Vísir - 16.05.1980, Blaðsíða 8

8
VÍSIR
Föstudagur 16. maf 1980
Útgefandi: Reykjaprent h/f
Framkvæmdastjóri: Davió Guðmundsson
Ritstjórar: ólafur Ragnarsson
Ellert B. Schram
Ritstjórnarfulltrúar: Ðragi Guömundsson, Eiias Snæland Jónsson. Auglýsinga- og sölustjóri: Páli Stefánsson.
Fréttastjóri erlendra frétta: Guðmundur G. Pétursson. Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson.
Blaöamenn: Axel Ammendrup, Frfða Astvaldsdóttir, Gísli Sigurgeirsson, Hannes
Sigurðsson, Halldór Reynisson, lllugi Jökulsson, Jónina Michaelsdóttir, Auglýsingar og skrifstofur:
Páll Magnússon, Sæmundur Guðvinsson. Siðumúla 8. Simar 86611 og 82260.
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4, simi 86611.
Iþróttir: Gylfi Kristjánsson og Kjartan L. Pálsson. Ritstjórn: Siðumúla 14, simi 86611 7 linur.
Ljósmyndir: Bragi Guðmundsson, Gunnar V. Andrésson, Jens Alexandersson.
Útlit og hönnun: Gunnar Trausti Guðbjörnsson, Magnús Olafsson. ,
Askrift er kr. 4.800 á mánuði*
innan-
Verð i lausasölu
240 kr. eintakið.
Prentun Blaðaprent h/f.
MUNHÆFAR KJARABÆTUR
LltiO miöar i samkomulagsátt meö aöilum vinnumarkaöarins meöan ekki er tekið miö
af raunverulegu ástandi efnahagsmálanna.
Hvorki gengur né rekur í
samningamálum launþega og
vinnuveitenda. Fyrsti viðræðu-
fundur fulltrúa Alþýðusam-
bandsins og Vinnuveitendasam-
bandsins var haldinn 18. janúar
síðast liðinn þar sem ræddar voru
framkomnar kröfur Alþýðusam-
bandsins og gagnkröfur vinnu-
veitenda.
Á næstu vikum eftir þennan
fyrsta fund áttu þessir aðilar
með sér fimm fundi án milli-
göngu sáttasemjara en þann 27.
febrúar var deilunni vísað til
sáttasemjara. Sáttasemjari hef-
ur haldið nokkra f undi með deilu-
aðilum en ekkert þokast i sam-
komulagsátt. Ekkert hefur held-
ur gerst í samningamálum opin-
berra starfsmanna og ríkisins.
öllum ætti að vera Ijóst að á
það mun reyna á næstu vikum
hvort unnt reynist að ná sam-
komulagi með friðsamlegum
hætti eða ekki.
Höggva verður á þann hnút
sem samningamálin eru komin í
ef forða á þjóðinni frá verkföll-
um sem allir munu tapa á og þeir
mest sem minnst mega sín.
Forystumenn launþega kenna
það mannvonsku atvinnurekenda
að samningar hafi ekki tekist.
Þetta felur í sér fullyrðingu um
að atvinnuvegirnir geti hæglega
tekiðá sig aukin launaútgjöld ef
vilji væri fyrir hendi, en atvinnu-
rekendur tími ekki að sjá af hluta
gróða síns til þurfandi verkalýðs.
Hér er um gróflega einföldun að
ræða. Þegar litið er á hvað sé í
rauninni um að semja sýnist það
vera harla lítið. Verðbólgan hef-
ur ekki aðeins rýrt kjör hins al-
menna launþega, hún hefur ekki
síður mergsogið atvinnufyrir-
tækin í landinu.
Það sýnist raunar liggja í aug-
um uppi að þegar gengið er til
kjarasamninga verða aðilar
vinnumarkaðarins að taka mið
af efnahagsástandinu. Eðlilegast
væri að fulltrúar launþega og
vinnuveitenda létu hlutlausa sér-
fræðinga gera úttekt á stöðunni
áður en sest er niður til samn-
inga. Þessari aðferð hefur verið
hafnað af forystumönnum Al-
þýðusambandsins og er það mið-
ur. Þótt slík úttekt á efnahags-
ástandinu nú mundi leiða í Ijós að
ekki er af neinu að taka til al-
mennra kjarabóta, ætti þessi að-
ferð að styrkja samningsstöðu
launþega þegar betur árar.
