Vísir - 25.07.1980, Blaðsíða 5
Utvarp Kl. 22.35
miðvikudag
AráOstefnu EvrópuþjóÐa fyrir sautján árum var tslendingum úthlutað
nógu miklu plássi á FM-bylgjusviðinu til þess, að rikisútvarpið nýtir
það hvergi nærri tii fulls, samkvæmt upplýsingum Gústafs Arnar,
verkfræðings hjá Radfótæknideild Pósts og sima.
útvarp á ísiandir
RÚM FYRIR 5
STÖÐVAR A FM-
BYLGJUSVIÐI
- að sögn Gúsiais Arnar,
verkfræðings hjá Pósti og síma
Okkur íék forvitni á að vita hvað væri mikið pláss
i hljóðvakanum fyrir útvarp á íslandi, og báðum
Gústaf Arnar, verkfræðing Radiótæknideildar
Pósts og sima i Reykjavík, að gefa upplýsingar um
það. Gústaf sagði, að eins og stæði gætu allt upp i
fimm útvarpsstöðvar verið hér með útsendingar
samtimis á FM-bylgjusviðinu.
„Evrópuþjóðir halda öðru
hverju sameiginlegar ráöstefnur,
þar sem hverri þjóö er úthlutað
ákveönum bylgjum til útsend-
ingar” sagði Gústaf. „Slik ráö-
stefna var siðast haldin fyrir um
sautján árum, og var okkur
lslendingum þá úthlutað nógu
mörgum bylgjum til þess, aö þær
eru ekki nýttar til fulls af Rikisút-
varpinu. A ráöstefnunum gefa
fulltrúar þjóöanna upplýsingar
um þörfina fyrir rúm á
.FM-bylgjusviðinu, og aukist þörf
einhverrar þjóðar frá einni ráð-
stefnu til annarrar er reynt að
komast aö samkomulagi um,
hvort og hvernig sé unnt að mæta
þörfinni”.
„Akvarðanir um, hvernig lang-
bylgju- og miðbylgjusviöum skuli
skipt milli þjóða eru teknar á
alþjóöaráðstefnum ”, bætti
Gústaf viö. „Ekki er mikið aflögu
á þeim sviðum, og núverandi
skerfur okkar er fullnýttur af
■Rikisútvarpinu . Vilji þjóö fá
stærri skerf af kökunni, verður
hún að leggja fram á ráðstefnu
umsókn um úthlutun. Alþjóðaráö-
stefna um þessi mál var siðast
haldin fyrir fimm árum, og þá
var bitist ákaft um bylgjurnar”.
— AHO
60 ologlegar
útvarpsstöðvar
reknar í Belgíu
Hugmyndir um frjálsan útvarpsrekstur hafa ver-
ið mikið viðraðar hér á landi á undanförnum árum.
Eins og öllum er ábyggilega kunnugt um, er hann
stranglega bannaður með lögum, og þykir ýmsum
það mjög miður.
1 Belgiu gilda samskonar lög
um útvarpsrekstur og hérlendis.
A hinn bóginn virðast yfirvöld þar
hafa litinn áhuga á aö lögunum sé
framfylgt. Sextiu ólöglegar út-
varpsstöövar eru nú reknar i
Belgiu, og mun vera fátítt að hið
opinbera fetti fingur út i starf-
semi þeirra. Stöövarnar senda
reglulega út efni, og sumar þeirra
halda uppi útsendingum allan sól-
arhringinn. Lögleysan gengur
meira að segja svo langt, að blaö-
ið „Le Soir” i Brussel ætlar dag-
skrá hverrar stöðvar stað á siðum
sinum.
Skammaðir, en
tækjabúnaður ekki
gerður upptækur
Belgisk yfirvöld hafa einstaka
sinnum gripið 1 taumana á þessu
framtaki, en einungis þegar
stöðvarnar gerast of frekar og
senda út á bylgjulengdum, sem
ætlaðar eru fyrir flugumferöar-
stjórn og annaö þess háttar.
Tækjabúnaöur stööva, sem kunna
sér engin takmörk, er ekki gerður
upptækur, heldur fá forráöamenn
þeirra að byrja aftur um leið og
þeir láta sér segjast, og fallast á
aöhalda sér innan þeirra marka,
sem óskrifaðar reglur segja til
um. Umræddar útsendingar eru
ekki á evrópsku FM-bylgjusviði,
heldur amerisku, og er þvi ekki
hægt að ná þeim hér meö neinum
ráöum.
Olöglegu stöövarnar senda frá
sér efni af margvislegu tagi. Dag-
skrá sumra er með venjulegu
sniði, en flestar bjóða upp á dag-
skrá, sem er frábrugðin þvi sem
gengur og gerist hjá útvarps-
stöðvum.
