Morgunblaðið - 05.05.2002, Blaðsíða 10

10 B SUNNUDAGUR 5. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
ferðalög
Eftirminnilegt frí
Hvernig stóð á því að þú fórst í húsbílaferð um Evrópu?
„Ég var í málaskóla á Spáni og kynntist þar m.a. tveimur Þjóðverjum og
tveimur Norðmönnum og við ákváðum að kaupa okkur Interrail-
lestarmiða og ferðast saman um Evrópu. Þegar við fórum að skoða
ferðamöguleika sáum við að ef við myndum leigja okkur húsbíl myndi
það koma svipað út fyrir okkur fjárhagslega og að ferðast í lest.
Okkur fannst það mun skemmtilegri ferðamáti svo við leigðum húsbíl í
Þýskalandi og ferðuðumst síðan um Evrópu í rúmlega mánuð. Húsbíll-
inn kostaði með tryggingum um 50.000 á mann en við vorum fimm.“
Hvernig skipulögðuð þið fríið?
„Það var að mestu leyti óskipulagt. Við fjárfestum í stóru korti af Evr-
ópu og ákváðum að byrja ferðina í París. Hitt kom svo af sjálfu sér þegar
við fórum að ferðast.
Leiðin lá næst til Belgíu, Hollands og Þýskalands, svo til Tékklands, Slóv-
akíu, Austurríkis og Ungverjalands. Þá fórum við líka til Rúmeníu, Búlg-
aríu, Grikklands og enduðum á Ítalíu og ókum svo í gegnum Austurríki
og upp til Þýskalands aftur.“
Var þetta skemmtilegur ferðamáti?
„Já, ég mæli hiklaust með svona ferðalagi. Ef við hefðum farið í lest um
Evrópu hefði ferðalagið orðið allt öðruvísi. Með því að vera á húsbíl gát-
um við stoppað í litlum þorpum sem vöktu áhuga okkar eða á öðrum
stöðum sem við rákumst á og langaði til að skoða betur.“
Hvaða staðir standa uppúr úr þessu ferðalagi um Evrópu?
„Transylvania í Rúmeníu. Við skoðuðum m.a. Drakúla-kastalann í
Transylvaníufjöllum og það var mjög sérstakt og eftirminnilegt. Þetta
var eiginlega eini ferðamannastaðurinn í Rúmeníu sem við rákumst á
en samt afar fátæklegur.
Heimsóknin til Rúmeníu er minnisstæðust því það land skar sig mest úr,
fátæktin var svo mikil.
Grikkland fannst mér einna fallegasta landið.“
Elduðuð í húsbílnum?
„Já eitthvað gerðum við af því en það verður að segjast eins og er að
skyndibitastaðir voru oft heimsóttir.“
Eitthvað sérstakt sem þú myndir gera öðruvísi næst?
„Þó ég mæli með að fólk fari í svona ferðlag án þess að skipuleggja það
of mikið þá sé ég dálítið eftir því að hafa ekki aflað mér nægra upplýs-
inga um þá staði sem við skoðuðum. Svo lærði ég að hafa varann á mér.
Maður þarf að gista á öruggum tjaldstæðum og vera á varðbergi. Við
vorum oft nálægt því að lenda í vandræðum í Rúmeníu með vafasamt
fólk í kringum bílinn.
Tjaldstæði eru ekki alltaf örugg, á því áttuðum við okkur í Rúmeníu en
sígaunar voru búnir að yfirtaka tjaldstæðið þar sem við ætluðum að
gista. Við vorum bara svo heppin að okkur var sagt frá því áður en við
fórum inn á svæðið.“
Engin hætta á ósætti þegar búið er í svona litlu rými í langan tíma?
„Í okkar tilfelli gekk ferðalagið áfallalaust fyrir sig, við töluðum ensku
saman og það urðu engir stórárekstrar.
Við höfðum áður farið til Marokkó saman og vissum að okkur gengur
vel að ferðast saman.“
Stefnið þið að því að hittast á ný og ferðast?
„Já, við erum farin að skipuleggja næstu ferð. Þá ætlum við aftur til
Marokkó, ekki með húsbíl heldur í bakpokaferðalag. “
Húsbílaferðalag
um Evrópu
Heimsókn í
Drakúlakast-
ala í Rúmen-
íu stendur
uppúr ferða-
lagi Védísar
Sigurð-
ardóttur
sem fór í
húsbíla-
ferðalag um
Evrópu í
fyrra.
Morgunblaðið/Ásdís
Að komast milli staða með hestvagni er ferðamáti í Rúmeníu segir Védís
en það land fannst henni skera sig úr þegar hún fór í húsbílaferðalagið.
