Vísir - 05.08.1980, Blaðsíða 17

Þriðjudagur 5. ágúst 1980
Frá Sigurði Magnússyni i Moskvu:
Fjðldl elnkenniskiæddra
er hreinl ótrúlegur
Enginn, sem ekki hefur kvnnst
þvi, getur gert sér i hugarlund
hversu gifurlegt viðfangsefni það
eraðhalda Olympi'uleika. Reynd-
ar stór spurning hvort þeir eiga
rétt á sér i núverandi mynd.
Þar sem ég átti þess kost að
vera viðstaddur ólympiuleikana i
Munchen '72, Montreal ’76 og nú i
Moskvu, hef ég nokkuð góða
samanburðaraðstöðu.
Mér sýnist framkvæmdin á ÖU-
um stöðunum vera mjög lik. Alls
staðar hefur allt verið morandi i
lögreglumönnum, öryggisvöröum
og hermönnum til aö tryggja að
allt fari fram samkvæmt áætlun.
Greinilega virðast Sovétmenn
hafa vinninginn i þessum efnum.
Mannafli þeirra af einkennis-
klæddu fólki er hreint ótrúlegur.
Auðvitað er skipulag i svo stóru
viðfangsefni nauösynlegt og fyrst
svo er veröur lika að fara eftir
gildandi skipulagi.
En þegar maðurfer ef til vill 10
sinnum á dag inn á hótelið sitt og
þarf aö fara 10 sinnum i gegnum
vopnaskoöun og framvisa skil-
rikjum i öll skiptin, bæði þegar
komið er inn og farið er út af
hótelinu, fer maður að efast um
aðsvomikil fyrihöfn sé réttlætan-
leg. Þar við bætist svo samskonar
eftirlit og skoöun, þegar fariö er
t.d. i sjálft Ólympiuþorpiö og á
einstaka keppnisstaði. Þetta á jú
að vera hátið friðar og bræöra-
lags.
I stuttu máli: Sá sem fer á
Ólympiuleikana sem keppandi,
þjálfari, fararstjóri eða sem
fréttamaður, er nánast eins og
númeraöur lykill sem gengur aö
ákveðnum dyrum. Ef eitthvaö
þarf aðgerast þar umfram, verö-
ur allt aö fara i gegnum nálar-
auga kerfisins og margfalt lög-
reglu- og öryggiskerfi.
Kerfið kann ráð við öllu
Ég átti erindi i Ólympiuþorpið,
sem er i um 35 km fjarlægt frá
hótelinu, sem ég bý á. Skilyrði
fyrir inngöngu er inngöngubeiöni
frá aðalfararstjóra islenska liös-
ins, Sveini Björnasyni, forseta
ÍSI. Sveinn, sem þekkir öðrum
fremur völundarhús Ólympíu-
leikanna og vinnur störf sin sem
fararstjóri af dugnaði og rögg-
semi, haföi gengið frá beiðninni
sólarhring áður eins og lög gera
ráð fyrir.
En viti menn. Maðurinn i kerf-
inu, sem veitti beiðninni viðtöku,
hafði gleymt að koma henni til
skila til næsta manns i kerfinu og
það för allt i steik. Mér var auð-
vitað synjað um inngöngu, settist
þvi niður og hugsaði mitt ráð.
Hringdi i Svein og sagði farir
minar ekki sléttar. Innan hálf-
tima var Sveinn mættur, gaf út
nýja beiðni og „lausn” fékkst i
málinu.
Eftir inngöngu um fyrstu dyr
tók við „gegnumlýsing”. Ég var
með myndavél og snaggaraleg
tollgæslukona tók vélina uppúr
töskunni og fór að eiga við lins-
una. Talaði heil ósköp, sem
hvorki ég né aðrir nærstaddir
gátuskiliöognúvorugóð ráðdýr.
En „kerfið” kann ráð við öllu.
Sú stutta kallaði upp eitthvert
nafn og til hennar kemur að
vörmu spori hinn fallegasti hund-
ur. Hundurinn lyktaði af mynda-
vélinni og lét sér vel líka. Þar
með mátti ég fara með mynda-
vélina með mér inn i Olympiu-
þorpið. Þetta mun hafa veriö leit
aö eiturlyfjum.
Þekktu ekki skilríkin
Sveinn Björnsson, fararstjóri,
og Sig. Björnsson, flokksstjóri
frjálsiþróttamanna, komu i heim-
sókn til min á Hótel Rossia eitt
kvöldið. Eftir viðeigandi stapp og
strið fengu þeir að koma inn.
Borðuðum viðgóöankvöldverð og
áttum ánægjulega stund i ca.
tvær klukkustundir.
En þegar ég kvaddi þá f and-
dyrinu vandaöist málið. Þeir
vlldu ekki hleypa Sig. Bjömssyni
út aftur. Oryggisverðirnir, sem
eru kerfinu svo trúir, þekktu ekki
skilrikin, sem Sigurður bar um
hálsinn og þá hljóp allt i baklás.
Einkennisklæddu ungu menn-
irnir eru sýnilega mjög sam-
viskusamir og voru hinir
prúöustu, en ef allt er ekki eftir
fyrirfram ákveöinni linu, vándast
máliö. Þeir virðast hvorki vita né
hugsa annað en það, sem búið er
að innprenta þeim áður.
Frumkvæði Carters var
óhapp
Sjálf iþróttamótin eru með
glæsibrag, vel að þeim staöið svo
vart sýnist mér aö á betra veröi
kosið i þeim efnum. Svo mikið er
hér af frábæru afreksfólki, að
varla tekur maður eftir þvi', þótt
Bandarikin. Vestur-Þýskaland
o.fl. vanti.
Frumkvæöi Carters forseta um
að fá ýmsar þjóðir til að snið-
ganga Óiympfuleikana te! ég
mikið óhapp og mun koma verst
niður á þeim sem að þvi standa,
þvi miður.
Ólympiuleikarnir með allri
sinni athygli og sérstöðu munu
halda áfram að vera til, e.t.v. i
eitthvað breyttri mynd, en póli-
tiskt upphlaup Carters og Co.
fjarar út og gleymist.
Þrátt fyrir ýmsa ágalla er ég
enn sannfæröari um en áöur, aö
Ólympiuleikana og ólympiuhug-
sjónina má ekki eyðileggja meö
pólitiskum afskiptum. Ýmsu þarf
ef til vill aö breyta, en sú breyting
verður að koma innanfrá. Frá
Alþjóða ólympiunefndinni og
iþrottasamböndum hinna ýmsu
Þ.lóða.
Ekki fleira aösinni, með kveöju
til lesenda Visis.
Sig. Magnússon
AFRAM KR
DREIFING S.F. adÍdaS

k
formprent Endurskoðun hf. ffiC
/®\
j WONA^
ÞUSUNDUM!
wjMm
smácruglysingar -sr 86611
rfíTj Nei takk ég er á bíl
L F