Morgunblaðið - 12.03.2002, Blaðsíða 40

MINNINGAR
40 ÞRIÐJUDAGUR 12. MARS 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Hvunndagshetja er
fallin, eftir stöndum við
hnípin og sorgmædd
með hugann fullan af
spurningum um gæði
íslenska heilbrigðiskerfisins. Hvað
orsakar það að einstaklingar eru af-
greiddir á svo einfaldan máta eins og í
tilfelli Vedda? Hann hafði verið skor-
inn upp í baki í tvígang og náði sér
aldrei á strik eftir það. Hann lá fár-
sjúkur á sjúkrahúsinu á Ísafirði í allt
haust, í stöðugu sambandi við lækni
sinn í Reykjavík, og sjúkdómsgrein-
ing var ávallt sú sama – byggð á
sjúkrasögu hans tengdri baki. Það
var ekki fyrr en eftir harðfylgi fjöl-
skyldunnar að Veddi kom suður í jan-
úar síðastliðnum og var sendur í
rannsóknir. Þá kom hið sanna í ljós,
krabbamein sem búið var að hreiðra
um sig í helstu líffærum líkamans. Þá
varð ekki aftur snúið og Veddi lést
eftir rúmlega mánaðardvöl á sjúkra-
húsi. Það er erfitt fyrir fjölskylduna
að láta af biturleika en hann skilar
okkur víst ósköp litlu, fremur að
reyna að finna farveg fyrir málið til að
draga úr að aðrir lendi í slíkri af-
greiðslu. Veddi átti mörg ár framund-
an, það er undarlegt hvað okkur
finnst aldur alltaf afstæður, í okkar
huga var Veddi ungur maður, einn af
þessum persónuleikum sem eru alltaf
jákvæðir og tilbúnir að gefa öðrum
brot af sjálfum sér. Það var fallegt að
horfa á samband hans og Svennu, þar
fóru augljóslega samheldin hjón með
áralanga vináttu að baki, og stelpurn-
ar hans Vedda voru svo sannarlega í
fyrsta sæti hjá honum – í strákafjöl-
skyldunni var dáðst að Vedda og
dekri hans við allar stelpurnar sínar.
Elsku Svenna, Olga, Sóley og Hulda,
missir ykkar er mikill en sem betur
fer eigið þið heilan stafla af góðum
minningum um góðan dreng. Guð
veri með ykkur.
Hávarður og Katrín Olga.
Elsku Veddi minn. Þá er harðri
baráttu þinni lokið og þú farinn frá
VETURLIÐI G.
VETURLIÐASON
✝ Veturliði Guð-mundur Vetur-
liðason fæddist á Ísa-
firði 4. júní 1944.
Hann lést á Land-
spítala við Hring-
braut fimmtudaginn
21. febrúar síðastlið-
inn og fór útför hans
fram frá Ísafjarðar-
kirkju 2. mars.
okkur með honum afa
þínum, sem þú sagðir að
væri kominn að fylgja
þér í nýju heimkynnin
þín, þar sem allt er svo
bjart og fagurt. Ég veit
líka, elsku vinur, að þar
er tekið vel á móti þér
og þú ert umvafinn
kærleika og hlýju okkar
himneska föður. Þú ert
nú laus úr viðjum
hörmulegra þjáninga
sem þú þurftir að ganga
í gegnum í svo alltof
langan tíma. Því miður
var einblínt alltof lengi
á bakmein þitt sem einu ástæðu fyrir
veikindum þínum – annað kom alls
ekki til greina.
Þær hafa misst mikið „gullin“ þín,
eins og þú kallaðir þær oft, Svennu og
dætur þínar. Líka litlu barnabörnin
þín þrjú, sem fengu að njóta afa síns
svo alltof stutt.
Þú varst þeim alltaf til staðar
traustur eins og kletturinn. Þau voru
þitt líf og yndi.
Hef ég enda aldrei kynnst sam-
heldnari og yndislegri fjölskyldu en
ykkur hjónum og dætrunum.
Nú eru um 35 ár síðan þú komst inn
í fjölskylduna mína, þegar þú og
Svenna systir mín kynntust. Varðst
þú fljótt hvers manns hugljúfi með
þinni einstöku og prúðu framkomu.
Þú vannst hug og hjörtu okkar allra,
og ekki síst tengdaforeldra þinna,
Sóleyjar og Hávarðar, sem nú syrgja
góðan dreng sem alltaf reyndist þeim
eins og hinn besti sonur.
Ég þakka þér, elsku Veddi minn,
bæði fyrir mig og börnin mín, Svan-
borgu Þóru og Andra þór, og þá hlýju
og umhyggju sem við fengum að
njóta í svo ríkum mæli á heimili ykkar
Svennu. Þar vorum við alltaf svo vel-
komin að það var eins og okkar annað
heimili að að koma á.
Elsku Svenna mín, Olga, Sóley,
Hulda, Hulda amma og litlu barna-
börnin. Algóður Guð gefi ykkur styrk
að takast á við þessa miklu sorg og
missi. Megi hann vaka yfir ykkur öll-
um.
Að eiga vin er öllu er öllu betra
að eiga von er yndislegt
að eiga ást er undur lífsins,
að þekkja þig er yndislegt.
Ingunn Hávarðardóttir.
Það eru blendnar tilfinningar sem
koma upp í hugann er ég sit hér á
dimmu febrúarkvöldi og festi þessar
línur á blað.
Efst í huga er þakklæti fyrir að
