Morgunblaðið - 11.05.2002, Síða 49

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. MAÍ 2002 49
Ve r t u o r g i n a l – n o t a ð u h i n a e i n u s ö n n u
Allt límist við hina einu sönnu Post-it®...
*Tilboðið gildir á meðan
birgðir endast.
ÞETTA TI
LBOÐ
FÆST Í Ö
LLUM
BETRI BÓ
KA-
OG RITF
ANGA-
VERSLUN
UM...
Vörunr. 655D. 76 mm x 127 mm.
100 blöð pr. blokk.
Vörunr. 654D. 76 mm x 76 mm.
100 blöð pr. blokk.
Vörunr. 653D. 38 mm x 51 mm.
100 böð pr. blokk.
Einstak
t tilboð
*
Þú kau
pir 10
ekta gu
lar pos
t-it
® blokkir
og fær
ð 2 ók
eypis
10+2
ÓKEYP
IS
10+2
ÓKEYP
IS
10+2
ÓKEYP
IS
- líka velgengni
Í FORNÖLD sigldu
hetjur yfir heimshöfin
með brugðnum brönd-
um. Í dag eru hetjudáð-
ir okkar fólgnar í að
koma óteljandi hlutum í
verk strax í gær, borga
alla reikningana, vinna
á fjórum stöðum, eiga
skammlaust heimili,
halda öllum góðum og
vera nokkurn veginn
fullkomin foreldri. Mitt
í þessum hetjudáðum
gefst lítill tími til að
spyrja sig hvort við
séum raunverulega
hamingjusöm eða
hvernig okkur líði yfirleitt. Ekki fyrr
en þunglyndiseinkennin eru komin á
það stig að ærlegt fyllirí er hætt að
duga, ferðin upp í sumarbústað eða til
Kanarí sem átti að vera til að næra
alla fjölskylduna verður bara enn eitt
áreitið. Einvera gerir ekkert gagn
heldur því að þá þurfum við að finna
fyrir sjálfum okkur. Hvað er þá til
ráða? Kannski að taka þunglyndislyf
og halda svo áfram að berjast, því
hetjur gefast ekki upp? Áður en við
náum þessu stigi er langur aðdrag-
andi og kannski væri ráð að líta upp
og inn á við aðeins fyrr á þeirri leið.
Hugsunin um
líkamann
Mörg samfélög hafa í gegn um tím-
ann lært að líta á líkama, anda og til-
finningar sem óaðskiljanlega heild og
þróað með sér leiðir til að beisla lífs-
orkuna og næra alla þætti mannsins.
Það má segja að við vesturlandabú-
ar höfum farið aðra leið, því við höfum
bútað manninn niður í einingar og
reynt að laga einn og einn hluta án
þess að taka tillit til hinna. Þetta við-
horf er nú að breytast og nýjustu
kenningar vísindanna vísa okkur ein-
mitt í þessa átt.
Í túlkun mannsins á mörgum
trúarbrögðum, þar á meðal kristinni
trú er það oft gefið í skyn að líkaminn
sé óæðri hlutinn af okkur. Okkur var
kennt að afneita líkamanum. Í dag er
lögð ofuráhersla á líkamann – og þá
fyrst og fremst hvernig hann lítur út.
Við lærum að beita huganum. Og
hugurinn er líka á mjög háum stalli í
okkar menningu. Við lærum að hugsa
um líkamann – en lærum við að finna
fyrir honum? Tilfinningin fyrir líkam-
anum (sem er ekki það sama og lík-
aminn sjálfur) er þrátt fyrir allt að-
eins nær sannleikanum en hugsunin.
Við getum því sagt að líkamsvitundin
– tilfinningin fyrir lík-
amanum – færi okkur
nær andanum, nær
Guði, nær kjarnanum –
og nær því að njóta þess
að lifa.
Líföndun
Það sem tengir sam-
an huga, líkama og anda
er öndunin. Hún gefur
okkur beinan aðgang
inn í núið – líðandi
stundu. Hún tengir okk-
ur við það að finna fyrir
lífinu og hjálpar okkur
að sleppa huganum.
Andi og andardráttur
eru náskyld orð og við köfum inn í
andartakið með því að taka andköf!
Líföndun er afar einföld tækni þar
sem við einbeitum okkur að öndun-
inni til að tengjast líkamsvitundinni,
losum um spennu og stíflur sem hafa
myndast í líkama okkar. Þessi spenna
getur verið í formi vöðvabólgu eða
hvers konar sársauka. Hún getur líka
verið andlegur eða líkamlegur dofi;
eitthvað sem við finnum ekki fyrir.
Eða einhver óræð tilfinning, kvíða-
hnútur í maganum, eirðarleysi,
þreyta, óþolinmæði, sorg. Í stuttu
máli allt milli himins og jarðar. Allt
sem við höfum dæmt og gefið nafn og
þar með aðskilið okkur frá því situr í
okkur og bíður þess að vera meðtekið
sem hluti af heildinni. Og á meðan er-
um við þrælar þess. Um leið og við
gefum þessum draugum fortíðarinn-
ar frelsi og hættum að berjast við þá
verðum við líka frjáls.
Hugsa minna,
finna meira
Líföndun er tæki sem við getum
notað til að nálgast tilfinningar okkar,
finna þær og losa um það sem er fros-
ið eða fast. Við notum öndunina til að
halda aftur af því sem við viljum ekki
finna – þegar við reynum að bremsa
lífið. Á sama hátt getum við nálgast
frosnar eða ómeðvitaðar tilfinningar í
gegn um öndunina, með því að finna
fyrir þeim í líkamanum á meðan við
öndum. Líföndun getur líka verið leið
til að finna fyrir lífinu, lífskraftinum
okkar og hlaða okkur orku ef við höf-
um gleymt henni einhvers staðar á
hlaupunum.
Líföndun er ekki meðferðarform
heldur mætti kannski segja að hún sé
eins konar stefnumót við lífið eða okk-
ur sjálf, fyrir suma er hún hlátur-
stund. Hún er ekki lausn á öllum okk-
ar vandamálum. þau verðum við samt
að leysa. En kannski verðum við enn
meiri hetjur ef við lærum af börnun-
um okkar að hugsa minna og finna
meira; lifa dýpra, elska stærra, hlæja
hærra.
Hugsa minna, finna meira,
elska hærra, hlæja oftar
Guðrún Arnalds
Heilsa
Líföndun er ekki með-
ferðarform, segir
Guðrún Arnalds,
heldur eins konar
stefnumót við lífið.
Höfundur er nuddari, hómópati og
leiðbeinandi í líföndun.
Nýjar
línur
á
nýjum stað
undirfataverslun
Síðumúla 3-5