Morgunblaðið - 12.05.2002, Blaðsíða 4

4 B SUNNUDAGUR 12. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
ógæfunni miklu, myndast hafa fimm
ólíkar þjóðir með sín sérkenni þótt
allar séu þær skyldar aftur í forn-
eskju. EVE er enn til staðar en lítið
annað sem minnir á forna frægð
nema þjóðsögur og ágiskanir fræði-
manna.
Fimm þjóðir koma við sögu í
leiknum EVE, Amarr-keisaradæm-
ið, Gallente-samveldið, Caldari-rík-
ið, lýðveldið Minmatar og Jovian-
keisaradæmið, en einnig eru til fjöl-
mörg þjóðarbrot önnur og smáríki.
Vopnaður friður hefur ríkt milli
þjóðanna fimm, engin ein þjóð
treystir sér til að ganga milli bols
og höfuðs á annarri, en væringar
hafa verið með þeim öldum saman.
Nægir að nefna að ekki býr nema
hluti Minmatarverja í lýðveldinu
sem ber nafn þeirra; rúmur þriðj-
ungur er ánauðugur í Amarr-keis-
aradæminu og fimmtungur býr í
Gallente-samveldinu og nýtur þar
áhrifa sem gera sitt til að spilla
samskiptum milli Amarrara og Gal-
lentemanna.
Minmatar-verji, Amarrari, Gal-
lentemaður eða Caldari
Í þessum heimi gerist leikurinn
og hjá hverjum og einum hefst þátt-
takan þar sem hann kýs sér þjóð,
eina af fjórum, gerist Minmatar-
verji, Amarrari, Gallentemaður eða
Caldari. Eftir því sem mönnum
miðar áfram í leiknum nálgast þeir
að geta brugðið sér í gervi Jovara,
en ekki er fullfrágengið með hvaða
hætti það verður. Síðan getur leik-
maðurinn gengið til liðs við eitt-
hvert risafyrirtækjanna sem eru
búin að skipta með sér kökunni
meira og minna, en hann getur líka
farið af stað einn síns liðs, stofnað
eigin fyrirtæki og reynt að komast
þannig í álnir. Hvernig sem því er
háttað fær hann ýmsar þrautir til
að leysa, flóknari eftir því sem hann
mjakast uppávið, og aflar með því
fjár til að vopnast betur, bæta skip
sitt eða verjur. Hægt er að efnast á
fleiri en eina vegu, þ.e. ekki er
nauðsynlegt að fara bara þrauta-
gönguna; viðkomandi getur til að
mynda dottið í lukkupottinn, til að
mynda fellt smygil, hirt af honum
smyglvarninginn og komið í verð.
Vitanlega getur hann líka sjálfur
lagst í smygl og álíka glæpastarf-
semi, en rétt er að varast það að
verða vígamaður, því þeir sem
verða öðrum að bana að ósekju eru
sérstaklega merktir og réttdræpir
hvar sem til þeirra næst. Þó er
hægt að þrífast sem ribbaldi með
því að halda sig í útjaðri hins
byggða heims, gerast útilegumaður,
en vistin þar er ill, lítið að bíta og
brenna og hættur í hverju horni.
Allt er falt í stjörnukerfinu sem
kennt er við EVE, samfélagið há-
kapítalískt, eins konar anarko-kap-
ítalismi. Hægt er að stofna fyrir-
tæki til að gera annað en að berjast,
smygla, stunda námagröft eða
verslun, því menn geta einnig komið
sér upp tryggingafyrirtæki, eitt
slíkt þegar komið á laggirnar, sem
tryggir farm skipa, skipin sjálf og
meira segja má kaupa sér stríðs-
tryggingu; ef viðkomandi lendir í
stríði, þ.e. á hann er ráðist, hleypur
tryggingafélagið undir bagga og
leggur til fé svo hægt sé að ráða
niðurlögum árásaraðilans á sem
skemmstum tíma og draga þannig
úr truflun á starfsemi fyrirtækisins.
Á vefsetri leiksins má sjá að menn
eru þegar farnir að undirbúa starf-
semi í EVE stjörnukerfinu, því þar
eru skráð 122 fyrirtæki ólíkrar
gerðar með nærfellt 700 þátttak-
endum. Nokkuð áþekk er tala fyr-
irtækja málaliða, vísinda- og versl-
unarmanna, en vekur athyli að
aðeins eitt fyrirtæki hyggst sinna
landkönnun og verða þó í stjörnu-
kerfinu 50.000 plánetur og aðeins
fimmtungur þeirra byggður.
