Vísir - 11.10.1980, Blaðsíða 5
Laugardagur 11. október 1980
StaflflWlö^bivwö
iHEJt'JLULAAAÁAj
HEIMILIS
ÞeSSl' SAUMAVELIN
draumavét húsmóðurinnar
hefur alla he/stu
nytjasauma - svo sem:
Zig-Zag, tevgju Zig-Zag, linappagöt,
over-lock, teygjusaum, blindfald og
teygjublindlald.
Hún er auftveld i notkun og létt i með
förum taðeins tí,5 kg). Smurning
óþörf.
Þessi sænsksmiðaða vél frá Hus
qvarna er byggð á áratuga reynslu
þeirra i smiði sauntavéla sem reynzt
hafa frábærlega — eins og flestum
landsmönnum er kunnugl.
Við bjóðum viðhaldsþjonustu i sei
flokki.
O O £ 0
(bsiectMm h.í
Suðurlandsbraut 16
Það eina sem kerlingin hún Palin;
tumantaskina
vift tölum nú ekki um óskopin
Reykjavík • Simi (91) 35-200
og umboðsmenn víða um land
Sendum gegn póstkröf
VlSIR
degi, einhverja gjöf eöa minja-
grip. Hann lét hana fá hræódýrt
silfurarmband meö nafninu henn-
ar ágröfnu en vitlaust stafaö.
Þegarhún benti á villuna og fékk
honum þaö afturj tók hann glaö-
lega viö þvi, Siöan bauö hann
henni hringinn sem hann haföi
notaö i myndinni. Hann var
ómerkilegt drasl og hún vildi
hann ekki þar sem kvikmynda-
félagiö ætti hann. „Allt í lagi”
sagöi hann, „eigöu hann bara. Ég
sé um félagiö.” Konunni varö svo
mikiöum aöhún var orölaus. Hún
hefur aöstoöaö margar stór-
stjörnuren sagöist aldrei hafa séö
jafnódýran persónuleika á ævi
sinni.”
Caligula kvikmynd
Þaö var þvi mikiö sem gekk á
meöan d töku myndarinnar stóö.
Hún tók alls tvö þrjú ár og gætti
Guccione þess mjög vandlega aö
ekkert læki út um efni hennar,
kynnti hana i engu hvorki fyrir
blaöamönnum né gagnrýnendum.
Þaö kom ekki i veg fyrir aö hinar
svæsnustu sögusagnir fóru aö
breiöast út um myndina og efni
hennar og var enginn viöbjóður
svo viöbjóöslegur aö hann átti
ekki aö vera i myndinni. Þegar
yfir lauk var kostnaöur kominn
upp i 22 milljónir dollara sem lá
ekki sist i hinni iburðarmiklu
sviösmynd og búningum. Þaö
gerir myndina um Caligula eina
af dýrustu kvikmyndum allra
tima og hampar Guccione þvi
óspart, þegar hann er sakaöur um
aö hafa einungis búiö til klám-
mynd, aöef það heföi verið ætlun-
in heföi hann ekki eytt svona
miklum peningum, hann heföi
getaö gert 200 klámmyndir fyrir
þetta mikla peninga. Guccione
hefur raunar veriö i varnarstööu
allt frá þvi myndin var frumsýnd
þvi gagnrýnendur hafa hakkaö
hana i sig eins og hún leggur sig.
Aður en Tinto Brass var ráöinn
leikstjóri höföu þeir Guccione og
Rosselini reynt aö fá ýmsa kunna
leikstjóra til aö taka aö sér stjórn
myndarinnar. Þar á meðal var
JohnHuston, sú gamla kempa, en
Guccione segir aö umboösmaöur
hans hafi komiö i veg fyrir
hugsanlega samninga. Þá var
talaö viö Linu Wertmuller og hún
reyndist hafa áhuga. Lina vildi
hins vegar fá aö ráöa öllu sjálf,
vildi láta reka Vidal og henda
handritinu hans en i staöinn átti
myndin aö heita „Caligula Linu
Wertmuller”. Það gátu fram-
leiöendurnir ekki fallist á þar eö
þeir höföu þegar greitt Vidal
gifurlegar fjárupphæöir fyrir
handritiö. Steininn tók svo úr þeg-
ar Lina lýsti þeirri skoöun sinni
aö Jack Nicholson og enginn ann-
ar ætti aö leika hlutverk hins sál-
sjúka keisara. Eftir þaö var
samningaumleitunum hætt og
Tinto Brass ráöinn, enda þótt
hann væri alræmdur fyrir erfið-
leika i samstarfi.
