Vísir - 23.04.1980, Blaðsíða 16

SAMBA FYRIR SQLUSKATTIHH
Tónleikar Jazzvakningar
Háskólabió/ 19-4-1980
Nils Henning örsted-Pedersen# bassi
Tania Maria, píanó, söngur
„Kassastykki"
Stemmningin var eins og á
frumsýningu jólaleikrits Leik-
félagsins. Það var mikiö
skvaldur i anddyrinu: flestir
eftirvæntingarfullir, all-margir
mættir til að sýna sig og sjá
aðra, nokkrir komnir af skyldu-
rækni, sumir með þennan for-
kastanlega merkissvip á andlit-
inu, sem á að gefa til kynna að
jazzáhugi þeirra og áratuga
þekking segi þeim, að hér veröi
ekki um merkilegan tónlistar-
viðburö að ræða, enda löngu
uppselt!
Sá besti...
Viö fylgjumst með straumn-
um inn i salinn. Konan fyrir
framan mig, klædd i grænan
hermannajakka og
landgönguliðabuxur, talar með
ákveðnum tón um bassaleikara.
Hún segir Nils Hennig örsted-
Pedersen vera besta bassaleik-
ara i heimi. Maðurinn við hlið
hennar kinkar kolli i sifellu.
Hann er einn af okkur annars
flokks borgurunum (i jakkaföt-
um með bindi) — þeim, sem
reykja.
Ósjálfrátt byrja ég að telja
bassaleikara i huganum, þá
bestu: Hvaö með Jimmy Blant-
on, Oscar Pettiford, Slam Ste-
wart, Charles Mingus, George
Duvivier, Red Mitchell, Ray
Brown, Wilbur Ware, Scott La
Faro, Michael Moore, Bob
Magnússon...?
Konan tekur sér sæti á
fimmta bekk. A jakkanum
hennar er stenslað „SEA-
BEES” Einu sinni var þrúmu-
gðð sjéliðahljómsveit á Kefla-
vikurflugvelli. Meö henni lék
Bill Berry, sá hinn sami og lék
seinna meir með Herman og
Ellington. Hann var „Seabee”.
Skattar og afborganir
Nú fara tónleikarnir að byrja.
Vernharður er búinn að fara
tvisvar að tjaldabaki. Það er
segin saga, að Venni fer alltaf
tvisvar ,,á bak við” áður en tón-
leikar Jazzvakningar hefjast.
Jónatan stendur i hópi ljós-
myndara framan við sviðið og
leggur þeim lifsreglurnar.
Jónatan er einn af þeim fjöl-
mörgu Jazzvakningarmönnum,
sem hafa lagt á sig gifurlega
vinnu og erfiði vegna Vakning-
arinnar — eins og t.d. Venni,
Pétur, Jonni, Eirikur og
Chinotti. Það hlýtur að vera nið-
urdrepandi að sjá stórkosílegan
árangur sjálfboðins menning-
armálastarfs verða að engu
vegna söluskatts til hins opin-
bera.
„Hann vill helst ekki ljós-
myndun nema fyrri partinn”,
segir Jónatan. „Hann” og Tania
Maria ganga inn á sviöið. Hún
erþeldökk og þybbin, klædd i
kolsvart buxnadress. Hann er
danskur og með alskegg.
//Samba dese days"
Tania Maria og Nils Henning
spiluðu sex sömbur fyrir hlé.
Nils var lengi að hitna — spilaði
óhreint til að byrja með. Tania
lék af lifs og sálarkröftum. Hún
á erfitt með að halda aftur af
sveiflunni i likamanum, þegar
best lætur. Fætur hennar ganga
fram og aftur, til og frá, út og
suöur. Stórkostlegur dans! (Svo
var verið að grinast með stappið
I harmonikuleikurum I gamla
daga).
