Vísir - 13.06.1980, Blaðsíða 12

vtsm
Föstudagur 13. júní 1980
Föstudagur 13. júni 1980
Vigdis Finnbogadóttir fór geyst á kosnirígaferða-
lagi sinu um Snæfellsnes á þriðjudaginn var. A
þrettán klukkustundum komst hún yfir að halda
þrjá koningafundi og heimsækja nærfellt hvern
vinnustað á nesinu.Blaðamenn Visis fylgdu henni
daglangt.
Árbitur með stuðnings-
mönnum á Hellissandi.
. Feröalagiö meö Vigdisi um
Snæfellsnes hófst á mánudags-
kvöldið, en þá lögðu blaðamenn
uþp frá Reykjavik og óku sem leiö
liggur vestur á Stykkishólm og
gistu á hótelinu um nóttina. Vig-
dis haföi sama háttinn á, nema
hvaö henni var ekib alla leiö til
Ölafsvikur og haföi hún þar
næturgistingu hjá vinafólki.
iSnemma á þriöjudagsmorgun-
ipn geystust blabamenn út á
Ilellissand, en þar ætlaði Vigdis
aö byrja daginn meö stuðnings-
mannafundi. Þegar við loksins
höföum fundiö húsiö, þar sem
fundurinn átti aö fara fram,
urðum vib efins um aö viö hefðum
skiliö feröaáætlunina rétt, þar
sem lltið var um mannaferöir.
Ekki þurfti þó aö biöa lengi þvi
um klukkan hálf tiu tók fólk að
streyma aö húsinu úr öllum
áttum, meöal annarra starfsfólk
úr frystihúsinu, sem kom i kaffi-
timanum sinum.
Sumir höfðu meðferðis meðlæti
af ýmsu tagi og var greinilegt aö
margir höföu lagst á eitt við að
koma þessum morgunfundi um
kring. Meðal annars hafði blaði
stuðningsmanna Vigdisar,
„Þjóöin kýs”, verið dreift i öll hús
um nóttina meö áfestum strimli
þar sem stóð: „Drekkið morgun-
kaffi með Vigdísi. Allir vel-
komnir. Opið hús á Bárðarás 2, i
fyrramáliö 10. júni kl. 9.30 til
10.30”. Þessi hvatning hefur haft
áhrif þvi milli 40 og 50 manns
komu saman til þessa fundar.
„Mér að meinalausu að
flytjast á nýtt nes”.
Vigdis renndi i hlaö laust fyrir
klukkan tiu og fólkið hópaðist
fram aö dyrum til að taka á móti
henni. Vigdís ávarpaöi fundar-
gesti og kvaðst undrandi yfir aö
finna fyrir þessari miklu sam-
stööu frá fólki, sem áöur haföi
aðeins séö hana á gegnum gleriö
á sjónvarpssfeerminum.
Hún sagbi > sem leikhússtjóri
heföi hún haft þaö hlutverk á leik-
sýningum, aö standa aftast I
salnum og fylgjast með þvi aö allt
færi vel fram. „Ég horföi alltaf
aftan á fólkiö og var orðin sér-
fræöingur i baksvip islensku
þjóöarinnar, enda þekki ég
Islendinga á baksvipnum hvar
sem ég sé þá. Méö þessu framboði
minu hef ég kynnst stórúm hluta
þjóöarinnar framanfrá og það er
það skemmtilegasta viö þetta allt
saman”, sagöi Vigdis.
Hún var aö þvl spurö hvernig sú
tilfinning vær, aö eiga það ef til
vill fyrir höndum að setjast aö á
Bessastöðum og svaraöi hún þvl
til aö hún heföi búiö á nesjum
næstum allt sitt lif og henni væri
þaö, alveg aö meinalausu aö
flytjast á nýtt nes. „Svanurinn cr
fegurstur fugla, en muniö aö
álftin er kvenkyns”, sagöi Vigdis,
meö tilvisun á nesiö.
Reykt grálúða i forrétt i
fyrstu móttökunni.
Um klukkan ellefu heimsótti
Vigdis saltfiskverkunina á Rifi og
fræddi starfsfólkið meöal annars
um það, að hér fyrr meir heföi
hún oft unniö viö aö breiða salt-
fisk, þ.e.a.s. þegar hann var sól-
þurrkaöur. Hún spjallaði einnig
um mikilvægi saltfisksins fyrir
Islendinga og lagöi út af þvi að
einu sinni hafi hann verið hafður i
slikum hávegum, að hann var
settur i skjaldarmerkiö og kórónu
skellt yfir hann.
1 frystihúsinu á staönum var
Vigdisi kennt aö brýna hnifa, en
starfsfólkið var að verka grálúöu
og virtist ekki par hrifiö af þeirri
skepnu. Vigdis bar blak af kvik-
indinu og sagöi aö með lagni
mættti matreiða grálúöuna
þannig aö hún yrði kóngafæöa.
