Morgunblaðið - 05.05.2002, Blaðsíða 4
4 B SUNNUDAGUR 5. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
I3
63
5
· O
D
D
I H
F
FERÐAMÁLASKÓLINN Í KÓPAVOGI
..
.
fjá
rf
es
tin
g
fy
rir
fr
am
sý
nt
fó
lk
Ferðamálaskólinn í Kópavogi - Menntaskólinn í Kópavogi v. Diganesveg • 200 Kópavogur • Sími 594-4020 • Fax: 594 4001 • netfang: fsk@ismennt.is • Heimasíða: mk.ismennt.is
Ferðamálaskólinn í Kópavogi býður upp á hagnýtt nám í ferðaþjónustu.
Námið er sniðið að störfum í ferðaþjónustufyrirtækjum á breiðum grunni.
Upphaf kennslu:
Kennsla hefst í byrjun september 2002
Inntökuskilyrði eru stúdentspróf eða annað
sambærilegt nám og góð tungumálakunnátta.
Umsóknir um skólavist:
Umsóknareyðublöð liggja frammi á skrifstofu skólans
og eru einnig á heimasíðu Menntaskólans í Kópavogi
Slóð: mk.ismennt.is undir ferðamálaskóli
Umsóknarfrestur er til 17. maí.
Með umsókn skal fylgja afrit af prófskírteinum og mynd.
Ferðafræðinám tvær brautir
Ferðafræðisvið: Áhersla er lögð á uppbyggingu og starfsemi ferðaþjónustu á Íslandi, skipulagningu
ferða og móttöku erlendra ferðamanna.
Hótelsvið: Áhersla lögð á þjónustusamskipti, tungumál, hótel og veitingarekstur, ráðstefnu og
fundaskipulagningu og fleira.
Námið er tvær til þrjár bóklegar annir og starfsþjálfun í þrjá mánuði. Boðið er upp á fjarnám í
mörgum áföngum ef næg þátttaka fæst. Kennt er frá 17.30-21.50 mánudaga til fimmtudaga.
IATA UFTAA Farseðlaútgáfa og farbókunarkerfi
Alþjóðlegt nám sem veitir réttindi til starfa á ferðaskrifstofum og hjá flugfélögum.
Tvær bóklegar annir og lokapróf í mars 2003
Flugþjónustubraut - Ný braut
Námið er undirbúningur fyrir starf í farþegarými flugvéla (flugfreyja/ flugþjónn).
Tilgangur námsins er að auka hæfni nemenda og að auka líkur á ráðningu til starfa
í atvinnugreininni.
Helstu námsgreinar: Ábyrgð, reglur og skyldur áhafnar í farþegarými, ferðalandafræði,
flugeðlis-og veðurfræði, flugsaga, lög og reglugerðir, þjónustusamskipti,öryggismál.
ÖFLUGT NÁM Í FERÐAÞJÓNUSTU
ÓLÖF Sölvadóttir varengin venjuleg kona.Hún var 1,22 m á hæðog því talin til dverga, ívestrænum skilningi.
Hún fæddist í Blöndudal í Húna-
vatnssýslu árið 1858 en fór vestur
um haf ásamt föður sínum, stjúp-
móður og systkinum árið 1876, þá
átján ára gömul. Ólöf hafði háar
hugmyndir um þá framtíð sem beið
hennar í vesturheimi og ætlaði sér
að verða merkileg kona. Á Íslandi
beið hennar ekkert nema ævistarf
sem vinnukona.
Fjölskyldan bjó öll saman í um
það bil eitt ár í Nýja-Íslandi. Þá
fluttu þau til Winnipeg þar sem leið-
ir Ólafar og fjölskyldunnar skildu.
Ólöf réð sig sem vinnukonu á heimili
í bænum og meðal starfa hennar var
að þjóna til borðs í kaffiboðum og
matarveislum. Dag einn, þegar
húsfrúin var ekki heima og kona
nokkur afhenti henni peninga að lok-
inni heimsókn, áttaði hún sig á því að
húsfreyja heimilisins seldi aðgang að
henni. Ólöf var klók kona og gáfuð
og áttaði sig strax á því að ef einhver
ætti að græða á útliti hennar, væri
það hún sjálf en ekki húsfreyjan.
Hún sagði upp vistinni og gekk
skömmu síðar til liðs við fjölleikahús
þar sem hún var til sýnis ásamt fjöl-
mörgum öðrum furðuverum –
skeggjuðum konum og risavöxnum
mönnum.
