Vísir - 18.09.1980, Blaðsíða 4
Fimmtudagur 18. september 1980.
4
DANSSKOLI
Sigurðar
Hákonarsonar
BÖRN — UNGLINGAR — FULLORÐNIR
Kenndir allir almennir dansar, svo sem:
BARNADANSAR — SAMKVÆMISDANSAR —
DISCODANSAR — GÖMLU DANSARNIR O. FL.
BRONS-SILFUR og GULLKERFI DSÍ
KENNSLUSTAÐIR:
Reykjavík: Þróttheimar, ný og glæsileg
æskulýðsmiðstöð v/Sæviðarsund
Kópavogur: Félagsh. Kóp. (Kópavogsbíó).
örstutt frá skiptistöð SVK.
Ath. Barnakennsla laugard. í Kópavogi
Innritun og allar nánari upplýsingar
daglega kl. 10.00—19.00 í síma 41557
DANSKENNARASAMBAND ÍSLANDS DSÍ
Urval af
bílaáklæðum
(coverum)
Sendum
í póstkrofu
Altikabuðin
Hverfisgotu 72 S 22677
Nýl loflkastalinn peirra
Assad og Gadafi
Hafez Al-Assad, forseti Sýrlands, og Gadafi leiðtogi Libýu bræba
með sér stofnun nýs sambandsrikis.
Samruni Llbýu og Sýrlands,
sem lýst var yfir með miklum
lúðrablæstri í vikunni sem leið,
sýnist liklegur til þess að lenda i
þeirri skúffu sögunnar, sem
geymir fyrrislikar misheppnaðar
tilraunir araba til sameiningar
rikja. Bæði þessi riki eiga sinn
skammt þar geymdan fyrir.
Fyrri tilraunir
1958 gengu Sýrland og Egypta-
land i eina sæng saman, sem var
Sameinaða arabiska lýðveldið, en
það var lesið sundur aftur strax
1961. I byrjun árs 1979 tóku Sýr-
land og Irak til við undirbúning að
stofnun sambandsrikis, en um
sumarið varð ljóst, að það var
dauðadæmt.
NU reyna Sýrlendingar með
Líbýumönnum, sem frá þvi 1970
hafa reynt sambandsstofnun við
SUdan og Egyptaland, og siðar
Sýrland og Egyptaland. 1973 var
reynt að hamra fram sambands-
stofnun við Egyptaland, en i janU-
ar 1974 var lýst yfir samruna
Libýu og TUnis. Varð fljótt ljóst,
að ekkert yrði Ur neinu af þessu.
Oánægja helma
Leiðtogar þessara rikja beggja,
sem nUna reyna að rugla saman
reytum slnum, eiga það sam-
eiginlegt báðir, að þeir standa
nokkuð svo einangraðir I araba-
löndunum, og eiga báðir við
nokkra andstöðu að striöa heima-
fyrir.
I vor var greint frá óeirðum og
þungri óánægjuólgu i næststærstu
borg Sýrlands, Aleppo, sem ligg-
ur I norðri, ekki fjarri íandamær-
um Tyrklands. Þetta uppnám var
tUlkaö sem einhver alvarlegasta
ógnunin, sem steðjað hefur að
stjórn Hafez al-Assad frá valda-
ráni hans 1970. Sömuleiðis voru
óeirðir I Damaskus, og óstaöfest-
ar fréttir hermdu, að Assad hefði
sjálfum verið sýnt tilræði i sum-
maður Muammar al-Gadafis
offursta, hefði særst alvarlega i
átökunum I Tobruk.
Sameiginlegír
fjandmenn
Það hefur oft verið ráð þjóðar-
leiötoga, sem eiga við óánægju
þegna sinna aö striða, að beina
athyglinni að únhverri utanað-
komandi hættu eða fjandmanni. 1
svipaðri aðstöðu eru þeir Assad
og Gadafi. Þeir eiga tiltækan einn
slikan fjandmann, sem að visu er
orðinn mjög mikið notaður af
aröbum i þessu hlutverki, en hef-
ur þó ekki látið mikið á sjá, og er
alltaf jafngóður til þessa brUks. 1
tilkynningunni um samruna Sýr-
lands og Libýu lýstu þeir Assad
og Gadafi þvi yfir, að erkióvinirn-
ir væru Israel, Egyptaland og
Bandarikin. Hvöttu þeir til þess,
að baráttan væri tekin upp gegn
zionismanum, heimsvaldastefnu
Bandarikjanna og friðarsleikj-
unni, Anwar Sadat, sem i augum
þeirra fóstbræðra er erkisvikari
við araba.
hafa af þessu nýja fóstbræðralagi
öfgafyllstu andstæðinga hans
meðal hinna arabisku bræðra.
