Vísir - 02.06.1980, Blaðsíða 24

24
VÍSIR
Mánudagur 2. júni 1980.
Umsjón:
Magdalena
Schram
„Vinna, umhverfi.
frisfundir”
„Vinna, umhverfi, fri-
stundir” var samheiti
menningardaga, sem fram
fóru á Akureyri dagana
8.-11. mai s.l. á vegum Menn-
ingar- og fræöslusambands
Alþýöu. Dagarnir voru liöur i
samnorrænu verkefni NFA en
svipaðar dagskrár fara nú
fram á hinum Norðurlönd-
unum meö stuöningi Norræna
menningarsjóösins. 1 hverju
landi var valinn vinnustaöur
sem eins konar miöpunktur og
var Slippstööin h.f. miö-
punkturinn á Akureyri.
Tvær sýningar voru i bæn-
um. 1 húsakynnum Slipp-
stöövarinnar voru myndverk
og söfn eftir starfsmenn og i
Galleri Háhól voru sýnd verk
eftir nokkra öndvegislista-
menn hérlenda á vegum
Listasafns alþýöu.
Þungamiðja menningar-
daganna var ráöstefna MFA
og málmiönaöarmanna og var
yfirskriftin „Vinnustaöurinn
og heimiliö”.
Á ráöstefnunni var sam-
þykkt ályktun, þar sem fariö
var fram á bætt vinnuum-
hverfi, aö 40 stunda vinnuvika
yröi aö raunveruleika og bent
var á félagslegar ibúöabygg-
ingar sem lausn á húsnæöis-
vandanum.
Ráðslelna
um opinbera
skrevfiiist
Norræna myndlistarbanda-
lagiö gengst fyrir ráöstefnu
um opinbera skreytlist i Moss
I Noregi dagana 31. mai
til 3. júni. Ráðstefnan er hald-
in meö stuöningi Norræna
menningarsjóösins og senda
öll Noröurlöndin fulltrúa, sem
eru myndlistarmenn, arki-
tektar og starfsmenn
menningarmála, alls um 40
manns. Gestur Þorgrimsson
myndhöggvari heldur fyrir-
lestur af hálfu Islands. Þátt-
takendur frá Islandi eru
Sigrún Guðjónsdóttir, Sigrún
Guömundsdóttir, Guðmundur
Þór Pálsson og Gestur
Þorgrimsson.
A ráöstefnunni veröa rædd
efni og vandamál tengd hug-
takinu listræn skreyting, en
meö auknum fjárframlögum
til skreytinga á opinberum
byggingum hefur mikilvægi
þessara mála aukist.
Einnig veröur unniö aö
skipulagi sýningar, sem á aö
halda áriö 1981 og veröur hún
liöur i sýningarstarfsemi
Norræna myndlistarbanda-
lagsins. Aö auki veröa rædd
ýmis önnur mál, svo sem
raunveruleg menntunar-
aöstaöa myndlistarmanna.
Atriöi úr sýningunni. (Ljósm.: Sval.)
sýning
lofsverð
Leikklúbburinn Saga:
Blómarósir
Höfundur: Ólafur Haukur Símonarson
Leikstjóri: Sólveig Halldórsdóttir
Þaö er ævinlega lofsverö viö-
leitni, þegar áhugamenn koma
leikriti á fjalirnar. Þetta á ef til
vill sérstaklega viö hér á Akur-
eyri, þar sem þaö veröur mjög
áberandi, þegar liöa tekur á leik-
áriö, aö áhorfendur eru orönir
mjög þreyttir á aö sjá sömu
leikarana i hverju hlutverkinu á
fætur öðru hjá Leikfélagi Akur-
eyrar. Þaö er þvi heldur hress-
andi aö sjá ný andlit á sviöinu i
Samkomuhúsinu, þótt ekki væri
fyrir annaö en tilbreytinguna.
Leikklúbburinn Saga hefur
starfaö frá 1976, og er hópur ungs
áhugafólks um leiklist. Hann
hófst sem námskeiö í frumatriö-
um leiklistar og hefur sett upp
eina sýningu frá byrjun. Allir
leikendur nema einn eru
20 ára eöa yngri, og hafa margir
verið meö frá byrjun. Þaö hefur
ekki fariö mikiö fyrir starfsemi
þessa hóps, en hún er engu að síö-
ur merkileg og þess viröi, aö
henni sé veitt athygli.
Aö þessu sinni var sett upp leik-
ritiö Blómarósir eftir Ölaf Hauk
Simonarson, sem var frumsýnt
hjá Alþýöuleikhúsinu i Reykjavik
siöastliðinn vetur. Verkiö er
verulega stytt i þessari upp-
færslu. Þaö tók þrjá tima I sýn-
ingu áöur, en nær tVeimur timum
nú. Auk þess hefur einum nýjum
þætti veriö bætt inn og sum til-
svörin staöfærð. Til dæmis segir
ein stúlkan, þegar hópurinn er að
fara á dansleik:,, Eigum viö aö
fara i háiö aö ná okkur i eitthvaö
náiö.”
Ég gat ekki betur séö, en aö
leikhópurinn hafi vart getað valiö
heppilegra verk til flutnings. Þaö
fjallar um líf ungra stúlkna, sem
vinna i verksmiöju, samskipti
þeirra viö yfirmenn sina og verk-
smiðjueigandann. Sennilega
þekkja leikararnir flestar per-
sónurnar nokkuö vel úr raunveru-
lega lifinu. Sérstaklega á þetta
viö um verksmiöjustúlkurnar.
