Vísir - 06.05.1980, Blaðsíða 12
/í; ^ <
..: ■ '
• ••
Gunndór og golþorskurinn
VÍSIR
Þriöjudagur 6. maf 1980
vísm
Þriðjudagur 6. maí 1980
s
Hilmar Kristjánsson á milli óla G. og hornsins hans Braga.
Steinþór sat á bryggjukantinum ofan við Fossborgina og
rabbaði við kunningja.
Hann keypti hann brotinn i fyrra.
Þeir eru að fiska fyrir vestan'
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
L
Þar var heldur rólegt
yfir mönnum niðri við
höfn, þegar Visir skrapp
þangað i vorveðrinu i
gær. Við höfðum mestan
hug á að heyra tóninn i
trillukörlunum, það er
með þá eins og far-
fuglana, þeir hverfa á
haustin og koma aftur á
vorin. Trillukarlar i
Reykjavík eru af ýmsum
gerðum. Sumir eiga
smáhorn til að skreppa á
út á flóann i góðu veðri,
dóla þar i rólegheitum og
draga fisk sér til heilsu-
bótar og búdrýginda,
sumir eiga smáhorn og
róa hvern dag sem gefur
og svo eru þeir sem eru
með stærri trillurnar og
elta fiskinn þangað sem
hann er að fá, jafnvel
kringum landið, ef þvi er
að skipta.
Það er víst eítthvert
kropp vlð Eldey
Úti i Orfirisey, fyrir endanum á
b e i t u s k ú r a 1 e n g j u n n i á
Grandanum —þa6 eru reyndar
allir hættir aö róa á linu frá
Reykjavik, svo beituskúrarnir eru
bara geimsluskúrar núna —en
vetrargeymsla fyrir trillur. Þar á
Bragi ljósmyndari smáhorn sér til
heilsubótar og viö hliöina á þvi var
Hilmar Kristjánsson kranastjóri
úr Kópavogi aö gera bátinn sinn
kláran. Hann keypti hann í fyrra
frá Siglufiröi og sigldi honum
suöur, en réri þá ekkert. Þetta er
19 ára gamall bátur og heitir ÓIi G.
SI 110 og nú var Hilmar aö bursta
botninn og bera á og vonaöist til aö
komast á flot uppúr næstu helgi.
Hilmar ætlar á skak, hann er
vanur þvi og þekkir miöin hér á
flóanum, átti áöur tveggja og
hálfstonn horn en seldi þaö og er
nú kominn á niu tonna bát.
Þeir voru æöi spámannlegir á
svipinn Bragi ljósmyndari og
Hilmar þegar þeir voru aö rabba
saman um vandamál útgeröar-
innar; þaö er fjandans ófriöur
meö bátana þarna, þaö var búiö aö
brjóta tvær rúöur i öörum bátnum
og eina I hinum, svo var þetta
ekkert fiskiri núna, slæmar gæftir,
en þó var vist eitthvaö kropp viö
Eldey og helst þá I net.
Laglegur bátur með
breiðfirska laginu
„Maöur er oröinn gamalmenni
og hættir þessu og fer á rikiö eins
og hinir,” sagöi Marius
Guömundsson vaktmaöur á
Hrafnistu. Hann var eiginlega aö
kveöja bátinn sinn, hann Snarfara,
sem var seldur i gær. Þetta er
ljómandi laglegur bátur meö
breiöfirska laginu, smiöaöur af
Kristjáni I Skógarnesi 1964 og
endurbyggöur 1973.
„Þaö þýöir ekkert aö spyrja mig
um veröiö, ég hef ekki hugmynd
um þaö. Kristján bróöir minn gekk
frá sölunni I gær —viö áttum Snar-
farann saman— og nú er hann
farinn á sjó og ég hef ekkert hitt
hann siöan.”
