Vísir - 28.06.1980, Blaðsíða 16

Rokksöngvarinn
Ragnar
Bjarnason um
það leyti sem
hann var að
byrja í
KK sextettnum.
vtsm
Laugardagur 28. júnl 1980.
vtsm
Laugardagur 28. júní 1980.
WmMISm
>Ég tók þetta í arf frá pabba'
—//Jú, ég hef oft fengið
það á tilfinninguna að það
sé kominn tími til að hætta
og menn hafa stundum
verið að nefna þetta við
mig. Reyndar hef ég sagt
við sjálfan mig í nokkur
undanfarin ár: „Nú hætti
ég í haust". — En það er
nú einhvern veginn þannig
að alltaf held ég áfram.
Þetta hefur gengið mjög
vel og veitt mér mikla
ánægju í gegnum árin svo
að það er hægara sagt en
gert að hætta svona allt í
einu."
Ragnar Bjarnason
gengur með okkur inn í
vinnuherbergi sitt þar sem
forláta píanó stendur upp
við vegg. Herbergið er allt
þakið nótnablöðum og
pappír og ber þess glögg
merki að þar fari mikil
skriffinnska fram. — „Ég
fékk þetta píanó í
fermingargjöf frá pabba"
hér fer mikilí hluti vinnu
minnar fram. Hér útset ég
allt fyrir hljómsveitina og
sem skemmtiþætti fyrir
Sumargleðina enda hef ég
bannað konunni og strákn-
um að hreyfa við nokkrum
blaðasnepli fyrr en allt er
orðið klárt fyrir túrinn í
sumar." — Og Ragnar sest
við pianóið og leikur fyrir
okkur stef úr lagi, sem
hann var að vinna að út-
setningu að þegar okkur
bar að garði.
„Frískir og skemmti-
legir félagar"
— „En þar sem þú varst aö
spyrja hvort mér heföi ekki dottiB
i hug aö fara aö hætta má kannski
bæta viö, aö ég væri fyrir löngu
búinn aö gefast upp ef ég heföi
ekki reynt aö leggja mig fram um
aö hafa tilbreytingu I þessu. Ég
fór t.d. fyrir allmörgu árum út i
þaö aö láta fleiri syngja I hljóm-
sveitinni og sföan hafa alltaf
a.m.k. tveir úr hljómsveitinni
sungiö auk min. Þetta leiöir
náttúrulega af sjálfu sér þar sem
ég er búinn aö syngja svo lengi
fyrir Islendinga aö þaö var kom-
inn tlmi til aö hvila bæöi mig og
fólkiö og meö þessum hætti hef ég
reynt aö fá meiri breidd I þetta.
Nú svo er ég alltaf aö reyna aö
gera eitthvaö nýtt á hverju sumri
meö Sumargleöinni.”
Hefuröu einhvern tima séö eftir
þvl aö leggja sönginn fyrir
þig? — Mundir þú kannski velja
þér annaö ævistarf ef þú gætir
fariö aftur I tlmann?
Nei, ég held aö ég gæti ekki
hugsaö mér þaö. Mér finnst aö ég
hafi veriö á réttri hillu meö þvi aö
vera I þessu starfi. Ég hef haft
mikla ánægju af þvi aö skemmta
fólki og ég vona aö einhverjir hafi
haft af þvl sömu ánægju og ég.
Svo má bæta þvi viö aö ég hef
kynnst svo mörgum úrvals strák-
um i þessum bransa og þaö hefur
ef til vill veriö þaö skemmtileg-
asta viö þetta. Þetta hafa yfirleitt
veriö frískir og skemmtilegir
félagar og þaö má segja aö hljóö-
færaleikarar séu svona eins og
sér þjóöflokkur. Þessi skemmti-
iönaöur er þannig aö þaö er sam-
vinnan sem gildir og þaö þjappar
mönnum saman. Þaö er þessi
hópvinna sem gerir þaö aö verk-
um aö menn veröa aö leysa verk-
iö af hendi i sameiningu og þá
getur enginn einn skoriö sig út
úr.”
En nú er mikil samkeppni i
skemmtiiönaöinum. Hefur þú þá
aldrei oröiö var viö rig eöa per-
sónulega óvild vegna þessarar
samkeppni?
— „Nei, ég hef ekki oröiö var
viö þaö á milli okkar innbyröis.
En þaö var kannski i gamla daga
aö fólk hélt meö vissum hljóm-
sveitum og söngvurum. En mór-
allinn i bransanum hefur yfirleitt
veriö mjög góöur og eins og ég
sagöi hefur þaö veriö þaö
skemmtileeasta viö betta allt
saman”.
