Vísir - 11.10.1980, Blaðsíða 8

8
VÍSIR
Laugardagur 11. október 1980
utgefandi: Reykjaprent h.f.
Framkvæmdastjóri: Davið Guómundsson.
Ritstjórar:
ólafur Ragnarsson og Ellert B. Schram.
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi GuAmundsson, Elias Snæland Jónsson. Fréttastjóri er-
lendra frétta: GuAmundur G. Pétursson. BlaAamenn: Axel Ammendrup, Arni Sig-
fússon, Frlða Astvaldsdótfir, Gylfi Krlstjánsson, lllugl Jökulsson, Kristin Þor-
stelnsdóttlr, Páll Magnússon, Sveinn Guðjónsson, Sæmundur Guðvinsson, Þórunn
Gestsdóttlr. Blaðamaður á Akureyri: Glsll Slgurgeirsson. Iþróttir: Kjartan L.
Pálsson, Sigmundur O. Stelnarsson. Ljósmyndir: Bragi Guðmundsson, Elín Ell-
ertsdóttir, Gunnar V. Andrésson, Krlstján Ari Einarsson. Utlitsteiknun: Gunnar
Trausti Guðbjörnsson, AAagnús Olafsson.
Auglýsingastjóri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson.
Ritstjórn: Slðumúll 14, slmiSóóU 7 linur. Auglýsingar og skrifstofur: Slðumúla 8,
slmar Sóóll og 822Ó0. Afgreiðsla: Stakkholtl 2—4, slmi Bóóll.
Askriftargjald er kr. 5.500.- á mánuði innanlands og verö I lausasölu 300 krónur ein-
takið. Vlsirer prentaður I Blaðaprenti h.f. Slðumúla 14.
Ástmögur Þjóðviljans
Vinsældir Geirs Hallgrimséonar og Gunnars Thoroddsens hafa veriö mældar aö undan-
förnu. En hverjir hafa fagnaö mest þeirri útkomu sem skoöanakannanir sýna? Eiga ör-
lög Sjálfstæöisflokksins aö ráöast af andstæöingum flokksins?
Ekki er það einleikið hversu
fagnandi stjórnarsinnar hafa
tekið þeim skoðanakönnunum
sem efnt hefur verið til um vin-
sældir stjórnarinnar og einstakra
stjórnmálamanna.
Því er tekið eins og meiriháttar
stjórnmálasigri, þegar í Ijós
kemur að ríkisstjórn tveggja
stórra flokka undir forystu vara-
formanns stærsta flokksins,
nýtur enn stuðnings helmings
kjósenda í sex hundruð manna
úrtaki.
Kostulegast er þó að fylgjast
með þeirri innilegu gleði sem fær
útrás á síðum Þjóðviljans, þegar
blaðið leggur út af ímynduðu
fylgi Gunnars Thoroddsens ann-
ars vegar og Geir Hallgrímsson-
ar hins vegar. Þjóðviljinn getur
ekki dulið velþóknun sína á þeirri
útkomu að Gunnar standi betur.
Það er einkar fróðlegt að sjá
hvernig blaðið hampar þeim
manni,sem veriðhef urerkióvinur
þess ogásteytingarsteinn í marga
áratugi, og syngur honum lof og
dýrð. Það hefði einhvern tíma
þótt saga til næsta bæjar að
Gunnar Thoroddsen væri orðinn
ástmögur Þjóðviljans. Fyrir
sjálfstæðismenn hafa það ekki
þótt bestu meðmæli að öðlast
blessun hjá því góða blaði, Slík
faðmlög enda oftast með Júdas-
arkossum.
Engum þarf að koma á óvart,
þótt Gunnar Thoroddsen njóti
persónufylgis meðal kjósenda
Sjálfstæðisf lokksins. Það verður
enginn borgarstjóri, alþingis-
maður og varaformaður Sjálf-
stæðisf lokksins, sem ekki nýtur
lýðhylli. Ef orðstír stjórnmála-
manna er metinn af vinsældum,
á Gunnar sér fáa jafningja.
