Morgunblaðið - 11.05.2002, Blaðsíða 44

UMRÆÐAN
44 LAUGARDAGUR 11. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
ALFREÐ Þor-
steinsson fullyrðir í
grein í Morgunblaðinu
8. maí sl. að sjálfstæð-
ismenn í borgarstjórn
áformi að selja Orku-
veituna og kallar sér til
fulltingis Ólaf F.
Magnússon, borgar-
fulltrúa og frambjóð-
anda frjálslyndra og
óháðra. Þessar getgát-
ur Alfreðs eru rangar.
Sjálfstæðismenn hafa
aldrei flutt tillögu um
að selja Orkuveituna
eða einkavæða fyrir-
tækið. Sjálfstæðis-
menn fluttu tillögu um
að gera Orkuveituna að hlutafélagi,
sem Alfreð og félagar hans í Fram-
sóknarflokknum og Samfylkingunni
voru sammála. Það voru á hinn bóg-
inn fulltrúar Vinstri grænna sem
voru því ekki sammála og vildu gera
Orkuveituna að sam-
eignarfyrirtæki. Það
varð niðurstaðan.
Við sjálfstæðismenn
vildum gera Orku-
veituna að hlutafélagi
til að laga fyrirtækið að
því rekstrarumhverfi
sem verið er að búa
veitufyrirtækjum í
landinu með nýrri
löggjöf. Hitaveita
Suðurnesja er hluta-
félag, Orkubú Vest-
fjarða er hlutafélag og
stefnt að því að Raf-
magnsveitur ríkisins
verði hlutafélag. Það
þýðir ekki að fyrirtæk-
in verði einkavædd.
Skuldar 22 þúsund milljónir
Sjálfstæðismenn bókuðu í grein-
argerð með tillögu sinni að Orku-
veitan yrði fyrst um sinn í eigu
Reykjavíkurborgar. Með því var
gefið til kynna, að hugsanlega yrðu
fleiri eigendur að Orkuveitunni en
Reykjavíkurborg og hefur það geng-
ið eftir, án þess að nokkrum detti í
hug, að um einkavæðingu sé að
ræða. Það veikir hins vegar Orku-
veituna, að henni var ekki breytt í
hlutafélag. Sjálfstæðismenn hafa
lagt mikla áherslu á sterka stöðu
Orkuveitunnar, ekki síst til að mæta
breyttu rekstrarumhverfi. Alfreð og
félagar hans í R-listanum hafa veikt
stórlega fjárhagslega stöðu fyrir-
tækisins með því að færa 17 millj-
arða króna úr sjóðum þess yfir í
borgarsjóð, sem m.a. hefur gert það
að verkum að eigið fé Orkuveitunnar
hefur lækkað um 10 milljarða króna
á undanförnum árum og staðfestir
að aðalástæða skuldasöfnunar fyr-
irtækisins er ekki vegna arðsamra
framkvæmda á vegum Orkuveitunn-
ar. Einnig hefur Orkuveitan skuld-
sett sig um 1.700 milljónir króna
vegna fyrirtækisins Lína.net ehf.,
sem stendur í áhættusömum sam-
keppnisrekstri við íslensk fyrirtæki
á fjarskiptamarkaði. Skuldir Orku-
veitunnar eru nú 22 þúsund milljónir
króna en voru í upphafi valdatíma R-
listans 125 milljónir króna.
Frá því Orkuveitan var gerð að
sameignarfyrirtæki hefur eign
Reykjavíkur í fyrirtækinu undir for-
ystu R-listans minnkað úr 100% í
93% þar sem önnur sveitarfélög hafa
eignast hlutdeild í Orkuveitunni,
m.a. Akranes, Hafnarfjörður og
Garðabær. Nú á í fyrsta sinn sæti í
stjórn Orkuveitunnar fulltrúi annars
sveitarfélags en Reykjavíkur. Sjálf-
stæðismenn studdu þessar breyting-
ar.
Reynt að sá
tortryggni
Fullyrðingar Alfreðs um að sjálf-
stæðismenn áformi að selja Orku-
veituna og einkavæða hana eru al-
gjörar blekkingar og rangfærslur og
settar fram í þeim tilgangi að sá tor-
tryggni í garð sjálfstæðismanna.