„Ég tók þetta í arf frá
pabba"
Ragnari finnst þaö greinilega
ekkert spennandi umræöuefni aö
rifja upp upphafiö aö tónlistar-
ferli sinum og hann skýrir þaö
meö þessum oröum:
— „Ég er nú svo oft búinn aö
segja frá þessu, aö ég veit ekki
hvort viö eigum aö vera aö eyöa
tima I þaö. En ég er alinn upp viö
tónlist og frá þvi ég man eftir mér
hefur allt snúist um hana. Pabbi
var Bjarni Böövarsson einn af
stofnendum F.l.H. og formaöur i
áraraöir og þaö má kannski bæta
þvi viö, aö stofnun þess félags var
á vissan hátt þrekvirki á sinum
tima. Þá réöu útlendingar lögum
og lofum I allri dægurlagatónlist
hér á landi en fljótlega upp úr
stofnun félagsins tókst þessum
frumherjum aö koma einum og
einum Islendingi I hljóm-
sveitirnar og þannig tóku þeir
smátt og smátt viö þessu.
Æfingar fóru mikiö fram heima
i stofu þvl aö þaö voru engin
æfingapláss til á þessum tima og
þannig fékk ég bakteriuna. Pabbi
var fyrsti maöurinn sem fór meö
skemintiflokk og hljómsveit I
feröir um landiö svo aö þaö má
segja aö ég hafi tekiö þetta I arf.
Sjálfur byrjaöi ég feril minn
sem trommuleikari i skólahljóm-
sveit og svo vildi ég halda þessu
áfram og nauöaöi 1 gamla mann-
inum um aö fá aö fara meö I
þessar feröir út á land. I fyrstu
fékk ég aöeins aö vera i miöasöl-
unni en svo fór pabbi aö taka mig
inn I hljómsveitina á trommur
þótt hann væri nú aldrei hrifinn af
getunni.
Þegar ég var fjórtán ára spilaöi
ég meö honum einn vetur I Al-
þýöuhúsinu. En þar sem ég var
svo ungur var ég alltaf hálf sof-
andi yfir þessu svo aö ég var lát-
inn hætta eftir veturinn.
Svo atvikaöist þaö þannig
nokkrum árum seinna, aö viö réö-
um okkur þrir strákar noröur á
Akureyri þar sem aö hljómsveit
vantaöi á KEA. Þaö var skilyröi
fyrir ráöningunni, aö einn okkar
syngi og létum viö þaö gott heita
án þess aö hafa nokkuö kannaö
hvort sá möguleiki væri fyrir
hendi. Þegar viö vorum svo búnir
aö spila þarna I nokkuö langan
tima kom hótelstjórinn einn dag-
inn og heimtaöi aö nú skyldi dreg-
inn fram þessi söngvari. Og eftir
aö hafa prófaö meö okkur þótti ég
svona aöeins skárri en hinir svo
aö þaö var ákveöiö aö ég tæki
sönginn aö mér. Þarna söng ég
svo I fyrsta skipti opinberlega á
árshátiö KEA aö mig minnir.
„Eina lagið sem ég kunni"
Manstu nvaöa lag þaö var sem
þú söngst þarna i fyrsta skipti?
— „Já, þaö var „All of
me”, — þaö fer ekkert á milli
mála þvi aö þaö var eina lagiö
sem ég kunni. Þetta lag var ég
svo meö á efnisskránni alveg
þangaö til rokkiö byrjaöi. Þetta
var svona góöur „standard”
þangaö til músikin breyttist meö
rokkinu. 1 dag syng ég þetta ekki
nema aö ég sé beöinn sérstaklega
um þaö.
Reyndar söng ég þetta lag inn á
plötu á ensku, sem var gefin út af
fyrirtæki sem þeir ráku Kristján
Kristjánsson og Svavar Gests.
Hinum megin var lag sem hét „I
faömi dalsins” og einhvern tima
um svipaö leyti söng ég lag inn á
plötu fyrir sama fyrirtæki sem
hét „I’m walking behind you”.
Annars ætti ég alls ekki aö segja
frá þessu þvi aö þetta var alveg
hroöalegt og ég get varla hugsaö
til þess ógrátandi. Maöur var eins
og Gullfoss...”
„FINNST EG
HAFA VERIÐ Á
RÉTTRl HILLU
— Rætt við Ragnar Bjarnason, hljómlistarmann
—

(lHér fer megniö af vinnu minni fram.
■a
— „Enda sagöi pabbi viö mig
þegar ég var búinn aö syngja inn
á fyrstu plötuna: „Ragnar minn,
þú veröur kannski einhvern tima
sæmilegur söngvari en i guöanna
bænum faröu ekki aö syngja inn á
plötur strax” — Ég hlustaöi
náttúrulega ekki á hann þá en ég
sé þaö núna, aö gamli maöurinn
haföi alveg rétt fyrir sér.”