Það þarf heldur ekki að vekja
neina furðu þótt Geir Hallgríms-
son standi höllum fæti á slíkum
vinsældalista. Enginn íslenskur
stjórnmálamaður í seinni tíð
hefur setið undir jafn látlausum
og gegndarlausum rógi sem
hann. Spjótalög andstæðinga
sjálfstæðismanna hafa beinst að
Geir vegna formennsku og for-
ystu, sem flokksmenn hafa kjör-
ið hann til. Árásir á Geir Hall-
grímsson hafa því þjónað þeim
tilgangi að grafa undan flokkn-
um sjálfum, ala á tortryggni og
sundrungu og rýra álit for-
mannsins og flokksins jöfnum
höndum.
Vitaskulder Geir Hallgrímsson
ekki haf inn yfir gagnrýni og veik
staða hans verður ekki eingöngu
rakin til stjórnarmyndunarinn-
ar i febrúar. Hann situr uppi með
áföll þing- og sveitarstjórnar-
kosninga síðustu tveggja ára.
En það skyldu menn hafa í
huga, að það er ekki íslenskri
þjóðtil gæfu, ef pólitísk nfðákrif
verða til þess að hrekja góða og
gegna menn f rá áhrif um og trún-
aðarstörfum. Það er illa komið,
ef íslenskir kjósendur telja að
stjórnmálamenn, sem þekktir
eru af drenglyndi og heiðarleika,
hafi ekki lengur hlutverki að
gegna í stjórnmálastörfum.
Sjálfstæðismenn hafa að sjálf-
sögðu áhyggjur af þeim flokka-
drætti, sem örlögin hafa kallað
yfir flokk þeirra. Þeir eru ekki
vanir því að foringjar þeirra séu
mældir í vinsældakeppni hver
gegn öðrum.
Þeir mega hins vegar ekki
falla í þá gryf ju að álita f lokkinn
endanlega klofinn og sundraðan,
þótt vík sé milli vina um stundar-
sakir. Hvort sem þeir Geir eða
Gunnar verða í forystu lengur
eða skemur, þá er hitt mikilvæg-
ara að það þjóðfélagsaf I, sem
sameinast hefur í Sjálfstæðis-
flokknum bresti ekki. Engir
mundu fagna því meir, ef Sjálf-
stæðisflokkurinn splundrast en
andstæðingar flokksins, en eng-
inn mun bíða meira tjón en þjóðin
sjálf.
Sjálfstæðisflokkurinn er ekki
ómissandi vegna sjálfs sín,
heldur vegna þjóðarinnar. Styrk-
ur hans felst ekki í einstakling-
um, heldur hugsjónum. Afl
hans mælist í fylgi en ekki for-
ingjum.
Lltil hrakningasaga
■ Slöastliöinn laugardag héld-
| um viö hjónin á staö austur i
I Landsveit, þeirra erinda aö
I fylgja heiöurskonunni Sigriöi
1 Einarsdóttur i Skaröi til grafar.
I Veöriö var kalt, en aö ööru leyti
■ hiö sæmilegasta. Viö jaröarför-
_ ina hittum viö, eins og vant er,
_ fjöldann allan af gömlum og
2 nýjum vinum og grönnum.
■ Siöan imbakassinn kom i stof-
| urnar og flestir komust á bila,
I hefur vinafundum fækkaö. Nú
hittast gamlir vinir helst viö
jaröarfarir. Eftir rausnarlegar
veitingar i Skaröi héldum viö i
sumarbústaöinn okkar, en þar
skyldi gengiö frá fyrir veturinn.