Það var undir forystu sjálfstæðis-
manna í borgarstjórn að veitufyrir-
tækin í Reykjavík voru stofnuð og
byggð upp og það sama á við um
byggingu Nesjavallavirkjunar 1987.
Staðreyndin er einnig sú, að allar
þessar framkvæmdir sættu oftast
nær mikilli andstöðu framsóknar-
manna og marga annarra fulltrúa
vinstri manna í borgarstjórn
Reykjavíkur.
Sjálfstæðisflokkurinn ætlar
ekki að selja Orkuveituna
Vilhjálmur Þ.
Vilhjálmsson
Reykjavík
Fullyrðingar Alfreðs
um að sjálfstæðismenn
áformi að selja Orku-
veituna og einkavæða
hana, segir Vilhjálmur
Þ. Vilhjálmsson, eru al-
gjörar blekkingar og
rangfærslur.
Höfundur er borgarfulltrúi.
UM næstu áramót
rennur samningur við
leigutaka félagsheim-
ilisins út. Einhugur
ríkir hjá frambjóðend-
um Sjálfstæðisflokks-
ins á Seltjarnarnesi
um að félagsheimilið
verði gert að miðstöð
menningar- og félaga-
starfsemi Nesbúa.
Félagasamtök og
skólar bæjarins ættu
þá forgang að húsinu
fyrir æfingar sínar og
samkomur. Slík að-
staða myndi án efa
virka sem vítamín-
sprauta t.d. fyrir hið
unga Leiklistarfélag Seltjarnarness
sem starfað hefur af mikilli þraut-
seigju á fimmta ár en skort tilfinn-
anlega æfinga- og sýningaraðstöðu
við hæfi. Selkórinn, sem með ein-
stökum glæsibrag kom Seltjarnar-
nesi á kortið á síðasta ári í menning-
arlegu tilliti, myndi eflaust ekki
heldur slá hendinni á móti aðstöðu í
félagsheimilinu.
Þetta eru aðeins tvö dæmi af
mörgum.
Ef félagsheimilið verður gert að
menningarmiðstöð þarf að fríska
upp á ímynd þess með því að laða að
hlutaðeigandi aðila og halda þar t.d.
ritlistar- og sjónlistarþing. Gerðu-
berg í Breiðholti hefur hingað til
verið svo til eini vettvangurinn fyrir
slíkar samkomur. Það mætti einnig
halda myndlistar- og handverkssýn-
ingar auk tónleika í félagsheimilinu.
Mennta- og fjölbrautaskólar gætu
fengið húsið leigt einhverja daga og
kvöld, enda eiga þeir oft í vandræð-
um með að fá húsnæði fyrir sýn-
ingar sínar og uppákomur, s.s.
ræðukeppnir. Hér eru aðeins nefnd-
ar nokkrar hugmyndir sem gætu
styrkt ímynd félagsheimilisins og
aflað tekna fyrir reksturinn.
Bókasafnið flutt á Eiðistorg?
Efri hæðin yfir Hagkaupsversl-
uninni á Eiðistorgi stendur nú auð.
Þangað væri tilvalið að flytja Bóka-
safn Seltjarnarness. Þannig fengi
safnið aukið rými og gæti stóraukið
þjónustu sína, enda er núverandi
húsnæði þegar að verða of lítið og
hönnun þess erfið. Í stærra húsnæði
er möguleiki á stærri barnabóka-
deild og góðri hljóðbóka- og tónlist-
ardeild, svo dæmi séu tekin, auk
rúmgóðrar aðstöðu til lestrar og
hlustunar. Starfsemi þessara
tveggja safna styrkir þau bæði.
Núverandi húsnæði bókasafnsins
gæti nýst Tónlistar-
skólanum og/eða starf-
semi Selsins. Með
flutningi safnsins á
Eiðistorg myndi rými
sem nú stendur autt
fyllast af lífi sem hefði
mjög jákvæð áhrif fyr-
ir torgið í heild.
Fjölbreytt mannlíf
Það eru einnig laus
smærri pláss inni á
torginu sjálfu. Á síð-
asta ári fengum við tvo
nýja frjóanga, lista-
gallerí og kaffihús, og
er það vel. En fleira
þarf til. Óþarft er að einblína á
verslun eingöngu í því sambandi.