Vigdis sagöist hafa heitiö þvi á
BlaOamaöur grelp tækifæriö til viötalstöku á meöaii Vigdís setti I sig
rúttur. t: §5
A heimili vinafólks á Ólafsvik gafst Vigdisi Finn-
bogadóttur stund milli striða á annars erilsamri
yfirreið um Snæfellsnes. Á meðan hún var að setja i
sig rúllur greip blaðamaður tækifærið til að ná við-
tali og spurði fyrst hvernig baráttan hefði gengið
fram að þessu.
Konurnar í saumaklúbbnum „Bollanum" fengu forsetaframbjóðandann til að fara ígegnum„ritúa!ið
svo hægt væri að spá í bollann hans
Vestfjöröum, að næöi hún kjöri,
yrði reykt grálúöa i forrétt i
fyrstu móttðku aö Bessastöðum.
Þessu næst tók Vigdis hús á
beitingakörlum á Rifi og sagöi
þeim sögur af frönskuni' sjó-
mönnum og veiöum þeirra hér við
land á 18. og 19. öld. Einn karlinn
sagðist hafa verið með Frökkum
til sjós og þaö væru mestu drullu-
sokkar sem hann heföi kynnst á
ævinni, — vildu ekkert gera nema
drekka rauövin. Vigdis vildi nú
ekki fallast á þessa allsherjar-
einkunni íFrökkum til handa, en
sagöi aö sjálfsagt væri misjafn
sauður i mörgu fé meö þeirri þjóð
eins og öðrum.
Klukkan hálf tólf var aftur
haldið á Hellisand og vinnustaðir
heimsóttir þar, en siöan var Vig-
disi boöiö i hádegismat hjá
stuöningsfólki.
Vigdis isagöist eiga erfitt meö aö
skilja hversvegna hún virtist
njóta svona mikilla vinsælda hjá
togarasjómönnum, en gat sér
helsttil aö þaö væri vegna þess aö
þeir skildu manna best fyrir
hverju konurnar standa, — þær
sæju um allt meöan karlanir væru
á sjó.
Vigdis þræddi siöan vinnu-
staöina hvern á fætur öörum og
vfðast hvar fékk fólkið hvild frá
störfum til aö fara út i sólina og
spjalla viö forsetaframbjóö-
andann.
valdið, vil ég segja að mér finnst
það hefði verið lágmarks háttvisi
hjá rikisútvarpinu að skrifa mér
bréf um þátttöku mína i hljóö-
varpi og sjónvarpi þar sém til-
kynnt væri hvað ætti að gera. Ég
haföiekkihugmynd um þetta fyrr
en daginn fyrir þáttinn og það var
reynt i heilan dag aö taka viðtalið
i gegnum sima frá Tálknafiröi.
Það er þvi i rauninni ég sem ætti
að kvarta vegna þáttarins, en
ekki hinir.
Annars finnst mér að fjöl-
miðlarnir hafi almennt gætt hlut-
leysis i sinni umfjöllun um
kosningarnar”.
—Nú er stuttur timi fram aö
kosningum, en svo viröist sem
fjöldi fólks hafi ekki enn gert upp
hug sinn um hvern þaö hyggst
styöja. Ilvað veldur aö þinum
dómi?
„Þetta er ærlegt fólk sem vill
skoða málin frá öllum hliðum
áður en það tekur af-
stöðu. Fólk, sem leggst undir feld
og igrundar hlutina áður en það
tekur ákvöröun, á mina virðingu,
og þannig ætti forsetinn sjálfur
ávallt aö vera”.
— Ilverjar telurðu sigurlikur
þinar vera i komandi kosningum?
„Ef miðaö er við þá óendanlegu
og óeigingjörnu vinnu, sem
stuðningsfólk mitt hefur innt af
hennd, þá hlýtur þaö að vinna. Ég
er nefnilelga komin á þá skoðun
að það séu raunverulega
stuöningsmenn minir sem eru i
Iramboði, en ég einungis odd-
viti þeirra, og ég óska þess inni-
lega aö þeir vinni”.
Hvaö með þátt fjölmiðla? — Ef til þess kemur að þú
Þaö er fyrst til aö taka aö ég er veröir ekki kjörinn forseti aö
á móti þeim skoöanakönnunum þessu sinni, gætiröu þá hugsaö
sem siödegisblööin hafa fram- þér aö gefa kost á þér aftur?
kvæmt og mér finnst þær hafi „Svo sannarlega, þá fengi ég
veriö of snemma á ferðinni. Það tækifæri til aö kynnast persónu-
er lika óþarfi að segja þjóöinni lega enn fleirum af þessari þjóð.
hvaö hún er að hugsa, hún getur En ef ég tapa mun ég taka þvi af
sjálf myndað sér skoðanir. karlmennsku, og taktu eftir þvi
I sambandi viö Viösjárþáttinn, skemmtilega, aö karlmennskan
sem mestu fjaörafoki hefur er kvenkynsorö”.