„I KK fór þetta að rúlla
fyrir alvöru"
„Égman nú ekki nákvæmlega i
hvaöa röö þetta kom, en ég fór aö
syngja meö Svavari Gests fljót-
lega eftir aö ég kom aö noröan og
viö spiluöum i Breiöfiröingabúö.
Þá var ég alveg hættur viö
trommurnar enda haföi ég miklu
meira gaman af aö syngja. Svo
var okkur sagt upp i Búöinni og á
meöan Svavar var aö biöa eftir
starfi I Sjálfstæöishúsinu fór ég aö
keyra leigubil.
KK sextettinn var þá aöal
hljómsveitin og dag einn hringdi
Jón bassi, sem spilar reyndar
meö mér enn I dag, og spuröi
hvort ég vildi ekki koma meö
sextettnum suöur á Völl þar sem
söngkonan þeirra Sigrún Jóns-
dóttir væri veik. Ég varö náttúru-
lega alveg himinlifandi aö fá
þarna tækifæri til aö syngja meö
KK sextettnum en þetta var ekki
alveg svona einfalt þvi aö þá
haföi karlsöngvari aldrei fariö
suöur á Völl. Þeir vildu bara
konur i þá daga, blessaöir. En
þetta gekk alveg „glimrandi” og
ég var ráöinn I hljómsveitina og
var þar næstu sex árin.
I KK fóru hlutirnir aö rúlla
svona fyrir alvöru og þar var ég
skólaöur upp I söngnum. Hljóm-
sveitin var mjög vinsæl á þessum
tima og þaö varö mikil breyting I
músikinni þegar Presley-tima-
biliö rann upp. Eftir þaö söng
maöur bara rokk og lét eins og
brjálæöingur I mörg ár. Og þá fór
ég aö syngja inn á plötur sem
náöu vinsældum enda voru þær
mun skárri en þessar sem ég
minntist á áöan.”
„Hann trúði þessu ekki
aumingja maðurinn"
— „I KK sextettnum var lögö
mikil áhersla á aö hafa tónlistina
sem besta enda unnum viö sex til
sjö kvöld I viku og geröum ekkert
annaö. En þaö var einsdæmi þá,
aö menn væru eingöngu i spila-
mennskunni og þá má segja aö eg
hafi alveg siöan gert lltiö annaö
en aö syngja.”
En hvaö meö leigubilaakstur-
inn á sinum tlma?
— „Jú, ég var reyndar I því um
tima, löngu seinna þegar ég var
sjúlfur kominn meö hljómsveit á
Sögu. Þaö var eftir aö ég kom
heim eftir tveggja ára dvöl i
Skandinaviu og viö konan mln
þurftum aö fara aö byggja okkur
upp. Þá vann maöur tuttugu tima
á sólarhring alveg eins og skepna,
— spilaði á kvöldin og keyröi svo
á daginn og nóttum eftir böllin.
Ég hef nú einhverntima sagt
frá þvi áöur þegar útlendingur-
inn, sem var aö skemmta sér á
Sögu, kom út i leigubil eftir balliö
og hélt aö hann væri orðinn vit-
laus þegar hann sá sama mann-
inn undir stýri og hann haföi haft
fyrir augunum á sviöinu allt
kvöldiö. Hann trúöi þessu ekki
aumingja maöurinn og þaö tók
mig langan tima aö útskýra þaö
fyrir honum aö svona væri nú
bara lifsbaráttan hérna á Is-
landi.”
„Þeim á ég mest að
þakka"
— Eftir aö ég hætti i KK var ég
um tima meö Birni R. á Borginni
og siöan færöi ég mig yfir Austur-
völlinn i Sjálfstæðishúsiö til
Svavars. Þá var Svavar oröinn
vinsæll útvarpsmaöur og hann fór
aö gera skemmtiþætti meö
hljómsveitinni sem geröi hana
mjög vinsæla. Ég man t.d. eftir
hljómleikum sem viö héldum i
Austurbæjarbiói a.m.k. tvö ár i
röö fyrir fullu húsi kvöld eftir
kvöld.
Þaö má segja, aö þaö hafi verið
gullöldin I þessum bransa þegar
þetta var hægt. Og viö fórum út á
land á sumrin og skemmtum alls
staöar fyrir pökkuöu húsi. Þetta
var virkilega skemmtilegur timi.
Ég læröi mjög mikiö bæöi hjá
Svavari og svo áöur hjá Kristjáni
á meöan ég var I KK og ég get
fullyrt aö þessir tveir menn voru
minir kennarar og þeim á ég mest
aö þakka. Þaö var bæöi lærdóms-
rikt og skemmtilegt aö vinna meö
þeim og á margan hátt voru þeir
likir I sér. Báöir voru þeir mjög
áreiöanlegir menn, — þaö stóö
allt eins og stafur á bók hjá þeim
og þar fyrir utan voru þeir báöir
manna hressastir.