Tilvalið væri að laða að sprotafyr-
irtæki í tæknigeiranum; hugbúnað-
ar- og netfyrirtæki. Slík starfsemi
þarfnast ekki mikils húsrýmis en á
framtíðina fyrir sér. Með fjölgun
fyrirtækja á Eiðistorgi fáum við
bæði aukinn umgang á torgið og
krónur í kassann. Á bókasafninu
gæti svo hugsanlega starfað net-
kaffihús.
Eiðistorg hefur marga möguleika
en til að nýta þá þarf frumkvæði og
hugmyndaflug.
Ennfremur þarf að gæta þess vel
að torgið og umhverfi þess sé ætíð
smekklegt, snyrtilegt og vel við
haldið. Á þessu hefur verið nokkur
misbrestur.
Í þessari grein hef ég viðrað
nokkrar hugmyndir sem gætu eflt
bæinn okkar og bæjarbraginn.
Fleiri hugmyndir síðar. Því þótt
Seltjarnarnesið sé kannski lítið og
lágt, og lifi þar frekar fáir, þá hugsa
þeir alls ekki smátt!
Eflum bæjar-
braginn
Sólveig
Pálsdóttir
Seltjarnarnes
Einhugur ríkir hjá
frambjóðendum Sjálf-
stæðisflokksins, segir
Sólveig Pálsdóttir, um
að félagsheimilið verði
gert að miðstöð menn-
ingar- og félagastarf-
semi Nesbúa.
Höfundur skipar 7. sæti á
framboðslista Sjálfstæðisflokks á
Seltjarnarnesi.
ÁRNI Johnsen fyrr-
verandi alþingismaður
fór mikinn á Stöð 2 og í
Kastljósi Sjónvarpsins
að kvöldi fimmtudags-
ins 9. maí – uppstign-
ingardags, og í Morgun-
blaðinu í gær,
föstudaginn 10. maí, er
mikil ritsmíð eftir hann
í dálknum „Skoðun“.
Það sem er sammerkt
með viðtölunum á
fimmtudagskvöld og
þessari ritsmíð er að svo
er að sjá sem Árna sé
ekki sjálfrátt. Hann
virðist ekki gera sér
grein fyrir því að hann hefur verið
ákærður fyrir margvísleg brot, sem
fjölmiðlar áttu m.a. þátt í að upplýsa á
fyrstu stigum málsins. Fréttastofa
Útvarpsins tók fljótt við sér í þessu
máli og þegar farið er yfir upphaf
þess í stórum dráttum þá kemur fljót-
lega í ljós að Árni Johnsen fékk að
segja allt sem hann vildi
í málinu í Útvarpinu, og
ættu útvarpsupptökur
sem fluttar voru í gær-
morgun (föstudags-
morgun) að undirstrika
það, og jafnframt að
hann segir ósatt þegar
hann heldur því fram að
hann hafi ekki vitað að
samtal sem hann átti við
fréttamann hafi verið
tekið upp. Fréttamenn
Útvarpsins unnu í
þessu máli af ósérhlífni
og vandvirkni og könn-
uðu hvert málsatvik vel
áður en það fór út í
fréttir, rétt eins og venja er á Frétta-
stofu Útvarpsins. Upplýsingar
Fréttastofunnar mörkuðu líka tíma-
mót í málinu.
Árni segir í grein sinni í Mbl. í gær:
„ Í 35 ár hef ég einhverra hluta vegna
virst vera þjóðareign og þjóðsaga,
umdeildur og umtalaður án þess að
hafa um það beðið...“. Þetta er hár-
rétt, „umdeildur og umtalaður“, og
maður sem lýsir sér svo hlýtur að
gera sér grein fyrir því að verði hon-
um eitthvað alvarlegt á, sé það fjöl-
miðlaefni.
Mál þetta er nú í höndum lögreglu-
yfirvalda og ákæruvaldsins og verður
dómfest innan tíðar. Það er alltaf
sorglegt þegar einstaklingar misstíga
sig eins og Árni hefur gert og auðvit-
að svíður undan sannleikanum. Enn
og aftur er sendiboðanum, þ.e. fjöl-
miðlunum, kennt um, en það eru ekki
þeir sem eiga að mæta í réttarsal
vegna málsins, heldur hinir ákærðu,
og þegar sú staðreynd blasir við,
reyna menn að verja sig með öllum
ráðum og krafla sig út úr vandanum
með því að varpa ábyrgðinni yfir á
aðra í örvæntingu augnabliksins.
