Alþýðublaðið - 22.03.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Hjálparstöð Hjúkrunaríélagsm*
Líkíí tí opm saifl faér segir:
Múnudaga. . . . kl. II—12 f. b,
Þrlðjudaga ... — $ — 6 e, k
Mtdifikudaga . . — 3 — 4 e. k
Föstudaga . , . . — 3 — 6 e. te
Laugárdaga ... — 3 — 4 e. h.
Kanpfélagið er flutt úr Gamla
bankanum i Póstbússtræti 9 (áður
verziun Sig Skúlasonar).
Sjúkrasamlag lleykjaríknr.
Skoðunarlæknir p:óf. Sæm. Bjarn-
héðinsson, Laugaveg II, kl 2—3
a. h.; gjaldkeri ísleifur skóiastjúri
Jónsson, Brrgstaðastræti 3, sam-
agstimi kl. 6—8 e. h.
Kaupiö Æskuminningar. Fást
á afgreíðslunni.
Handsápur
eru óáýraatar og beztflif i
Kaupfélaginu.
Laugav 22 og Pósthússtræti 9.
Alþbl. er biað alirar alþýðu.
Nýkomið
handa gjömömium:
OHukápur.
O íubuxur.
Sjóhattar.
Trébotnaskór.
Færeyskar peysur.
íslenzkar peysur.
íslenzk uilar nærföt.
Sjóvetlingar.
Sokkar.
Treflar.
XaupJéL Reykvíklnga.
Pósthússtræti 9.
Á Luugaveg 24 C er
tekið á móti taui til að straua
— Sama þótt tauið sé óþvegið.
Ágætt saltkjöt
fest hjá Kaupfélagfnu
Pósthússtræti 9 og Laugav. 22 A
Sími 1026 Sfmi 728.
Alþbl. kostar I kr. á mánuðí.
Aígreiðsla
blaðsins er f Alþýðuhúsinu við
Ingólfsstræti og Hverfisgötu.
S í m.i 9 8 8«
Auglýsingum sé skiiað þangað
eða f Gutenberg, í síðasta lagi
kl. 10 árdegis þann dag sem þær
eiga að koma í biaðið.
Áskriftagjaíd ein kr. á mánuði.
Auglýsingaverð kr. 1,50 cm. eind.
Ótsölumenn beðnir að gera skll
til aígreiðsiunnar, að minsta kosti
ársfjórðungslega.
Syltingin i Rússlanði,
ágæt alþýðubók.
Odýrasta bókin sem komið
hefir út á árinu. — Kostar
aðeins 5 kr.
Rítstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friöriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Edgar Rice Burrougks'. Tarzan^
vfsir um, að þeir hefðu gert á hluta einhvers voldugs
guðs, sem rlkti þar í skóginum, með því að reisa þar
þorp sitt, án þess að fsera honum fórnir. Héðan í frá
létu þeir daglega mat undir tréð, til þess að reyna að
railda hinn mikla anda.
En sáðkorni óttans var djúpt sáð í huga þeirra, og
hefði Tarzan apabróðir vitað það, hefði hann vafalaust
getað losað flokk sinn við mikil óþægindi.
Um nóttina svaf hann í skóginum skamt frá þorpinu,
og lagði snemma um morguninn af stað heimleiðis.
Hann fór hægt, og veiddi á leiðtnni. Honum varð lftið
ágengt, svo hann var dauðsvangur. Hann bylti við
viðarbút til þess að leita að lyrfum, en þegar hann
leit upp stóð Sabor, Ijónynjan, yfir honum ekki tuttugu
fet í burtu.
Gulu stóru augun störðu á hann illilega, og rauð
tungan slettist út í munnvikin þega Sabor bjó sig til
stökks.
Tarzan reyndi ekki að komast undan. Hann var 1
raun og veru kátur yfir því, að nú kom tækifærið, sem
hann í langan tfma hafði beðið eftir, upp 1 hendumar
á, honum. Nú hafði hann ekki strátaug eina að vopni.
Hann greip bogann, setti ör á streng og slepti henni.
Hún mætti Sabor á miðri leið, er hún stökk. Um leið
stökk Tarzan apabróðir til hliðar, og um leið og Ijón-
ynjan, kom til jarðar við hlið hans, sökk önnur ör á
kaf í skrokk hennar.
Dýrið vatt sér við með ógurlegu öskri og stökk.
Þriðja örin lenti í auga þess. En Sabor var of nærri apa-
manninum í þetta sinn. Hann komst ekki undan.
Tarzan apabróðir valt um koll og várð undir Sabor,
ea hnffurirín' hans sökk upp að skafji í hjarta ljón-
ynjunnar. Þau láu kyr litla stund, áður en Tarzln
þóttist þess fullvís, að skrokkurinn, sem ofan á honum
lá, mundi aldrei framar verða dýri að bana.
Hann komst naurulega undan hræinu, en þegar hann
var kominn á fætur greip hann áköf sigurgleði.
Hann dró djúpt andan, setti fótinn á háls Sabor og
rak upp hið ógurlega siguróp fullorðins apa.
Skógurinn bergmálaði langar leiðir. Fuglar hættu að
syngja, og rándýrin laumuðust á brott, þvf þau langaði
lftið til þess að verða á vegi hinna stóru mannapa.
En í Lundúnum var annar lávarður af Graystoke að
tala í þinginu, til ættbræðra sinna, en enginn skalf
fyrir orðum hans.
Tarzan apabróðir þótti kjötið af Sabor vont, en
hungrið bældi niður allan viðbjóð, svo innan skamms
var magi Tarzans fullur, svo hann gat aftur lagst til
hvíldar. En fyrst varð hann samt að flá Sabor, því það
var ekki sfzt vegna feldsins að hann hafði lagt það á
sig aðyfirstíga hana.
Honum gekk fláningin fimlega, þvf hann hafði oft
flegið smærri dýr. Þegar verkinu var lokið fór hann
hátt upp í tré með feldinn og festi hann þar á grein.
Því næst nipraði hann sig saman og saf draumlaust af
um nóttina.
Tarzan apabróðir var svefnlítill, hann hafði átt í erfiði
og var vel saddur, var þá að furða þó hann svæfi til
nóns daginn eftir? Hann fór beint til hræsins at Sabor,
en varð ekki lítið gramur, er hann sá, að nöguð beinin
voru að eius eftir. Aðrir soltnir íbúar skógarins höfðu
notað sér veiði hans.
Er hann um stund hafði slæpst um skóginn varð
fyrir honum rádýr; áður en það varð hans fullkomlega
vart, var ein af örvum hans búin að leggja það að velli.
Eitrið vann svo fljótt, að dýrið valt um, áður en