Vísir - 02.05.1980, Blaðsíða 18

22
Jónas Haralz
Friedrich A. Hayek
J.K. Galbraith
Þröstur ólafsson
Markaðurinn skásti kosturinn
A.S.S. skrifar:
Mig langar til aö koma nokkr-
um athugasemdum á framfæri
sem komu upp i hugann þegar
ég horföi á mjög fróölegan
umræöuþátt um kenningar F.A.
Hayeks, þar sem þeir Jónas
Haralzhagfræöingur og Þröstur
Ólafsson aöstoöarráöherra
skiptust á skoöunum. (Þaö var
aö visu illa gert af ögmundi aö
leiöa Þröst i þátt meö Jónasi
Haralz sem er lang málsnjall-
asti talsmaöur frjálshyggjunn-
PENNA-
VINUR
Mig langar aö eignast penna-
vin á Islandi. Ég er 18 ára og
áhugamál min eru dans, tónlist,
ljósmyndun, knattspyrna og aö
skiptast á gjöfum. Heimilis-
fangiö er:
Francis R. Tawiah
C.O.C.
P.O. Box 6
Moree 4R
Ghana W.A.
Spariö
sykur-
inn í
íslenska
sælgætíö
J.S. hringdi:
„Heldur eru þetta leiöinleg
tiöindi um uppsagnir fólks sem
starfaö hefur aö kex- og
sælgætisframleiöslu hé á landi,
vegna stórfellds samdráttar i
sölu innlends sælgætis eftir aö
þaö erlenda kom á markaöinn 1.
april.
Hitt er svo þaö aö Islenskt
sælgæti stenst ekki samanburö
viö erlent sælgæti nema I frem-
ur fáum tilvikum. Stafar þetta
ekki sist af þvi aö hráefni I
islenskt sælgæti er miklu lakara
— sykur er þar notaöur til
uppfyllingar.
Ef Islenskir sælgætis-
framleiöendur ætla sér aö
standast samkeppni viö þá
erlendu held ég aö þeir ættu aö
spara sykurinn...”
ar á Islandi, en sleppum þvi,
enda eru röksemdirnar mikil-
vægari en einstakir menn.)
Þröstur sagöi aö markaöurinn
væri aö liöa undirlok þvi aö allir
væru á móti honum og reyndu
aö trufla hann. Þetta haföi hann
eftir J.K. Galbraith. En þettá er
fjarri sanni. í Austur-Evrópu
eru menn aö uppgötva mark-
aöinn aftur. Þeir eru aö reyna
'aö virkja markaösöflin aftur,
reyna aö nýta sér frumkvæöi
einstaklinganna i framleiöslu og
viöskiptum, þvi aö annars hætta
hjólin smám saman aö snúast
og allt staönar eins og bitur
reynsla hefur kennt mönnum I
sósialistarikjunum. Og á
Vesturlöndum gætir alls staöar
sömu þróunarinnar. Hag-
fræöingar og stjórnmálamenn,
sem eitthvert vii; er i, reyna að
draga Ur rikisafskiptum og láta
markaöinn um aö leysa vanda-
málin.
Þröstur sagöi aö markaöurinn
væri ófullkominn. Þetta er rétt.
En hugleiöir hann það nokkurn
tlmann, aö hinn kosturinn, sem
er að ' fela misvitrum
stjórnmálamönnum á atkvæöa-
veiöum allt ákvöröunarvald I
atvinnulifinu, er miklu verri
kostur? Auövitaö er tilveran
ófullkomin, en viö veröum aö
velja skásta kostinn. Og hann
hefur alltaf og alls staðar verið
einstaklingsfrelsiö og einka-
framtakið. Með þvi einu næst
teljandi árangur og draumar
geta rætst og hugsjónir oröið aö
veruleika.
Komast fyrirtæki I Reykjavlk upp meö lélegri þjónustu gagnvart stööum úti á landi vegna
fjarlægöarinnar?