Það svíður und-
an sannleikanum
Kári Jónasson
RÚV
Árni Johnsen, segir
Kári Jónasson, fékk að
segja allt sem hann vildi
í málinu í Útvarpinu.
Höfundur er fréttastjóri Útvarpsins.
R-LISTINN hefur í
þeirri kosningabaráttu
sem nú stendur yfir
slegið öll met í óheið-
arleika þegar kemur að
auglýsingum. Eru
kjósendur þó ýmsu
vanir í þeim efnum. Það
er heldur hvimleið
venja hjá sumum
stjórnmálamönnum að
fegra ætíð eigin hlut
svo að nálgast blekk-
ingar, en það er víst
bara hluti af „leiknum“.
Gamanið kárnar þó,
þegar stjórnmálamenn
gleyma sér algerlega í
hita leiksins og láta hvað sem er frá
sér fara. Orðtakið gamla „tilgangur-
inn helgar meðalið“ er líklega rétt-
lætingin sem Ingibjörg Sólrún og fé-
lagar nota fyrir tilbúningi sínum, en
kjósendur eiga vitaskuld ekki að láta
slíkt yfir sig ganga.
Ein af auglýsingum Ingibjargar
Sólrúnar og félaga sýnir skulda-
aukningu borgarsjóðs, annars vegar
í tíð sjálfstæðismanna og hins vegar í
tíð R-listans. Þessi auglýsing er slík
blekking að hún gengur lygi næst.
Því er haldið blákalt fram að skuld-
irnar hafi vaxið óskaplega í tíð sjálf-
stæðismanna en lækkað (!) í tíð R-
listans. Þarna er vitanlega aðeins
talað um skuldir borgarsjóðs en ekki
borgarinnar allrar og
aðeins prósentur en
ekki krónur. Stað-
reyndin er nefnilega sú
að þótt skuldir borgar-
sjóðs hafi á síðari hluta
valdatíma sjálfstæðis-
manna vaxið nokkuð í
prósentum talið var
meginástæða þeirrar
skuldaaukningar sú, að
árferði var erfitt, at-
vinnuleysi mikið og
djúp kreppa í efna-
hagslífinu, ólíkt því
sem R-listinn hefur bú-
ið við, þannig að
skuldaaukning á því
tímabili var fullkomnlega eðlileg.
Þrátt fyrir árferðið voru skuldir
alls ekki vandamál þegar sjálfstæð-
ismenn misstu meirihlutann í hend-
ur R-listanum. Þær hafa orðið það
síðan.
Auglýsing R-listans segir hins
vegar allt aðra sögu. Í henni er stað-
hæft, að skuldir borgarsjóðs hafi
lækkað um nær helming frá 1995.
Með þessu er R-listinn að vonast til
að kjósendur átti sig ekki á því að
megnið af skuldum borgarsjóðs hef-
ur verið flutt yfir á stofnanir borg-
arinnar, svo hægt sé að blekkja fólk
með keyptum línuritum í dagblöð-
um. Auglýsingin tekur jafnframt
einungis til skulda á árunum 1991–
1993, sem er afar hagstætt fyrir R-
listann.
Að bera stöðu borgarsjóðs nú
saman við stöðuna fyrir átta árum
getur ekki verið gert í neinum öðrum
tilgangi en að blekkja kjósendur.
Staðreynd málsins er að R-listinn
kom að góðu búi, en tæmdi strax
sjóði borgarinnar, og hafa skuldir
borgarinnar margfaldast síðan. Til
að fela fjárausturinn var skuldunum
komið fyrir annars staðar. Síðan
hafa borgarbúar verið blekktir
linnulítið í trausti þess að sé sama
lygin endurtekin nógu oft fari menn
að trúa henni.
Óheiðarlegar auglýsingar
Ólafur R. Jónsson
Reykjavík
Með þessu er R-listinn
að vonast til að kjós-
endur átti sig ekki á því,
segir Ólafur R. Jónsson,
að megnið af skuldum
borgarsjóðs hefur verið
flutt yfir á stofnanir
borgarinnar.
Höfundur er framkvæmdastjóri.