Vísir - 01.09.1980, Blaðsíða 4

un Mánudacur 1. september 1980
AUGLÝSIIMG
samkvæmt 1. mgr. 98. gr. laga nr. 40 18. maí
1978 um tekjuskatt og eignarskatt með síðari
breytingum, um að álagningu opinberra
gjalda á árinu 1980 sé lokið í Vesturlandsum-
dæmi á þá lögaðila sem skattskyldir eru hér á
landi samkvæmt 2. gr. greindra laga.
Tilkynningar (álagningarseðlar) er sýna þau
opinberu gjöld sem skattstjóra ber að leggja á
á árinu 1980 á þessa skattaðila haf a verið póst-
lagðar.
Kærur vegna allra álagðra opinberra gjalda
sem þessum skattaðilum hefur verið tilkynnt
um með álagningarseðli 1980 þurfa að hafa
borist skattstjóra eða umboðsmanni hans inn-
an 30 daga frá og með dagsetningu þessarar
auglýsingar.
Akranesi, 31. ágúst 1980
Skattstjóri Vesturlandsumdæmis,
Jón Eiríksson
AUGLÝSING
samkvæmt 1. mgr. 98. gr. laga nr. 40 18. mai
1978 um tekjuskatt og eignarskatt með síðari
breytingum, um að álagningu opinberra
gjalda á árinu 1980 sé lokið í Reykjanesum-
dæmi á þá lögaðila sem skattskyldir eru hér á
landi samkvæmt 2. gr. greindra laga, svo og á
þá aðila sem skattskyldir eru samkvæmt 3. gr.
laganna.
Tilkynningar (álagningarseðlar) er sýna þau
opinberu gjöld sem skattstjóra ber að leggja á
á árinu 1980 á þessa skattaðila hafa verið póst-
lagðar.
Kærur vegna allra álagðra opinberra gjalda
sem þessum skattaðilum hefur verið tilkynnt
um með álagningarseðli 1980 þurfa að hafa
borist skattstjóra eða umboðsmanni hans inn-
an 30 daga frá og með dagsetningu þessarar
auglýsingar
Hafnarfirði, 31. ágúst 1980,
Skattstjórinn í Reykjanesumdæmi,
Sveinn Þórðarson
AUGLÝSING
samkvæmt 1. mgr. 98. gr. laga nr. 40 18. maí
1978 um tekjuskatt og eignarskatt með síðari
breytingum, um að álagningu opinberra
gjalda á árinu 1980 sé lokið í Norðurlandsíim-
dæmi-vestra á þá lögaðila sem skattskyldir
eru hér á landi samkvæmt2. gr. greindra laga.
Tilkynningar (álagningarseðlar) er sýna þau
opinberu gjöld sem skattstjóra ber að leggja á
á árinu 1980 á þessa skattaðila hafa verið póst-
lagðar.
Kærur vegna allra álagðra opinberra gjalda
sem þessum skattaðilum hefur verið tilkynnt
um með álagningarseðli 1980 þurfa að hafa
borist skattstjóra eða umboðsmanni hans inn-
an 30 daga frá og með dagsetningu þessarar
auglýsingar.
Siglufirði, 31. ágúst 1980
Skattstjórinn í Norðurlandsumdæmi-vestra
Jón Guðmundsson
Hárgreiðslustofan
Klapparstíg
Rakarastofán
Klapparstíg
PAIMTANIR 13010
Hillir loks unflír
endi hafrétt-
arráöstefnunnar?
Eftir sex ára starf er Hafréttar-
ráöstefna Sameinuðu þjóöanna á
leið i höfn meö fyrstu alþjóðalögin
um hafrétt. En einsog i mörgum
sögum veiöimanna viröist „sá
stærsti” hafa sloppiö.
Hann slapp kannski strax 1970,
þegar allsherjar. þingið ályktaöi,
aö auölindir hafsbotnsins utan
lögsagnarumdæma tilheyröu öllu
mannkyninu. Þá var ekki tekiö
fram, hvar mörk lögsagnanna
lægju.
Obbinn af oliunni, gasinu og
hafsbotnsmálmunum liggja á
landgrunninu þétt upp viö land-
steina, og á siöasta áratug hafa
strandriki slegiö eignarétti sinum
á meira og meira af þessum auö-
lindum. Hafréttarsáttmálinn,
sem sennilega verður undirritaö-
ur i Caracas i Venezúela á næsta
ári, mun færa þessum sömu
strandrikjum efnahagslögsögu,
sem teygir sig 200 milur út frá
ströndum — nema þar sem sker-
ast efnahagslögsögur fleiri en
eins rikis.
Talnafróðum mönnum reiknast
svo til, aö i þessum lögsögum fyr-
irfinnist hydrókarbón fyrir um 30
billjóna dollara verðmæti, og á
þeim eru einnig aögengilegustu
nódúla-svæöin, sem þykja svo
ef t i rsóknarverö vegna
manganes, nikkels, kopars og kó-
balts, sem eru i nódúlnum.