Caligula Sir John Giel-
guds
Þaö var á endanum Malcolm
McDowell sem ráöinn var til að
leika Caligula, enda ekki óvanur
slikum hlutverkum siöan hann lék
aöalhlutverk i mynd Kubricks,
,,A Clockwork Orange”. Reynt
var aö smala saman sem flestum
frægum nöfnum til aö leika i
myndinni og náöist i Peter
O’Toole til aö leika Tiberius og Sir
John Gielgud til að leika róm-
verska öldunginn Nerva sem
fremur sjálfsmorö vegna
Malcolm McDowell — ákaflega
ómerkilegur persónuleiki aö dómi
Bob Gucciones, framleiöanda
myndarinnar um Caligula.
Caligula Malcolms Mc-
Dowells
Malcolm er allt annaö mál.
Hann er finn leikari en grunnur
persónuleiki. Hann og Tinto voru
óaöskiljanlegir . . . ekki vegna
þess aö Malcolm hafi likað eitt-
hvaö sérstaklega vel viö hann eöa
virt hann, heldur af þvi aö Mal-
colm gat leikiö sér aö honum.”
— Spurning: Hvaöáttu viö meö
„grunnur”?
„Ódýr er betra orö . . . slimug-
ur! Slimugri en nokkur sem ég
spillingarinnarsem ræöur rikjum
hvert sem litið veröur. Þaö vekur
nokkra undrun aö Sir John skyldi
fást til aö leika i svonalagaöri
mynd, hann hefur hingaö til verið
tahnn skyldari Shakespeare en
Penthouse. Þaö er þó sagt aö
hann hafi alls ekki vitað um öll
atriöi myndarinnar, atriöi sem
Penthouse-stúlkur léku aöalhlut-
verk i og tekin voru upp aö ndttu
til þegar enginn sá til, hvorki
Brass né hinir leikararnir.
Guccione var spuröur um sam-
komulagiö viö þá þrjá:
„Sir John lék sina rullu án
nokkurs vesens . . . án æsings og
án vandræða. Hann var fullkom-
inn séntilmaöur allan timann,
kraföist einskis og kvartaði
aldrei. Sýnir bara að miklir hæfi-
leikar þurfa ekki endilega aö fela
i sér uppskrúfaö mont...
Ég held ég hafi aldrei séö
O’Toole edrú. Hann er hættur aö
drekka en hann var i einhvers
konar vimu. Þaö var oft tima-
frekt aö koma honum i gang og
þaö þótt 6-700 manns biöu. Undir
lokmyndatökunnar var hann orö-
inn fullkomlega óþolandi. Hann
tók á taugarnar meö þvi aö
standa aldrei viö samninga eöa
stefnumót og hann vildi ekki lesa
sina eigin rödd inn á band til aö
hægt væri aö breyta itölsku tali
yfir i enskt. Þaö er dýrt aö burö-
ast um meö stúdió um allan heim-
inn. Aö lokum náðum viö honum i
Kanada eftir aö hafa elt hann viöa
um lönd og einn okkar þurfti aö
draga hann aö hljóönemanum . . .
Þaö var erfitt og kostaöi mikla
peninga. Slöan hljóp hann i blööin
og fordæmdi myndina sem hann
haföi ekki séö neitt af. Góöur gæi
— tekur peningana okkar og segir
siöan heiminum aö myndin sé svo
léleg aö hún veröi sennilega
aldrei sýnd.
veit um. Þaö er ekki bara mitt
álit,heldur er McDowell almennt
viöurkenndur methafi. Ég held
hann hafi aldrei borgaö sjálfur
fyrir kaffibollann sinn. Einu sinni
fór hann út meö f jölda fólks i mat
eftir að Englendingar höföu unniö
Itali i fótbolta (myndin var tekin i
nágrenni Rómar), fór meö fólkiö
á dýrasta staðinn f Róm, pantaöi
kampavin á linuna og lék örláta
gestgjafann. Svo lét hann leik-
tjaldamálara hafa reikninginn og
sagðist hafa gleymt peningunum
heima. Þetta var fátækur maöur
og hann kom meö reikninginn til
okkar, viö þurftum aö borga
hann.
Svo þegar tökunni lauk þá átti
hann samkvæmt hefðinni að gefa
aöstoöarmanni sinum, sem i
þessu tilfelli var roskin kona sem
baöaöi hann og klæddi á hverjum
Enda ekki aö furöa. Inn á milli
fallegra sviösmynda og Ibúöar-
mikilla fjöldaatriöa koma hárná-
kvæmar liffærasýningar og uppá-
feröir alls kyns sem eiga litiö
skylt viö þá „góöu list” sem
Guccione segist hafa veriö aö
framleiöa. Látum Sir John Giel-
gud eiga siöasta oröiö. Hann
sagöi i nýlegu blaöaviötali og var
til þess tekiö aö hann heföi veriö
þurrlegur I málrómnum:
„Ég var aö enda viö aö leika i
minni fyrstu klámmynd, hún
heitir Caligula.”
Snúið og sneitt: — IJ.
Sir John Gielgud. Sagt er aö hann
hafi ekki haft vitneskju um ýmis
hvimleiðari atriöi myndarinnar.
um keisarann