Morgunblaðið - 21.05.2002, Side 26

UMRÆÐAN
26 ÞRIÐJUDAGUR 21. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
INGIBJÖRG Sólrún
Gísladóttir hefur sýnt
það og sannað að hún
er framúrskarandi
stjórnmálamaður.
Vinnubrögð hennar
eru vönduð og hefur
hún borið hag allra
Reykvíkinga fyrir
brjósti.
Heilsdagspláss
þrefaldast
Sjálfstæðismönnum
er títtrætt um fjölgun
reykvískra barna á bið-
listum eftir leikskóla-
plássi. Að sjálfsögðu
hefur reykvískum
börnum fjölgað á biðlistum þar sem
ekki var hægt að skrá nema lítinn
hluta þeirra á biðlista fyrir heils-
dagspláss í tíð sjálfstæðismanna.
Förum aðeins yfir þær staðreyndir
sem liggja fyrir í leikskólamálum og
hvernig ástandið var þegar sjálf-
stæðismenn stjórnuðu Reykjavíkur-
borg:
 Aðeins einstæðir foreldrar og
foreldrar í námi áttu kost á heils-
dagsplássum
 Giftir foreldrar gátu ekki sótt
um heilsdagspláss
 Enginn gat sótt um leikskóla-
pláss fyrr en barnið var orðið 18
mánaða.
Undir forystu Ingibjargar Sólrún-
ar og Reykjavíkurlistans hefur
grettistaki verið lyft í þessum mála-
flokki. Árið 1994 voru aðeins 1.335
heilsdagspláss fyrir börn á leikskóla-
aldri en eftir átta ára valdatíma
Reykjavíkurlistans eru þau 3.747.
Heilsdagspláss hafa því þrefaldast
og hefur dvalarstundum þar af leið-
andi fjölgað um 63%. Þetta er eft-
irtektarverður árangur
sem Reykvíkingar
njóta.
Einsetning
grunnskóla
Menntamál barna
hafa verið í forgangi
hjá Reykjavíkurlistan-
um. Árið 1994 voru að-
eins fjórir skólar ein-
settir en haustið 2002
verða allir skólar ein-
settir. Í þetta verkefni
hafa farið 10 milljarðar
og skólahúsnæði hefur
stækkað um heila 50
þúsund fermetra. Þess-
ar staðreyndir tala fyr-
ir sig sjálfar. Nú stefnir Reykjavík-
urlistinn að því að börnum verði
boðið verði upp á heitar máltíðir í
grunnskólum Reykjavíkur. Þetta er
mikið þarfaþing þar sem við gerum
okkur öll grein fyrir mikilvægi þess
að börn nærist vel.
Ingibjörg Sólrún kom dagvistar-
málum fyrst fyrir alvöru á dagskrá
og fyrir það fær hún tíu í einkunn
sem stjórnmálamaður. Ingibjörg er
traustsins verð og því er brýnt að
borgarbúar veiti henni og Reykja-
víkurlistanum brautargengi 25. maí
nk.
Ingibjörg Sólrún
fær í 10 í einkunn
Lilja D.
Alfreðsdóttir
Höfundur er stjórnmála-
hagfræðingur.
Reykjavík
Ingibjörg, segir
Lilja D. Alfreðsdóttir,
er traustsins verð.
NÚ takast á tvær
fylkingar sem báðar
vilja stjórna Reykja-
vík næstu fjögur árin.
Reykjavíkurlistinn
hefur kynnt borgar-
búum verk sín síðustu
átta ár og hvernig
haldið verður áfram
að byggja borgina
upp á næstu árum.
Reykjavíkurlistinn
hefur lagt grunn að
borgarsamfélagi
framtíðarinnar þar
sem lífsgæði borgar-
anna eru lykilatriðið.
Þannig hefur verið
gert stórátak í dag-
vistarmálum, einsetningu grunn-
skóla er að ljúka og hreinsun
strandlengjunnar er að ljúka.
Orkuveitan er að byggja upp til
framtíðar, Lína.Net hefur tryggt
aðgang að háhraða gagnaflutn-
ingskerfi og stjórn borgarinnar
hefur verið breytt úr hægfara
skrifræðisbákni í þjónustumiðað,
framsækið og opið stjórnkerfi sem
vill að íbúar hafi áhrif. Grettistaki
hefur verið lyft í íþróttamálum
með uppbyggingu mannvirkja,
göngustígakerfi borgarinnar hefur
aldrei verið betra og menningin
blómstrar sem aldrei fyrr – t.d. er
menningarnóttin stórkostleg upp-
lifun á ári hverju. Ekki man ég
betur en sjálfstæðis-
menn hafi gagnrýnt
hugmyndina um
menningarnótt og
kallað hana fjáraustur
– varla eru margir
borgarbúar sammála
því. Stjórnarhættir
Reykjavíkurlistans
hafa einkennst af
festu, framsýni og
ábyrgð. Þess sér held-
ur betur merki í kosn-
ingabaráttunni nú þar
sem annars vegar fer
Reykjavíkurlistinn
fullur af atorku, fram-
sýni og bjartsýni á
meðan bölsýnin og
niðurrifið ræður ríkjum hjá Sjálf-
stæðisflokknum.
