Vísir - 11.10.1980, Blaðsíða 5

Vísir - 11.10.1980, Blaðsíða 5
Laugardagur 11. október 1980 StaflflWlö^bivwö iHEJt'JLULAAAÁAj HEIMILIS ÞeSSl' SAUMAVELIN draumavét húsmóðurinnar hefur alla he/stu nytjasauma - svo sem: Zig-Zag, tevgju Zig-Zag, linappagöt, over-lock, teygjusaum, blindfald og teygjublindlald. Hún er auftveld i notkun og létt i með förum taðeins tí,5 kg). Smurning óþörf. Þessi sænsksmiðaða vél frá Hus qvarna er byggð á áratuga reynslu þeirra i smiði sauntavéla sem reynzt hafa frábærlega — eins og flestum landsmönnum er kunnugl. Við bjóðum viðhaldsþjonustu i sei flokki. O O £ 0 (bsiectMm h.í Suðurlandsbraut 16 Það eina sem kerlingin hún Palin; tumantaskina vift tölum nú ekki um óskopin Reykjavík • Simi (91) 35-200 og umboðsmenn víða um land Sendum gegn póstkröf VlSIR degi, einhverja gjöf eöa minja- grip. Hann lét hana fá hræódýrt silfurarmband meö nafninu henn- ar ágröfnu en vitlaust stafaö. Þegarhún benti á villuna og fékk honum þaö afturj tók hann glaö- lega viö þvi, Siöan bauö hann henni hringinn sem hann haföi notaö i myndinni. Hann var ómerkilegt drasl og hún vildi hann ekki þar sem kvikmynda- félagiö ætti hann. „Allt í lagi” sagöi hann, „eigöu hann bara. Ég sé um félagiö.” Konunni varö svo mikiöum aöhún var orölaus. Hún hefur aöstoöaö margar stór- stjörnuren sagöist aldrei hafa séö jafnódýran persónuleika á ævi sinni.” Caligula kvikmynd Þaö var þvi mikiö sem gekk á meöan d töku myndarinnar stóö. Hún tók alls tvö þrjú ár og gætti Guccione þess mjög vandlega aö ekkert læki út um efni hennar, kynnti hana i engu hvorki fyrir blaöamönnum né gagnrýnendum. Þaö kom ekki i veg fyrir aö hinar svæsnustu sögusagnir fóru aö breiöast út um myndina og efni hennar og var enginn viöbjóður svo viöbjóöslegur aö hann átti ekki aö vera i myndinni. Þegar yfir lauk var kostnaöur kominn upp i 22 milljónir dollara sem lá ekki sist i hinni iburðarmiklu sviösmynd og búningum. Þaö gerir myndina um Caligula eina af dýrustu kvikmyndum allra tima og hampar Guccione þvi óspart, þegar hann er sakaöur um aö hafa einungis búiö til klám- mynd, aöef það heföi verið ætlun- in heföi hann ekki eytt svona miklum peningum, hann heföi getaö gert 200 klámmyndir fyrir þetta mikla peninga. Guccione hefur raunar veriö i varnarstööu allt frá þvi myndin var frumsýnd þvi gagnrýnendur hafa hakkaö hana i sig eins og hún leggur sig. Aður en Tinto Brass var ráöinn leikstjóri höföu þeir Guccione og Rosselini reynt aö fá ýmsa kunna leikstjóra til aö taka aö sér stjórn myndarinnar. Þar á meðal var JohnHuston, sú gamla kempa, en Guccione segir aö umboösmaöur hans hafi komiö i veg fyrir hugsanlega samninga. Þá var talaö viö Linu Wertmuller og hún reyndist hafa áhuga. Lina vildi hins vegar fá aö ráöa öllu sjálf, vildi láta reka Vidal og henda handritinu hans en i staöinn átti myndin aö heita „Caligula Linu Wertmuller”. Það gátu fram- leiöendurnir ekki fallist á þar eö þeir höföu þegar greitt Vidal gifurlegar fjárupphæöir fyrir handritiö. Steininn tók svo úr þeg- ar Lina lýsti þeirri skoöun sinni aö Jack Nicholson og enginn ann- ar ætti aö leika hlutverk hins sál- sjúka keisara. Eftir þaö var samningaumleitunum hætt og Tinto Brass ráöinn, enda þótt hann væri alræmdur fyrir erfið- leika i samstarfi. Caligula Sir John Giel- guds Þaö var á endanum Malcolm McDowell sem ráöinn var til að leika Caligula, enda ekki óvanur slikum hlutverkum siöan hann lék aöalhlutverk i mynd Kubricks, ,,A Clockwork Orange”. Reynt var aö smala saman sem flestum frægum nöfnum til aö leika i myndinni og náöist i Peter O’Toole