Morgunblaðið - 26.04.2002, Síða 36

MINNINGAR
36 FÖSTUDAGUR 26. APRÍL 2002 MORGUNBLAÐIÐ





 






     
 
 
 !

    

 


 




!" ##
$

% 



&

' 

 
& 


!!()#*"#)++!
" #    

$ 
 !   !   
  
 !   %$  
!& '
 !  # '(  

 
$ (
"#  # &! &  )!   





  
  
 
#   (


  !! 
 "# $
*+ &!    # &! &&
 &&
%&%& '&(()

*+, 
!-.. 

#&, 
(-  . /. 
01
/& &  22(3 # !  ! 1
) 
0 /&    24(3 
(56(77(
 /% !! ! $
  
0 0 %   
0
 1 

2 !!
34  !  !! ,# , .!  

 5  !    0
   !!

0 1 !    6 
-   % 
% / !  !! ,# 0   

,  0 0  !! 1$   

2  0 0   


 0 0   
* 0 0  !!
"  "  "#     !  $
" &! & ##   )!   
# )!  ) 
7
,%5 8 2  ! 
3
*
0 99
7: 0 
# !   !  ) 
#  31
 &  28(3 (57(97(
:# &#& & /# 
#  # ;331
 (
 2! 2 ( !!
,# 7 

7 !+  ;7 
  8 "# 
-
* !!
 20# 7 
!!

 
*3 8 !  
,# 7 
  3
 ) 0  !!
  * "# $
+  &!    # &!  &&
 &&
,
<)'=

< (
) '&(()   25
* 
# !   !  )  :    :  1
/$)   24(3 (59(97(
' !## !    ! <) (
%&   #  &# )=! (
  ! 7 
  )    !!
> 2 7 
!!  )$,   
 * .