 Slóð Drakúla-kastalans sem Védís heimsótti í Rúmeníu er
www.draculascastle.com og húsbílaleiguna fundu þau á slóðinni
www.autoeurope.com.
GUÐNÝ Margrét Emilsdóttir hefur
verið búsett á Ítalíu í fimmtán ár og
m.a. unnið fyrir Ferðamálaráð Ís-
lands og Flugleiðir um árabil. Hún
stofnaði nýlega eigið markaðs- og
kynningarfyrirtæki, Quo vadis eða
Hvert liggur leiðin. Fyrirtækið sér-
hæfir sig í markaðssetningu og
kynningu á íslenskum og ítölskum
fyrirtækjum.
Auk þess sem hún aðstoðar ítalska
ferðaheildsala við að skipuleggja
ferðir til Íslands útvegar hún Íslend-
ingum gistingu á Ítalíu, skipuleggur
ferðir um landið og tekur að sér far-
arstjórn.
„Ég er umboðsmaður ítalskra
ferðaheildsala en starfið tengist líka
íslensku ferðaþjónustunni með
markaðssetningu og kynningu á
henni á Ítalíu. Ítölsku ferðaheildsal-
arnir eru með á sínum snærum gist-
ingu um alla Ítalíu og allt frá 2–3
stjarna hótelum upp í glæsihótel svo
og gistingu í gömlum bóndabæjum
og miðaldabyggingum víða um land-
ið. Auk þess sem ég útvega gistingu
tek ég að mér fararstjórn, skipulegg
ferðir og veiti hagnýtar ráðlegging-
ar.“ Guðný Margrét segir að Tosc-
ana sé vinsælt svæði hjá Íslending-
um og vissulega geti hún boðið
Íslendingum ýmsa möguleika í gist-
ingu þar.
Pompei í miklu uppáhaldi
Hún segir hins vegar að margir
aðrir staðir á Ítalíu séu fallegir og
þess virði að heimsækja. „Amalfi-
svæðið er einstaklega fallegt og
heillandi svo og Lazio-héraðið. “
Guðný Margrét segir að strand-
svæðið í Amalfi sé mjög skemmti-
legt, klettar og stórbrotið landslag
en ekki þessi hefðbundna sand-
strönd sem er t.d. á sumum stöðum á
austurströnd Ítalíu.
Í Lazio-héraði er höfuðborg lands-
ins, Róm. „Það er ekki hægt að snúa
til baka frá Ítalíu án þess að hafa
komið til Rómar. Þar eru ýmsar
fornminjar frá tímum Rómverja, í
Ostia, Antica og Tivoli eru einnig
fornminjar frá sama tíma sem gam-
an er að skoða. Það er þess virði að
koma við í Tarquinia og Tuscania
sem eru frá tímum Etrúska. Fracati
er þekkt vínræktarsvæði og Monte-
cassino-klaustrið er í Lazio. Amalfi
er á hinn bóginn frægur sumarleyf-
isstaður í dýrari kantinum. Þar eru
skemmtilegir gististaðir, t.d. í Sorr-
ento, Positano og Praiano, og síðan
er stutt yfir í Pompei og Napólí.
Reyndar er Pompei minn uppáhalds-
staður á Ítalíu.“
Guðný Margrét segir að þótt
Toscana sé undurfallegt svæði sé
Úmbríusvæðið ekki síðra. „Það er
stórkostlegt hérað og verðmunurinn
mikill, verðlag ekki eins hátt í Úmbr-
íu þar sem það er ekki orðið jafn vin-
sælt hjá ferðamönnum.
Héraðið liggur ekki að sjó en þar
eru margar fallegar miðaldaborgir
eins og Assisi, Perugia, Gubbio, Orv-
ieto, Spello og Spoledo. Það er stutt
að aka til Úmbríu frá Bologna.“
Laðast að eyjunum
Guðný Margrét laðast að eyjum á
Ítalíu, það kemur í ljós þegar hún er
beðin að nefna uppáhaldsstaðina
sína. „Þetta eru allt mjög ólíkar eyj-
ar en hver þeirra hefur sinn sérstaka
sjarma. Sardinía og Sikiley eru í
raun andstæður. Á Sikiley er hitinn
meiri í öllu, matnum og fólkinu.
Fólkið er opið og vingjarnlegt en það
tekur tíma að kynnast innfæddum á
Sardiníu. Líklega eru eyjarskeggjar
á Sardiníu líkari Íslendingum í við-
kynningu, lokaðir til að byrja með.“
Guðný Margrét segir að maturinn
á eyjunum sé ólíkur, hann sé krydd-
aðri á Sikiley og með arabísku ívafi.