til aö leika Tiberius og Sir John Gielgud til að leika róm- verska öldunginn Nerva sem fremur sjálfsmorö vegna Malcolm McDowell — ákaflega ómerkilegur persónuleiki aö dómi Bob Gucciones, framleiöanda myndarinnar um Caligula. Caligula Malcolms Mc- Dowells Malcolm er allt annaö mál. Hann er finn leikari en grunnur persónuleiki. Hann og Tinto voru óaöskiljanlegir . . . ekki vegna þess aö Malcolm hafi likað eitt- hvaö sérstaklega vel viö hann eöa virt hann, heldur af þvi aö Mal- colm gat leikiö sér aö honum.” — Spurning: Hvaöáttu viö meö „grunnur”? „Ódýr er betra orö . . . slimug- ur! Slimugri en nokkur sem ég spillingarinnarsem ræöur rikjum hvert sem litið veröur. Þaö vekur nokkra undrun aö Sir John skyldi fást til aö leika i svonalagaöri mynd, hann hefur hingaö til verið tahnn skyldari Shakespeare en Penthouse. Þaö er þó sagt aö hann hafi alls ekki vitað um öll atriöi myndarinnar, atriöi sem Penthouse-stúlkur léku aöalhlut- verk i og tekin voru upp aö ndttu til þegar enginn sá til, hvorki Brass né hinir leikararnir. Guccione var spuröur um sam- komulagiö viö þá þrjá: „Sir John lék sina rullu án nokkurs vesens . . . án æsings og án vandræða. Hann var fullkom- inn séntilmaöur allan timann, kraföist einskis og kvartaði aldrei. Sýnir bara að miklir hæfi- leikar þurfa ekki endilega aö fela i sér uppskrúfaö mont... Ég held ég hafi aldrei séö O’Toole edrú. Hann er hættur aö drekka en hann var i einhvers konar vimu. Þaö var oft tima- frekt aö koma honum i gang og þaö þótt 6-700 manns biöu. Undir lokmyndatökunnar var hann orö- inn fullkomlega óþolandi. Hann tók á taugarnar meö þvi aö standa aldrei viö samninga eöa stefnumót og hann vildi ekki lesa sina eigin rödd inn á band til aö hægt væri aö breyta itölsku tali yfir i enskt. Þaö er dýrt aö burö- ast um meö stúdió um allan heim- inn. Aö lokum náðum viö honum i Kanada eftir aö hafa elt hann viöa um lönd og einn okkar þurfti aö draga hann aö hljóönemanum . . . Þaö var erfitt og kostaöi mikla peninga. Slöan hljóp hann i blööin og fordæmdi myndina sem hann haföi ekki séö neitt af. Góöur gæi — tekur peningana okkar og segir siöan heiminum aö myndin sé svo léleg aö hún veröi sennilega aldrei sýnd. veit um. Þaö er ekki bara mitt álit,heldur er McDowell almennt viöurkenndur methafi. Ég held hann hafi aldrei borgaö sjálfur fyrir kaffibollann sinn. Einu sinni fór hann út meö f jölda fólks i mat eftir að Englendingar höföu unniö Itali i fótbolta (myndin var tekin i nágrenni Rómar), fór meö fólkiö á dýrasta staðinn f Róm, pantaöi kampavin á linuna og lék örláta gestgjafann. Svo lét hann leik- tjaldamálara hafa reikninginn og sagðist hafa gleymt peningunum heima. Þetta var fátækur maöur og hann kom meö reikninginn til okkar, viö þurftum aö borga hann. Svo þegar tökunni lauk þá átti hann samkvæmt hefðinni að gefa aöstoöarmanni sinum, sem i þessu tilfelli var roskin kona sem baöaöi hann og klæddi á hverjum Enda ekki aö furöa. Inn á milli fallegra sviösmynda og Ibúöar- mikilla fjöldaatriöa koma hárná- kvæmar liffærasýningar og uppá- feröir alls kyns sem eiga litiö skylt viö þá „góöu list” sem Guccione segist hafa veriö aö framleiöa. Látum Sir John Giel- gud eiga siöasta oröiö. Hann sagöi i nýlegu blaöaviötali og var til þess tekiö aö hann heföi veriö þurrlegur I málrómnum: „Ég var aö enda viö aö leika i minni fyrstu klámmynd, hún heitir Caligula.” Snúið og sneitt: — IJ. Sir John Gielgud. Sagt er aö hann hafi ekki haft vitneskju um ýmis hvimleiðari atriöi myndarinnar. um keisarann

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.