Var á grásleppu-
helvítinu í fyrra
Og svo var rabbaö um heima og
geima, þeir bræöur voru á grá-
sleppuhelvitinu I fyrra en báturinn
var óheppilegur i þaö og þaö gekk
ekkert vel og þaö voru finir
drengir hjá Kveldúlfi i gamladaga
góöi, og kunnu aö gera út án þess
aö sækja styrki i rikiö og þaö var
einhver munur á þeim og þessum
pennasleikjum, sem kunna ekkert
aö gera út þótt þeir séu há-
menntaöir og ljóngáfaöir, þaö er
allt á hausnum hjá þeim.
Og svo um leiö og viö kvöddum,
stakk Marius þvi aö okkur aö hann
væri til I, þótt gamall væri, aö
kaupa sér smáhorn til aö róa á út á
sundin.
Bara smátittir
Og sem viö vorum aö rabba viö
Marius bar aö tvo unga menn, sáu
skilti um aö Snarfarinn væri til
sölu.og var ekki búiö aö fjarlægja,
og spuröu um verö. En Snarfarinn
var seldur og þaö skipti heldur
ekki svo miklu máli, þvi þeir voru
eiginlega búnir aö semja um kaup
á Hafmeynni, sem stóö stutt frá
meö skilti uppi um aö hún væri til
sölu. Þaö eru settar 6 milljónir á
Hafmeyna, 2 út og hitt á tveim
árum. Hann heitir Egill, sá sem er
aö hugsa um aökaupa, en Kristján
var bara aö kikja á þetta meö
honum. Egill ætlar aö róa frá Rifi,
sagöi aö þeir væru aö fiska núna
fyrir vestan, heföu fengiö á annaö
tonn á færi. Og svo haföi einhver
sagt aö þaö væri mokafli f Sand-
geröinúna,ættia.m.k.aö vera þaö
eftirtÍmanumenMaríus haföi frétt
aö þaö væru bara smátittir.
Tonn á færi við
sexbaujuna
Noröan á örfirirseynni var
Lárus Magnússon aö smiöa upp
horniö sitt, sem hann keypti brotiö
I fyrra fyrir 100 þúsund krónur.
Lárus vildi sem minnst segja um
hvaö hann ætlaöist fyrir meö bát-
inn, hann þekkir ekkert inn á
trilluútgerö, segir hann, hann er
fyrrverandi sjómaöur á varö-
skipum, en núverandi eftirlauna-
þegi.
Hann vantar lika vél I bátinn, á
reyndar utanborösmótor, sem
hann getur notaö, en þaö er ekkert
til aö treysta á og hann vill fá sér
vél I hann. „Ætli maöur reyni ekki
aö fara eitthvaö i fisk,” segir
Lárus, „Þeir voru vlst aö fá tonn
úti viö sexbauju.”
.Það er helvíti lítið
Á bryggjukantinum sátu tveir
menn og horföu á bátana á sjónum
fyrir neöan. Annar þeirra var
Steinþór óskarsson eigandi og
útgeröarmaöur á Fossborginni, 17
tonna bát úr Reykjavik. Þeir voru
fiórir á netum undanfarinn mánuö
ogfiskuöu 50 tonn. „Þaö er helviti
litiö.” Nú eru þeir búnir aö taka
netin upp, mega ekki hafa þau
lengur i sjó, og Steinþór ætlar viö
annan mann á skak. Þeir ætla aö
prufa aö róa héöan, en ef þaö
gengur litiö færa þeir sig bara
þangaö sem fiskurinn er.
uppá náð og miskunn
Meöan viö erum aö rabba viö
Steinþór rennir Gunndór Sigurös-
son flugmaöur sér undir löndunar-
kranann á Nönnu K04. Hann fór út
um fjögurleitiö I gær og faöir hans
meö honum og þeir sváfu af
nóttina. Þeir komu meö nokkra
smáfiska og tvo eöa þrjá gol-
þorska sem þeir fengu viö niu-
baujuna. Hvaö er mikiö 1 málinu
spuröum viö. Upp undir 200 kg
sögöu þeir á bryggjunni, 500 sagöi
Gunndór. „Bæjarútgeröin tekur
þetta fyrir náö og miskunn”. Svo
varö Gunndór aö flýta sér i land og
fara I loftiö fyrir Baldur Oddsson,
svo hann gæti haldiö áfram aö
semja um kaup og kjör fyrir flug-
menn.