Morgunblaðið - 13.12.2001, Blaðsíða 45

lánsamar að eignast þig fyrir mág.
Hún Inga systir gat ekki valið betri
mág fyrir okkur. Þú varst alltaf
reiðubúinn til að rétta hjálparhönd
og oft gripum við í þessa útréttu
hönd þegar aðstoðar var þörf. Eng-
in bón var of stór né greiði of smár
þegar til þín var leitað. Við eigum
ykkur Ingu ótalmargt að þakka og
minningarnar eru margar með ykk-
ur hjónunum og börnum ykkar sem
við geymum og varðveitum í hjört-
um okkar.
Elsku Guðrún, Heimir og Þóra.
Hugurinn er hjá ykkur og fjölskyld-
um ykkar á þessum erfiðu tímum.
Guð blessi minningu Óðins Björns
Jakobssonar.
Oddný, Guðrún
og Sigríður Jónsdætur.
Á fögrum hásumardegi fyrir um
það bil tuttugu og fimm árum ókum
við hjónin ásamt Þorsteini, elsta
syni okkar, austur að Lunansholti í
Landsveit. Þangað var okkur boðið í
heimsókn af Óðni og Ingu, sem
hætt voru búskap í Lunansholti og
jörðin ekki lengur í ábúð en nýtt til
heyskapar af þeim hjónum og fleir-
um, eftir að þau fluttu til Reykjavík-
ur.
Guðrún, eldri dóttir hjónanna, og
Þorsteinn, sonur okkar, voru trúlof-
uð og erindið austur að þiggja boð
hjónanna og kynnast hvert öðru.
Við hjónin gistum svo um nóttina
og voru okkur haldnar stórveislur
báða dagana, þau hjónin voru orð-
lögð fyrir gestrisni. Í gegnum starf
mitt kynntist ég mörgum sveitung-
um þeirra og allir sögðu það sama,
sannkölluð heiðurshjón, metin og
virt af öllum sem þekktu þau best.
Báðir þessir dagar sem við áttum
þarna saman voru sannkallaðir
gleði- og hamingjudagar. Óðinn var
stór og karlmannlegur, sterklega
byggður og hraustmenni, með mikið
liðað, afturgreitt hár sem fór honum
vel. Svipurinn hreinn og þýður, þög-
ull vottur um ljúfmennsku og
drengskap. Ég get ekki neitað því
að ég verð dálítið spenntur þegar ég
hitti fólk í fyrsta sinn sem ég og
mínir nánustu eigum eftir að tengj-
ast.
Ekki urðu vonbrigði með okkar
fyrstu kynni, sem varð að vináttu því
lengur sem við áttum samleið, en nú
er ég einn eftir af okkur fjórum.
Tilvonandi tengdadóttur vorum
við hjónin búin að kynnast og höfð-
um ekki orðið fyrir vonbrigðum,
hún, eins og allir mínir nánustu, hef-
ur reynst mér frábærlega vel þegar
ég hef þurft mest á því að halda.
Eftir að þau hjónin fluttu til
Reykjavíkur keyptu þau sér íbúð
uppi í Hraunbæ og bjuggu þar af
miklum myndarskap. Þar mun oft
hafa verið gestkvæmt og ekki síður
af þeim sem bjuggu fyrir austan og
þekktu þau frá fyrri tíð.
Óðinn fékk vinnu við Álverið í
Straumsvík og vann þar til þess tíma
að hann komst á eftirlaun. Hann var
mikið náttúrubarn að eðlisfari og
hafði gaman af að veiða silung í ám
og vötnum, náttúrufegurðar og
kyrrðar, friðar og gróðuranganar úr
móum og lyngi naut hann vel. Ég
held að það séu einkenni góðra veiði-
manna að njóta ekki síður náttúr-
unnar en að veiða fisk.
Þegar við hjónin komum fyrst að
Lunansholti var þar gamalt timb-
urhús sem mikið var farið að láta á
sjá, enda byggt eftir jarðskjálftana
miklu 1896.
Síðustu árin var það aðeins notað
yfir hásumarið, meðan heyskapur
var nýttur af Óðni og fjöskyldu.
Nokkru seinna byggði fjölskyldan
sér ágætis sumarhús, sem mikið hef-
ur verið notað og veit ég að Óðinn
naut þess vel, og þá ekki síður
barnabörnin sem hann sýndi svo
mikla umhyggju. Um svipað leyti
byggði ég og mín fjölskylda ágæt-
ishús norður í Svínavatnshreppi á
landi sem ég á þar, og komu þau oft
til okkar, Óðinn og Inga, ásamt fleir-
um. Þar var gaman að hittast eins og
hér syðra, fjölskyldurnar eins og
einn maður, húsið okkar stórt og
gott og nóg að bíta og brenna.
Tvívegis man ég eftir því að þau
hjónin kæmu í heimsókn, að ég og
fleiri þurftu hjálpar við, þá voru
handtökin hans Óðins engin vett-
lingatök, og fljótt og vel var því
