Vísir - 23.07.1980, Blaðsíða 8

1rffStti. Miövikudagur 23. júli, 1980
14 • I I

útgefandi: Reykjaprent h.f.
Framkvæmdastjóri: Davifi Gufimundsson.
*Ritst|órar: ðlafur Ragnarsson og Ellert B. Schram.-.
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Elias Snæland Jónsson. Fréttastióri
erlendra frótta: Guðmundur G. Pétursson. Blaöamenn: Axel Ammendrup, Frlða
Astvaldsdðttlr, Halldór Reynlsson, lllugi Jökulsson, Jónina Mlchaelsdóttir, Kristln
Þorsteinsdóttlr, AAagdalena Schram, Póll Magnússon, Slgurjón Valdlmarsson,
Sæmundur Guðvlnsson, Þórunn J. Hafsteln. Blafiamafiur á Akureyri: Gísll Sigur-
gelrsson. Iþróttir: Gylfl Kristjánsson, Kjartan L. Pálsson. Ljósmyndir: Bragl
Guðmundsson, Gunnar V. Andrésson, Jens Alexandersson. Útlit og hönnun:
Gunnar Trausti Guðbjörnsson og Magnús Olafsson.
Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson.
Ritstjórn: Síðumúla 14 simi 86611 7 linur. Auglýsingar og skrifstofur: Siðumúla 8
simar 86611 og82260. Afgreifisla: Stakkholti 2-4 simi 86611.
Askrlftargjald er kr.SOOOá mánuði innanlands og verð I lausasölu 250 krónur ein-
takiö. Visirer prentaöur I Blaðaprenti h.f. Slfiumúla 14.
Samningaviörsöur aöila vinnumarkaöarins eru tilgangslaust sjónarspil, sem koma
engum aö gagni og allra sist iaunafólki. Hvaöa tilgangi þjónar karp um 2-5% kaup-
hækkun I 60% verðbólgu?
Svokallaðar samningaviðræð-
ur aðila vinnumarkaðarins eru
sennilega skoplegasti harmleikur
sem upp hefur verið færður, ef
menn settu sig i þær stellingar að
sjá hina broslegu hlið þessara
viðræðna.
Abúðamiklir samningamenn
ganga inn og út um virðulega
skrifstof usali, vígbúnir svörtum
skjalatöskum og leyndardóms-
fullum svip. Þeir temja sér stór-
yrtar yfirlýsingar en innihalds-
lausar aðefni. Þeim leiðist þófið,
en gera þó í því að draga það á
langinn. Þeir rífast um sömu
hlutina ár eftir ár, en skilja samt
aldrei hver annan. Þeir hafa
komið sér upp sérstakri’
mállýsku og tala um stöðuna og
línurnar og pakkana og eru sér-
fræðingar í að hneykslast, eink-
um hver á öðrum. Allir bera þeir
sérstaka umhyggju fyrir lág-
launafólkinu, en alltaf ber lág-
launafólkið minnst úr býtum.
Þegar sagt er í fréttum, að
samningaviðræðum miði i rétta
átt, þýðir það á venjulegu máli,
að þeir hafi talað saman. Aðal-
lega ganga þó samningaf undir út
á það að ákveða hvenær skuli
halda næsta fund og þannig er
þjíóðinni haldið við efnið og um-
bjóðendur friðaðir.
Þessa sögu þekkja landsmenn,
þeir eru orðnir henni vanir. Það
er hluti af hversdagsvananum að
fá fréttir af því hvenær næsti
samningafundur verði haldinn,
rétt eins og að hlusta á veður-
fregnir og orðsendingar til sjó-
farenda.
I þessari viku dró óvænt til tíð-
inda. Hin hefðbundna frásögn af
viðburðarsnauðum samningavið-
ræðum var rofin með þeirri frétt
að vinnuveitendur hefðu slitið
viðræðum. I Ijós hafði komið að
Vinnumálasamband samvinnu-
félaga hafði leyft sér aðtaka upp
prívatviðræður við Alþýðusam-
bandið. SIS menn höfðu haldið
leynifundi með fulltrúum verka-
lýðshreyfingarinnar og það rask-
aði að sjálfsögðu hinni fastmót-
uðu og huggulegu dagskrá.