Ræflarokk, áróður og
upplýsingaþjónusta
Ein stöðvanna helgar sig alger-
lega ræflarokki og umfjöllun yfir-
leitt um nýja strauma á sviöum
bókmennta, leiklistar, tónlistar
og kvikmyndageröar. Einnig
hafa starfsmenn hennar gert til-
raunir með nýstárlega fram-
reiðslu útverpsefnis. Nýlega var
til dæmis lesin upp viðstöðulaust
löng skáldsaga i útsendingu
stöövarinnar. Margar stöðvanna
eru með upplýsingaþjónustu fyrir
séráhugafólk. Innanum eru svo
stöðvar, sem reka einhliöa áróður
fyrir ákveðnum hugöarefnum.
Ein ólöglegu útvarpsstöðvanna er
til húsa lengst uppi i turnspiru
nokkurri I Brussel, og er ræfla-
rokk uppistaðan I dagskrá þeirrar
stöðvar. Stöðin hefur aldrei verið
starfrækt I turni Ráðhússins, sem
sést á myndinni, en báöir turn-
arnir gnæfa þó yfir sömu borg-
inni.
utvarp. laugardag ki. 20.30
Fluttur verður hluti upptöku frá sýningu revfunnar „Upplyfting” f Iðnó árið 1946. Umsjónarmennirnir,
Randver Þorláksson og Sigurður Skúlason, vinna þarna að þsttinum með Friðrik Stefánssyni, tækni-
manni. (Mynd GVA)
NU ER ÞAÐ
SVART MADUR
- Ráttur um selnna blðmaskelð íslenskrar revíu
í þriðja þætti af fjórum um sögu reviunnar á ís-
landi verður fjallað um timabilið frá 1938-52, sem
kallað hefur verið Seinna blómaskeið islenskrar
reviu. ,,Nú er það svart, maður,” nefnist þátturinn
að þessu sinni.
Sigurður Skúlason, sem hefur
umsjón meö þáttunum ásamt
Randver Þorlákssyni tjáöi okkur,
að þetta timabil hefði verið hiö
gróskumesta, aö þvi er varöaði
reviusýningar I Reykjavik og
vlöar. „Viö fjöllum einungis um
Reykjavík, og segjum frá
tveimur fyrirtækjum, Reykja-
vikurannál hf. og Reviunni, sem
hvort um sig settu fjölda revia á
svið I borginni”, sagði Siguröur.
„Þau sameinuöust siðan árið
1944, og úr varð Fjalakötturinn.
Hann sýndi nokkrar reviur I Iðnó
og Sjálfstæðishúsinu. Arið 1949
kom fyrirtækið Bláa stjarnan til
skjalanna, og færöi upp reviu i
Sjálfstæöishúsinu til ársins 1952.
Eftir það fór reviuformið aö taka
breytingum, og urðu reviurnar
eiginlega að kabarettsýningum,
kvöldskemmtunum með mörgum
stuttum atriðum”.
Að sögn Sigurðar veröa leikin
atriöi úr nokkrum revium, og
spilaöir gamlir reviusöngvar.
Einnig verður fluttur hluti upp-
töku frá sýningu reviunnar „Upp-
lyfting” i Iönó árið 1946. Þá reviu
sömdu þeir Haraldur A. Sigurös-
son, Tómas Guömundsson og
Indriði Waage.
—AHO
„Er til
sérísiensk
hugsun?”
A miöv. daginn er á dagskrá
útvarpsins þátturinn „Kjarni
málsins”. Visir haföi samband
viö Erni Snorrason og spuröi
hann, hvert yröi viöfangsefniö I
þessum þætti.
„Ég hef fengiö þá Pál Skúlason,
prófessor og Jóhann S. Hannes-
son, menntaskólakennara til að
ræöa spurninguna: Er til séris-
lensk hugsun? Þessir menn eru
báðir á þvi, að til sé eitthvaö, sem
skilgreina megi sem sérislenska
hugsun. Vandinn er sá, aö mjög
erfitt er aö skilgreina þetta
hugtak, sérstaklega fyrir íslend-
inga. Það er auðveldara fyrir að-
komufólk aö sjá eitthvað I fari Is-
lendinga, sem er sérstakt, heldur
en fyrir Islending, sem hefur lifaö
og hrærst 1 islenskri menningu.
Það er okkur svo eðlilegt, að við
sjáum það ekki”.
„Þeir eru margir, sem halda
þvi fram, að sérislensk hugsun sé
ekki til, en þeir eru þó fleiri, sem
halda fram hinu gagnstæða”.
„Ég býst ekki við neinum
endanlegum niðurstööum um
þetta mál i þættinum, en það er
gaman að velta þessu fyrir sér og
kynna sér skoðanir fólks”, sagöi
Ernir Snorrason að lokum.
AB
Ernir Snorrason