bjargað sem gera þurfti án þess að
langan tíma tæki. Á eftir er gaman
að gleðjast með góðum þegar hjálp
er veitt af heilum hug.
Óðinn var fæddur austur í Bisk-
upstungum, elstur af níu systkinum,
en þar bjuggu foreldrar hans fyrstu
búskaparár sín en fluttu hingað til
Reykjavíkur um 1930. Þá varð faðir
hans lögregluþjónn hér í borg og
vann hann við það til æviloka. Óðinn
kvaðst hafa átt kost á því að ganga í
lögregluna, en ekki haft hug á starf-
inu. Foreldrar hans ólu einnig upp
tvö fósturbörn svo fjölskyldan var
æði stór. Allir höfðu samt nóg að
borða en húsnæðið æði þröngt.
Börnin fóru strax að taka til hend-
inni þegar þau uxu úr grasi og þann-
ig var lífsbaráttan leyst. Nú eru
fjögur af níu systkinum látin en
bæði fósturbörnin á lífi.
Á síðastliðnu ári greindist Óðinn
með krabbamein sem varð honum að
aldurtila. Ég veit að börn Þorsteins
sonar míns og Guðrúnar tengdadótt-
ur minnar hafa mikið misst, báðar
ömmur sínar á fáum árum og nú Óð-
in afa.
Mér er um megn að fylla skarð
þeirra sem börnin hafa misst, en
hugur minn fylgir þeim. Ég og mín
fjölskylda eigum fagrar og góðar
minningar um þennan heiðursmann.
Ég flyt saknaðarkveðjur frá börnum
mínum, tengdabörnum og barna-
börnum, frændum og vinafólki sem
áttu þess kost að kynnast honum.
Ég bið almættið að veita þeim hugg-
un og styrk í þungri raun sem sakna
hans sárast og mest hafa misst. Í
dag er Óðinn lagður til hinstu hvílu
við hlið konu sinnar í kirkjugarð-
inum í Skarði í Landsveit.
Vetrarsólstöður eru innan fárra
daga og móðir jörð hulin skammdeg-
ismyrkri eins og það mest getur orð-
ið. En birtan og kærleikurinn frá
fæðingarhátíð frelsarans mun vísa
honum leiðina inn á eilífðarbraut.
Blessuð sé minning hans.
Jakob Þorsteinsson.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. DESEMBER 2001 45
vel þú kunnir að hreyfa þig. Svo
varstu búinn að ákveða að fara út til
Taílands með vinum þínum. Þú hlakk-
aðir svo mikið til að fara út, leigja þér
mótorhjól og skemmta þér eins mikið
og hægt er. Þú varst alltaf svo kátur
og skemmtilegur.
Ég mun aldrei gleyma fallega bros-
inu þínu, þú varst líka alltaf brosandi.
Svo var það svo sætt þegar þú fórst
hjá þér, þá kom upp krúttlegasta bros
sem ég hef séð, svo dillaðirðu þér
fram og til baka eins og þú gerðir oft
þegar þú varst lítill. Þú varst svo góð-
ur, skemmtilegur og myndarlegur
bróðir. Það þótti öllum svo vænt um
þig og það mun aldrei breytast. Þú
varst bróðirinn sem alla dreymir um
að eiga. Ég elska þig og mun ávallt
geyma þig í hjarta mínu. Þín systir,
Phatharawadee (Ben).
Elsku hjartans bróðir minn, ég trúi
ekki enn að þú sért farinn frá okkur,
það eina sem huggar mig er að þú sért
búinn að hitta elskuna þína, hana
Söru.
Ég átti svo margt ósagt við þig, til
dæmis hversu yndislegur bróðir þú
varst mér. Þú hugsaðir alltaf svo vel
um mig og lést mér aldrei leiðast. Þú
varst alltaf svo skemmtilegur, þú
tókst mig á hestbak, keyptir handa
mér ís, leigðir spólu handa mér, ég
get endalaust talið það sem þú gerðir
fyrir mig og gerðir með mér. Þú eld-
aðir líka oft fyrir okkur fjölskylduna,
enda varstu frábær kokkur, og líka
alltaf svo myndarlegur, allar stelp-
urnar féllu alltaf fyrir þér, þú varst
líka svo mikið kvennagull. Ég þakka
þér fyrir allar stundirnar sem við átt-
um saman.
Ég mun alltaf elska þig.
Þín litla systir,
Aldís Athitaya Gísladóttir.
Elsku besti Ek minn, ég trúi ekki
enn að þú sért farinn. Mér finnst
næstum eins og þú sért bara í löngu
fríi og það má kannski segja það
svona hér um bil. Þú veist ekki hvað
það er margt sem mig langar að segja
þér sem ég hefði átt að segja fyrir
löngu eins og að þú varst langbesti
vinur minn og verður það alltaf því
það getur enginn komið í þinn stað.
Ég man ennþá þegar ég sá þig