7 
   2 ! !!
 ) 7 

1
+.7 
  7 !  .8
!!
) 1 7 
!!    !  
    "  "#  "  "  "# $
✝ Ingibjörg Sól-veig Sigurðar-
dóttir fæddist í Hlíð
í Garðahreppi í Gull-
bringusýslu 26. sept-
ember 1921. Hún
lést á Hrafnistu í
Reykjavík 11. apríl
síðastliðinn. Ingi-
björg var dóttir
hjónanna Sigurðar
Jónssonar, oddvita
og bónda á Torfa-
stöðum í Grafningi,
og Ingibjargar Þóru
Jónsdóttur, hús-
freyju. Hún var yngst sjö systkina
og eru þau nú öll látin. Þau voru:
Þórey Sigurðardóttir, húsfreyja,
gift Ingólfi Guðmundssyni, bak-
arameistara, bæði látin. Þau eign-
uðust fimm börn, Örn, Sigþór,
Guðmund, Jósef Gunnar og Ingi-
björgu Þóru. Jón Matthías Sig-
urðsson, bóndi á Nesjavöllum í
Grafningi, kvæntur Guðbjörgu
Guðsteinsdóttur, húsfreyju, bæði
látin. Þau eignuðust átta börn,
Axel, Svövu, Erlu, Sigurð, Grétar,
Hrefnu, Ómar Gauk og Birnu.
Sveinn Sigurðsson, verkamaður,
ókvæntur og barnlaus. Jensína
rósu Birnu og Rebekku Rut, í
snjóflóði á Flateyri 26. október
1995. Kristján, f. 1963, kvæntur
Þórdísi Ívarsdóttur, sonur þeirra
er Hjalti. Þau eignuðust einnig
Kristján Þór, f. 22. ágúst 1997.
Hann lést 3. október 1997. Guð-
ríður, f. 1973, sambýlismaður
hennar er Magnús Guðjónsson,
þau eiga einn son, Hilmar Frey. 2)
Margrét Oddsdóttir, fulltrúi, f. 11.
júní 1945, gift Davíð Jónssyni,
prentara, og eru þau búsett í
Reykjavík. Þau eiga fjögur börn,
þau eru: Jón Oddur, f, 1965, kv.
Evu Guðrúnu Ægisdóttur, börn
þeirra eru Árni Þór og Telma
María. Þórdís Björk, f. 1969, gift
Magnúsi Hvanndal Magnússyni,
börn þeirra eru: Sara Hvanndal,
Dagný Hvanndal og Davíð Alex-
ander. Salvör Þóra, f. 1974, gift
Halldóri Steingrímssyni, barn
þeirra er Agnes Ósk. Ingibjörg Ír-
is, f. 1984, nemi.
Oddur var áður kvæntur Öglu
Jacobsen og saman áttu þau Guð-
mund Egil, eiginkona hans er Sar-
ah (Sally) og eiga þau einn son,
Eric, eiginkona hans er Lisa. Börn
þeirra eru Megan, Sarah og
Emily. Þau eru öll búsett í Seattle
í Bandaríkjunum.
Árið 1949 giftist Ingibjörg
Kristjáni Einarssyni bryta, hann
lést 1963. Síðar giftist Ingibjörg
Valdimari Guðmundssyni yfir-
fangaverði, þau skildu.
Útför Ingibjargar fer fram frá
Áskirkju í Reykjavík í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Guðrún Sigurðardótt-
ir, húsfreyja, gift Haf-
steini Sveinssyni,
verkamanni, barnlaus,
bæði látin. Þrúður Jón-
ína Sigurðardóttir,
húsfreyja, gift Bjarna
Ólafssyni, blikksmíða-
meistara, bæði látin.
Þau eignuðust tvo syni,
Sigurð Rúnar og Ólaf
Þór. Ólafur Jóhann
Sigurðsson, rithöfund-
ur, kvæntur Önnu
Jónsdóttur, húsfreyju,
bæði látin. Þau eignuð-
ust tvo syni, Jón og Ólaf Jóhann.
Ingibjörg giftist Oddi Guðfinni
Guðmundssyni, trésmið, árið
1945. Hann lést á Selfossi árið
1946. Börn þeirra eru: 1) Hlöðver
Oddsson, offsetprentari, f. 16.
sept. 1943, kvæntur Birnu Júl-
íusdóttur, skólaliða, og eru þau
búsett í Reykjavík. Þau áttu fjög-
ur börn en tvær dætur eru látnar,
þær eru Ingibjörg Sólveig, f.
1967, lést 11 ára í bílslysi 16. sept.
1978, og Svanhildur, f. 1965, en
hún lést ásamt eiginmanni sínum
Haraldi Eggertssyni og börnum
þeirra þremur, Haraldi Jóni, Ást-
Vorið er að koma, elsku mamma
mín, og þá fékkst þú þráða hvíld og
í mínum huga er vorið komið hjá
þér og sumarið er framundan.
Móðir mín var yngst sjö systkina.
Í þessum stóra systkinahópi var oft
kátt á hjalla og margar skemmti-
legar sögur heyrði ég frá uppvaxt-
arárum mömmu þar og ekki gleymi