Gamall draumur
A sjöunda áratugnum sáu menn
i draumi möguleika á aö gera all-
ar auölindir hafsbotnsins utan viö
200 metra frá landsteinum aö
sameiginlegri arfleifö mannkyns,
sem virkja mætti öllu mannkyn-
inu til góöa. Hugsjónin var sú, aö
öll lönd — einnig þau, sem ekki
liggja að sjó — gætu notiö góös af.
Þá byrjuðu fyrst Suö-
ur-Amerikurikin aö færa út lög-
sögu sina lengra út á haf. Þróaö-
ist þaö á þann veg, að stöðugt
saxaöist á þaö, sem menn
dreymdi um, aö væri sameign
jaröarbúa.
Þegar þriðja Hafréttarráð-
stefna Sameinuöu þjóöanna stóö
yfir, varö þaö ljóst, aö 21 riki
myndi auögast stórlega á þvi, að
200 milna efnahagslögsaga yröi
almennt viöurkennd. Flest þeirra
voru þegar meöal auöugustu
rikja heims. — 1 Afriku mundu S-
Afrika, Angóla, Madagaskar,
Skjaldbökueyjar, og Grænhöföa-
eyjar hagnast mest. í Asiu:
Indónesia, Japan og Indland. 1
Evrópu: Bretland, Sovétrikin,
Noregur og Frakkland. 1
Ameriku væru þaö Bandarikin,
Kanada og Grænland i norðri, en
Mexikó, Brasilia, Argentina og
Chile. Viö þaö bætast svo Astralia
og Nýja-Sjáland i Kyrrahafinu.
Meö þessa gömlu draumsýn enn
fyrir augum sjá landluktu rikin
ofsjónum yfir hagnaöi strandrikj-
anna, og sérilagi vegna þess aö
snauöustu riki heims eru flest
meöal þess hluta, sem ekki liggur
að sjó. Þau auðugustu eru i
strandrikjaflokknum. Gömlu
hugsjónamennirnir vilja ekki
sætta sig viö, aö hafréttarráö-
stefnan hefur á þessum sex árum
stööugt fjarlægst gamla draum-
inn, og aö enn fyrr stefni til þess
að þeir riku veröi rikari og hinir
fátæku áfram fátækir eöa jafnvel
fátækari.
200 míiurnar
Af þeirra hálfu er þó ekki
ágreiningur um 200 milna efna-
hagslögsögu. En þeir vilja, að
strandrikin láti eitthvaö af ábata
hafsbotnsins innan efnahagslög-
sögunnar rakna til sjóða, sem
kæmu þróunarlöndunum til góöa:-
og mundu einnig standa straum
af þvi aö verja hafið fyrir mengun
og svo einnig haffræðirannsókn-
um og kannski til að halda úti
friðargæslusveitum Sameinuöu
þjóöanna.
En svo langt er málum komið á
hafréttarráöstefnunni, að þaö
þykir borin von fyrir þessa hug-
sjónamenn aö endurvekja þessa
gömlu drauma. Mjög er nu aö
þeim lagt aö eyöileggja ekki þaö
starf, sem áunnist hefur, meö
fastheldni á þessi viöhorf. Flest
þeirra 150 rikja, sem fulltrúa áttu-
á Genfarfundi ráöstefnunnar
(sem lauk á föstudaginn), eru
þeirrar skoöunar, aö ráöstefnan
hafi staðiö nógu lengi, þegar hér
er komið sögu. Hún hófst 1974, og
þykir mál, aö hún skili árangri I
þvi þriöja uppkasti aö sáttmálan-
um, sem nú er I undirbúningi.
Nllklð áunnið
Einni helstu hindruninni var
rutt úr vegi núna siðast i Genf.
Uröu menn þá ásáttir um flókiö
kerfi, sem skal vera leiöar-
ljós viö úthlutun vinnsluleyfa á
hafsbotninum fyrir þaö yfirvald,
sem um þaö skal fjalla. Fengu
iönaöarstórveldin fram komiö
vilja sinum. aö geta beitt neitun-
arvaldi viö afgreiöslu slikra
leyfa.Þróunarrikinfengu i staðinn
þvi framgengt, aö þeim skuli
tryggöur vinnsluréttur i gegnum
eigið námafyrirtæki ráösins, sem
yfir nýtingu hafsbotnsins veröur
sett. Ennfremur fengu þau þvi
fram komiö, aö einkafyrirtæki,
sem fá vinnsluleyfi, veröa aö
greiöa há leyfisgjöld. — Þetta
vinnsluráö veröur skipaö fulltrú-
um 36rikja, og hefur yfir aösegja-
hafsbotninum utan efnahagsiög-
sögu rikja.
Annar meginþröskuldur er
samt enn óyfirstiginn. Þaö er
ágreiningurinn um, hvernig
draga skuli mörk milli efnahagsr
lögsagna rikja, sem eiga þær að-
liggjandi. Eöa hvernig ákveða-
skuli, hvar landgrunni lýkur.
Þetta og ýmislegt fleira, sem
ekki er kannnski eins djúpstæöur
ágreiningur um, veröur aö útkljá
i næsta framhaldi ráðstefnunnar,
sem verður i New York.