fyrst, þú varst í ljósbrúnum dickys-
buxum, í rauðum joggingjakka og
hélst á íþróttatösku yfir öxlina. Þú
horfðir niður og varst að labba
framhjá mér og þegar þú varst rétt
fyrir framan mig leistu upp, beint á
mig, og gafst mér þennan „scary“
svip. Ég verð að viðurkenna að ég
varð smásmeykur við þig þá en hver
hefði ekki verið það, því þú gafst
ókunnugum alltaf þennan ákveðna
sterka hræðslulausa svip sem gerði
fólk smáskelkað. Þegar ég svo kynnt-
ist þér stuttu seinna sá ég að þú varst
allt annar maður en ég hafði ímyndað
mér og fann strax hvað það var auð-
velt að ná til þín og við urðum góðir fé-
lagar. Það var eins og eitthvað smylli
saman þegar við kynntumst og það
hélst síðan.
Það er svo ótrúlega margs að minn-
ast og frá að segja og allt eru það svo
skemmtilegar minningar, þegar við
vinahópurinn vorum saman var ótrú-
lega gaman. Það fór alltaf svo mikið
fyrir þér þegar við vorum að
skemmta okkur. Þú fékkst svo mikla
athygli frá öllum því það var svo gam-
an að vera nálægt þér, þú varst svo
skemmtilegur, fyndinn og léttruglað-
ur. Það var samt ekki það að þú værir
athyglissjúkur heldur það hvað þú
varst geggjað kátur. Þú varst svo lif-
andi, svo rosalega lifandi, með þetta
æðislega fallega og skemmtilega bros
þitt og þennan frábæra hlátur sem
hljómaði svo oft þegar við vinirnir
vorum að skemmta okkur. Það er al-
veg víst að öll djömmin sem við eigum
eftir án þín verða aldrei eins og þau
sem voru með þér. Manstu þegar ég
átti heima á Miklubrautinni, þá leið
varla helgi sem við skemmtum okkur
ekki geggjað vel og hlógum öll svo
mikið að bullinu sem kom upp úr okk-
ur. Það eru ekki bara djömmin sem
ég sakna heldur allt sem við gerðum
saman, vídeókvöldin, bíóferðirnar,
boxæfingarnar og allt hitt. Svo auð-
vitað vinnan, það hefur aldrei verið
jafn gaman í vinnunni og eftir að þú
byrjaðir í sömu vinnu og ég. Eftir
vinnu fórum við heim til þín að elda
geðveikt góðan mat, það var nú frekar
þú sem eldaðir og ég sem bara var
þarna.
Það er svo margt sem minnir mig á
gömlu góðu dagana en það eru samt
ekki bara þeir sem ég sakna heldur
líka allt það sem við áttum eftir að
gera og ætluðum að gera. Eins og
Taílandsferðin okkar vinanna sem við
töluðum svo oft um. Við ætluðum að
leigja okkur mótorhjól og fara á The
Beach. Þú veist ekki hvað ég hlakka
til að sjá þig á ný og koma til þín þar
sem þú ert og engum líður illa.
Eftir að þú fórst fór tilveran að
dökkna svo mikið og ég hef þig ekki
lengur til að standa við bakið á mér
eins og þú gerðir alltaf. En yndislega
fjölskyldan þín hefur hjálpað mér og
stutt mig og gerir enn og ég met það
mikils, því þegar þú fórst kom í ljós að
ég átti engan mér náinn hérna í bæn-
um. Allt virtist svo svart og ömurlegt
en ég er að reyna að jafna mig og
reyni að endurgjalda fjölskyldu þinni
stuðninginn sem hún hefur sýnt mér.
Þetta er bara allt svo erfitt og skrítið
að þú sért bara allt í einu horfinn frá
öllum sem elskuðu þig og þótti vænt
um þig.
Þótt þú sért farinn trúi ég því að ég
hitti þig aftur og ég veit að þér líður
vel núna. Núna geturðu sagt Söru
elskunni þinni allt sem þú áttir ósagt
við hana. Þegar ég hugsa til ykkar
beggja og veit að ykkur líður vel og að
þið eruð hamingjusöm langar mig
helst að koma til ykkar og gleyma öll-
um mínum vandamálum og áhyggjum
en ég get það ekki. Ég er búinn að sjá
sorgina og vanlíðanina sem missir
ykkar Söru er búinn að kosta og ég
gæti ekki gert fjölskyldu minni og
vinum það. Það þýðir ekkert annað en
að halda áfram með lífið og líta á
björtu hliðarnar, lífið er hvort sem er
svo stutt.
Þótt ég kveðji þig núna er það bara
kveðja þar til við hittumst á ný. Þú
verður alltaf með mér í hjarta mínu.
Þinn vinur,
Óðinn Gíslason.