„Þetta hefur gengiö feikilega vel
og verið mjög skemmtilegt. Þaö
er i rauninni stórkostlegur mun-
aöur ab fá að kynnast þjóölifinu á
þann hátt sem þessi kosninga-
ferðalög hafa i för með sér. Ég
hef kynnst persónulega
fjöldanum öllum af skemmtilegu
og hjartahlýju fólki og það hefur
svo sannarlega veriö erfiöisins
viröi”.
— Ertu ánægö meö þann farveg
sem kosningabaráttan hefur
fariö i eöa hefuröu viljaö hafa
hana meö öörum hætti?
„Mér finnst ekki vera staðið
rétt að þessari kosningabaráttu á
allan hátt. Frambjóöendurnir
heöu átt að fara saman um landið
og tala við fólkiö á sameigin-
legum fundum og spara þannig
tima viðmælenda okkar.
Hvað frambjóöendurna sjálfa
snertir hefur kosningabaráttan
verið heiöarleg, en það sem
skrifaö hefur veriö i blöð hefur
ekki allt veriö af þvi taginu. Ef
menn finna hjá sér hvöt til að
rábast á og niðurlægja náungann,
segir þaö meira um þann sem
árásina gerir en hinn sem fyrir
henni veröur.
Varðandi allar þær furðulegu
sögusagnir sem komist hafa á
kreik um mig siöustu vikurnar
get ég ekki sagt annað en að
tslendingar eru skáld og skárra
væri það ef þeir notuðu ekki
forsetaefnin sem yrkisefni, þó aö
þvi hafi nú aö visu verið dálitib
misskipt”.
Myndir:
Gunnar V
Andrésson
Texti: Páll
Magnússon
betra. „Það er miklu ódýrara
fyrir þjóðina aö sjá fyrir þér einni
en ef þú værir meö karl i eftir-
dragi”.
Safnar togurum.
Komið var um borö i togarann
Lárus frá ólafsvik um klukkan
hálf þrjú, en hann átti aö fara út
hálftima seinna. Vigdis sagðist
„safna togurum” og væri Lárus
sá niundi i rööinni, en samkvæmt
skoöanakönnun sem skipverjar
efndu til, er Vigdis vinsælust
frambjóðendanna þeirra á meðal.
„Ódýrara fyrir þjóðina
að sjá fyrir þér einni”,
Konur úr saumaklúbbnum
„Bolla” tóku á móti Vigdisi á
Ólafsvik, en þangað kom hún um
eittleytiö. Saumaklúbburinn eins
og hann lagöi sig fylgdi siöan Vig-
disi um vinnustaöi þorpsins og I
frystihúsinu hittist svo vel á aö
starfsfólkið var i „pásu”. Vigdis
spurði fólkið hvort þvi þætti
nokkuð verra aö hún væri ein-
hleyp og fullorðinn maður svaraöi
aö bragði að þaö væri bara miklu
„Efast um að ég stæði i
þessum sporum, væri ég
gift”.
Næsti viðkomustaður Vigdisar
var Grundarfjöröur og þegar
þangað var komiö laust fyrir
klukkan sex, beiö hennar fullur
salur af fólki i samkomuhúsinu.
Einn fundargesta gaf sig á tal viö
blaðamann og sór og sárt viö
lagði aö Vigdis ætti-400 af þeim
458 Grundfiröingum sem væru á
kjörskrá.
A fundinum var Vigdis spurö,
sjálfsagt 1 þúsundasta skiptið,
hvort henni þætti þaö ekki ókostur
fyrir forseta tslands aö vera ein-
hleypur. Hún sagöi þaö ekki
skipta nokkru máli og bætti þvi
viö aö hún heföi hingað til gengið
til allra verka, jafnt úti sem inni,
og „makaleysið heföi aldrei veriö
henni til trafala.
„Auk þess efast ég um að ég
stæöi i þessum sporum væri ég
gift. Ég er ekki viss um aö nokkur
maður á minum aldri væri reiöu-
búinn aö snúa baki viö öllu þvi
sem heföi haft fyrir stafni I lifinu
til að fylgja konu sinni á Bessa-
staöi. Yngri kynslóðin hefur sem
betur fer önnur viðhorf i þessum
efnum”, sagði Vigdis.
Aö fundinum loknum hélt Vig-
dis til Stykkishólms, en þar lauk
hún annasömum degi meö
kosningaf undi á hótelinu, þar sem
hvert sæti var skipaö
Starfsfólkið í einni saltfiskverkuninni i ólafsvík fékk
leyf i til að fara út í sólina og spjalla við Vigdísi.
r hoppar VigdíS/,parís" fyrir utan hús vinkonu sinnar
Vigdís ræðir hér við fréttamann frá franska útvarpinu
að loknum fundinum í Grundarfirði.
í ólafsvík.
Hér fær Vigdisafhentan ágreyptan gullpenna frá skipverjum á togaranum Runólfi
r.:\ rfi \ ■ ■■ 1
f # \ 1
. . •. : W'S o V j
■ ÉÉlhiffci-' * '
1 hú p Illfc \ %