Vísir - 09.08.1980, Blaðsíða 4
vísm
Laugardagur 9. ágúst 1980
//Bankamærin" undirritar drengskaparvottorð hjá starfsmannastjóra/ og lofar að
segja engum frá málefnum bankans.
,/Ég á að byrja að vinna hér", sagði hún.
komin", sagði Oddur fulltrúi.
,Já vertu vel
,,Ætlar þú að vei
Visir kannar öryggi Landsbankans. Blaðamaður gekk þar i
„Frestaðu öllum fjár-
hagslegum aðgerðum í
nokkra daga", sagði
stjörnuspáin mín þennan
morguninn. Ég lét það
engu að síður ekki aftra
mér að fara niður i Lands-
bankann, Austurstræti, til
að framkvæma ofboð litla
tilraun. Vísismenn ætluðu
sem sé að athuga hversu
pottþétt öryggiskerfi
þeirrar stóru stofnunar er.
Tilraunin fólst i því að
blaðamaður mætti eins og
aðrir starfsmenn bankans
kl. níu að morgni í bank-
ann. Gekk hann síðan rak-
leitt inn í vixladeild, og til-
kynnti að hann ætti að
hefja störf þar, sem auð-
vitað var haugalygi. Við-
brögð bankastarfsmanna
átti siðan að athuga.
Deginum áöur var haft samráö
viö Ara Guömundsson, starfs-
mannastjóra Landsbankans, og
honum tilkynnt áætlunin. Ari var
eini maöurinn i bankanum sem
vissi um uppátækiö. Hann veitti
samþykki sitt ljúflega, enda sjálf-
ur forvitinn aö vita hvernig deild-
arstjóri myndi bregöast viö nýj-
um starfsmanni óvænt.
Aöur en umræddur blaöamaöur
hæfi störf sem ..bankamær, varö
hún aö undirrita drengskapar-
vottorö hjá starfsmannastjóra.
,,Ég undirrituö.... lofa hér meö aö
viölögöum drengskap minum aö
gera engum utan bankans, kunn-
ugt um málefni hans eöa viöskipti
manna, félaga, fyrirtækja eöa
stofnana viö bankann”.
Akveöiö var aö Ari yröi ekki viö
fyrsta klukkutlmann eöa til kl. 10.
Sföan átti aö athuga hvort deild-
arstjóri myndi hafa samband viö
starfsmannahald eöa athuga nán-
ar hvernig stæöi á nýjum starfs-
krafti svona upp úr þurru. Til-
gangurinn hjá Visi var fyrst og
fremst aö athuga hvort „banka-
mærin” nýja gæti séö einhverja
hnökra á öryggiskerfi bankans,
og jafnvel komiö undan vixlum
eöa ööru sliku, svo lítiö bæri á.
Þaö vita allir aö margir blaöa-
menn eru skitblankir, og sjálfsagt
meö allt rúllandi á vixlum, en
skýrt skal tekiö fram, aö fram-
kvæmdin var ekki i óheiöarlegum
tilgangi gerö.
„Ætlarþúað vera til fram-
búðar?"
I anddyri Landsbankans er
dyravöröur sem stimplar starfs-
fólk inn þegar þaö mætir til vinnu.
Þaö var f jöldi starfsfólks aö koma
þegar ég mætti. Ég baö dyravörö-
inn aö visa mér á vixladeildina.
Hann virtist ekki undra sig á, aö
ég væri ekki meö númer eins og
allir starfsmenn fá er þeir hefja
störf.
Ljósmyndari var meö i för, eins
og gefur aö skilja, og vappaöi
hann um bankasali og reyndi aö
láta litiö á sér bera.
Mitt fyrsta verk var aö spyrja
um deildarstjórann. „Hún Ragn-
heiöur er veik I dag”, sagöi stúlk-
an. Ég vatt mér þá aö Oddi Guö-
mundssyni, sem er fulltrúi i
deildinni, sagöi honum til nafns
og aö ég ætti aö hefja störf þennan
dag. „Já, velkomin hingaö”,
sagöi Oddur. „Ætlar þú aö
vera til frambúöar”. Ég sagöist
nú halda þaö. „Ertu búin aö tala
viö þá uppi?” spuröi hann, og
auövitaö játaöi ég þvi. „Þaö er
vlst best aö þú byrjir i afgreiösl-
unni”, og ég var drifinn aö af-
greiösluboröinu og fenginn stóll.
Oddur kynnti mig siöan fyrir
starfsfólkinu I kring, og baö pilt
sem var þar aö setja mig inn I
starfiö. Þaö gekk fljótt og vel,
enda ekki mjög svo flóknar skyld-
ur sem þurfti aö inna af hendi
þennan morguninn. Fólk kom
meö vixiltilkynningar og þurftum
viö aö láta þær ganga til gjald-
kera eöa útreiknings.
Allt var meö rólegra móti, og
fannst mér timinn lengi aö liöa.
Leiöbeinandi minn las Moggann,
og komumst viö aö raun um aö
stjörnuspár okkar pössuöu ágæt-
lega viö daginn. Hann var hinn
liprasti, enda sagöi drekamerkiö:
„Þú munt ná góöri samvinnu meö
félaga þinum i dag”. Stelpan sem
Þau voru sammála um að stjörnuspárnar í Mogganum pössuðu vel við daginn.
„Þú ert búinn að vera allt of len
Kristján varð dálítið furðulegui