Á Sardiníu er maturinn einfaldari og
ekki eins kryddaður. Þeir borða mik-
inn fisk og m.a. lambakjöt eins og við
Íslendingar. Þá er sauðaosturinn,
sem kallast pecorino, mjög mikið
borðaður og líkjörinn þeirra, Mirto,
ómissandi eftir góðan málsverð.“
Hún segir að fólkið á Sardiníu sé
smávaxið, þéttvaxnara en á Sikiley
og afar suðrænt í útliti. Á Sikiley eru
Ítalirnir blandaðri, áhrifa gætir frá
aröbum og Normönnum frá Norm-
andí.
„Það er ekki óvanalegt að rekast
þar á hávaxnara fólk sem er ljóshært
og bláeygt eða andstæðuna, smávax-
ið fólk með kolsvart hár og stingandi
brún augu. Náttúran er stórbrotin á
báðum eyjunum og það er hreyfing á
loftinu.“ Á báðum þessum stöðum
eru gistimöguleikar fjölbreyttir, hún
segir að hægt sé að gista á litlum
hótelum eða í gömlum uppgerðum
bóndabýlum svo dæmi séu tekin.
„Það er gaman að heimsækja eyj-
una Ischiu sem er fræg fyrir leir-
böðin sín. Sú eyja er að vísu í dýrari
kantinum og þangað sækir fólk sem
hefur meira fé á milli handanna eins
og til eyjunnar Capri, sem er í mikl-
um metum hjá frægu fólki, innlendu
og erlendu. Boðið er upp á siglingar
til eyjanna og það brýtur upp fríið og
gefur því öðruvísi áherslur.“
Alltaf að uppgötva eitthvað nýtt
Á þessum fimmtán árum sem
Guðný Margrét hefur verið búsett á
Ítalíu hefur hún ferðast um landið
þvert og endilangt. „Landið er ótrú-
lega fjölbreytt. Það er ekki hægt að
fá leið á Ítalíu. Ég er alltaf að rekast
á eitthvað sem kemur mér skemmti-
lega á óvart.“
Hún segir að ef hún eigi að nefna
uppáhaldsborg verði Feneyjar fyrir
valinu en auðvitað hefur hver borg
og hérað sín sérkenni.
„Feneyjar eru eyjar í feni eins og
nafnið gefur til kynna, þar eru engin
vélknúin farartæki nema bátarnir
sem flytja fólk milli eyjanna. Kirkja
heilags Markúsar og Markúsartorg-
ið eru ógleymanlegir staðir ásamt
hertogahöllinni. Eins er gondólaferð
nokkuð sem allir verða að prófa.“
Guðný Margrét fór fyrst í frí til
Rómar 1985 en latínukennarinn
hennar, Árni Hermannsson, kveikti
áhugann á Róm og rómverskri sögu.
Síðan fór hún að vinna hjá Ingólfi
Guðbrandssyni á ferðaskrifstofunni
Útsýn og seldi þar m.a. Ítalíuferðir.
Það var örlagarík ákvörðun þegar
hún varð fararstjóri á Lignano árið
1988 því upp frá því hefur hún verið
búsett á Ítalíu.
„Ég held að ég geti orðið Íslend-
ingum að liði. Ég hef ferðast mikið
um landið og á orðið mikið safn af
upplýsingum um gististaði, veitinga-
hús og ekki síst áhugaverða staði til
að skoða.“
En á hún uppáhaldsgististað eða
-veitingahús á Ítalíu?
„Já í Toscana á ég uppáhaldsgisti-
stað. Hann er við bæinn
Poggibonsi og hótelið heitir San
Lucchese eins og hæðin sem það
stendur á. Þetta er virkilega flott
hótel sem búið er að gera upp en var
áður gamall bóndabær. Andinn í
húsinu er sérstakur og ógleymanlegt
að koma þangað. Þar er líka klaustur
sem er gististaður og þar er einnig
gaman að gista.“
Stofnaði fyrirtæki og aðstoðar m.a. Íslendinga á leið til Ítalíu
Sikiley og Sardinía
í uppáhaldi
Associated Press
Feneyjar eru uppáhaldsborg Guðnýjar Margrétar.
 Quo Vadis
Guðný Margrét Emilsdóttir
tölvupóstur: milgme@libero.it
sími: 0039 02266 80154.
Guðný Margrét Emilsdóttir er hér
stödd á Sikiley.