Tania syngur lika. Hún syng-
ur mestmegnis á portúgölsku —
sagði Dagblaðiö i vikunni sem
leið. Portúgalskan hennar
Taniu var vægast sagt bráð-
skemmtileg. Tania Maria söng i
„Unison” við pianóleik sinn —
urraði, hvæsti, skrikti, raulaði
og trallaöi. Hún smeygði spönsk
um, frönskum og enskum orð-
um inn á milli andkafa, ekki
ólikt Tito Burns. Hún er enginn
Slam Stewart. Það er af og frá.
1 þriðju sömbunni hvislaði
maðurinn I næsta sæti að mér,
um leiö og hann pakkaði niður
ljósmyndavélinni sinni: „Það á
ekki að vera hægt að spila svona
á bassa!” „Það er heldur ekki
hægt”, sagði ég, og þóttist hafa
svarað i sömu mynt.
Sykurlaust Pepsi
„Það vantar tilfinnanlega
reglugerö um svona tónleika.
Reglugerð fyrir okkur þessa
gömlu blúsara”, sagði Jón Múli
um leið og hann kveikti sér I
dönskum cerut I hléinu. „Það
eiga að vera ströng ákvæði um
það, að jazzleikarar verði að
spila stifa fjóra I takti, að
minnsta kosti I þriðja hverju
lagi”. Ég lofaði að koma þessu á
framfæri um leið og ég laumaði
mér I gos-röðina.
Allir virtust þekkja einhvern.
Þeir brostu og nikkuðu og flýttu
sér að vera á undan hinum að
spyrja: „Hvernig finnst þér?”
Ég bað stúlkuna um Pepsi,
þegar röðin kom að mér við af-
greiðsluborðið. „Sykurlaust?”
spurði hún og mældi mig með
augunum.
Les McCann Ltd
Seinni hluti tónleikanna var
liflegur, — samba, söngur og ör-
litill „sálargeisli”. Ungfrúin
hefur auðheyrilega hlustað tölu-
vert á „Soul-meistarann” Les
McCann, enda heyrði maður
hverja gospel-slaufuna á fætur
annarri, svo að segja hárrétta
af „Les McCann Ltd in San
Francisco”, þegar grynnkaði á
sambataktinum.
„Þá er þessu lokið”, sagði
Chinotti, grafalvarlegur, um
leið og við urðum samferða
fram gólfið smáspöl eftir fagn
aðarlætin i lokin.
Þetta voru þægilegir tónleik-
ar. —ó.St.
Nils-Henning örsted Pedersen og Tania Maria á tónleikunum i Há-
skólabiói. Ljósmynd: Gunnar Elisson.
„Furöa hvaö
ég enflist”
- segír Guðmundur Jónsson sem
syngur einsöng i Sálumessunni
Söngsveitin Filharmónia.
Söngsvellln Fílharmonía 20 ára:
Hefur flutl ýmis helstu
stórverk kórtónlistarlnnar
- Sálumessa Brahms á dagskrá nú
„Jújú, þetta er gott
verk og þarf ekki mina
umsögn til”, sagði
Guðmundur Jónsson,
óperusöngvari, er
Visismenn hittu hann á
æfingu Söngsveitarinn-
Guðmundur Jónsson, óperu
söngvari.
ar Filharmóniu i Há-
skólabiói. Guðmundur
er einsöngvari i flutn-
ingi sveitarinnar á
Sálumessu Brahms, á-
samt Siegline Kahman.
Þetta er reyndar ekki i fyrsta
sinn sem Guðmundur syngur
einsöng i þessu verki, hann var
meö bæöi 1962 og 1966 þegar
Filharmónia flutti verkið og
spreytirsig þvi' nú i þriðja sinn.
„Já, það er mesta furða hvað
ég endist”, sagði Guömundur.
„Ég er nú búinn að syngja i ein
37dr og það fer að liöa að þvi að
ég gefist upp á þessu”.
Guðmundur var að þvi spurð-
ur hvemig honum litist á verkið
og söngsveitina.
„Mér list alltaf vel á allt sem
ég geri. En það er gaman að
vinna með þessum kór, fólkið
leggur á sig óhemju vinnu af
mikilli fórnfýsi.