ég glettninni í augum móður minn-
ar þegar hún sagði bæði frá prakk-
arastrikum frá Torfastöðum, þar
hefur greinilega margt verið brall-
að og reynt á þolrifin hjá foreldr-
unum. Afi var bóndi, kennari og
oddviti og amma önnum kafin við
húsfreyju- og uppeldisstörfin einn-
ig. Móður minni varð tíðrætt um
hestinn sinn Roða í seinni tíð og
hafa þá minningarnar frá gömlu
liðnu tíðinni verið að skjóta upp
kollinum. Hún sagði mér að það
hefðu verið erfið spor að láta hann
frá sér þegar hún flutti frá Torfa-
stöðum, en aðstæður voru þannig
að ekki var um annað að ræða þá.
Móðir mín giftist Oddi Guðfinni
Guðmundssyni trésmiði árið 1944
og eignuðust þau tvö börn saman,
mig og bróður minn Hlöðver. Fyrri
eiginkona Odds er Agla Jacobsen
og eignuðust þau einn son Guð-
mund Egil, eiginkona hans er Sar-
ah (Sally). Þau ásamt þeirra fjöl-
skyldu búa í Seattle í
Bandaríkjunum. Oddur lést árið
1946 á Selfossi og varð þá móðir
okkar ekkja á Selfossi með okkur
systkinin kornung bæði. Það urðu
nöturleg kaflaskipti í lífi móður
minnar en hún komst með óbilandi
dugnaði og kjarki í gegnum þá
þrautagöngu m.a. með því að
sauma fatnað á aðra og okkur öll,
en hún hafði á áður lært saumaskap
hjá móður sinni, sem hafði lært
klæðskerasaum og handlagnin var
mömmu einnig í blóð borin. Einnig
málaði hún kökubox, skrautmálaði
kerti, gerði bolluvendi, kreprósir
o.fl. o.fl. Á þessum árum bauðst
mömmu að við börnin yrðum tekin í
fóstur en það sagði hún að hefði
aldrei komið til greina af sinni hálfu
að þiggja og lífið leið áfram. Síðar á
ævinni bjó hún til einstaklega fal-
legar blómamyndir úr þurrkuðum
blómum og muldu hraungrýti og
einnig átti hún leirbrennsluofn, sem
hún hafði í eldhúsinu sínu og marg-
ur fallegur hluturinn kom þaðan út,
sem hún hafði gert sjálf og síðan
málað einnig.
Árið 1949 giftist móðir mín Krist-
jáni Einarssyni bryta, hann vann
lengst af á millilandaskipum og
reyndist hann okkur hinn besti fað-
ir, hann lést þegar ég var 17 ára, þá
dvaldist ég hjá systur hans Ólöfu
og eiginmanni hennar Jim í
Grimsby. Hlöðver bróðir minn var
þá farinn að heiman. Þá þurfti
mamma að stokka upp lífið sitt einu
sinni enn og tókst á við það með
prýði eins og svo oft áður. Hún var
alltaf undirbúin á sinn hátt fyrir
flutninga, þannig að hún var m.a.
með mismunandi gluggatjöld í
kassa sem hún gat gripið í fyrir
misstóra og smáa glugga, og oft
þurfti hún að grípa til kassans um
ævina blessunin.
Þau náðu að ferðast saman á
skipum sem Kristján pabbi vann á
og áttu góðar minnngar frá þeim
ferðum. Einnig bjuggu þau tvö ár í
Eiðaskóla á Austurlandi þar sem
hann var kokkurinn og hún vann í
skólamötuneytinu þar og við systk-
inin eigum góðar minningar þaðan,
skíði fengum við t.d., þarna leið
þeim vel saman.
Síðar giftist hún Valdimari Guð-
mundssyni, yfirfangaverði, þau
skildu. Þeim fannst báðum gaman
að ferðast saman um landið, tjalda
og skoða sig um og naut ég þess
alla vega tvisvar að fara með þeim í
tjaldferðalag ásamt yngsta barni
okkar hjóna og ég á skemmtilegar
minningar frá þeim ferðum ásamt
dvöl í sumarhúsi o.fl.
Hún mamma var mikið náttúru-
barn og var gaman að fylgjast með
þegar ferðanestið var tekið til fyrir
tjaldferðirnar hér áður fyrr, heima-
brösuðu kóteletturnar, eins og hún
sagði oft, harðfiskinn og hangikjöt-
ið og þá var allt komið.
Veiðistöngin fékk að fara með
einnig síðar. Munnharpan var tekin
