Morgunblaðið - 18.12.2001, Side 48

Morgunblaðið - 18.12.2001, Side 48
MINNINGAR 48 ÞRIÐJUDAGUR 18. DESEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ ✝ Sigurbjörg Guð-mundsdóttir fæddist 19. febrúar 1921 á Stokkseyri. Hún lést á hjartadeild Landspítalans í Foss- vogi 10. desember síðastliðinn. Sigur- björg var dóttir hjónanna Guðmund- ar Hannessonar, f. 5. mars 1892, d. 17. mars 1974 og Stefan- íu Sigurðardóttur, f. 12. febrúar 1889, d. 5. apríl 1974. Sigur- björg var elst sjö barna þeirra. Systkini hennar eru: Guðmunda Margrét, f. 11. septem- ber 1923, Hulda, f. 14. febrúar 1924, Kristinn, f. 18. sept. 1927, Kristín, f. 16. apríl 1929, Gunnar, f. 1. júlí 1930, Eva, f. 26. sept. 1931. Guðmunda Margrét og Kristinn létust í æsku. Sigurbjörg giftist árið 1944 á Akureyri Brynleifi Jónssyni klæð- skera, f. 17. ágúst 1923. Börn þeirra eru fimm: 1) Hjördís, f. 12. júní 1944, gift Einar Jóhannssyni. Þau eiga þrjú börn; Atli Már, f. 1965, Brynleifur Örn, f. 1967, og Sandra Sif, f. 1979. 2) Jón Magnús, f. 21.október 1947, kvæntur Hönnu Fjólu Eriksdóttur. Þau eiga tvo syni; Börkur, f. 1972 og Eiríkur Örn, f. 1980. 3) Guð- mundur Stefán, f. 8. apríl 1949. Hann á þrjú börn; Ásdís Björg, f. 1971, Jó- hann Gunnar, 1978, og Guðmundur Stef- án, f. 1983. 4) Guð- laug, f. 17. apríl 1956, gift Marteini Magn- ússyni. Þau eiga þrjú börn; Magnús, f. 1983, Lára Rut, f. 1989, og Hanna Lísa f. 1990. 5) Brynja, f. 29. janúar 1963, gift Ragnheiði Þorvarð- ardóttur. Þær eiga einn son, Emil Örn, f. 2001. Langömmubörnin eru sjö. Sigurbjörg ólst upp á Stokkseyri og gekk þar í barnaskóla. Hún fór í húsmæðraskóla á Ísafirði í einn vetur. Brynleifur og Sigurbjörg byrjuðu búskap á Selfossi, síðan bjuggu þau í Borgarnesi í 6 ár, en lengst af hafa þau búið í Keflavík. Brynleifur rak saumastofu og verslun þar og Sigurbjörg tók þátt í þeim rekstri með honum ásamt húsmóðurstarfinu. Síðar hóf hún störf við mötuneyti Varnarliðsins á Keflavíkurflugvelli og starfaði þar til 1991. Útför Sigurbjargar fer fram frá Keflavíkurkirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.30. Mikil sómakona og yndisleg manneskja hefur nú kvatt þetta líf. Sigga mágkona mín er farin allt of fljótt, og um aldur fram þótt áttræð væri. Hún var ein af þeim sem virð- ast síungir þótt árin væru orðin þetta mörg. Snyrtimennska og smekkvísi með sjálfa sig og allt um- hverfi sitt ásamt reisn, hlýju og góðvild í framgöngu voru persónu- töfrar sem ekki fóru fram hjá nein- um sem henni kynntust. Við vorum vinkonur frá því fyrst er við hitt- umst þegar hún trúlofaðist elsta bróður mínum Brynleifi. Á þessum tíma vorum við öll við störf á Selfossi, og þegar þau ákváðu að gifta sig norður á Ak- ureyri á silfurbrúðkaupsdegi for- eldra okkar Billa 15. nóvember flaug ég með þeim norður í lítilli rauðri flugvél sem Smári Karlsson stýrði af alkunnri snilld og öryggi. Þar sem þetta var í svartasta skammdeginu urðum við að snúa við til Reykjavíkur í fyrstu atrennu vegna myrkurs á óupplýstum Mel- gerðismelavelli. Næsta dag tókst þó Smára að koma okkur heilum á húfi norður og