Vísir - 22.08.1980, Blaðsíða 1

VÍSIR
útvarp og sjónvarp
Shelley birtist aftur á skjánum hjá okkur á laugardags kvöldiö. i viOtalinu, sem hérná birtist, segir hann frá þvl, ab
ferillhans sem leikara hafi ekkialltaf veriO dans á rósum, þótt byrjunin hefbi lofaO góOu.
„Ég er ekkl lengur
bara sætur strákur”
seglr lelkarlnn Hywel Bennell eða Shelley elns og vlð hekklum hann
Leikarinn Hywel Bennett
er Islendingum vel kunnur
sem iöjuleysinginn Shelley,
sem birtist á skjánum hjá
okkur á hverju laugardags-
kvöldi. Hér á eftir fer laus-
lega þýtt og endursagt viötal
viö hann um lif hans og feril
sem leikara. Viötaliö birtist I
blaöinu ,,The Sunday Ex-
press” fyrir stuttu.
Fyrir rúmlega 13árum lék
Bennett i myndinni „The
Family Way” á móti Hayley
Mills. Eftir þaö fór hann til
Brodway, þar sem hann gat
séö nafn sitt skrifaö á stórum
ljósaskiltum.
Bennett segir: „Ég man,
ég sagöi viö sjálfan mig, aö
ég yröi aö passa mig á þvi aö
láta frægöina ekki stiga mér
til höfuös. Ég haföi heyrt,
hvaö þaö væri erfitt aö veröa
frægur og eftirsóttur og um
alla samkeppnina I þessari
atvinnugrein. En þegar ég
var aöeins 22 ára gamall og
átt eftir þrjár annir i RADA
leiklistar skólanum var ég
kominn á samning hjá einum
besta umboösmanninum i
London. Allt sem ég snerti
virtist veröa aö gulli fyrir
mig.”
Hann haföi mikiö aö gera
og um tima þurfti hann aö
neita aöleika I fjölda mynda.
Meöal annarra þá neitaöi
hann aö leika í myndinni
Cabaret á móti Lizu
Minnelli. „Þaö get ég aldrei
fyrirgefiö sjálfum mér aö
hafa gert. Ég hélt aö þetta
væri eins og hver önnur
söngvamynd og þar sem ég
hvorki get sungiö né dansaö
þá lét ég handritiö rykfalla á
skrifboröinu minu. Ég fór
ekki einu sinni aö tala viö
framleiöandann þó hann
byöi mér i mat. Ég sá eftir aö
hafa ekki tekiö tilboöinu
þegar myndin fékk hvern
„Oscarinn” á fætur öörum.
Michaei York sem fékk hlut-
verkiö varö heimsfrægur. En
þaö sem mér sveiö sárast
var aÖ hann þurfti hvorki aö
syngja né dansa eitt einasta
spor.”
Bennett viöurkennir aö
þaö var útlitsins vegna, sem
honum gekk eins vel og raun
bar vitni. Um tima var hann
eftirsóttur og þurfti aö neita
fleiri tilboöum. En ailt 1 einu
fóru hlutirnir aö snúast i
öfuga átt. Hann var ekki
lengur sæti strákurinn sem
framleiöendur vildu fá i
myndirnar sinar. Tilboöun-
um fækkaöi, launin sem
höföu veriö „tiltölulega góö”
voru nú næstum engin. Þaö
aö hann var giftur og átti
litla dóttur geröi hlutina
bara efiöari. Hann segir
sjálfur aö þetta sé aumasti
þáttur lífs sins. Hann skildi
viö konuna og leiklistarferiU
hans var i rúst... Þangaö til
hann fékk hlutverkiö i
Shelley. Þaö meö fór lukku-
hjóliö aö snúast aftur. Hann
segir, „Ég er ekki lengur sá
sæti strákur sem ég var
(hann er nú 35 ára gamall)
og nú I fyf-sta skipti er fólk aö
sjá aö í raun og veru hef ég
einhverja hæfileika og þaö
tekur mig nú sem leikara.
Eftir allt sem ég hef fengiö
aö reyna, langar mig ekki
lengur aö veröa stórstjarna.
Mig langar bara aö gera eitt-
hvaö gott.Mér þætti gaman
aö fá tilboö frá „The
National Theater” eöa „The
Royal Shakespeare
Company”. Núna er ég tilbú-
inn til aö gera eitthvaö úr
sjálfum mér, og svo sannar-
lega skal ég reyna þaö.”