Fjölleikahúsin störfuðu aðallega
yfir sumartímann en á veturna vann
Ólöf sem þjónn á veitingastað. Gest-
ir tóku iðulega eftir því að hún talaði
með hreim og spurðu hvaðan hún
væri. Hún sagðist vera frá Íslandi og
þá gall í fólki: „Í alvöru? Þetta er í
fyrsta sinn sem ég hef séð alvöru
eskimóa!“
Þessi misskilningur Bandaríkja-
manna olli því að Ólöfu var boðið að
halda fyrirlestur um lífið á Græn-
landi. Hún þáði boðið með þökkum
og skipti engum togum að með fyr-
irlestrinum sló hún í gegn. Upp-
spunnar frásagnir af lífi eskimóa á
Grænlandi gæddi hún lífi með líf-
legri framkomu, en leikhæfileikar
Ólafar voru umtalsverðir, að sögn
Ingu Dóru. Upp frá þessum fyrsta
fyrirlestri varð Ólöf vinsæll fyrirles-
ari og ferðaðist um öll Bandaríkin
við þá iðju. Hún hélt alls um 2.500
fyrirlestra á þrjátíu ára tímabili.
Hún var talinn helsti „sérfræðingur“
landsins um menningu og siði
eskimóa.
Eskimóabörn brennimerkt
Í fyrirlestrunum sagði Ólöf frá
ævi sinni á Grænlandi, en allar frá-
sagnir hennar voru uppspuni frá rót-
um. Ólöf sagðist hafa fæðst í smábæ
einum á Norðausturhorni Græn-
lands, inn í mikla eymd, myrkur og
kulda. Hún og fjölskylda hennar
höfðust við í snjóhúsi sem var ein-
angrað með dýraskinni. Fjölskyldan
lifði á hráu kjöti og drakk saltvatn.
Vegna fábrotins fæðis og heimilis-
aðstæðna sinntu konurnar engum
heimilisverkum, heldur sátu inni í
húsinu aðgerðarlausar allan liðlang-
an daginn.
Utan veggja heimilisins var mjög
kalt og vegna kuldans máttu börnin
ekki vera úti og leika sér. Þau voru
látin sitja inni allan daginn og ef þau
voru óþekk eða hegðuðu sér ekki vel
voru þau brennimerkt af mæðrum
sínum. Lygar voru óþekktar í sam-
félagi eskimóa, að sögn Ólafar, og
þeim kynntist hún fyrst í vestur-
heimi.
Dag einn bar gesti að garði. Ís-
lenskir hvalveiðisjómenn höfðu
strandað skipi sínu ekki langt frá og
fengu húsaskjól hjá fjölskyldu Ólaf-
ar. Eftir nokkurra vikna dvöl hjá
fjölskyldunni ákváðu sjómennirnir
að halda heim á leið. Þeir buðu
eskimóafjölskyldu Ólafar að koma
með sér til Íslands og þáði hún það
boð. Saman gengu þau svo dögum
skipti, yfir ísbreiðuna áleiðis til Ís-
lands. Ferðin var afar erfið, í frá-
sögnum Ólafar, en erfiðast var þeg-
ar þau þurftu að stökkva yfir
golfstrauminn. Þegar til Íslands
kom varð uppi fótur og fit, en Íslend-
ingar höfðu aldrei fyrr séð eskimóa.
„Ólöf talaði mjög fallega um Ís-
land í fyrirlestrum sínum, en hún
sagði að hún og eskimóafjölskylda
hennar hafi þolað hlýja veðurfarið á
Íslandi afar illa. Því hafi fjölskyldan
dvalið um skeið á Íslandi en ákveðið
að fara þaðan og leggja leið sína til
vesturheims,“ segir Inga Dóra.
„Ólöf var mjög klók að segjast
hafa haft viðkomu á Íslandi í sög-
unni. Þannig gat hún afsakað hvað
hún talaði góða íslensku og útskýrt
hvers vegna hún þekkti til þar í landi
og hví hún hefði komið þaðan. Ólöf
Íslenskur
dvergur
í gervi
eskimóa
Ólöf Sölvadóttir var íslenskur dvergur sem fæddist 1858. Hún gerði garðinn frægan í Bandaríkjunum sem eskimóakonan Ólöf
Krarer og hélt fjölda fyrirlestra. Aldrei komst upp um lygar Ólafar, en þeir sem vissu af þeim kusu að þegja. Ragna Sara Jónsdóttir
hlýddi á Ingu Dóru Björnsdóttur mannfræðing, sem rannsakað hefur ævi, störf og lygasögur íslenska dvergsins í eskimóagervinu.
Morgunblaðið/Ásdís
Inga Dóra Björnsdóttir mannfræðingur leitar nú ættingja Ólafar hérlendis.