Vísir - 01.10.1980, Blaðsíða 14

MiOvikudagur 1. október 1980.
LlTTU
ÞÉR NÆR!
4890-4505 hringdi:
Nú hefur litiö annaö verið i
blööunum en málefni Frakkans
Gervasoni og ég er ekkert að
lasta það. Ég er persónulega ekk-
ert á móti honum. En ég hef jafn-
framt tekið eftir þvi að einn dygg-
asti stuðningsmaður hans er Guð-
rún Helgadóttir. Við höfum hér
fjöldann allan af öryrkjum, sem
eiga að lifa af rúmum tuttugu
þúsund krónum á mánuði. Væri
ekki nær, að Guðrún Helgadóttir
færi aö einbeita sér að þeim með
útifundum og tilheyrandi'? Guð-
rún littu þér nær!
Stjornarslil vegna
Fransmannsins meðan
skútan er að sðkkvai
Grétar skrifar:
„Alveg finnst mér það yfir-
gengilegt að manneskja sem vill
teljast ábyrgur alþingismaður
eins og Guðrún Helgadóttir hlýtur
að vilja, skuli hóta stjórnarslitum
út af einum Frakka. Meöan allt
logar hér i innbyrðisdeilum og
átökum á vinnumarkaði, efna-
hagsmálin að fara i rúst og annað
eftir þvi, þá hótar hún ekki
stjórnarslitum ef ekki verði eitt-
hvað gert. Nei, þá er þagaö. En
hvort einhver Frakki skuli vera
hér eða ekki þykir næg ástæða til
hótana.
Guörún Heigadóttir, alþingis-
maður.
Ég tek enga afstöðu i máli
Fransmannsins. Það er mál
dómsmálaráðherra aö afgreiða
það en ekki rikisstjórnarinnar i
heild eða fólks úti i bæ. En yfir-
lýsingu Guðrúnar Helgadóttur
get ég ekki kyngt þegjandi. Hvers
vegna ris hún ekki upp og berst
fyrir hag kartöfluþjófanna sem
sitja á Litla-Hrauni meðan há-
karlarnir ganga lausir? Veit hún
að þessir fangar njóta ekki einu
sinni almennra mannréttinda?
Ég held að hún og aðrir þingmenn
ættu að byrja á að taka til hend-
inni á heimavigstöðvum áður en
allt er sett á annan endann út af
einum Fransmanni”.
Var ekki áfengishækkunin bara 9
prósent?
Nam ekki
áfengis-
hækkunin
9 prósentum?
Hafsteinn Þorbergsson,
Ránargötu 11, Akureyri
hringdi:
Mig langar aö koma meö fyrir-
spurn. Var ekki siöasta áfengis-
hækkun 9 prósent? Ég allavega
man ekki betur. En það vill svo til
að ég hef orðiö var við aö þessi
hækkun hafi orðið 20 prósent. Ég
kaupi mér stundum rauövins-
flösku. Fyrir hækkunina kostaði
hún um 5.600krónur, en eftir 7.600
krónur. Samkvæmt minum reikn-
ingi nemur hér um 20 prósent
hækkun. Hvernig stendur á
þessu?
Barbara ósk ólafsdótt-
ir, 0969-9732 skrifar:
Ég er akkúrat á fataaldrinum
(eða fjórtán ára). Þessi hugmynd
um skiptiverslun fyrir ungar
fatalausar stúlkur, finnst mér al-
veg æði. Þessi kona er snillingur.
Skiptiverslun leysir ekki bara
fataleysi, heldur leysir hún lika
nokkuð, sem heitir peningaleysi.
Þetta er alveg frábær hugmynd
og ætti einhver að koma henni I
framkvæmd og það fyrr en
seinna. Takk fyrir.
Annars er ég hér með orðsend-
ingu til „Aðdáanda góðrar tón-
listar: „Ég legg til að hann hætti
þessum heiipskulegu skrifum sin-
um og fari til sálfræðings. Það
hlýtur að vera eitthvað að mann-
inum að skrifa svona meinleg og
klikkuð bréf.
Barbara vill skiptiverslun fyrir ungar stúlkur.
FRABÆR hugmyno
Smáhugleiðing
eftir trábært sumar
Þetta einstæöa góða sumar sem
nú er að liða, hafa margir is-
lendingar notað til að ferðast um
sitt eigiö fagra land, þvi hvergi er
fegurra og tærara loft en hér á
landi, þegar vel viðrar. i byrjun
júli fórum við hjónin i ferð sem
við höfðum lengi haft hug á að
fara. Það var 24 manna hópur
eftirlaunafólks Landsimans sem
fór þessa ferð. Feröaskrifstofa
rikisins sá um feröina. Meö á-
gætis bll, fylgdu 2 frábærir menn,
ökumaöur og leiðsögumaður.