Vinnuveitendur ráku SÍSmenn
út, móðguðust og það þrátt fyrir
einlægar yfirlýsingar þeirra ASI
manna um sakleysi sitt: „Þetta
er allt tómur misskilningur, við
höfum ekki einu sinni hitt þá á
götu úti". En vinnuveitendur
sátu fastir við sinn keip og eftir
sitja sambandsmenn og verka-
lýðsforingjar með sárt enni og
enga samningsstöðu.
Allt væri þetta saklaust gaman,
ef staðreyndir lífsins væru ekki
þær, að hér er verið að henda á
milli sín einu af fjöreggjum
þjóðarinnar, hagsmunum fjöld-
ans. Hér leika aðalhlutverkin
valdamiklir áhrifamenn, leiðtog-
ar stórra hagsmunahópa, lífs-
reyndir menn í sæmilegu jarð-
sambandi. En þeir taka allir þátt
í þessum leikþætti að því er virð-
ist af alvöru, rétt eins og þeir trúi
því að þessar samningaviðræður
skipti máli.
En um hvað eru mennirnir að
tala? Tilfærslur í launaflokkum,
2 til 4% kauphækkun, minni-
háttar lagfæringar á verðbótum.
Þetta eru umræðuefnin á sama
tíma og úti fyrir geisar 58% óða-
verðbólga, sem brennir upp
hverja krónu, hverja kauphækk-
un, á skammri stundu. Viðræður
af þessu tagi eru broslegar, grát-
broslegar í innihaldsleysi sínu og
fáránleik. Launafólki er enginn
greiði gerður með því að halda
þessum leikþætti áfram.
Er engin von til þess, að ein-
hvergóður maður, hvorumegin
borðs sem hann situr, segi hingað
og ekki lengra? Þessari sýndar-
mennsku og sjónarspili skal
hætt. Við skulum sameinast
gegn hinum eiginlega óvini, verð-
bólgunni, og þá fyrst getum við
rætt um raunverulegar kjara-
bætur, þegar við höfum ráðið
niðurlögum hennar. Þá fyrst
skiptir máli hvort kauphækkun er
2% eða 10%. En fyrr ekki.
Bjarni Arnþórsson, ók Rússajeppanum af snilld og lenti f 2. sæti.
(Vfsismynd Sig. Guöm.).
Ökuleikni '80 á Heilu:
Kristinn með
fimmta desta
árangurinn
Keppendurnir á Hellu ásamt framkvæmdastjóra Bindindisfélags ökumanna, Einari Guömundssyni, til
vinstri, Sigurvegarinn Kristinn Bergsson er fyrir miöju.
NU er Okuleikni ’80 rúmlega
hálfnuöog er þaö mál manna aö
hUn hafi tekist sérstaklega vel
þaö sem af er. Ahugi fyrir bfla-
fþróttum hefur vaxiö jafnt og
þétt og nU er ljóst aö mjög stór
hópur manna tekur beint eöa
óbeint þátt í þeim.
NU á sunnudaginn var 12.
keppnin háö þetta sumar. Vett-
vangurinn var Hella á Suöur-
landi og kepptu 9 ökumenn.
Veöurblíöa hefur fylgt mótinu
og brást ekki um helgina.
Kristinn Bergsson, ökumaöur
á Mazda 818, R 39841 hreppti 1.
sætiö og er þetta 5. besti
árangurinn f sumar af 124 kepp-
endum. Hann hlaut 149 refsistig.
2. Bjarni Arnþórsson, á
RUssajeppa, L 1210 — meö 196
refsistig og 3. óskar Kristinsson
á Lada Sport L 1903 meö 212
refistig.
Aö þessu sinni voru gefendur
verölauna:
Rangárapótek Hellu, Baka-
rfiö Hellu, Bergur Sveinbjörns-
son Lyngási Hellu. Saumastofa
Rudolfs Hellu.
Eftir er aö keppa á 10 stööum f
sumar en næsti keppnisstaöur
er i Galtalækjarskógi um versl-
unarmannahelgina. Er þar bU-
ist viö haröri og fjölmennri
keppni. —AS
J