„Á ekki nema sjö plötur
sjálfur"
— „A meöan ég var meö
Svavari söng ég inn á nokkuö
margar plötur sem náöu vinsæld-
um þannig aö þessi þróun i plötu-
útgáfu sem hófst meö KK hélt
áfram á meðan ég var meö
Svavari.
Hvaö hefur þú sungiö inn á
margar plötur?
— „Ég vissi þaö ekki fyrr en I
vetur aö ég hef sungiö inn á fleiri
plötur en aörir Islendingar. Ég
heyröi þaö fyrir tilviljun I útvarp-
inu og haföi ekki hugmynd um
þaö áöur aö ég hef vist sungið inn
á 32 hljómplötur. En þaö sár-
grætilegasta vib þab er aö ég á
ekki nema sjö þeirra sjálfur. Og
þaö er kannski ágætt aö nota
tækifæriö núna og benda á, ab ef
Texti:
Sveinn Guö-
jónsson
Myndir:
Gunnar V.
Andrésson
Ragnar ásamt eiginkonu og syni á svölunum í Staðarbakka.
helgarviðtaliö
þaö er
einhver sem á gamla plötu
meö mér, sem
hann vill losna viö,
aö láta mig
endilega vita, — ég
kaupi hana örugglega.
Ekki svo aö skilja
aö ég hafi einhverja
sérstaka ánægju
af aö hlusta á sjálfan
mig heldur er þetta
fyrst og fremst spurning
um aö eiga safniö.
Þessar plötur eru
nú ófáanlegar og mér
þætti vænt um aö geta
safnað þessu saman
til aö eiga þaö.
Hvert er aö þinum
dómi vinsælasta lagiö
sem þú hefur sungiö inn
á hljómplötu?
— „Þaö er „Vertu ekki aö
horfa svona alltaf á mig”, — þaö
erekki nokkur vafi á þvi. Þaö var
tekiö upp úti i Kaupmannahöfn
en þangaö haföi ég farið til aö
taka þátt i söngvakeppni. Ég var
þá nýhættur I KK sextettnum en
KK var meö mér þarna úti til aö
aöstoöa mig i þessari keppni og
hann spilaöi inn á plötuna meö
mér ásamt dönskum hljóöfæra-
leikurum.
Annars fór þessi keppni út I
tóma vitleysu. Þaö vantaöi ekki
aö þarna væru frægir skemmti-
kraftar en aösóknin varö svo lltil
aö keppnin stór ekki undir sér. Sá
sem aö stóö fyrir þessu stakk af
og fannst ekki fyrr en mörgum
dögum seinna i Sviþjóö þannig aö
þetta datt allt upp fyrir og rann út
i sandinn en ég haföi þá fengiö
tilboö frá nokkrum plötufyrir-
tækjum.
„Upp frá því fór maður að
stillast"
— „Seinna dvaldi ég svo i
Skandinaviu I tvö ár ásamt
Kristni Vilhelmssyni og þar spil-
uöum viö I hljómsveit meö Svium
og Dönum. Eftir tveggja ára dvöl
stóö svo til aö fara I mikla heims-
reisu sem átti aö taka önnur tvö
ár. En i millitiöinni urðu ýmsar
breytingar á minum högum og
m.a. kynntist ég konunni minni
þegar ég var aö spila I Arhus og
upp frá þvi fór maöur aö stillast.
Um svipað leyti og leggja átti
upp I þessa ferö fékk ég bréf frá
Svavari Gests þar sem hann bauð
mér aö koma heim og syngja meö
hljómsveitinni siöasta áriö sem
hún starfaöi. Ég hætti þá viö þetta
allt saman og kom heim og eftir
aö Svavar hætti tók ég viö hljóm-
sveitinni og hef veriö á Sögu
siöan.
Og þaö eru engin þreytumerki
aö sjá á þér?
— „Ég segi þaö kannski ekki,
en eins og ég sagöi áöan, aö þá hef
ég ánægju af þessu og þaö sem
heldur manni kannski gangandi
er aö maöur reynir aö hafa ein-
hver ferskleika I þessu. Nú erum
viö t.d. aö leggja upp I Sumar-
gleöina þar sem boöiö veröur upp
á ýmsar nýjungar þannig að i
augnablikinu er ég ekkert á þeim
buxunum aö hætta.
Ég ætla alla vega ekki aö gefa
þjóöinni neitt loforö um þaö ab
hætta I haust. Það veröur bara aö
ráöast...
— Sv.G.
—
.-
—
....................................................... ............................
‘‘ ? ’.'i ; •"-r'' •' ■
Ragnar á hinum ýmsu //Skeiðum" á ferli sfnum.