Neikvæðir sjálfstæðismenn
Kosningabarátta Sjálfstæðis-
flokksins hefur verið með eindæm-
um neikvæð og birt hefur verið
mynd af Reykjavík sem við íbúar
hennar könnumst ekki við. Sér-
staklega hafa þeir beint sjónum
sínum að skuldastöðu borgarinnar.
Sjálfstæðismenn vilja meina að
skuldir borgarinnar séu komnar úr
böndunum. Það rétta er, að
skuldastaða borgarinnar einkenn-
ist af því að verið er að vinna að
uppbyggingu til framtíðar t.d. með
fjárfestingum Orkuveitunnar. Á
sama tíma er rekstur borgarinnar
í jafnvægi eins og sést af lækkandi
skuldastöðu borgarsjóðs. Allar
þessar tölur geta þó verið ruglandi
þannig að mig langar að setja
þetta í annað samhengi. Flestir Ís-
lendingar hafa reynslu af því að
koma sér þaki yfir höfuðið. Það
gerum við jú til þess að skapa okk-
ur öryggi og festu í lífinu – til
framtíðar. Til þess að geta keypt
hús skuldsetjum við okkur í lang-
an tíma. En var það þá óskyn-
samleg ákvörðun að fjárfesta í
húsnæði? Flestir svara þessari
spurningu eflaust neitandi. Nema
ef til vill fulltrúar Sjálfstæðis-
flokksins sem frekar vilja hræða
fólk til fylgis við sig en að vinna
sér fylgi með málefnalegri sam-
ræðu við íbúa borgarinnar.
Sterk staða Reykjavíkur undir
stjórn Reykjavíkurlistans
Hákon Óli
Guðmundsson
Höfundur er verkfræðingur.
Reykjavík
Tryggjum áframhald-
andi framþróun í
Reykjavík, segir Hákon
Óli Guðmundsson, vör-
umst bölsýni og niðurrif
sjálfstæðismanna.
Fasteignagjöld á at-
vinnuhúsnæði í
Reykjavík eru 1,65%
af fasteignamati húss
og lóðar. Fasteigna-
mat ríkisins fór í mik-
inn leiðangur á síðasta
ári og endurmat stór-
an hluta fasteigna
landsmanna. Í viðtali
við sérfræðing hjá
stofnuninni 16. maí
kom fram, að líklega
hafi fasteignamat á at-
vinnuhúsnæði í miðbæ
Reykjavíkur hækkað
meira en sambærilegt
húsnæði í öðrum
hverfum.
Borgarstjórn Reykjavíkur kom
til móts við flesta fasteignaeigendur
í Reykjavík og lækkaði álagning-
arprósentuna á íbúðarhúsnæði til
þess að fasteignagjöld myndu ekki
hækka í samræmi við nýtt fast-
eignamat. Matið hækkaði sumstað-
ar mikið, sérstaklega í mið- og vest-
urbæ Reykjavíkur. Eigendur at-
vinnuhúsnæðis voru þó undanskild-
ir, álagningarprósentan er eftir
sem áður 1,65% hjá þeim.
Ekki liggja fyrir
upplýsingar um heild-
arhækkun á fasteigna-
mati í miðbæ Reykja-
víkur. Ef tekið er mið
af hækkuninni á eign
höfundar, þá er hún
19,44%. Afleiðingarn-
ar koma að fullu fram í
jafn hárri hækkun
fasteignagjalda. Gjöld-
in hækkuðu um hvorki
meira né minna en
19,4%.
Bæði stóru fram-
boðin í Reykjavík hafa
farið mikinn í sam-
bandi við miðborgina.
Á sama tíma lætur R-
listinn undir höfuð leggjast að
lækka álagningarprósentuna á at-
vinnuhúsnæði til móts við stór-
hækkað fasteignamat og eykur þar
með álögur á atvinnurekstur í mið-
bænum á einu ári um 20%. Sjálf-
stæðisflokkurinn lofar í stefnuskrá
sinni, að stórlækka fasteignagjöld
hjá eldri borgurum sérstaklega.
Hver skyldi eiga að greiða þá lækk-
un?
Ætlar borgarstjórinn í Reykjavík
að beita sér fyrir leiðréttingu á
álögðum fasteignagjöldum á at-
vinnuhúsnæði í miðbænum, nái hún
kjöri? Ætla sjálfstæðismenn að
fjármagna lækkun fasteignagjalda
með óbreyttri álagningarprósentu á
atvinnuhúsnæði ef þeir vinna kosn-
ingarnar?
Höfundur skorar á báðar fylking-
arnar, að gera kjósendum grein
fyrir því hvernig, eða hvort, þær
hyggjast bregðast við þessu. At-
vinnulífið í miðbænum mun líða fyr-
ir þetta þegar fram í sækir. Í þetta
skiptið verður veskið en ekki hjart-
að látið ráða hvar krossinn lendir á
seðlinum.
Hækkun fasteignagjalda
í miðbæ Reykjavíkur
Jens
P. Jensen
Reykjavík
Gjöldin hækkuðu,
segir Jens P. Jensen,
um hvorki meira né
minna en 19,4%.
