóna.
Eiginlega hófst vinskapur okkar
Halla, en það kallaði ég hann æv-
inlega, á unglingsárunum um það
leyti er bíladellan heltók okkur
báða. Ég hafði þá fest kaup á her-
jeppa sem þurfti mikillar lagfær-
ingar við. Það var sameiginlegt
áhugamál okkar að koma jeppan-
um í ökufært ástand. Á næstu ár-
um voru farnar margar ferðir
norður í land, vestur og austur í
sveitir, sem enn lifa í minningunni.
Oft var komið við á Herjólfsgöt-
unni eftir bíltúra eða böll, farið í
„búrið“ og gætt sér á nýbökuðum
kökum, sem áttu ef til vill að not-
ast um helgina en stór hluti þeirra
var horfinn ofan í svanga pilta
þegar Matthildur kom fram morg-
uninn eftir.
Ungur að árum kynntist Halli
góðri og glæsilegri stúlku, Hönnu
Kjeld, sem ættuð er úr Innri
Njarðvík og gengu þau í hjóna-
band. Þau eignuðust sex efnileg
börn.
Á þessum árum voru menn
bjartsýnir og þar sem við vorum
báðir smiðir fannst okkur það
liggja beinast við að við drifum í
að koma okkur upp húsum. Við
byggðum húsin hlið við hlið að
Fögrukinn 7 og 9. Við Halli hjálp-
uðumst að við byggingarnar. Þá
kom sér vel vörubíll Guðmundar,
föður Halla, G-33, en hann höfðum
við til afnota á kvöldin, nóttunni og
um helgar. Fluttum við í húsin á
svipuðum tíma með fjölskyldur
okkar.
Mikill samgangur var á milli
okkar og áttum við Ella og þau
hjónin margar yndislegar stundir
saman. Ber þar hæst skemmtilega
ökuferð okkar um Evrópu á bíl er
Halli keypti í Hamborg. Var það
sex landa sýn.
Halli og Hanna báru ekki gæfu
til þess að ganga lífsbrautina til
enda saman og slitu samvistum, en
svona er lífið stundum.
Halli stundaði húsasmíðar mest-
an part starfsævi sinnar og stóð
fyrir mörgum stórbyggingum en
seinni hluta ævinnar gerðist hann
sjómaður á farskipum, fyrst á
skipum fyrrverandi mágs síns,
Finnboga Kjeld, og síðar hjá Eim-
skip.
Þrátt fyrir að undanfarin ár hafi
ekki verið mikill samgangur fund-
um við þegar við hittumst að milli
okkar ríkti alltaf sönn vinátta.
Við Ella og fjölskylda okkar
sendum börnum hans og öðrum
aðstandendum okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Megi minningin um góðan dreng
lifa.
Trausti Ó. Lárusson.
HALLDÓR S.
GUÐMUNDSSON
✝ Sigurður Guð-laugur Helgason
fæddist í Reykjavík
4. júní 1926. Hann
lést á Kumbaravogi
3. desember síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Rannveig E. Jóns-
dóttir, f. 10.3. 1892,
d. 23.10. 1965, og
Helgi Ívarsson fiski-
matsmaður, f. 19.2.
1892, d. 8.8. 1978.
Sigurður átti einn
bróður, Ívar, fulltrúa
hjá Landssímanum, f.
30.5. 1922, d. 15.5. 1989.
Ívar var kvæntur Lilju Th. Ingi-
mundardóttur, f. 26.12. 1924, d.
2.9. 2000. Börn
þeirra eru: 1) Helgi,
f. 19.3. 1948, kvænt-
ur og á þrjú börn. 2)
Rannveig, f. 13.8.
1950, gift og á fjögur
börn og tvö barna-
börn. 3) Guðbjörg, f.
22.4. 1963, gift og á
þrjú börn. Sigurður
var kokkur til sjós í
mörg ár. Eftir að
hann kom í land
vann hann í Sveins-
bakaríi. Sigurður
var ókvæntur og
barnlaus.
Útför Sigurðar fer fram frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Í dag kveðjum við föðurbróður
minn Sigurð Guðlaug Helgason
(Didda). Margs er að minnast og
þakka þegar litið er til baka. Diddi
var fastur punktur í tilverunni þegar
ég var lítil. Hann var gjafmildur, góð-
ur, einstaklega handlaginn og mikill
húmoristi og sagði skemmtilega frá.
Til dæmis man ég eftir einni sögu
sem hann sagði mér, það var þannig
að á stríðsárunum vann hann í skó-
versluninni Hektor sem var við
Laugaveg. Kemur þá inn kona að
kaupa sér skó, nema hvað hennar
númer er ekki til, bara of lítið númer.
Konuna langaði í skóna svo hún
keypti þá þótt litlir væru. Nokkrum
dögum seinna er Diddi á kvöldgöngu.
Á undan honum gengur kona með
mjög svo undarlegt göngulag, tvö
skref áfram og eitt afturábak, sér
hann þá að þetta er sama konan og
keypti litlu skóna í þessari líka skók-
reppu. Alltaf hló hann að tilhugsun-
inni einni saman ef maður orðaði
þetta við hann.
Diddi var mjög músíkalskur og
spilaði vel á píanó. Sat maður í andakt
og hlustaði á fjárlögin (nótnabókin
var með kindum utan á) og uppá-
haldslagið var Sov dukkelíse. Þá söng
hann gjarnan með.
Diddi var góður kokkur enda vann
hann við það í mörg ár á togurum.
Farið var með aflann og hann seldur í
útlöndum. Þá var nú gaman því hann
kom ævinlega með eitthvað fallegt
handa okkur systkinunum. Ég á t.d.
mjög fallega dúkkukerru og margar
dúkkur sem hann gaf þegar hann
kom úr slíkum ferðum. Eftir að hann
kom í land fór hann að vinna í Sveins-
bakaríi hjá Dóu frænku og Mumma
manninum hennar. Diddi og Dóa
voru alltaf góðir vinir og mikill kær-
leikur þeirra á milli. Síðasta ár átti
Diddi heimili á Kumbaravogi. Þar
leið honum vel og hann naut þess að
geta farið í handavinnu og fengið góð-
an mat hjá öllu þessu yndislega
starfsfólki sem þar er. Það á allar
mínar þakkir fyrir frábæra umönnun.
Rannveig Ívarsdóttir
og fjölskylda.
SIGURÐUR
GUÐLAUGUR
HELGASON
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar

 



  
 
 




  


  

    
   

 !  !
  !" #!$$!
%& !' ! $(## 
)$'     $!
"# !  (## 
 * !
!$$!
  $# !$$!+
"#   

 
 

 

,
-%*
.




&
! /
 $ 0$# 
 
!
.'!" $#&!$$!

' 12 '" $#&!$(## 
. " $#&!$(## 
3  !4" $#&!$(## 
" $#&!%+" $#&!$(## 
# !'(12 !1 !12 !'1 !1 !12 !+