Vísir - 11.10.1980, Blaðsíða 2

2
Laugardagur 11. október 1980
VÍSIR
,,Þaö er sjálfsagt bóndanáttúran f mér.”
„Þetta finnst manni auövitaö hlægilegt.”
„Þaö fór ekki hjá þvf ab maöur geröist byltingarsinni.”
99
„AF ÞVI AÐ EG ER
ÞINGEYINGUR SAGÐ*
IST £g geta allt
Rætt vid Ævar Kjartansson útvarpsþul
K&ntucliy
Fned Ghicken
Kjúklingar sem allir
wjyna að lílna eftir

Nú er loks hægt að fá „Kentucky fried“ kjúklinga á íslandi.
Matreidda nákvæmlega á sama hátt og Harland Sanders byrjaði á í
Kentucky 1930 og margir hafa reynt að líkja eftir.
Komið á nýja kjúklingastaðinn að Reykjavíkurvegi 72.
Auk kjúklinganna bjóðum við hrásalöt, franskar kartöflur og sósur.
Þið getið snætt á staðnum -
eða tekið matinn heim í þægilegum
umbúðum.
Opið alla daga frá kl. 11—23.30.
frákl. 11-23.30.
KJÚKLINGASTAÐURIN N
REYKJAYÍKURVEGI 72, HAFNARFIRÐI
Col. Sandersoriginal recipe.
Kgntucky
Fried
Chicken
/-Ég hef ekkert markvert aö tala um," svaraði
Ævar Kjartansson beiðni undirritaðs um viðtal. En
þetta sama svar nota f lestir undir sömu kringumstæð-
um, og enginn blaðamaður gefst upp við svo búið. Svo
er suðað smástund og áður en lýkur hefur Ævar sam-
þykkt að segja fáein orð um sjálfan sig, með þeim
ummælum þó að hann skilji ekki hvað geri talvél hjá
útvarpinu verða þessarar athygli.
Hann lá undir gömlum frambyggðum rússajeppa og
var aö skipta um kúplingsdisk, framan við húsið sitt
við Nönnugötuna, þegar okkur bar að. „Það er sjálf-
sagt bóndanáttúran í mér," sagði hann, „sem fær mig
til að reyna að bjarga mér sjálfur á sem flestum svið-
um. Bændur á Fjöllum verða að geta leyst flest verk-
efni af f jölbreytilegasta uppruna, öðruvísi geta þeir
ekki búið." Hann sagðist líka hafa forsmán á svo
mikilli sérhæfingu að menn stæðu ráðþrota gagnvart
flestu, sem að ber, utan þeirra sérgreinar.
Gamalt hús og Gvendur
Jaki
Húsiö hans viö Nönnugötuna er
gamalt og litiö, þótt nokkrum
sinnum hafi veriö byggt viö þaö.
Hann hefur reyndar stækkaö þaö
einu sinni sjálfur, auövitaö meö
eigin höndum. Þaö er ákaflega
mikiö I tisku aö búa i gömlum
húsum um þessar mundir og viö
gerum ráö fyrir aö sú sé ástæöan
fyrir búsetu Ævars i þessu lág-
reista húsi, sem hefur veriö klætt
timbri aö hluta en sumir veggirn-
ir eru úr rauömáluöum steini.
— Nei, og ekki heldur þaö sem
Gvendur Jaki spuröi um þegar
honum blöskraði skrifin um göm-
ul hús i Þjóöviljanum, aö sósial-
isminn fælist i þvi aö búa I göml-
um húsum.
Þetta var fyrir tiskuna og mér
fannst þaö liggja beinast viö aö
kaupa gamalt hús, þaö var ódýrt,
kostaöi eina milljón 1972. Ég hef
klambraö I þessu sjálfur, ég kann
reyndar ekkert til þess, en þar
kemur þessi sveitamannska aö
gera alla hluti sjálfur.
Eiginlega hugsaöi ég þetta sem
bráöabirgöahúsnæði, þegar ég
keypti þaö, og mér hefur svosem
dottið i hug aö selja þaö. En ég
hallast meira aö þvi núna aö
reyna aö byggja ofan á þaö, eöa
hækka risiö og stækka þaö þann-
ig. Þetta er mjög þægilegur staö-
ur.
Þrælhugsað og teiknað af
arkitekt
—Hefuröu enga tilfinningu fyrir
aö þú búir I tiskuhúsi?
— Ja, jú þaö liggur viö, stund-
um. Þegar fólk kemur hérna og
finnst allt voöalega sniöugt, sem
er hérna inni, jafnvel klambur
sem maður hefur gert, svona af
þvi ab þab er einfaldasta leiöin aö
viöhalda þvi gamla og reyna aö
klastra i þaö, þá heldur sumt fólk
aö þetta sé alveg þrælhugsaö og
teiknaö af arkitekt I þeim tilgangi
aö láta þaö lita út sem gamalt og
spennandi. Þetta finnst manni
auðvitað hlægilegt.
En húsiö er þannig, aö annaö
hvort veröur maður aö ákveöa að
halda þvi á hálfgerðu kofastigi,
sem þaö er á, eöa taka almenni-
legt skurk, byggja ofaná þaö og
gera miklar lagfæringar.
Uppruni manns og
hugmynda
Foreldrar Ævars voru ábúend-
ur á Grimsstöðum á Fjöllum,
þegar hann fæddist og búa þar
enn. Og þar var æskuheimili
hans, til fjórtán ára aldurs, „slð-
an hef ég verið svona á flakki.
„Fyrst fór hann á héraösskólann
aö Laugum, svo lá leiöin I
Menntaskólann á Akureyri. Hann
byrjaöi sem reglulegur nemandi,
en fór svo sem skiptinemi á veg-
um þjóökirkjunnar til Brasiliu og
var þar eitt ár. „Viö þaö komst
los á mig. Eftir þaö var ég utan-
skóla einn vetur. Var þá raunar
viö kennslu á Raufarhöfn, hluta
úr vetrinum. Slöan var ég einn
vetur sem reglulegur nemandi og
kláraöi skólann.
— Af hverju varö Brasilia fyrir
valinu?
— Tja, bara aö þaö var nógu
langt i burtu og nógu ævintýra-
Texti: Sigur-
jón Valdi-
marsson
Myndir: Elln
Ellertsdóttir.