Vísir - 11.10.1980, Blaðsíða 22
VlSIR
Laugardagur 11. október 1980
,,Þa& skiptir mig minnstu máli
hvaba aöferöum þiö beitiö en ég
vil aö þiö hafiö uppi á konunni
minni og vitfirringnum sem hiin
hcfur hlaupist á brott meö. Ég vil
ná tali af henni og þá er ég sann-
færöur um aö hún gerir sér grein
fyrir þvf hversu heimskulega hún
hefur fariö aö ráöi sfnu”.
Raymond Hardison lögregiu-
foringi virti fyrir sér hinn ofsa-
reiöa mann sem sat andspænis
honum og gat ekki annaö en fund-
iö til meöaumkunar meö honum.
Aftur á möti var þaö eina sem
hann gat gert aö yppta öxlum og
fullvissa hinn reiöa mann um aö
lögreglan myndi gera allt sem i
hennarvaldi stæöi til þess aö afla
sér vitneskju um hvort kona hans
væri li'fs eöa liöin,hvar hún væri
og jafnframt hvernig henni liöi.
En einu yröi hann aö gera sér
grein fyrir. Lögin mæltu svo fyrir
aö ekki mætti gefa upp heimilis-
fang konunnar ef hún væri þvi
sjálf mótfallin.
Andlit mannsins, dr. Wilfred
Holbrook iþrútnaöi af bræöi og
hannsprattsvoharkalegaá fætur
aö stóllinn, sem hann haföi setiö
á, steyptist um koll.
„Þaö veröa nú fleiri um þá
ákvaröanatöku en þiö einir,”
hrópaöi hann æstur. ,,Þó svo ég
þurfi aö fá hana dregna fyrirdóm
stólana skal mér takast aö
komast eftir hver dvalarstaöur
hennar er”.
Lögregluforinnginn yppti aftur
öxlum og leiddi vingjarnlega hinn
ofsareiöa lækni, sem baöaöi út
öllum öngum, i átt til dyranna.
Lögregluforingjanum var eins
og öörum ibúum Winnipeg vel
kunnugt hver dr. Holbrook og
kona hans voru. Eins könnuðust
allir viödr. Andrew Russelog frú.
Arum saman haföi mjög náiö
samband veriö meö fjölskyldun-
um tveimur. Læknarnir voru
næstu nágrannar og ef annar
þeirra veiktisteöa fór í leyfi þá sá
hinn um vitjanir fyrir hann.
Ekki var samkomulagiö verra
hjá eiginkonunum.
Þær voru báöar mjög laglegar
og glæsilegar konur og þaö ásamt
svimandi háum tekjum eigin-
manna þeirra geröi þaö aö verk-
um aö Eunice Mary Holbrook og
Gladys Russel voru yfirleitt i
sviösljósinu þegar fyrirfólkiö i
Winnipeg geröi sér dagamun. 1
upphafi hjúskapar þeirra haföi
Eunice sem var hjúkrunarkona
aö mennt aöstoðaö eiginmann
sinn á læknastofunni en sú tlö var
löngu liöin. Nú haföi veriö ráöin I
hennar staö hjúkrunarkona aö
nafni Amanda Richards, svo
Eunice heföi meiri tima til þess
aö sinna eigin áhugamálum.
Læknarnir höföu þaö aö venju
aö eyöa einni eöa tveimur kvöld-
stundum i viku ásamt eiginkon-
um slnum viö aö taka I spil og
rabba saman. Fátt virtist geta
oröið til þess aö raska þessum
fyrirmyndar hjónaböndum þar til
dag nokkurn aö dr. Russel
komast aö því aö kona hans var
meö krabbamein og átti aöeins
örfáa mánuöi ólifaöa. Gladys
Russel tókst æörulaus á viö hin
þungu örlög sln. Þeim tima sem
hún átti eftir ólifað eyddu hún
annaðhvort meö eiginmanni sln-
um eöa þá meö bestu vinkonu
sinni Eunice Holbrook.
Tvöfalt mannshvarf
Dag einn i desember þegar
Gladys haföi legiö I gröf sinni I
rúma tvo mánuöi geröist þaö aö
dr. Holbrook kom heim frá vinnu
sinni og kona hans var ekki
heima. Þjónustustúlka þeirra bjó
honum kvöldverö sem hann
snæddi einn.
Hann haföi engar verulegar
áhyggjur af fjarveru konu sinnar.
Hún átti stóran kunningjahóp og
tók þátt I margháttaðri félags-
starfsemi. Hann gekk snemma til
náöa og reiknaöi fastlega meö að
kona hans kæmi á hverri stundu.
Honum brá þvl heldur betur I
brún þegar hann vaknaöi morg-
uninn eftir og komst aö þvi aö
kona hans var enn ókomin og ekki
dró úr áhyggjum hans er slminn
hringdi og einn af sjúklingum dr.