Einhvers staðar sagði Bern-
andShaw að eftir að hafa hlust-
aðeinu sinni á þetta verk þyrfti
maður ekki meira. Shaw var
góður penni þó hann segðist
ekkert vit hafa á tónlist, þetta er
fallegt verk”sagði Guðmundur.
Nú var komið að Sieglinde
Kahman að syngja og Guð-
mundur lagði eyrun viö. „Hún
hefur verið eitthvað lasin en
vonandi veröur það komiö i lag
fyrir t&ileikana”.
Það var ljúflegur söngur sem
mætti Visismönnum I Háskóla-
biói i gær en þar voru Söngsveit-
in Filharmónia og Sinfóniu-
hljómsveit Islands að æfa Sálu-
messu eftir Johannes Brahms,
sem flutt veröur á morgun i til-
efni af 20 ára afmæli Fil-
harmóniu. Þessi sálumessa hef-
ur hlotið þá einkunn að vera eitt
erfiðasta kórverk sinnar teg-
undar i flutningi þar eð hún ger-
ir miklar kröfur til kórsins.
Hlýtur að þvi að vera eftir miklu
aö slægjast, bæði fyrir kórfé-
laga og tónlistarunnendur.
Þetta er i þriöja sinn sem
Sálumessa Brahms er flutt hér i
Filharmóniu, áður var hún flutt
1962 og 1966. Til þess aö stjórna
flutningnum hefur verið fenginn
hingað til lands sir Charles
Groves, Englendingur af aðals-
ættum en hann er fastur stjórn-
andi London Philharmonic
Orchestraog þykir njóta sin vel
I kórverkum sem þessu.
Það var árið 1959 sem undir-
búningur hófst fyrir stofnur
söngsveitarinnar og var dr. Ró
bert A. Ottósson ráðinn söng-
stjóri. Sina fyrstu tónleika héll
svo Filharmónia i Þjóöleikhús-
inu fyrir réttum 20 árum, flutl
var Carmina Burana eftir Carl
Orff. Afrekaskrá söngsveitar-
innar er orðin stdr og löng.
nefna má sálumessur eftir
Mozart og Verdi, 9. sinfóniuna,
Missa Solemnis, C-dúr messu og
Kórfantasiu eftir Beethoven,
Messias eftir Handel, Sköpun-
ina eftir Haydn, Magnificat eftir
Bach, Te Deum eftir Bruckner,
Dvorák og Kodaly og ýmis fleiri
verk.
Einnig hafa verið flutt islensk
verk, Alþingishátiðarkantata
eftir Pál Isólfsson, Völuspá
Jóns Þórarinssonar og verk
eftir Björgvin Guðmundsson og
Sigursvein D. Kristinsson.
Nefna má og þdtt söngsveitar-
innari flutningiLa Traviata eft-
ir Verdi fyrir fáeinum vikum.
Það var dr. Róbert A. Ottóson
sem var primus motor og drif-
fjöður söngsveitarinnar allt til
andláts hans 1974, en nú er Mar-
teinn Hunger Friðriksson
stjtírnandi og hefur veriö frá
1976. Formaður stjórnar er
Guðmundur Orn Ragnarsson.
í söngsveitinni nú eru 122
söngvarar og segir sig sjálft að
mikill má áhugi þeirra allra
vera til að hægt sé að halda úti
þessari sveit, enda er starfiö
gersamlega ólaunað og félag-
arnir allir eða flestir i fastri
vinnu. Æfingar eru nú tvisvar i
viku á kvöldin en fyrir stórverk-
efni, einsog nú er æft um há-
degisbilið og sagði Guömundur
örn, formaður stjórnar, i spjalli
viðVisiaðkórfélagarhefðu sýnt
mikla fórnfýsi og ekki væri sið-
ur um vert að atvinnurekendur
sýndu þeim mikinn skilning.
Sálumessa Brahms, sem hann
samdi seint á 19. öld i minningu
vinarsins, Roberts Schumanns,
verður sem áður segir flutt á
morgun og hefst klukkan 20.30.
Siðan verður sálumessan flutt
öðru sinni á laugardaginn
klukkan 14.30.