upp í þeim ferðum og í sumarbú-
staðaferðum einnig og það var
gaman að sjá hvað hún naut sín að
spila fyrir okkur á hana. Oft voru
Jón bróðir hennar og Guðbjörg eig-
inkona hans á Nesjavöllum í Grafn-
ingshreppi heimsótt og þá var
tjaldað í túninu og glatt á hjalla.
Fyrr á ævinni vann mamma við
hin ýmsu störf, fiskvinnslustörf
fyrst, en aðallega verslunarstörf
síðar, hún vann fullan vinnudag.
Tímabundið vann hún við aðhlynn-
ingu á Dagdeild félagsmiðstövar
aldraðra við Dalbraut. Síðast vann
hún í u.þ.b. 17 ár hjá Glit, keramik-
fyrirtæki, fullan vinnudag, sem ker-
amikmálari og nutu þar best henn-
ar listrænu hæfileikar. Hún hætti
þar þegar samdráttur varð hjá hjá
Gliti og stuttu síðar kom í ljós mik-
ill heilsubrestur hjá henni og í
framhaldi af því fékk hún sjúkdóm
sem er alveg eins og Alzheimar,
þ.e. hægfara heilablæðingu og þá
missti hún hratt getu til að sjá um
sig sjálfa og lífskrafturinn, sem þó
var alltaf mikill fyrir, þvarr hratt.
Það tók á hana að þurfa að við-
urkenna að hún gæti ekki lengur
treyst á sjálfa sig en hún gerði sér
smám saman grein fyrir að hún
hafði ekki val og að hún yrði að
sætta sig við stöðuna. Hún bjó í
Skálagerði 9 eins lengi og hægt var
en síðan á Norðurbrún 1 við frá-
bæra umönnun starfsfólksins þar,
síðast bjó hún í Hrafnistu í Reykja-
vík á deild G-2, þar naut hún bestu
umönnunar sem ein manneskja get-
ur hugsað sér og viljum við að-
standendur hennar þakka innilega
þá frábæru umönnun á allan hátt
sem starfsfólkið þar sýndi henni.
Nafna hennar, sonardóttirin
Ingibjörg Sólveig, lést í bílslysi á
afmælisdegi föður síns 16. septem-
ber 1978 þá aðeins 11 ára gömul og
einnig lést sonardóttir hennar
Svanhildur ásamt Haraldi eigin-
manni sínum og þremur ungum
börnum í snjóflóðinu á Flateyri 26.
október 1995 og það voru dimmir
dagar sem gengu í garð þegar þess-
ir hörmulegu atburðir gerðust og
þessi dauðsföll tóku mjög á móður
mína á líkama og sál, það leyndi sér
ekki.
Lífið hefur ekki farið mjúkum
höndum um þig, elsku mamma, fal-
lega rósin mín, eins og ég kallaði
þig svo oft og þá ljómaðir þú og
einnig fallegu brúnu augun þín.
Við aðstandendur þínir erum svo
þakklát fyrir hvað þér tókst að
höndla til dauðadags erfiðleikana í
kringum veikindi þín. Tvær dætur
okkar hjóna, eiginmenn þeirra og
fjögur barnabörn hafa búið í Am-
eríku frá 1994 við nám og störf en
eru nú komin heim næstum öll en
þegar þau dvöldu erlendis lét ég
þig oft fá símann og síðar að tala í
gegnum tölvuna við þau og það
kunnir þú að meta og þau samtöl
virtust ná vel til þín þó þú ættir erf-
iðast með að sætta þig við að tala í
tölvu, stundum stóðst þú upp í
miðju símtali og gekkst í burtu til
að mótmæla þessu hallærislega
símtóli sem tölvan var í þínum aug-
um. Börnin okkar öll, barnabörn og
barnabarnabörn muna vel eftir þér
og því sem þú gerðir fyrir þau af
ekki miklum veraldarlegum auði,
þau muna mjög vel eftir þér sem
persónu, hvað þú varst með
ákveðnar skoðanir, en um leið hvað
þú varst ljúf og nærgætin við þau
alltaf, spurðir hvernig gengi í því
sem hver og einn var að gera, eftir
aldri hvers og eins eins og gengur
og alltaf áttir þú eitthvað gott í
gogginn handa þeim. Þú gekkst
ótrauð ótroðnar slóðir ef þér sýnd-
ist svo og varst hreinskiptin.
Eftirfarandi erindi eru í einu
uppáhaldsljóða þinna, Rósin, eftir
Guðmund G. Halldórsson, við lag
INGIBJÖRG
SÓLVEIG
SIGURÐARDÓTTIR