Hefur hann látið sér nægja að
skopast að þvi.
lsraelar hafa hinsvegar ókyrrst
i sinum sætum og þykir illt að
vita, ef Sýrlendingar — afkom-
endur Assyriumanna, einhvers
herskáasta þjóðflokks, sem sagan
hermir — fengju til liðs við her-
afla sinn herstyrk Libýumanna.
Oliuauðurinn hefur gert Libýu-
stjórn kleift að láta ýmislegt eftir
sér til eflingar hernum,' og hafa
þeir keypt ýmis dýr leikföng á þvi
sviði. Sérstaklega þykir flugflot-
inn ógnvænlegur, en þeir ráða yf-
ir Mig-23 og Mig-25 herþotum
ásamt Mirage-þotum. Er Libýa
nU ólikt öflugri hernaðarlega en i
októberstriðinu 1973. Má þakka
það Sovétmönnum, sem einnig
hafa gaukað ýmsu smávegis að
Sýrlendingum, enda halla þeir
sér æ lengra að ráðstjórninni I
Moskvu.
Bíða og sjá tii
I Libýu mun hafa misheppnast i
ágUst siöasta tilraun til uppreisn-
ar. Sagt er, að á fimmta hundrað
manna hafi falliö eða særst i
þeirritilraun, sem herdeild i bæn-
um Tobruk stóð fyrir. Yfirvöld
staðfestu, að „uppnám” hefði
verið i Tobruk, en visuðu á bug
fréttum um uppreisn eöa mann-
fall. Egypskir blaöamenn, sem
eru furðunaskir á fréttir frá
Libýu, sögðu samt, að Abdel Sall-
am Jalloud, nánasti samstarfs-
Hernaðarsamvlnna
Yfirlýsingin varpaði annars
ekki mjög skæru ljósi á, hvernig
menn hugsuðu sér frekari fram-
vindu þessarar sambandsstofn-
unar. Ekki að minnsta kosti I
smáatriðum. Látið var nægja að
segja, að samruninn væri á póli-
tisku sviði, efnahagslegu og
hernaðarlegu.
Sadat virðist litlar áhyggjur
Skæruliðasamtök Palestinu-
araba hafa fagnað sambands-
stofnuninni sem liðsauka i bar-
áttu þeirra við ísrael. Þar að auki
hafa riki eins og Kuwait, Suð-
ur-Jemen, Alsir og TUnis tekið
boðskapnum vel. Allra viðbrögð
hafa þó verið með þeim semingi,
sem fylgir þvi, að menn hafa séð
of margar þesskonar tilraunir
fara út um þúfur, og vilja sjá,
hvaðúr verður, áður en þeir rjúki
upp til handa og fóta.
Glerek á batavegl
Lítiö hefur farið fyrir Edward
Gierek, fyrrum leiötoga pólska
kommúnistaflokksins, i fréttum
eftir sviptingarnar upp úr verk-
föllunum þar I landi. Hann lét af
störfum vegna veikinda, aö því er
sagt var, og var lagður inn á
sjúkrahús.
Læknar í Varsjá, sem síöan
hafa stundað Gierek, sögðu um
helgina siöustu, að hann væri á
hægfara batavegi, og þeim heföi
tekist aö yfirstíga hjartaerfiöleik-
ana.
Sálardrepandi
Bandariski rithöfundurinn,
Truman Capote, hefur átt I erfiö-
leikum meö sálartetriö i sér eftir
velgengnina. Eins og margir
landar hans, sem nota sáifræö-
inga meira, en aörir nota
heimilisiækna, hefur hann reynt
aö finna ró f sinum beinum hjá
nokkrum slfkum. — ,,Ég er nóna
meö tólfta sáifræöinginn,” sagöi
Rithöfundur meö sálarlífiö í
einum Gordian-hnút.
Capote i góöra vina hdpi á dögun-
unt. „Hinir uröu allir brjálaöir á
mér.”
Norðmenn vilja
spara makrfllnn
Noregur hefur rift markrflveiöi
samningi sinum viö Efnahags-
bandalagiö, og sakar EBE um
tregöu til fiskverndunaraögeröa,
sem stemmt gætu stigu viö of-
veiöi i Noröursjónum.
Kann nú svo aö fara, aö fiski-
mönnum EBE veröi neitaö um
veiöiheimildir i efnahagslögsögu
Noregs, en veiðikvóti heima-
manna rýmkaöur i staöinn.
Makrillinn er flökkufiskur, og
kvarta Norömenn undan því, aö
ofveiöi á miöum EBE-landa bitni
á stofninum, sem veiöist í efna-
hagslögsögu Noregs.^ Eyvind
Bolle, fiskimáiaráöherra Noregs,
segir, aö Norömenn geti ekki
horft upp á þaö aögerðarlausir,
, aö stofninn sé ofveiddur.
1 tilkynningu Noregsstjórnar til
ráöherranefndar EBE er sagt, að
búast rncgi viö samskonar aö-
gerðum varðandi þorsk-, ýsu- og
kolaveiði.