Rétt er að geta þess að allir þeir
sem eru að stússa við fyrirtækj-
astofnun og álíka á Netinu eru
áhugamenn sem hrifist hafa af
leiknum, eða réttara sagt hugsun-
inni á bak við hann, því enginn er
leikurinn enn sem komið er. Þeir
CCP-menn hafa líka verið iðnir við
að ýta undir slíkan áhuga, gefa
meðal annars reglulega nasasjón af
leiknum með því að birta á vefnum
nýjar myndir, sögur eða annan
fróðleik.
Enga gervigreind takk
Í árdaga tölvuleikjanna snerist
allt um að gera tölvuna sem mann-
legasta, þ.e. að gæða hana sem
mestri greind til að menn nenntu að
spila við hana. Gralið helga í tölvu-
leikjum hefur einmitt verið hin svo-
nefnda gervigreind, að hún nái því
stigi að líkjast sem mest mannleg-
um mótherja.
Með tilkomu Netsins hætti þetta
aftur á móti að skipta eins miklu
máli, því snemma áttuðu menn sig á
að hægt var að sleppa gervigreind-
inni og nota alvörugreind, þ.e. að
búa svo um hnútana að menn
spiluðu hver við annan yfir Netið.
Fjölmargir leikir hafa nýtt Netið,
með þeim fyrstu og frægustu Quake
sem þróaðist svo að þriðja gerð
hans var aðeins fyrir netspila-
mennsku, þótt hægt væri að keyra
hann bæklaðan án netsambands.
Segja má að allir þeir sem komust
upp á lagið við að spila Quake yfir
Netið hafi aldrei síðan hirt um að
spila leiki bara við tölvuna; þegar
menn hafa einu sinni glímt við
mennskan mótherja sætta þeir sig
ekki við minna.
Skjóta allt sem hreyfist
Quake er dæmigerður skotleikur
og í raun takmörk á því hve margir
geta spilað hann í einu; menn geri
sér í hugarlund póstaleik, þ.e. CTF,
í Quake III með 20.000 þátttak-
endum eða þaðan af fleiri, kannski
200.000, en svo margir taka reglu-
lega þátt í einum vinsælasta netleik
heims nú um stundir, Ultima On-
line. Slíkir leikir byggjast á öðru en
því að skjóta allt sem hreyfist eins
og Quake III og að nokkru leyti
Counter Strike, sem er líkast til
vinsælasti netskotleikur heims. Í
Ultma Online eru menn að leysa
þrautir í bland við það að halda lífi.
Leikurinn er ekki þannig að honum
ljúki beinlínis; svo lengi sem þátt-
takanda endist ævi eða hann hefur
nennu til getur hann haldið áfram í
leiknum, safnað auði og virðingu.
Það gekk reyndar ekki þrautalaust
að koma þeim leik á á sínum tíma
og við lá að hann lognaðist útaf
vegna deilna um tilgang og eðli
hans, ekki síst eftir að leikmenn
rottuðu sig saman í þjófagengi og
myrtu aðra leikmenn til að ræna þá.
Það er og hængur á leikjum á borð
við Ultima Online, sem menn hafa
kallað Massively Multiplayer Ga-
mes og CCP menn snara sem fjöl-
þátttökuleiki, að tilgangur leiksins
verður að vera einhver, menn verða
að geta fundið sér markmið, verða
að geta samsamað sig hóp ef þeir
vilja, og geta notið þeirrar lág-
marksverndar sem jafnan er til í
mannheimum. Fyrir þessu flestu er
séð í EVE, þar er nóg af mark-
miðum og vissulega að ýmsu að
stefna. Gleymum því ekki að leik-
urinn er alltaf í gangi, hann leggst
ekki í dvala þótt leikmaður hætti í
lengri eða skemmri tíma, lífið held-
ur áfram í EVE-stjörnuþokunni,
aðrir reyna að sölsa undir sig eignir
viðkomandi, byrja að grafa eftir
málmum við hlið námu hans, hrifsa
til sín markaðssvæði og svo má
lengi telja.
