Morgunblaðið - 16.12.2001, Blaðsíða 18

18 SUNNUDAGUR 16. DESEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
ÁHUGI minn á júdó vakn-aði skömmu fyrir stúd-entsprófin í MR. BjarniFriðriksson kom í skól-ann að kynna íþróttina
fyrir nemendum og mér leist strax
vel á. Ég hafði verið að æfa djassball-
ett sex sinnum í viku í Jazzballett-
skóla Báru, auk þess sem ég kenndi
þar leikfimi. Ég var ákveðin í að
minnka við mig í dansinum af því að
ég hafði tekið ákvörðun um að fara í
læknisfræði í Háskóla Íslands. Ég
vissi að til þess að komast þar inn
yrði ég að minnka við mig og ákvað
að breyta um íþrótt, því það er erfitt
að stunda dansinn nema af fullum
krafti,“ segir Gígja um upphafið að
júdóferlinum.
Nú á hún tæplega fjögurra ára fer-
il að baki og hefur þegar unnið til
fjölda verðlauna. Hún varð Reykja-
víkurmeistari kvenna í opnum flokki
árin 1999, 2000 og 2001 og Íslands-
meistari í -70 kg flokki kvenna árin
2000 og 2001, auk þess sem hún var
kjörin júdókona Íslands árið 2000.
Hún hafnaði í þriðja sæti á opna
finnska meistaramótinu í nóvember
síðastliðnum, þar sem hún „skellti“ –
eins og sagt er á júdómáli – núver-
andi Norðurlandameistara, og keppti
um bronsverðlaunin á Norðurlanda-
mótinu 2001 en hafnaði í 5. sæti. Árið
1999 varð hún í þriðja sæti á opna
Brusselmótinu í Belgíu, svo segja má
að ferill hennar sé þegar orðinn
glæsilegur.
Of kraftmikil fyrir dansinn
Gígja segir að júdóið hafi að mörgu
leyti hentað sér betur en djassball-
ettinn: „Ég var rosalega orkumikil og
fannst skemmtilegast að hlaupa,
stökkva hátt og sparka í djassinum.
Ég þurfti að losa um mikla orku og
stundum dugði dansinn ekki til.
Júdóið hentar mér því mjög vel,“ seg-
ir Gígja.
Júdó byggist fyrst og fremst á
tækni, úthaldi og styrk – í þessari röð
– en við það má bæta snerpu, skarpri
hugsun og útsjónarsemi, sem eru líka
nauðsynlegir kostir. Júdó er gömul
japönsk sjálfsvarnaríþrótt þar sem
hvorki má kýla né sparka, en júdó
þýðir „hin mjúka leið“. Talað er um
að það taki tíu ár að þjálfa upp góðan
júdómann vegna þess hvað það tekur
langan tíma að ná tækninni. Gígja
hefur æft júdó frá því vorið 1998 hjá
Júdófélagi Reykjavíkur og er Bjarni
Friðriksson þjálfari hennar.
Einhverra hluta vegna varð lítið úr
því markmiði hennar að draga úr
íþróttaiðkun samhliða læknisfræði-
náminu, eins og upphaflega stóð til,
og nú æfir hún sex til ellefu sinnum í
viku. Hún mætir á styrktaræfingar í
hádeginu og tækniæfingar á kvöldin.
Hún segir að dansinn hafi nýst sér
mjög vel í nýju íþróttinni: „Liðleikinn
sem ég fékk í dansinum kemur sér til
dæmis mjög vel í júdóinu. Þar förum
við í splitt á hverri æfingu svo ég átti
ekki mjög erfitt með það. Mörg
tækniatriði byggjast líka á því að fara
hátt upp með fótinn til að ná meiri
sveiflu og krafti í sparkið, og það
hafði ég náttúrulega æft í mörg ár í
dansinum.“
Fleiri stelpur iðka júdó
Undanfarið hafa Gígja og félagar
hennar hjá Júdófélagi Reykjavíkur
farið á milli skóla til að kynna júdó-
íþróttina og m.a. kennt grunnatriði í
sjálfsvörn. „Við kennum krökkunum
hvernig þau eiga að losa sig úr háls-
taki og skella árásarmanninum í gólf-
ið, sem er vel mögulegt jafnvel þótt
hann sé mun þyngri og sterkari en
þau. Þau kunna oft vel að meta það
sem við kennum þeim og júdótæknin
getur verið mjög praktísk,“ segir
Gígja.