Um kvöldiö leist okkur illa á
■ veöriö og ræddum um hvort
ekki væri réttara aö fara suöur i
Landeyjar til dóttur okkar. Viö
hlustuöum vel og vandlega á
B veðurfregnir. Þar var ekkert illt
■ aö heyra. Slydda, siöan rigning,
■ birtir upp á morgun. Eins og
■ grunlaus börn fórum viö aö
■ sofa, og vöknuöum viö aö allt
| var komiö á kaf I snjó. Hvar var
I nú rigningin þeirra á veöurstof-
I unni? Viö hlustuöum aftur á
g veöurfregnir, rúmlega átta um
I morguninn. Nærri þvi sama
g spáin. Þeim haföi greinilega
g sést yfir eitthvert belti, og í þvi
belti vorum viö. Nú var ekkert
um annaö aö gera en setja
_ keöjurá bilinnog reyna aö kom-
ast af staö. Og nú byrjaöi basliö,
komist áfram tvo, þrjá metra,
” spýtt og spólaö, ýtt og mokaö og
L .... fc.- ií L4 8B 83 B B B B III
ekkert gekk. Eftir klukkutima
þóf, gekk bóndinn á næsta bæ aö
sækja hjálp, en ég sat eftir. Og
ekki stóö á liösinninu. Bóndinn á
Pulu er kominn á jeppanum sin-
um, kátur og hress eins og ekk-
ert sé eölilegra en aö fara frá
mjöltunum, til aö aöstoöa
skýjaglópa. En, þvi miöur, ekk-
ert dugir. Báöir bilarnir hvæsa
og spóla, dráttarkrókur brotnar
I okkar bil og fleira laskast. Og
hvaö þá? Bóndinn býöur okkur
Hclgar-
þankar
Aðalheiður Bjarnfreðs-
dóttir skrifar:
heim og nú skal sækja stóru
dráttarvélina, en fyrst verður
aö drekka mikið af sjóöheitu
kaffi. Svo fer karlpeningurinn,
en ég sit eftir f hlýju eldhúsinu.
Þaö stóð svo heima, aö þegar
þeir komu var komin heit kjöt-
súpa á boröiö. Siöan er haldiö I
Landeyjarnar. Þar sést enginn
snjór og kýrnar eru úti á túni á
beit. 1 raun og veru var um eng-
an snjó aö ræöa, nema á smá-
bletti. Svona er Island.
IIM nj v í wyrí'- *■»i m \ t ~ 1 ij
111 - mm W’ «■
„Skyldi nokkurn tima vera tekiö tillit til.I launaliöum sveitafólks, þeirrar vinnu og þeirrar fyrirhafnar
sem þaö tekur á sig gagnvart gestum og gangandi og hvernig sú hjálp er yfirleitt veitt meö glööu geöi?1’
Ekkierégaösegja þessa sögu
til aö lýsa hvernig miðaldra
hjón, fædd og uppalin viö is-
lenska veöráttu, gleyma aö lfta
tillofts, svo sem forverar þeirra
geröu, en taka þess í staö mark
á veöurvitum veöurstofunnar
(þó ágætir séu). En mér datt
svona i hug: Skyldi nokkurn
tima vera tekiö tillit til,i launa-
liöum sveitafólks, þeirrar vinnu
ogþeirrar fyrirhafnar, sem þaö
tekur á sig gagnvart gestum og
gangandi og hvernig sú hjálp er
yfirleitt veitt, með glööu geði?
Matur kostar ekki neitt i sveit.
Hann kostar þar þó sama og
annars staöar, ef ekki meira.
Vinna og fyrirhöfn viö aö lið-
sinna öörum, lengir oft langan
vinnudag þessa fólks i sveit.
Eitt veit ég, Ef sveitabúskap-
ur leggst niöur eöa veröur aö
eins konar stóriöju, biöur Is-
lenska þjóöarsálin mikiö tjón.
Viö skulum vona aö svo veröi
aldrei.
Aöalheiöur B jarnfreösdóttir.