Ástríðufullir Elite-leikmenn
Þeir Reynir Harðarson og Þór-
ólfur Beck eru báðir miklir tölvu-
leikjaáhugamenn, sem og reyndar
allir starfsmenn CCP, og voru á sín-
um tíma ástríðufullir Elite-leik-
menn, en svo hét leikur sem spil-
aður var á BBC-tölvunum sálugu
fyrir langa löngu. Sá leikur var bara
fyrir einn mann í einu, sem þeir sáu
snemma að væri mikill galli, og sag-
an segir að þeir félagar hafi rætt
það oft og tíðum hve gaman væri að
hafa álíka leik þar sem margir gætu
keppt samtímis. Þeir fóru út í tölvu-
pælingar, ólíkar þó, Reynir réðst til
starfa hjá OZ, varð þar yfirmaður
hönnunardeildar, og Þórólfur rak
Myndbandaskólann. 1997 ákváðu
þeir síðan að láta slag standa, stofn-
uðu fyrirtæki, sem hét Loki Marg-
miðlun, og hófust handa við að und-
irbúa leikinn sem þeir sáu fyrir sér.
Það varð þeim frekari hvatning
þegar Ultima Online kom á markað
1997, því þar sannaðist að markaður
væri fyrir slíkan leik og svo var það
gott tækifæri til að sjá hvað væri til
eftirbreytni og hvað ætti ekki að
gera.
Smám saman vatt Loki Marg-
miðlun, síðar CCP, upp á sig, en til
að tryggja rekstrargrundvöll á með-
an undirbúningur að leiknum sjálf-
um færi fram tók það að sér ýmis
verkefni, seldi meðal annars letur á
vefnum, vann vefsetur fyrirtækja
og kom að auglýsingagerð. Á meðan
skrifuðu þeir Reynir og Þórólfur í
félagi við Hrafnkel Óskarsson, nú-
verandi leikjahöfund hjá CCP,
handrit leiksins sömdu söguna sem
lá að baki, bjuggu til þjóðirnar sem
byggja myndu stjörnukerfið, lögðu
drög að tækninni sem allt átti að
byggjast á og gættu þess að stjarn-
eðlisfræðileg lögmál væru virt, og
svo má lengi telja, en handritið er
mikill doðrantur, á annað hundrað
síður. Það var og ætlanin að leggja
svo góðan grunn að verkinu að leik-
endur gætu sífellt verið að upp-
götva eitthvað nýtt, sífellt verið að
öðlast betri skilning á heiminum
sem þeir kæmu til með að „búa í“,
auk þess sem mikill og góður sögu-
legur bakgrunnur gefur færi á að
skrifa ýmislegt efni út frá honum,
allskyns smásögur og ævintýri, sem
er reyndar þegar hægt að lesa á
vefsetri leiksins, www.eve-on-
line.com/.
1, 2, 3 og 30
Í janúar 1999 fór að fjölga í
starfsliði fyrirtækisins og æ fleiri
slógust í hópinn eftir því sem þró-
uninn kallaði á meiri mannskap. En
sem stendur starfa þrjátíu mann
hjá fyrirtækinu. Þórólfur er horfinn
til annarra starfa, en Reynir Harð-
arson er á sínum stað og nú deild-
arstjóri grafíkdeildar, Kjartan
Pierre Emilsson er deildarstjóri
leikjahönnunar, Hilmar V. Péturs-
son deildarstjóri forritunardeildar,
Skúlína Kjartansdóttir gæðastjóri,
Friðrik Haraldsson yfirmaður við-
mótshönnunar, Ívar Kristjánsson
framkvæmda- og fjármálastjóri og
Sigurður Ólafsson markaðsstjóri.
Eins og getið er fjármögnuðu
þeir CCP-menn hönnun EVE með
því að taka að sér aðskiljanlegustu
verkefni, en eftir því sem EVE tók
meiri tíma fyrirtækisins og mann-
skap fjölgaði fóru menn út í lokað
hlutafjárútboð til að skjóta stoðum
undir reksturinn. Útboðið, sem var í
umsjá Kaupþings, fór fram í byrjun
maí 2000 og var fjórföld umfram
eftirspurn eftir hlutafé, en eftir út-
boðið var markaðsvirði fyrirtækis-
ins 854 milljónir króna. Landssím-
inn er stærsti hluthafi CCP og einn
öflugasti bakhjarl fyrirtækisins með
tæpan 20% hlut.