Stúlkum og konum hefur fjölgað
mjög í júdóíþróttinni frá því Gígja
byrjaði að æfa fyrir tæpum fjórum
árum. „Það mættu samt vera fleiri
stelpur af því að við keppum oftast í
opnum flokki og það getur verið mjög
óhagstætt fyrir þær sem eru léttari.
Annars hentar júdó okkur konum
mjög vel. Þetta er alhliða þjálfun sem
reynir á styrk og úthald, – að
ógleymdu sjálfstraustinu sem maður
hefur þegar maður gengur einn um
auðar og myrkar götur.“
Tveir kröfuharðir makar
Þótt júdóiðkun taki mikið af tíma
Gígju tekur læknisfræðinámið þó
mestan tíma. „Þetta eru tveir
kröfuharðir makar,“ segir Gígja
þegar hún er spurð hvernig henni
takist að samræma þetta tvennt. Hún
er á þriðja ári í læknisfræði og líkar
námið vel. Hún stefnir á að ljúka
námi með bekknum sínum en svo
gæti farið að hún þyrfti að gera hlé á
náminu eða minnka álagið ef henni
gengur vel á næstu júdómótum.
„Ég hef sett mér það markmið að
komast á Ólympíuleikana í Aþenu ár-
ið 2004. Róðurinn verður erfiður en
ég stefni að þessu og hef þegar hafið
undirbúning. Til að ná ólympíulág-
markinu þarf ég að keppa á sjö til níu
alþjóðlegum mótum árlega auk þess
að dvelja í æfingabúðum. Bjarni hef-
ur hvatt mig sérstaklega til að stefna
að þessu og ef það tekst ekki núna
mun ég stefna á Ólympíuleikana árið
2008,“ segir þessi unga júdókona,
sem kann að setja sér háleit mark-
mið.
Kostnaðurinn mikill
En háleit markmið duga skammt
þegar ekkert fé er til skiptanna.
Kostnaður við keppni á alþjóðlegum
mótum er töluverður og hefur Gígja
reiknað út að það kosti hana u.þ.b.
þrjár milljónir að sækja öll þau mót
og æfingabúðir sem hún þarf til að ná
ólympíulágmarkinu. Hún hefur und-
anfarið leitað að styrktaraðilum til að
geta tekið þátt í þessum mótum og
segir það hafa gengið ágætlega. Hún
hefur þó tekið sér hlé núna vegna
próflestrar en hyggst halda áfram að
honum loknum. Takist Gígju að kom-
ast á öll mótin og ná ólympíulág-
markinu verður hún fyrsta íslenska
konan sem keppir fyrir Íslands hönd
í júdó á Ólympíuleikum. Blaðamaður
óskar henni góðs gengis, en sér að nú
þarf hún að fara. Bækur um undur
mannslíkamans bíða hennar heima
og nokkur próf eru eftir áður en hún
kemst í jólafrí.
Stefnir á Ólympíuleikana
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Gígja Guðbrandsdóttir er 23 ára og stundar nám við læknadeild Háskóla Ís-
lands. Auk námsins hefur hún stundað júdó af kappi. Hún hefur unnið fjölda
titla og var meðal annars valin júdókona ársins árið 2000.
Morgunblaðið/Kristinn
Gígja skellir Hjördísi Ólafsdóttur, júdófélaga sínum, á æfingu með harai-goshi, sem er eitt uppáhaldsbragðið hennar. Júdó þýðir „hin mjúka leið“ og eitt fyrsta sem
menn læra er að meiða ekki andstæðinginn. Gígja æfir nú sex til ellefu sinnum í viku og segir að námið og júdóiðkunin fari vel saman – jafnvel þó hún sé í prófum.
Eftir að hafa æft júdó í
tæp fjögur ár hefur
Gígja Guðbrandsdóttir
sett markið hátt: Hún
stefnir á þátttöku í Ól-
ympíuleikunum í
Aþenu árið 2004. Tak-
ist henni það verður
hún fyrsta konan sem
keppir fyrir Íslands
hönd í júdó. Ragna
Sara Jónsdóttir hitti
Gígju, en samdi um að
engum júdóbrögðum
yrði beitt. Gígja sam-
þykkti það og tók sér
smástund til að líta upp
úr þriðjaárs prófum í
læknisfræði.
Einhverra hluta
vegna varð lítið úr
því markmiði hennar
að draga úr íþrótta-
iðkun samhliða
læknisfræðináminu.
rsj@mbl.is