Vísir - 30.07.1980, Blaðsíða 13

Miðvikudagur 30. júli 1980
12
vtsm
Miövikudagur 30. júii 1980
| s;g|S

HMn
A næturnar er barinn eini griöastaöur farþega.
Herbraggar blasa viö augum þegar ekiö er til eöa frá fiugstööinni.
„Aöstaöan er alveg ferleg.”
„Þetta er lélegt.” Þrengslin eru
aö drepa okkur.” „Salarkynnin
eru ömurleg.”
Þessar og viöllka athuga-,
semdir mættu okkur VIsis-
mönnum frá starfsmönnum
flugstöövarinnar á Keflavlkur-
flugvelli, er viö stöldruöum þar
viö fyrir skömmu.
Eins og allir vita, þarf aö fara
gegnum svæöi hersins til aö
komast aö flugvellinum, og eins
og allir eru eflaust sammála um
heldur óskemmtilegt svæöi, eins
og viö komumst aö. Þarna eru
allra handa braggar, meira og
minna aö hruni komnir. Þeim
hefur ekki I langan tlma veriö
haldiö viö, enda ekki I upphafi
gert ráö fyrir, aö þeir stæöu svo
lengi. En þarna eru þeir samt
enn, öllum, sem leiöeiga þarna
um, til ómældrar óánægju og
óyndisauka, og okkur tæpast til
framdráttar I augum erlendra
feröamanna.
Þennan spöl, sem tekur aö
aka frá hliöinu og aö flugstööv-
arbyggingunni og öfugt, er
feröafólkiö minnt á, aö hér er
þaö á erlendu hersvæöi. A báöar
hendur eru auglýsingaskilti á
erlendu máli um þennan eöa
hinn herklúbbinn o.s.frv. Auk
bess eru á feröinni herbllar,
sem hafa gætur á feröafólkinu
og jafnvel fylgja þvl út fyrir
hliöiö.
Þegar komiö er aö flugstöö-
inni sjálfri tekur vart betra viö.
Viöhald viröist nánast ekkert.
Byggingin, innan sem utan
dyra, sýnist leikmanni eins og
undirritaöri, svo nálægt hruni
komin aö áhöld séu um, hvort
standi til morguns.
Er viö komum inn I flugstöö-
ina hittum viö fyrir Kristján
Pétursson, yfirtollvörö. Hann
sagöi, aö vegna þrengsla og aö-
stööuleysis yröu farþegar oft
fyrir miklum töfum. Stundum
kæmi þaö fyrir, aö farþegi
þyrfti aö vera I biöröö á 2.
klukkutíma til aö skipta pening-
um. Viö þaö mynduöust hrúgur
á hrúgur ofan af töskum, eink-
um ef margar vélar kæmu um
svipaö leyti, sem enginn tæki
viö. Þá ættu farþegarnir eftir aö
ná töskunum, e.t.v. aö fara I frl-
höfnina og síöan aö fara gegn-
um tollinn. Hann sagöi jafn-
framt, aö náin og góö samvinna
meöal starfsfólksins, þannig aö
hver skildi hinn, væri þaö sem
gilti, en vegna hinnar erfiöu aö-
stööu væri oft óhægt um vik og
margt færi þvl úrskeiöis. Allt
heildarskipulag og öll þjónusta
bæri keim af aöstööuleysinu.
Næst stöldruöum viö viö á
bamum. Hann er staösettur I
gluggalausum sal viö biösalinn.
Þar eins og annars staöar virö-
ist viöhald allt I lágmarki.
„Þetta er lélegt,” voru orö önnu
Vilhjálmsdóttur, starfsstúlku á
bamum, er viö spuröum hana
álits á barnum. Hún sagöi, aö
oft væri algert öngþveiti þama,
ekki þverfótaö fyrir fólki og ekki
nærri allir fengju afgreiöslu,
sem þess óskuöu, þvl þeir kæm-
ust einfaldlega ekki aö. Hún
sagöi einnig, aö aö næturlagi
væri barinn, sem opinn er allan
sólarhringinn, eini griöastaöur
farþega, þar sem kaffiterlan
væri þá lokuö, og væri til
skammar, aö ekki væri reynt aö
gera hann aö skárri vistarveru,
þar sem I flugstööinni væri ekki
gert ráö fyrir aö áöurnefndir
næturfarþegar gætu haft ofan af
sér fyrir sér á neinn hátt.
Biösalurinn sjálfur er heldur
óskemmtileg vistarvera, og lftiö
viröist gert til aö gleöja auga
langþreyttra farþega eöa láta
fara vel um þá. Aöeins eru
nokkrir tugir sæta þar, þannig
aö þaö gefur auga leiö, aö aöeins
brot farþega getur tyllt sér
meöan þdr bíöa, en oft eru
þama fleiri hundruö manns. Ef
veler aö gáö er þarna lúga, sem
Póstur og slmi hafa til umráöa.
Þarvinnur ein manneskja I einu
og þaö er eini staöurinn, sem
hægt er aö skipta peningum,
þegar bankinn er lokaöur milli
kl.l9á kvöldin og 7 á morgnana.
Vallý Siguröardóttir var i lúg-
unni, er okkur bar aö garöi og
sagöi hún aöstööuna aö öllu leyti
lélega. Oft kæmi þaö fyrir, aö
fólk þyrfti aö blöa tlmum saman
eftir afgreiöslu. „Aöstaöan er
alveg ferleg,” sagöi Vallý Sig-
uröardóttir.
Eitt, sem mikiö stingur I aug-
un þarna suöur frá, er inngang-
urinn I flugstööina frá sjónar-
homi þeirra, sem til landsins
koma. Þegar þeir stlga út úr
vélinni og koma út I noröannepj-
una blasa viö þeim herbraggar.
Er þeir sllta augun frá þeirri
sjtín og lemja sér til hita um leiö
og þeir koma inn I flugstööina,
tekur vart betra viö. Gangurinn,
sem leiöir inn I biösalinn og I
framhaldi af þvl fríhöfnina
o.s.frv. er nánast aö hruni kom-
inn. Þar þurfa menn aö ganga
nokkura spöl nánast I kulda og
trekki, því gangurinn heldur
vart vindi og regni. Og síöan
tekur biösalurinn viö, sem aö-
eins hefur veriö lýst hér aö
framan og slöan stofnanirnar
hver af annarri.
Hér er skjótra úrbóta þörf.
—KÞ.
Rangalinn sem liggur út aö flugvaliarhlaðinu.
Myndir: Gunnar
V. Andrésson
HUSA-
KVHNUNI
- Farþegar troðast Dar um
og allt helldarsklpulag og
öll pjónusta ber keim af
aðstöðuleysinu
Flugstöðln á Keflavíkurflugvelll:
ÞREHGSLI GG TROBHINGUR í NÆR
ÖNÝTUM
0