Morgunblaðið - 23.12.2001, Blaðsíða 13
Kristniboðsstöð Helga í Filtu er einföld í sniðum. Hann hélt því lengi leyndu að
hann hefði keypt lóðina. Í nágrenninu er lendingarbraut fyrir smáflugvélar þar
sem Helgi lendir vél sinni.
múslima sem biðja um hjálp til binda
enda á þennan harmleik. Hjálpar-
stofnun norsku kirkjunnar og
Kristniboðssambandið í Noregi hafa
lagt mikið til hjálparstarfsins, eins
hafa miklir fjármunir borist frá Kan-
ada. Það dylst ekki að Helgi stendur
frammi fyrir miklum vanda og hann
játar að hafa eytt meiri peningum en
heimild var fyrir frá Noregi. Dag
hvern aka tankbílar 40 km yfir Bor-
ana-sléttuna með vatn í flóttamanna-
búðirnar – og það kostar peninga.
Við setjumst niður í skara barna
sem halda á tómum plastkönnum.
Það er 40 stiga hiti og svitinn perlar.
Við spyrjum krefjandi spurningar:
Þar eð þú ert kristniboði áttu þá ekki
fyrst og fremst að segja þessu fólki
frá Jesú og fá síðan hjálparstofnanir
til að annast neyðarhjálpina?
Hann horfir forviða á okkur og
veltir því fyrir sér hvort okkur sé al-
vara.
„Ég er hér sem meðbróðir. Hér er
hvorki staður nér stund til að segja
frá syni Guðs sem kom til jarðar að
bjarga fólki. Þetta fólk á hvorki mat
né vatn. Við þær aðstæður verðum
við að hlýða boði Jesú um að taka að
okkur manneskjuna í heild sinni.
Fyrst bókstaflega að bjarga lífi þessa
fólks og svo getum við talað um krist-
indóm, ef tækifæri gefst til þess.
Múslimarnir sjá að okkur er annt um
þá og ég trúi að það muni opna fagn-
aðarerindinu dyr,“ segir Helgi. „Við
eigum ekki að kynna okkur með orð-
um heldur góðum verkum,“ segir
hann með sannfæringarkrafti.
Forystumenn múslima í bænum
vonast til þess að innan skamms verði
leyst úr ágreiningi ættflokkanna. Þá
getur flóttafólkið flutt úr búðunum og
aftur heim í þorpin sín þar sem það
getur framfleytt sér með uppskeru af
akurbleðlum.
Leynileg kristniboðsstöð
Steinsnar frá flóttamannabúðun-
um hefur Helgi reist sína eigin út-
stöð. Hann veit að hann mun verja
miklum tíma á þessum slóðum á
næstunni. Þess vegna keypti hann
þarna lóð, án þess að yfirmenn
kristniboðsins hefðu hugmynd um.
Hann lúrði á leyndarmálinu í hálft ár:
„Ég vildi ekki missa af lóðinni. Hún
er frábærlega vel staðsett með tilliti
til lendingarbrautar fyrir smávélar
sem búið er að gera hér. Þess vegna
tók ég þá áhættu að kaupa lóðina fyr-
ir peninga sem mér hafði tekist að
leggja fyrir.“ Helgi játar að stundum
sé auðveldara að fá fyrirgefningu en
fyrirgreiðslu. Það eigi líka við í Guðs-
ríkinu. Nú veit aðalskrifstofan í Addis
Abeba hvað Helgi gerði og hann hef-
ur fengið bæði þá fyrirgefningu og
fyrirgreiðslu sem hann þurfti. Þessi
nýja stöð er mjög einföld í sniðum.
Sama herbergi er notað sem svefn-
herbergi og vinnustofa. Íslamskir ná-
grannar hans sjá honum fyrir mat og
drykk þegar hann er á útstöðinni.
Eftir heimsóknina fengum við
tækifæri til að ræða um þau áhrif sem
við urðum fyrir við Helga. Þarna
heyrðum við margvísleg hljóð og
fundum alls konar lykt, en bænar-
augu barnanna sem biðja um hjálp
sitja fastast í minningunni. Mitt á
meðal þessara barnaaugna sjáum við
hávaxinn hvítan mann sem gengur
um, nánast eins og engill þeim til
bjargar. Þessar myndir hugans verða
til þess að við bókstaflega tárfellum.
Það er mikil lífsreynsla og sterk að fá
að fylgja Helga um tveggja vikna
skeið í starfi hans.
Helgi er einnig hugsi þetta kvöld.
Hann situr úti á palli með íslensku
Biblíuna sína og les fyrir okkur úr
Sálmi 84: Sælir eru þeir, sem búa í
húsi þínu, þeir munu ætíð lofa þig.
Sælir eru þeir menn, sem finna styrk
hjá þér, er þeir hugsa til helgigöngu.
Íslenskan er fallegt mál þegar Helgi
les úr Sálmunum. Við skiljum hvert
orð og þetta verður helgistund sem á
fáa sína líka. Kvöld með eilífðarvon
mitt í augnabliki vonleysisins. Þegar
við virðum þennan meðbróður fyrir
okkur skynjum við um leið hvers
vegna honum hefur tekist að komast í
svo gott samband við múslima. Það er
einfaldlega vegna þess að honum er
annt um þetta fólk og alla veru þess.
„Það fær hjálp þegar aðrir bregð-
ast,“ segir Helgi hægum rómi í hita-
beltisnóttinni.
Það er annars kyndugt að hugsa til
þess að moldríkir múslimar í Sádi-
Arabíu veiti trúsystkinum sínum í
Afríku ekki meiri hjálp, þegar sonur
verkamanns í Reykjavík fórnar svo
miklu af lífi sínu á þessum slóðum.
Helgi Hróbjartsson segir að þeir sem
koma til Eþíópíu með einungis æv-
intýraþrá í farangrinum lýist fljótt.
Höfundur er norskur blaðamaður.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. DESEMBER 2001 B 13