Þegar þjóðartekjurnar halda
áf ram að dragast saman er ekki
hægt að nota kauphækkanir sem
leið til kjarabóta til hinna lægst
launuðu sem allir eru sam-
mála um að búi við bág kjör. Við
núverandi ástand verður því að
auka ráðstöfunartekjur þessa
fólks með öðrum hætti. Skatta-
lækkun sýnist vera eina leiðin til
kjarabóta og hafa ýmsir af for-
ystumönnum launþega tekið und-
ir kröfuna um skattalækkanir.
Ekkert væri auðveldara í
framkvæmd en að ganga að
kröfum verkalýðsforingja um al-
mennar launahækkanir og velta
þeim síðan strax út í verðlagið.
Afleiðingin yrði hins vegar ört
vaxandi óðaverðbólga sem leiddi
til algjörs hruns atvinnuveganna.
Leggja verður kapp á að bæta
kjör þeirra sem hafa allra lægst
launin og lífeyrisþega. Aðrir
þjóðfélagshópar verða að sætta
sig við einhverja kjararýrnun
meðan ráðist er að rótum verð-
bólgunnar. Þar verður ríkis-
stjórnin að hafa styrka forystu
og draga saman ríkisútg jöldin
svo um munar ef takast á að fá
almenning til að skera niður dag-
leg útgjöld heimilanna. Stjórn-
málamenn verða að hætta sínu
kjördæmapoti og undanlátssemi
við þrýstihópa ef almenningur á
að sætta sig við tímabundna
kjaraskerðingu meðan lagður er
grundvöllur aukinnar þjóðar-
framleiðslusem standa skal und-
ir raunhæfum kjarabótum.
visir á blaða-
mannalundl
með Klssinger:
„ÉG GET ALDREI ORÐIÐ NÚMER TVÖ"
Blaöamaöur VIsis var viö-
staddur blaöamannafund, sem
Henry Kissinger, fyrrverandi
utanrikisráöherra Bandarikj-
anna, hélt nýlega. Kissinger
hefur veriö borinn þeim sökum
aö hafa fengiö hinn brottrekna
transkeisara til aö hækka oifu-
verö, til þess svo aö geta keypt
fleiri vopn fra Bandarikjunum.
Kissinger var meö þessu sagöur
hafa ætlaö aö gera iran aö eins
konar „privat” stórveidi USA i
Miöausturiöndum. i ræöu sem
Kissinger hélt á fundi hjá
Mikill fjöldi blaöamanna var á fundinum meö Henry Kissinger.
„Þaö, aö riki eins og Pakistan
kýs heldur varnarlaust hlutleysi
en tengsl viö Bandarikin, sýnir
skoöun annarra rikja á okkur”,
sagöi þessi umdeildi harölinu-
maöur bandariskrar utanrikis-
stefnu.
Þegar Kissinger var spuröur
um þaö, hvort hann heföi veriö
númer tvö á lista Carters yfir
hugsanlega arftaka Cyrusar
Vance I utanrikisráöherra-
embættiö, svaraöi Kissinger,
sjálfum sér llkur:
„Ég get ekki Imyndaö mér aö
ég geti nokkurn tima oröiö
númer tvö”.
ÞG/ATA
gyöingasamtökum, neitaöi hann
öllum sllkum árásum og hélt
umræddan blaöamannafund i
framhaldi af þvf.
Kissinger sagöist ekki vilja
ráöast beint á Carter forseta, en
sagöi aö staöa Bandarikjanna I
vlgbúnaöarkapphlaupinu heföi
versnaö mjög undanfarin ár.
Texti og mynd-
ir: Þórir Guö-
mundsson.
„Bandarikin veröa aö endur-
heimta hernaöaryfirburöi slna
og hafa þá föstu stefnu aö launa
vinum slnum og refsa óvinum”,
sagöi Kissinger.
Aöspuröur neitaöi Kissinger
aö hinn brottrekni íranskeisari
' heföi veriö einkavinur sinn.
„Hann var vinur Bandarlkj-
anna I 37 ár og ég held aö rlki,
sem ekki vill standa og falla
meö vinum slnum, veröi ekki
tekiö alvarlega”.
Kissinger lagöi áherslu á, aö
allar breytingar I heiminum
virtust geröar meö sovéskum
vopnum, venjulega án mikillar
mótspyrnu.
Henry Kissinger svarar spurningum blaöamanna.