Léleg mðnusta við landsbyggðma
Sigtryggur Jónsson ólafsfirði hringdi:
„Ég hef átt i viðskiptum við nokkurn tima og hef ég nú i
fyrirtæki i Reykjavik um langan tima áttvon á ákveðnum
Finnst mönnum erlenda sælgætiö vera betra vegna þess aö þaö er
ekki eins sykraö og þaö islenska?
vörum frá þeim.
Samt er biöin farin aö veröa
ansi löng og þaö þrátt fyrir aö ég
hafi marg sinnis hringt til
Reykjavikur og spurst fyrir um
vöruna. Mér er ávallt lofaö
einhverju fögru en aldrei gerist
neitt. Hefur þetta komið sér illa
fyrir fyrirtækið sem ég rek
hérna á staðnum.
Þetta sýnir ljóslega hversu
erfiö staöa okkar sem búum úti
á landi getur veriö. Fyrirtæki I
Reykjavik ljúga siöur I kúnna
sina á höfuðborgarsvæöinu, þvi
þeireiga miklu auöveldara meö
aö koma á staöinn og sannreyna
orö þeirra.”
J
sandkorn
Sæmundur
Guövinsson
blaðamaður
skrifar:
Ráðgjafi
Carters
„Fyrr I vetur hvatti Dag-
blaöiö Carter Bandarikja-
forseta til aö láta ekki taka sig
á taugum i hinu einstæöa og
hörmulega gislamáli i íran.
En þaö hefur hann einmitt
gert...”
Þannig hefst leiöari Jónasar
Kristjánssonar I Dagblaðinu I
gær. Þetta minnir mig á
þingeysku bændurna sem sátu
og ræddu gang heimstyrjald-
arinnar siöari þegar bardagar
stóöu sem hæst. Þar kom aö
einn þeirra sagöi spekings-
lega:
„Það heföi aldrei oröiö neitt
striö ef farið heföi veriö aö
minum ráöum. Ég sagöi strax
að engu oröi Hitlers væri
triíandi.”
Grímubali
Þorsteinn Pálsson
framkvæmdastjóri Vinnu-
veitenda sagði i sjónvarps-
þætti i vikunni aö hagsmunir
fyrirtækja og launþega færu
saman. óskar Vigfússon
sjómannaforseti tók þetta
óstinnt upp og sagöi Þorsteini
aö vinnuveitendur ættu aö
setja upp grimu áöur en þeir
færu aö haida þessu á lofti.
Nú kann þetta aö vera satt
og rétt hjá Óskari, en manni
verður hugsað til þess hvort
verkalýösforingjar ættu þá
einnig aö setja upp grfmur
áöur en þeir segja aö
grunnkaupshækkanir komi
verkalýönum til góöa I dag.
Undanfarin ár hafa launþegar
veriö sviptir öllum kauphækk-
unum samstundis meö mikl-
um hækkunum á vörum og
þjónustu.
Villlmenn
Feröalangurinn var aö
segja frá ævintýrum sinum i
afmælisveislunni og gestirnir
hópuðust i kringum hann.
— Viö vorum þarna i miöj-
um frumskóginum þegar viö
uppgötvuöum aö villimenn
höföu umkringt okkur, sagöi
feröalangur og áheyrendur
héidu niöur I sér andanum.
Þeirhoppuöu um, æptu eins og
vitstoia menn og lömdu spjót-
um sinum i jöröina...
Þegar hér var komiö greip
kona ein i hópi áheyrenda
fram i:
— Já, þetta þekki ég. Þeir
hafa látiö alveg eins og
maöurinn minn þegar hann er
aö spila goif.
Lóðln til
Keliavíkur
Borgarráö hefur samþykkt aö
veita Arna Samúelssyni
viðskiptajöfri i Keflavik lóö i
Mjóddinni i Breiöholti undir
kvikmyndahús. Laugarásbió
sótti einnig um þessa lóö en
borgarráö valdi Keflvikinginn
frekar.
An þess aö þekkja mála-
vexti hlýtur þaö aö vekja
nokkra undrun aö utanbæjar-
maöur skuli hafa forgang
fram yfir velþekkt kvik-
myndahús i borginni sem auk
þess er ekki rekið I gróöa-
skyni.