Eins og leikritið birtist á sviöi
hér, þá eru ekki mikil. átök i þvi á
milli persóna og höfundur
skynggnist ekki djúpt i sálarlif
þeirra. Þaö reynir þvi ekki mjög
mikið á leikarana. Þeir þurfa
ekki að búa yfir mikilli tækni til
aö skila þessu leikriti sómasam-
lega. Auk þess er verkiö
skemmtilegt á köflum sem tekst
aö koma vel til skila.
Eflaust er til þess ætlast, aö
þetta leikrit sé skoöaö sem lýsing
á stéttaátökum á Islandi. For-
stjóri fyrirtækisins er heldur
pasturslitill og ögn spilltur, en
verkakonurnar saklausar, ráö-
villtar, kjaftforar og svolitiö laus-
látar. Og þær geta ekki gert
nokkurn hlut, sem mætti leggja
þeim út á verri veg. Þaö á að reka
þá, sem brúkar munn hvaö mest,
vegna þess aö hún kallar öryggis-
eftirlitiö á vinnustaöinn, en svo er
aö skilja sem öryggi sé i ýmsu
ábótavant. Verkstjórinn á aö sjá
um aö segja henni upp. Þegar til
leiklist
Guömundur
Hreiöar
Frimanns-
son.
i
kastanna kemur, þorir verkstjór-
inn ekki aö fylgja fyirmælum sin-
um fast eftir. 1 lokin sameinast
stúlkurnar I bræðralagi gegn
vonda forstjóranum. Sem sagt:
ákaflega uppbyggilegt og fram-
sækiö og allt i félagslegu sam-
hengi.
1 þessari sýningu þótti mér
Helgi Már Barðason bera af.
Hann lék forstjórann meö
miklum tilþrifum og var stór-
skemmtilegur. Guðrún Guö-
mundsdóttir lék Málfriöi og tókst
þaö vel. Þögla var Inga Björk
Haröardóttir. Hun var glettilega
góö. Auk þess er ástæöa til aö
nefna Rósu, sem leikin var af
Helgu Sigriöi Þórsdóttur. Leik-
stjóranum Sólveigu Halldórs-
dóttur hefur tekist aö skapa
skemmtilega sýningu. Þaö er
þakkarvert og vel af sér vikiö.
Leikklúbburinn Saga er litil jurt I
þeirri krús, sem er leiklistarlif á
Akureyri. Það er vonandi aö hún
vaxi og dafni.
! Lista-
jhátíðar-
ipunktar
Þrátt fyrir heimsfrægar
stjörnur að utan, skulum við
ekki gleyma þvi sem islenskt er
á Listahátiö eins og t.d. „Sálinni
hans Jóns mins” i Leikbrúðu-
landi sem sýnd veröur bæöi i
dag og á morgun kl. 5. Látiö
ekki nafn leikhússins villa fyrir
ykkur, leikbrúöur eru alls ekki
bara fyrir börn. ^
Listmálarar, leikarar, pianó
,,virtuosar” — allt frá Spániá.
Þaö skyldi þó aldrei vera, aö
rauöviniö I Listaklúbbnum sé
lika þaöan? ^
Dagskráin á morgun,
þriöjudag:
Kl. 17.00: Leikbrúöuland:
„Sálin hans Jóns mins”
Kl. 21.00: Háskólabíó: Pianó-
tónleikar Alicia de Larrocha.
Sýningar: Listasafn íslands:
Antonio Saura
Kjarvalsstaðir: Geröur
Helgadóttir og Kristin Jóns-
dóttir.
ByrjaöT briggja ára aöTelka á píanðT
Spænski pianóleikarinn Alicia
de Larrocha spilar i Háskólabiói
annaö kvöld kl. 21.00. Mafgir
munu biöa meö eftirvæntingu
eftir aö fá aö heyra hana „life”
þvi hún er meö þekktari pianó-
leikurum heimsins i dag.
Vladimir Askenasy lagöi á
þaö sérstaka áherslu viö fram-
kvæmdanefnd Listahátiöar aö
fá hana hingað og eru þaö ekki
amaleg meömæli. Alicia de
Larrocha var undrabarn á sin-
um tima, hún byrjaöi hálfs
þriöja árs að læra á pianó hjá
frænku sinni, sem kom henni i
tima hjá Frank Marshall.
Marshall haföi veriö nemandi
spænska tónskáldsins Granados
og tók viö stjórn tónlistarskóla
hans aö Granadós látnum.
Fimm ára gömul lék Larrocha á
sinum fyrstu tónleikum og niu
ára meö hljómsveit. Hún
Alicia de Larrocha.
varð aðstoöarkennari
Marshalls á unglingsaldri en fór
jafnframt i tónleikaferðir og lék
undir hjá söngvurum. Marshall |
lést áriö 1959 og tók þá Larrocha ■
viö stjórn Granados-skólans. ■
Vinsældir hennar hafa vaxið |
jafnt og þétt æ siðan og gagn- ■
rýnendur keppst um að hlaða á ■
hana lofi fyrir frábæra tækni, ■
öryggi, tiguleik og kraft. Hún I
hefur viöurkenningar, ma. ■
Grammy — verölaunin bæöi I
1974 og ’75 og Edisonverölaunin B
sömuleiöir tvisvar.
Spænska tónskáldiö Granados 1
er sérgrein Larrocha og er I
raunar taliö, aö fáir kunni betri "
skil á spænskri tónlist en hún. A |
tónleikunum annaö kvöldfáum _
viö þó aðeins aö heyra hana |
leika verk eftir eitt spænskt tón- _
skáls, De Falla: Fantasia |
bétrica. Auk þess spilar .
Larrocha sjö bagatellur, op. 33 |
eftir Beethoven, Chaconne eftir ■
Bach-Busoni og Gasparade la ■
nuit eftir Ravel. ■