Höfundur er hagfræðingur og rekur
fyrirtæki í Grjótaþorpinu.
Ellilífeyrisþegar
eru orðnir stór hópur
þjóðarinnar. Mikill
hluti þeirra með mikla
reynslu, en hefur bók-
staflega verið kastað
út úr samfélaginu eins
og einskisverðri
druslu, sem ekkert er
að marka. Þeir hafa
verið hlunnfarnir í
góðærinu í launum um
17 þúsund krónur á
mánuði. Af því, oft
litla, sem þeir fá þurfa
þeir að greiða um 40%
í skatt og það sem
meira er. Þetta er tví-
sköttun. Aldraðir eru
þegar búnir að greiða sinn skatt.
Reynt hefur verið til hins ítrasta
að fá ríkisstjórnina sjálfstæðis-
menn og framsóknarmenn (fram-
sókn er í R-lista) til þess að leið-
rétta þetta. En nei. Aldraðir eiga
að borga þótt aðrir þurfi aðeins að
greiða 10% í fjármagnstekjuskatt.
Lífeyrir fellur alls ekki undir þann
skatt, að mati ríkisstjórnar. Nú
skal dómsvaldið skera úr um hvað
rétt sé.
Fasteignaskattur
léttur í pyngju
Björn Bjarnason virðist halda að
hann hafi ekki borið neina ábyrgð
á meðan hann var í ríkisstjórn. Til-
heyrði hann ekki sjálfstæðismönn-
um þar?
Nú tekur hann þátt í borgar-
stjórnarkosningum og þá vantar
ekki fagurgalann. Hann lofar að
gera svo vel við aldraða að hann
ætlar að lækka fasteignaskattinn.
Það þyngir ekki budduna að ráði.
Hann ætti heldur að setja það í
samninga við okkur Reykvíkinga,
og bæta við öðrum landsmönnum,
að hækka lágmarks-
laun upp í 100 þúsund
krónur og hafa þau
skattfrjáls. Var ekki
ríkisstjórnin með
Björn innanborðs búin
að lofa því að afnema
tekjuskatt? Launa-
tenging launa hefur
þegar verið afnumin
hjá námsmönnum og
að sjálfsögðu ætti að
gera hið sama hjá ör-
yrkjum og öldruðum.
Ef þetta væri gert
gætu aldraðir í fullu
fjöri tekið að sér alls
konar verk í þágu
samfélagsins með sína miklu
reynslu í farteskinu og gætu lifað
lífinu með fullri reisn.
Þetta er það sem við F-lista
menn stefnum að, ekki bara með
innantómum loforðum heldur með
því að vera það afl sem hefur al-
vöruáhrif.
Fagurgali D- og
R- við aldraða
Erna V.
Ingólfsdóttir
Höfundur er hjúkrunarfræðingur,
eldri borgari í 4. sæti F-listans.
Reykjavík
Launatenging
launa hefur þegar verið
afnumin hjá náms-
mönnum, segir
Erna V. Ingólfsdóttir.
Að sjálfsögðu ætti að
gera hið sama hjá ör-
yrkjum og öldruðum.
Sjálfstæðisklukkan í
turninum á torginu
okkar er sannkallað
tákn bæjarins. Hún er
ekki bara einkenni
bæjarins heldur einnig
einkennandi fyrir
meirihlutann. Hún hef-
ur þann galla að stóri
vísirinn varpar skugga
á skífuna sem veldur
því að þegar litið er á
hana í kvöldrökkrinu
virðast stóru vísarnir
vera tveir – og vísa þeir
hvor í sína áttina. Þetta
er einmitt lýsandi fyrir
margt í stjórnarfari
íhaldsins og tvískinn-
ung þess sem gerir tillögu að aðal-
skipulagi með nýjan grunnskóla
staðsettan á Grundum
en fer svo á fætur, að
Ásdís Halla telur, kort-
eri fyrir kosningar og
þykist ætla að staðsetja
skólann í samráði við
bæjarbúa, en gætir sín
ekki á því að þau hafa
þegar sofið yfir sig.
Það er orðið fram-
orðið – og heldur seint í
rassinn gripið, jafnt í
þessu máli sem
mörgum öðrum, s.s.
málefnum eldri borg-
ara. Því klukkan í turn-
inum er ekki öll þar
sem hún er séð og er í
raun orðin fimm mínút-
ur í kosningar!
Því segi ég: „Garðbæingar, vaknið
og kjósið B-listann sem veit hvað
klukkan slær! Það er kominn tími til
að fara á fætur eftir 36 ára svefn í
draumaheimi íhaldsins.“
Hvað er klukkan, gamli úlfur?
Svava
Garðarsdóttir
Garðabær
Það er kominn tími til að
fara á fætur, segir
Svava Garðarsdóttir,
eftir 36 ára svefn í
draumaheimi íhaldsins.
Höfundur er kerfisfræðingur og
skipar 4. sæti B-lista óháðra og
framsóknarmanna við bæjarstjórn-
arkosningarnar í Garðabæ.