hafa átt hann Vedda minn sem mág
og kæran vin í hartnær 40 ár. Það er á
engan hallað er ég segi að hann hafi
verið mesta ljúfmenni sem ég hef
kynnst. Man ég ekki eftir að hafa séð
hann skipta skapi. Alltaf sami bjarti
svipurinn og glaðlega brosið.
Ekki gerðum við Bogi okkur grein
fyrir hve stutt væri í að leiðir skildi er
við kvöddum hann fyrir örfáum dög-
um. Við óttuðumst að þrótturinn færi
dvínandi, en héldum í þá von að hon-
um auðnaðist að eiga góðan tíma með
fjölskyldunni um stund.
Minningarbrot streyma fram í
huga minn – öll tengd Svennu og
Vedda, því ekki er hægt að að nefna
nafn annars þeirra án þess að hitt
fylgi á eftir, svo náin og samhent voru
þau. Svenna og Veddi á brúðkaups-
daginn, hamingjusöm og falleg.
Svenna og Veddi í litlu íbúðinni á
Grundargötunni þar sem þeim fædd-
ist fyrsta barnið, Olga, og þangað sem
„fjölskyldan með mörgu fæturna“
kom oft í heimsókn. Svenna og Veddi
að flytja í nýja og fallega íbúð í Tún-
götu þar sem dæturnar Sóley og
Hulda bættust í hópinn. Og síðar var
flutt í stórt og glæsilegt einbýlishús í
Fagraholti, þar sem dæturnar ólust
upp á ástríku heimili.
Veddi var einstakur heimilisfaðir
og lifði fyrir fjölskyldu sína. Sameig-
inlegt áhugamál þeirra hjóna var
garðurinn, sem þau ræktuðu og
byggðu upp af einstakri natni og
smekkvísi. Er hann með fallegri görð-
um á Ísafirði.
Við hjónin minnumst einnig
margra skemmtilegra samveru-
stunda, svo sem tjaldútilega á sumrin,
fyrstu utanlandsferðarinnar sem við
fórum systurnar, ég, Svenna og
Hidda ásamt mökum. Það er ógleym-
anleg ferð. Við gáfum okkur varla
tíma til að sofa því það var svo margt
að skoða, sjá og upplifa í fyrsta skipti.
Þá var „Viva Espana“ heitasta lagið
og þarna var það sem Hreini bað um
ísmola út í bjórinn og uppskar
hneysklunar- og undrunarsvip þjóns-
ins fyrir vikið – okkur til mikillar kát-
ínu að sjálfsögðu.
Þetta voru góðir dagar sem ljúft er
að minnast. En í lífinu skiptast á skin
og skúrir. Síðustu fjögur ár hafa verið
Svennu, Vedda og fjölskyldu erfið
sökum veikinda hans er herja tóku á.
Þó virtust veikindi þessi ekki óyfir-
stíganleg í fyrstu og var tekist á við
þau af þolinmæði og þrautseigju eins
og fjölskyldunnar von var og vísa. Allt
kom fyrir ekki, það seig á ógæfuhlið-
ina, hvert áfallið rak annað og veik-
indin ágerðust.
Það er erfitt og sárt að verða vitni
að því nú á tímum tækni og vísinda,
hve erfitt getur verið að sjúk-
dómsgreina menn rétt, jafnvel þó
viðkomandi sé stöðugt undir læknis-
hendi. Eftir langan og erfiðan tíma
fór svo að lokum að Veddi greindist
með illvígan sjúkdóm í byrjun árs.
Það var mikið áfall fyrir alla er til
þessa öðlings þekktu. Höggið var
þungt, en fólkið hans stóð þétt saman
á erfiðri stundu og er ekki hægt að
hugsa sér samheldnari fjölskyldu.
Það var lærdómsríkt að sjá Svennu
og Vedda í þessu veikindastríði, hve
þau studdu hvort annað og sjá
ástúðina, væntumþykjuna og þakk-
lætið sem þau sýndu hvort öðru. Ég
veit að þau tóku einn dag í einu eftir
að dómurinn féll og nýttu tímann til
hins ýtrasta til samverustunda.
Finnst mér aðdáunarverð hetju-
lundin og kjarkurinn sem þeim var
gefinn.
Ekki má ég gleyma að minnast á
sólargeislana hans Vedda, barna-
börnin þrjú, Veturliða Snæ, Margréti
Ingu og Jón Inga. Þau tvö yngstu
fæddust í október og desember á sl.
ári, svo það var stuttur tími sem hann
átti með þeim. En Veddi var stoltur af
afatitlinum og naut þess mjög að vera
með „nabba“ sínum, eins og hann
kallaði jafnan nafna sinn, Veturliða
Snæ. Mátti ekki á milli sjá hvor þeirra
ljómaði meira er þeir voru saman.
Á sjúkrahúsinu voru teikningar
eftir Veturliða Snæ sem glöddu afa
mikið í veikindunum. Þar var t.d.
mynd af langafa í Bolungarvík á Hug-
rúnu ÍS að veiða fisk og önnur af hjól-
hýsinu sem afi og amma eiga í Leiru-
firði – sælustaðnum sem þau elskuðu
að vera á.
Lífið er fallvalt og enn einu sinni
erum við minnt á að njóta þess tíma
sem við eigum og rækta samband við
fjölskyldu og vini sem best. Ég veit að
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
S. 555 4477
555 4424
Erfisdrykkjur



