Vísir - 10.06.1980, Blaðsíða 7

K « »
Umsjón:
Gylfi Kristjánsson
Kjartan L. Pálsson
Sigþór ómarsson „stangar” knöttinn inn I markiö hjá Þrótti, eftir aö Guöjón Þóröarson haföi kastaö honum til hans í leiknum f gærkvöldi.
Visismynd Friöþjófur.
Hvar var bessi létt
leiKna knaltsnyrna?
Sá franski
var öruggur
með sverðið
Frakkinn Philippe Ribaud
sigraöi i heimsmeistarkepp-
ninni i skylmingum, sem háð
var i Melbourne I Ástraliu fyrir
nokkru.
Ribaud, sem hlaut silfurverö-
launin i heimsmeistarakeppn-
inni I skylmingum i fyrra, sigr-
aöi nii meö nokkrum yfirburð-
um og þótti sýna einstakt
öryggi.
Annar i keppninni aö þessu
sinni varö Ungverjinn Erno
Kolczonay, en bronsverölaunin
féllu i skaut Sovétmannsins
Lessek Swornowski.
Þaö vakti mikla athygli i
þessari heimsmeistarakeppni,
aö meistarinn frá i fyrra, Alex-
ander Pusch frá Vestur-Þýska-
landi og meistarinn tvö ár i röö
þará undan, Sviinn Rolf Ediing,
voru slegnir út i forkeppninni....
— klp —
STAÐAN
Staöan i 1. deild Islandsmótsins
iknattspyrnu eftir leikina i gær-
kvöldi:
Þróttur-Akranes .1:1
Keflavik-Fram 0:0
Fram ....5 4 1 0 5:0 9
Valur ... .5 4 0 1 17:5 8
Keflavik 1 6:5 6
Akranes 2 5:7 5
Breiöablik ... 3 8:9 4
Vikingur 2 5:6 4
KR 3 3:6 4
Vestm.ey 5 2 ( I 3 310 4
Þróttur ....5 1 1 3 4:5 3
FH ....5 1 1 3 7:11 3
NÆSTU LEIKIR:
Leikimir i 6. umferö fara fram
um næstu helgi og mætast þá á
laugardaginn Akranes-KR,
Vestmannaeyjar-Keflavik og
Breiðablik-FH. A sunnudag leika
Fram-Vikingur og á mánudag
Þróttur-Valur.
„Komið og sjáiö létt leikna og
skemmtilega knattspyrnu leik á
Laugardalsvellinum i kvöld”,
hljómaöi auglýsingin , sem send
var út á öldum ljósvakans i gær-
kvöldi til aö minna fólk á og lokka
það til aö koma á leik Þróttar og
Akraness í 1. deildinni.
Ekki er annað hægt að segja en
að þessi auglýsing hafi verið ein-
tóm blekking og skrum. Knatt-
spyrnan, sem þessi félög buðu á-
horfendum sínum upp á var
nefnilega allt annað en létt leikin
og þvi siður bauð hún upp á
nokkra skemmtun.
Leikurinn var þóf og þvæia frá
upphafi til enda, og voru jafnvel
hinir hörðustu vallargestir farnir
að bera þennan leik saman viö
leik KR og Víkings á dögunum, en
hann er eitt að allélegasta, sem
þeim hefur verið boðið upp á i
Laugardalnum i áraraðir og eru
þeir þó ýmsu vanir þaðan.
í þessum leik eins og svo mörg-
um öðrum hömuðust allir við að
brjóta niður spilið hjá andstæð-
ingnum en enginn við að byggja
neitt upp I staðinn, og gekk þvi
knötturinn lengst af mótherja á
milli. Harkan var mikil I leiknum
og átti dómarinn Sævar Sigurös-
son mikla sök á þvi, en hann
leyfði mönnum hrindingar og kýl-
ingar óátalið allan leikinn.
Hann sá sig þó tilneyddan að
taka upp „gula spjaldið” og
áminna einn mann úr hvoru liði
fyrir of grófan leik, og það
„rauða” varð hann að taka upp
undir lokin, þegar Baldur Hann-
esson, Þrótti sló Kristján Olgeirs-
son 1A niður með miklu hnefa-
höggi, en þá var Baldur aðeins
búinn að vera inni á 1 nokkrar
minútur.
Sævar lék einnig stórt hlutverk
I báðum mörkunum, sem skoruð
voru. Skagamenn sáu um það
fyrra, er Guðjón Þórðarson kast-
aði knettinum inn i vitateig Þrótt-
ar. Þar var ekkert flautað á bak-
hrindingar og „blokkeringar”
Skagamanna á Þróttara og fékk
knötturinn þannig að berast til
Sigþórs Ömarssonar, sem
„stangaði” hann inn af örstuttu
færi.
Þegar fimm minútur voru til
leiksloka, jöfnuðu Þróttarar úr
vitaspyrnu, sem þeir voru jafnvel
sjálfir sammála um eftir leikinn,
að hefði verið kolrangur dómur.
Páll Ólafsson óð þá inn i teiginn
með knöttinn á tánum, en var
felldur af Skagamanninum
sterka, Sigurði Halldórssyni. Bar
mönnum almennnt saman um að
knötturinn hafi verið á milli þeg-
ar Páll féll með tilheyrandi ópum
oghandapatisemhefðisómt sér
vel á fjölum ÞjóðleikhússinS. úr
þessu vito skoraði svo Daði Harð-
arson örugglega.