 

 


  
   

 !" 
#" $"% 


        
 &'($) ' $' *$&%+*$&%$,-
+ ) ' $' .&%+/-'  + ',$,-
(' ) ' ,- 0$ +, ! 
)' .$%'$,-
1 ' 1'&1 ' 1 ' 1'2
   
  
 
 !

  


  !   

 343
/*5
$ 
"  #   $ %&$ 
  
'($


) *  +  
  $ &,& 
  + 
 -",  
   #  
 
 &   *
.*
/0


$ ' ) ' ,-

$ ' #2 + ',$,-
)&#2&+ ,- /-! ''2 + ',$$'
'& #2&+ ,-
$ ' % $$'
&+#2&+$$'
0 
2/-'$,-
 $ #2&+ ,- - # ,-$$'
*$&%#2&+$$'
$ ' # " + ,-
&  1''2
! $
 
 !
  


!  

3463 .
#66

 )%+ " +
"0+0  *
 
 1
 *     
    
/-! '' &'($$'
/-' $.-/-! ''$$'  , # ' % $,-
 &'($/-! ''$$'  ,  +1 ',$,-
 &' /-! ''$$' #% & /-! ''$,-
/-! '' 0$ /-! ''$$'

$,-
1 ' 1'&1 ' 1 ' 1'2
  
 !
  

  !
 

/
3 #43
7
 *$&%+8
%+ +
"  2
 0+0  34

,
  2& +* 

7%,' ',)%&$%'$$' /-! '' &($,-
/-' $9:) ' $'
.$) ' $' +0+
$ '$,-
1 ' 1'&1 ' 1 ' 1'2
  
 $
  

  !
 

6)#)
;,,%<! '

1 &%+=
 %
"2
 0+0 5& ,

  ) *   $+ ! + 
6$./ 
$%  1%%<! ' /-''>-$$'
/-'% '9:$$' ''  &:#  $,-
  ($#% ''9:$$' )%& ',-$ + ',$,-
'' 6',9:$,-  ( #% & $'
& $  ,2