Vísir - 23.07.1980, Blaðsíða 22

vtsm
Mi&vikudagur 23. júli, 1980
Gelmgreftrun h.l.
leltar samsiarls
vlð NASA
Geimferðastofnun Bandarikj-
anna, NASA, barst á dögunum
allundarleg beiðni frá bandariska
fyrirtkinu „Geimgreftrun”. Fór
fyrirtækið fram á, að NASA leigði
þvl samastaði geimfari slnu fyrir
ösku brenndra lika.
Oskuna átti að geyma I hylkjum
á leiðinni út I geiminn. Yröi hylkj-
unum slðan skotið með eldflaug á
braut umhverfis jörðu, þar sem
þau myndu smám saman leysast
upp, þannig að askan gæti haldið
feröinni áfram frl og frjáls. Ætlun
Geimgreftrunar var að krefjast
sem svarar einni og hálfri mill-
jón islenskra króna I greiöslu frá
hverjum þeim, sem óskaði eftir
geimför.
NASA lét nýlega boð út ganga
um að rannsóknastofnanir og
skólar gætu fyrir lágt verð leigt
sér til rannsóknastarfa hólf á
stærö við meðal frystikistu, sem
komið yrði fyrir utan á geimfar-
inu. Förráðamönnum Geim-
greftrunar finnst ekki nema rétt-
látt, aö þeir sitji við sama borð og
þessir aðilar, og fái svo sem eitt
hólf til umráða.
Joe Roberto, útfararstjóri
Geimgreftrunar, segist hafa ver-
iö I útilegu, þegar hann fékk hug-
myndina að uppátækinu. Kveðst
hann hafa snúið ásjónu sinni upp I
loft eina stjörnubjarta nóttina, og
fariö að hugleiöa, hve miklu
yndislegra það hlyti að vera að
eyða eillfðinni I vlöáttu geimsins
en að hirast aðþrengdur ofan I
jörðinni, þar sem aldrei fengist
nokkur friður fyrir hávaða og
hristingi. Þvl miður fyrir
Roberto, er ósennilegt aö vlöáttu-
draumur hans rætist I bráð.
NASA hefur nefnilega þverneitaö
að veröa viö beiðni Geimgreftr-
unar. Segjast talsmenn geim-
ferðastofnunarinnar ekki hafa
áhuga á að hafa milligöngu um
útbreiöslu fjárplógsstarfsemi
sem þessarar á alheimsvett-
vangi.
Geimgreftrun, eins og höfundar kvikmyndarinnar „Astvinurinn”
imynda sér hana. Fyrirtækiö Geimgreftrun er ekki eins lltillátt I sinum
fyrirætlunum, og finnst forráðamönnum þess sjálfsagt, að Geimferða-
stofnun Bandarikjanna ætli starfseminni staö f geimfari sinu.
„Sjónvarps-
skðmmtun parf
til bjargar
elnkaltfinu”
seglr félagsfræðlprófessor við
Tæknlskólann í v-Berlín
Sjónvarpiö er hættuiegasti
óvinur einkailfsins, og ætti þvi
helst aö banna sjónvarpsút-
sendingar alfariö, aö mati Carl
Wolfgang MuIIer, prófessors i
féiagsfræöi viö Tækniháskóiann
i Vestur-Berlin. Muiler segist
vera ljóst, aö ómögulegt sé aö
útrýma sjónvarpi gersamlega.
Hins vegar sé aö minnsta kosti
hægt aö koma á sjónvarps-
skömmtun af hálfu rikisins meö
lagasetningu.
„Þegar fólk hefur sinnt tilfall-
andi skyldustöfum heima og
heiman, er ekki mikill tlmi eftir
fyrir fjölskylduna til aö vera
samvistum” segir Muller. „A
mögum heimilum er dýrmætum
fritlma eytt fyrir framan sjón-
varpið, og fjöldi fólks hefur
sjónvarpsgláp aö aöaltóm-
stundastarfi. Vilji fólk taka þátt
I umræöum I skála, vinnu eða á
skemmtistööum, verður það að
gera svo vel að fylgjast með
öllu, sem frá sjónvarpinu
kemur, því að tal . manna snýst
I mörgum tilfellum ekki um
annað”.
„Börn veröa mest fyrir barö-
inu á sjónvarpsútsendingum”
segir prófessorinn. „Rannsókn-
ir benda til, að börn eyði æ meiri
tima I að horfa á sjónvarp, og
mörg þeirra kynnast nánast
engum veruleika nema þeim,
sem dagskráin ber á borð fyrir
þau. Þvi miður eru allt of
margir sjónvarpsþættir vel
geröir og trúverðugir, og fólk á
oröiö almennt I hreinustu vand-
ræðum með aö gera greinarmun
á uppdiktuðum atburöum I sjón-
varpi og þvi, sem gerist I raun-
veruleikanum.”
v.:-.’* V:
22
Viröulegt samkvæmi var haldið aö lokinni fyrstu sýningunni á nýrri uppfærslu söngleiksins Camelot I
New York. Meöal viöstaddra voru Richard Burton, sem fer meö hlutverk Arthúrs konungs I söngleikn-
um, og III, eiginkona hans, Susan.
GIIDS OTVALINN SENU-
ÞJÓFUR - EDA STIRD
STRENGJADROÐA?
Söngleikurinn „Cam-
elot” var settur á
svið i annað sinn fyrir
skömmu, en hann var
áður uppfærður fyrir
réttum tuttugu árum.
Frumendursýningin
var i New York, en
fljótlega fer Camelot á
flakk til að gera nafn
sitt frægt i öðrum borg-
um Bandarikjanna.
Richard Burton fer meö hlut-
verk Arthúrs konungs i söng-
leiknum,núeins og fyrir tuttugu
árum. Þá voru gagnrýnendur
ekki á einu máli um, hvort Burt-
on væri sæmandi staðgengill
Artúrs konungs, og ekki hafa
tuttugu ár dugað þeim til að
komast að sameiginlegri niður-
stöðu I þvl efni.
Gagnrýnandi New York
Times sagði eftir frumsýn-
inguna, að I Camelot söngleikn-
um væri sviðið konungdæmi
Burtons. Hann stæli senunni
með fullum rétti, þvi aö svo
virtist sem guöleg forsjón heföi I
árdaga eignað hana honum ein-
um. Hins vegar var gagnrýn-
andi New York Post ekki eins
uppveöraður yfir frammistöðu
Burtons. Hann hélt þvl þvert á
mótifram.aðhannlitiúteins og sem troöið hefði veriö I kon-
útbrunnin, stirö strengjabrúöa, ungsklæði.
Bandarlskir gagnrýnendur eru ekki á eitt sáttir um frammistööu
Richards Burton i hlutverki Artúrs konungs I söngleiknum
„Camelot”, sem veriö er aö endursýna um þessar mundir. Einn
gagnrýnenda segir hann vera réttborinn eiganda senunnar fyrir til-
hiutan almættisins, en annar lýsir honum sem útbrunninni brúöu,
sem troðið hafi veriö i konungsklæöi.

L Tgft ■ j , ; $

„Fjöldi fólks hefur sjónvarpsgláp aö aöaltómstundastarfi. Vilji fólk taka þátt I umræöum 1 skóla,
vinnu eöa á skemmtistööum, veröur þaö aö fylgjast náiö meöþvl, sem frá sjónvarpinu kemur, þviaö tal
manna snýst i mörgum tilfellum ekki um annaö” segir Carl Wolfgang Muller, prófessor I félagsfræöi vlö
Tækniháskólann i Vestur-Berlin.