200 milljóna króna samningur
Algengasta þróunarhögun tölvu-
leikja er að lítil fyrirtæki, 20–30
manna, þróa tölvuleik sem síðan er
ýmist seldur með húð og hári til
stórfyrirtækja sem markaðssetja
hann og selja, eða að viðkomandi
þróunarfyrirtæki semji beint við
dreifingaraðila sem sjá um mark-
aðssetningu og sölu en smáfyrir-
tækið eiga leikinn áfram og sjái um
þróun hans og viðhald.
CCP-menn sáu í hendi sér að
hagkvæmast væri fyrir fyrirtækið
að fara seinni leiðina og eftir samn-
ingaviðræður við ýmsa aðila sem
staðið hafa undanfarin ár gerði fyr-
irtækið samning við bandaríska
risafyrirtækið Simon & Schuster
Interactive í lok apríl sl. Í samn-
ingnum felst að Simon & Schuster
gefur EVE út í Bandaríkjunum,
Kanada og Evrópu og sér um mark-
aðssetningu og dreifingu. Samning-
urinn, sem metinn er á um 200
milljónir króna, tryggir að CCP
getur lokið við leikinn og því öruggt
að hann kemur út. Það á og eftir að
skipta talsverðu máli ef vel tekst til
með útbreiðslu leiksins að Simon &
Schuster er dótturfyrirtæki Viacom,
eins stærsta fjölmiðlafyrirtækis
heims, en önnur dótturfyrirtæki eru
til að mynda bókaútgáfur, sjón-
varpsstöðvarnar CBS og MTV og
Paramount-kvikmyndafyrirtækið.
Það er enda hluti af samningnum að
Simon & Schuster hefur rétt til að
útfæra hugmyndina að baki leiksins
í kvikmyndum/teiknimyndum, sjón-
varpi og bókaútgáfu.
Sjálfur leikurinn verður síðan
settur á geisladiska og í skrautlegar
umbúðir og seldur, hver leikur á um
4.000 kr. Ekki er öll sagan þar með
sögð því þeir sem kaupa leikinn
tengjast síðan þjónum EVE Online
yfir Netið og greiða fyrir það um
1.000 krónur á mánuði. Getur nærri
að tekjumöguleikar eru góðir þó
ekki renni nema hluti af þeim pen-
ingum beint til CCP. Eins og gefur
að skilja er þó erfitt að gera sér
grein fyrir því hvernig leikurinn á
eftir að ganga í menn, en sambæri-
legir leikir hafa selst í um 100.000
eintökum og þaðan af meira; Dark
Age Of Camelot sem kom út síðasta
haust hefur þannig selst í ríflega
300.000 eintökum, en ekki er eins
gott að ráða í hve margir spili að
staðaldri því fæst fyrirtækjanna
gefa þá tölu upp. EverQuest segja
menn þó vinsælasta fjölþátttöku-
leikinn, þann leiki spili 450.000
manns að staðaldri að mati þeirra
sem þekkja til þessa markaðar, en
til eru enn fjölmennari leikir, til að
mynda í Kóreu, sem eru með marg-
ar milljónir notenda. Áður er getið
að Simon & Schuster hefur rétt til
að gera kvikmyndir/teiknimyndir,
sjónvarpsþætti eða bækur eftir
leiknum og getur vitanlega orðið
býsna drjúg tekjulind ef út í það er
farið. Ógetið er síðan að selja má
fígúrur úr leiknum og víst að ef
þátttakendur eiga eftir að skipta
hundruðum þúsunda verði markað-
ur fyrir slíkt.
Meira í húfi en nokkru sinni
Í kjölfar samningsins við Simon
& Schuster þurftu allir að bæta við
sig snúningi hjá fyrirtækinu; nú er
meira í húfi en nokkru sinni. Meðal
verkefna er að undirbúa kynningu á
leiknum á E3 tölvuleikjasýningunni
í Los Angeles sem hefst 22. maí
næstkomandi, en dagana á undan er
ráðstefna um tölvuleiki. Fleira
hangir á spýtunni; ekki er bara að
þeir félagar verði að vera tilbúnir
með kynningarefni og tilheyrandi
tæknilegar flugeldasýningar á sýn-
ingunni, heldur stendur til að gefa
út frumgerð leiksins stuttu eftir E3
Geimstöð í eigu Caldari-ríkisins.
Einn Minmatar-verja, heldur
ófrýnilegur að sjá.
Incursus-geimskip Gallente-samveldisins.