 
  

  








  
  
 

 

 
    

 
 
 !" 
 #$%% 

 
  &$ '     #$%% 
  
 
%()
 
&   
 *

 

 


   

 

 



+,
-

%!  .
  
   !"!
  #$
 
 %  &

 ' (
 !" #$%% 
' 
 /  , %0 !)/ #$%% 

(
 /      12$ #$%% 

 /# 
 /  '   % #$%% 

 / 
 %'(# 
   $! " 
 (!" # *

 

 


   

 

 


3-'*-
--
14'-
!$ (5  
3 // $/6
!7
 )    "


(  

*  +




 (

  
    **
' /*-# 
3  %-#  %()8) 
'#-#  0 $9   
$  *-#  , :% *9!"  #$%% 
  "     *
,  


   

 


) 
0-,
;
'/  <.
3$=7 
  
 % 
&

 ' (  -! *
  #$%% 
 , 3 >0 #$%%  ? ( 9*  % 
 '  %0 
   0 0 
 3 >$ 0 #$%% 
 ("   %  %## *
-  .
-01

 4

( )-5 7
-" /@ <<
  
  "


(  
 %  +




 /  (  
 
 0   1**
2
 
 
 " 
 )  (


 7($  
& !" 
 7#$%%  (  *3! % 
$7    $ 
 7#$%% 
7(   
 7#$%% 
, 9!" 
 7#$%%  / 9   %() 
3% 1(
 7#$%% 
1 > 77
 7#$%%  '$/  7 
$ ( 
 7 
 #   #$%% 

 7(
 7  0# 1!8) #$%% 
 "   "// *