Úrslitin 1:1 voru nokkuð sann-
gjörn miðað við allan gang.
Skagamenn voru öllu aðgangs-
harðari I fyrri hálfleiknum, en i
þeim siðari kom öllu meir fra
Þrótturum. Enginn bar þó neitt af
öðrum i þeirra röðum, nema þá
helst Skotinn Harry Hill, sem var
puðandi allan leikinn og gerði oft
heiöarlega tilraunir til að senda
knöttinn á óvaldaðan mann. Jón
Þorbjörnsson — áður markmaöur
Akraness.virtist óöruggur I byrj-
un leiksins gegn sinum gömlu fé-
lögum, en það fór af honum er á
leiö.
Bjarni Sigurðsson i Skaga-
markinu var afturá móti öruggur
allan timann og sama má segja
um Jón Gunnlaugsson, sem var
jafnbestur I liöi 1A i þessum leik.
Þá var Guðjón Þórðarson einnig
góður I vörninni, en af þeim sem
framar voru bar mest á gjörðum
„Viö höfum aldrei fengið eins
gróft lið I heimsókn hingað til
Keflavikur og þetta Framliö, og
dómarinn, sem með þvi kom úr
Reykjavlkinni, er ein lélegasta
sendingin af þvi taginu sém
komið hefur hingað i mörg ár”,
sagði einn hinna liðlega 1200
áhorfenda, þegar hann yfirgaf
knattspymuvöllinn i Keflavik I
gærkvöldi eftir „átök” ÍBK og
Fram i 1. deildinni þar i gær-
kvöldi.
Keflvikingar hafa ekki kallað
allt ömmu slna þegar um hörku
er að ræða I knattspyrnu, en það
sem þeir fengu að sjá i þessum
leik var langt fyrir neöan þeirra
smekk!!
Afbrotaferill Fram i þessum
leik hdfst I 6. minútu með ljótu
broti Kristins Atlasonar og hon-
um lauk á 90 minútu með hrika-
broti Gunnars Snorrasonar, sem
þá haföi veriöinni á i 3 minútur og
aldrei sparkað I boltann. En hann
náði aö sparka I einn Keflviking
og var sá fluttur á sjúkrahús með
stórskaddaðhné. Þar var þá fyrir
Arna Sveinssonar. Hann var þó
orðinn i heldur þungu skapi undir
lokin, enda kom þá frekar fátt
gott frá honum. Gleymdi hann þá
annar úr Keflavikurliðinu með
stóran skurð á kálfa eftir spark
aftan frá!!
Fyrstu sex minúturnar voru
rólegar og þá leikin sú litla
knattspyrna sem I leiknum sást
án þess að brotið væri á manni.
Eftir það byrjuðu lætin, dómarinn
Arnór óskarsson missti öll tök á
leiknum þegar I byrjun — byrjaði
raunar á þvi að þora ekki að
dæma vitaspyrnu á Fram, eftir
aö Steinari Jóhannssyni haföi
verið brugöiö I vitateignum og
annaö állka fylgdi eftir það.
Keflvikingar sóttu meir I upp-
hafi og áttu nokkur skot, en það
sem kom á markið tók Guö-
mundur Baldvinsson örugglega
og bjargaði einnig meö úthlaup-
um — jafnvel langt út fyrir vita-
teig. En opin færi fengu Keflvik-
ingar ekki. Varla var við þvi bú-
ist, þvi að sjaldnar voru færri en 7
Framarar inn i vitateignum fyrir
utan markmann og þar þvl litill
friður til að athafna sig.
Framlina Framara var heldur
fámennaf þessum sökum, og eina
sýnilega, eins og svo margir aðrir
I þessum leik, að hafa gaman af
þvi sem hann var að gera...
— klp—
sem hún gerði og gat var að heyja
kapphlaup viö Keflvlkinga um
knöttinn, þegarhonum var spyrnt
sem lengst frá marki. Þessum
kapphlaupum töpuðu Framarar 1
flest skiptin, svo að þeir skoruöu
ekki neitt mark I öllum leiknum
frekaren Keflvikingar. En þetta
var fyrsta stigiö sem Fram tapar
I þessu móti og geta Keflvikingar
veriö ánægðir með það þótt þeim
hafi annars fundist fátt I þessum
leik, sem vert var að vera ánægð-
ir með.
Þeir gátu llka veriö ánægöir
með markmann sinn, Jón örvar
og þá Ólaf Júliusson, Guðjón Guö-
mundsson, Ragnar Margeirsson
og Hilmar Hjálmarsson, sem
gerðu margt laglegt I leiknum.
Hjá Fram var Guðmundur
Baldursson markvörður einna
bestur. Pétur Ormslev sýndi og
góöa takta og Marteinn Geirsson
sem var höfuöið I varnarleiknum
mikla hjá Fram.
Margir voru lélegir I báðum liö-
um, en sá lélegasti á vellinum var
samt Arnór Oskarsson dómari....
S.St Keflavlk/—klp—
Með takkaförin
langt upp á bak