Viö fórum Vestfirðina og
Strandir og var ferðin i alla staði
vel heppnuð og fegurðin ólýsan-
leg. Gisting og viðurgerning yfir-
leitt góð, þó skaraði þar frammúr
„Flókalundur”. Þar var gist i 2
nætur og var allt eins og best
veröur á kosið, góð herbergi,
ágætis matur og elskuleg þjón-
usta.
Nú kemur það sem fékk mig til
að pára þessar linur og það er hin
svokallaða „Salernismenning”
okkar íslendinga. Ég verð að
segja að hún er vægast sagt' léleg,
þó hún hafi batnaö eitthvað seinni
árin. Þar eigum við sjálf mikla
sök, þó þaö sé leiðinlegt að viður-
kenna, við látum sem við sjáum
ekki, þegar t.d. einhver tekur
handklæðin og þurrkar skóna sina
með þeim eöa fyllir vaskana með
sigarettustubbum.
Nú langar mig til að koma á
framfæri hugmynd sem ég hef
lengi haft, það er að hafa konu á
staðnum, sem hefur eftirlit með
að allt sé vel um gengið og láta
greiða eitthvað gjald fyrir afnot
af salernum, að minnsta kosti á
stöðum eins og Þingvöllum
Laugarvatni og yfirleitt þeim
stöðum sem mest eru sóttir yfir
ferðamannatimann. Ég geri ráð
fyrir, að það séu fleiri en ég, sem
vildu með glöðu geði greiða þókn-
un fyrir að koma inn á hreinlegan
stað, frekar en að taka þvi sem
alltof oft blasir við manni.
Með von um að hugmyndin verði
að veruleika.
Agnes Kragh
Bréfritari leggur til, að greitt sé fyrir afnot af salernum úti á landsbyggðinni, þegar ferðamanna-
straumurinn er sem mestur.
sandkorn
Milla í
veitingar
Kristjana Milla Thorsteins-
son, viðskiptafræðingur og
Flugleiðahrellir, er stjórnar-
formaður i nýju félagi er ann-
ast veitingarekstur i Hótel
Heklu á Rauðarárstignum.
Þar eru höfuðstöðvar Fram-
sóknarflokksins sem kunnugt
er enda er Eirikur Tómasson
annar af endurskoðendum
hins nýja félags.
Kannski að Milla ætli að
skáka veitingarekstri Flug-
leiða fyrst henni hefur ekki
tekist að ná völdum i loftinu.
ölæsir
menntamenn
t ieiðara Stúdentablaðsins
er sett fram sú krafa að hætt
verði að gefa einkunnir i skól-
um hér, heldur fái nemendur
bara vottorö að afloknu mámi.
Með þvi að gefa einkunnir sé
nemendum nefnilega innrætt
samkeppni i anda hins
borgaraiega rikisvalds.
Við þennan iestur datt mér í
hug frétt sem dönsku biöðin
birtu á dögunum. Þar var
greint frá þvi.aö dönsku rikis-
járnbrautirnar hafi ákveðið að
setja á stofn skóla. t þeim
skóla á að kenna nýjum
starfsmönnum að lesa og
skrifa. Það hefur komið i ljós,
að fóik sem sækir um vinnu
hjá járnbrautunum og veifar
hinum og þessum skólavott-
orðum reynist oftar en ekki
óiæst og óskrifandi. Forráöa-
menn járnbrautanna kenna
um skólakerfi, þar sem ekki
eru gefnar einkunnir og eng-
inn samanburður eða sam-
keppni megi eiga sér stað.
Kannski að þróunin verði sd
hér, að háskólaborgarar veröi
að setjast I tsaksskóla áður en
þeir halda út i atvinnulifið?
Lægstu
fargjöldin
Þjóöverji einn vinnur sér
það nú til frægöar að fljúga
milli Evrópu og Bandarikj-
anna standandi uppi á litilli
flugvél.
Mér var að detta f hug hvort
Flugleiðir gætu ekki notfært
sér þessa hugmynd. Setja
stórar auglýsingar I blöð:
FLJÚGIÐ FRA LUXEM-
BORG TIL NEW YORK FYR-
IR 50 DOLLARA
Siðan mætti standa með
smáa letrinu að farþegar sem
keyptu miða á þessu fargjaldi
yröu bundnir niöur á þak og
vængi á DC-8 þotunum.
Kiippt og...
— Var þessi meö rauöan
hálsklút þegar hann kom
hingað inn? spurði rakara-
lærlingurinn hugsandi.um leið
og hann horfði á eftir kúnnan-
um út um dyrnar.
— Nei, svaraði meistarinn
stutt.
— Nú, þá hef ég vist klippt
fullnærri.