veglegt brúðkaup var haldið á réttum tíma. Foreldrar mínir eignuðust þarna tengdadóttur af bestu gerð, hjartahlýja og trausta. Í nokkuð langan tíma bjuggu for- eldrar mínir með þeim er þau fluttu til þeirra í Borgarnes þar sem Billi hafði fengið gott starf hjá Kaup- félagi Borgfirðinga. Aldrei bar þar skugga á þótt sambýlið væri náið. Fimm mannvænleg börn fædd- ust, tveir synir og þrjár dætur, sem öll eru uppkomin og sakna nú ást- ríkrar móður sem einnig var hin styrka stoð er erfiðleikar steðjuðu að. Ekki brást Sigga heldur er mik- ið áfall reið yfir og Billi missti heils- una. Þau voru þá bæði rétt rúmlega sextug og bróðir minn kennari í sínu fagi, klæðskeraiðn, við fjöl- brautaskóla. Veikindin gerðu hann óvinnufæran en Sigga dreif sig út á vinnumarkaðinn og lærði að keyra bíl sem var út af fyrir sig þrekvirki af konu á hennar aldri. Upp frá því keyrði hún þau hjónin hvert á land sem var og sá um öll þeirra mál stór og smá. Við í fjölskyldunni dáðumst að dugnaði hennar og kjarki og áfram hélt hún að vera glöð og glæsileg. Í vöggugjöf hafði hún hlotið ljúfa og létta lund og því hafði nærvera hennar ætíð bætandi áhrif. Samverustundir okkar Ingva með þeim Siggu og Billa urðu stop- ular í tímans rás vegna langrar bú- setu okkar erlendis en alltaf var gott að hittast á ný og blanda geði. Ég kveð þessa góðu mágkonu mína með mikilli eftirsjá og þakka henni allt það góða sem hún færði fjölskyldu minni. Við Ingvi vottum öllum ástvinum hennar einlæga samúð. Algóðan guð bið ég að styðja og styrkja bróður minn í þessum raunum. Hólmfríður G. Jónsdóttir. Amma Sigga og Billi afi bjuggu á Hafnargötu 58, fyrir ofan klæð- skeraverslun BJ. Þaðan eigum við bræður góðar minningar þar sem við brölluðum margt og þá helst þegar við vorum að leika okkur í versluninni hjá afa við að máta alls kyns föt sem hann hafði saumað á hina ýmsu menn hér í bænum sem og lögregluföt og fleiri einkennisföt. Þótti okkur ekkert skemmtilegra en að íklæðast þessum fötum, stilla okkur síðan út í gluggum verslunar- innar sem fatagínur og láta svo gangandi vegfarendum bregða. Amma og afi voru nú ekki mikið að kippa sér upp við það og þá sýndi amma oft mikla kænsku við að stjórna okkur bræðrum þar sem við létum frekar illa að stjórn. Ef amma fór út í búð, þá lofaði hún stundum að kaupa handa okkur nammi ef við yrðum stilltir. Þegar hún kom heim færði hún okkur „nammið“, sem kom í ljós að var banani, epli eða eitthvað álíka, og var ekki beint það sem við höfðum haft í huga, þegar samningurinn var gerður. Sama hvað við gerðum, eða voru mikil læti í okkur, reiddust amma og afi aldrei heldur leyfðu okkur að rasa út því eins og amma sagði; þeir eru bara ungir og eðli- legir strákar sem þurfa útrás. Okk- ur þótti því gott að vera hjá þeim. Amma var mjög klár kona og þrjósk að auki. Þegar hún tók eitt- hvað í sig þá gat enginn breytt skoðun hennar, sama hvað var röfl- að og tautað. Oft, áður en farið var í ferðalag, leit amma út um gluggann á efri hæð Hafnargötu 58 í góðu veðri og sagði: „Ég get svarið fyrir það, það er farið að rigna fyrir aust- an fjall.“ Þá var hætt við að fara. Hún nefnilega vissi allt, hún amma, og hafði mikinn sannfæringarkraft. Hún hefði getað sannfært austur að það væri í raun og veru vestur. Gáf- ur og sannfæringarkraftur var hættuleg blanda í meðförum ömmu Siggu. Þegar amma eltist var gert ráð fyrir að hún færi eitthvað að SIGURBJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR Ég vil minnast góðs fyrrverandi skips- félaga míns, Halldós S. Guðmundssonar matsveins. Við Halldór byrjuðum að sigla saman árið 1985 á ms. Eldvík hjá Víkurskipum í ævintýraferð til Zaire í Afríku, Fílabeinsstrandarinnar og Evrópulanda. Þetta var ein ferð sem tók fjóra mánuði án þess að koma heim. Halldór var þessu öllu vanur enda búinn að fara nokkra skreiðartúra til Nígeríu á ms. Hvalvík og Keflavík. Ég bara þessa einu ferð hjá Vík- urskipum hf. en svo byrjuðum við að sigla saman aftur hjá Eimskip, fyrst nokkrar ferðir á ms. Mánafossi á ströndinni og til Svíþjóðar og Finn- HALLDÓR S. GUÐMUNDSSON ✝ Halldór Sigurðs-son Guðmundson húsasmíðameistari fæddist í Hafnarfirði 13. október 1930. Hann lést á St. Jós- efsspítala í Hafnar- firði hinn 2. desem- ber síðastliðinn og fór útför hans fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði 11. des- ember. lands með síld og til Hamborgar. Síðan sigldum við ekki saman í fimm ár, ég var á ms. Brúarfossi er hann fór út í leigu. Þá byrjaði ég á ms. Írafossi (ex-Keflavík). Þar var Halldór mat- sveinn enda þekkti hann það skip eins og hendur sínar. Hann var á því er það var gult, eins og hann sagði oft. Það var oft gott að koma niður í eldhús og ræða málin við Halldór. Ég var uppalinn í Hafnarfirði og það líkaði Halldóri vel og tók mér eins og syni sínum. Öll þessi ár sem við sigldum sam- an var ávallt mikil vinátta á milli okkar. Ég hætti störfum hjá Eimskip á ms. Írafossi sumarið 1997 og kom al- kominn í land. Ég hitti Halldór ekk- ert eftir það. Ég vil þakka Halldóri þennan tíma sem áttum saman til sjós. Eins vil ég votta börnum hans og afkom- endum samúð mína við fráfall hans. Guðjón Ólafsson. Minningarkort Styrktarsjóðs hjartasjúklinga Sími 552 5744 Gíró- og kreditkortaþjónusta LANDSSAMTÖK HJARTASJÚKLINGA A u g l Þ ó rh 1 2 7 0 6 2         !" #$%&'                                 % (')** * +'* ,* -,  ) $ *.& * /*0 *.& ) $ * .1 %-,  1  # * *  %-,  (2 ,%0 3 $* * +*+4* . +*+*+4*5 ! "         3  #6789  $*)$ : $/ &' # $      %    &     3, -,  $. .0 * ;1** 3, * . * 5 .0-,  3,0** 3, -,  ,* ' * +*+4* . +*+*+4*5 '%   %    66 (6< #    #  ($    &    '    $ )    # * % * 40 % *  4-' %-,  $*$- % * .-$* %-,  # ** % * $*.-+4* +*+4* . +*+*+4*5 * "     %   %   %  =   6    0*%>*.0 (,.4 0 : %*% #       + (    %(    ,      -      .       /%                 $ 0$1  #         4&$ #  * *   4 4&$ -,  ?. (**+. * (**+. * . )' #$* 0- # '* 4&$ -,  ,**   % -,  @ .$0 & #  * 6*- 4&$ * 7) 3, 4&$ * $)** 0)0*- *5 2 " 6  6  @ &.4 0 A $/ &' #      .                +    3  .       * 5  4* * 0 * 0** -,  .'0 , * -,  ,* 3, * #$*  4* -,  &$*+ 4* 3, ,* * 3.$0 * -,  $%*  4$% * # $  $ . % 4 /-05

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.