Russel baö hann aö koma til sin
þvl hann gæti hvergi haft upp á
lækninum. Dr. Holbrook fór þeg-
ar I staö til sjúklingsins og á
heimleiöinni kom hann viö hjá
vini sinum. 1 húsinu rikti grafar
kyrrö, þar var hvergi nokkurn
mann aö finna og hinn stóra bil
læknisins var hvergi aö sjá.
Þá rann skyndilega upp ljós
fyrir dr. Holbrook. Eiginkona
hans haföi hlaupist á brott meö
besta vini hans.
Lögreglan færöi nöfnin dr.
Andrew Russel og Eunice Mary
Holbrook inn á skrá yfir fólk sem
saknað er og lýsti jafnframt eftir
þeim. Samtsem áöur geröu menn
sér engar verulegar áhyggjur þó
aöheillmánuöur liöiánþess aö til
þeirra spyröist. Þaö hvarflaöi
Dr. Andrew Russel og kona hans Gladys sem lést af völdum
krabbameins. Skömmu slöar hvarf hann án þess að skilja eftir sig
nokkur spor.
Dr. Wilfred Holbrook og kona hans Eunice. Þaö var upphaf ógæfu hans þegar hann réöi til sin
hjúkrunarkonu.
Finnió kon-
una mína!
Dr. Holbrook leitaði til lögreglunnar þegar
kona hans hafði hlaupist á brott með besta
vini hans. Tvær gamlar konur og sveit
skátadrengja sviptu hulunni af manninum sem
hélt að hann hefði framið hinn fullkomna glæp
ekki aö nokkrum manni annaö en
þau væru heil á húfi né aö nokkuö
heföi hent þau.
Enn liöu nokkrir mánuöir án
frétta af skötuhjúunum og
Holbrook haföi eina huggun
I harmi slnum. Hneyksliö haföi
engin áhrif haft á störf hans,
nema siður væri. Heldur var aö
þeim fjölgaöi sem sóttu til hans.
Allir virtust hafa samúö meö hon-
um.
Grunsemdir vakna
Loks var svo komið aö máliö
virtist vera skráö á spjöld
gleymskunnar, þegar tvær
aldraöar konur Francis Dekker
og Elsie Chesley litu dag einn inn
J. lögreglustöö I Winnipeg og
kröföust þess aö ná tali af yfir-
manni stöövarinnar.
Þeim var vlsaö til Orvil
Flowers rannsóknarlögreglu-
stjóra og honum sögöu þæraö hin
aldraöa og sjúka móöir Eunice
Holbrook væri þungt haldin af
áhyggjum vegna afdrifa dóttur
sinnar.
1 frásögninni kom þaö fram aö
mjög náiö samband heföi alltaf
veriö milli Eunice Holbrook og
móöurhennar. Þvltil staöfesting-
ar mætti nefna aö Eunice skrifaöi
móöur sinni bréf vikulega.
En frá þeim degi aö Eunice
haföi hlaupist á brott meö dr.
Russel heföi móöirin engin bréf
fengiö og hún heföi heldur engin
svör fengiö viö þeim bréfum sem
hún heföi sent tengdasyni sinum.
„Viö erum sannfæröar um aö
einhver maökur er I mysunni”,
hélt Elsie Chesley áfram”, þvi aö
viö höfum kannað málavexti upp
á eigin spýtur og eitt af þvi sem
aö kom okkur á óvart er aö
hjúkrunarkonan Amanda Russel
viröist ekki láta viö þaö sitja aö
eyða hverjum degi á stofu læknis-
ins heldur dvelur hún á heimili
læknisins um nætur. Allt viröist
benda til þess aðsamstarf þeirra
sé eitthvaö heldur viöameira en
lækna og hjúkrunarkvenna al-
mennt, og að þaö samstarf virtist
hafa hafist þó nokkru áöur en
Eunice hvarf. Okkur fannst þaö
vera skylda okkar aö gera ykkur
kunnugt um aö hverju við hefðum
komist. Og okkur finnst aö þiö
ættuö aö skoöa þetta mál aöeins
betur”.
Lögreglan fór að ráöum gömlu
kvennanna. Aö kvöldi sama dags
sat Flowers lögregluforingi i
stofu dr. Holbrook og spuröi hann
hreinskilnislega hvort hann stæöi
I ástarsambandi viö hjúkrunar-
konu slna.
Læknirinn úrskýröi stór-
hneykslaöur fyrir lögreglumann-
inum aö samband hans og
hjúkrunarkonunnar væri hiö
sama og annarra vinnuveitenda
og starfsmanna þeirra og alls
ekki nánara. Astæöa þess aö
Amanda Richards svæfi á heimili
hans væri sú aö i fjarveru eigin-
konu hans sæi hún um simavörslu
ef hann væri f jarverandi eða vant
viö látinn.
Amanda Richards staðfesti
hvert orö læknisins og bætti þvi
viö aö hún myndi lögsækja hvern
þann sem leyfði sér aö halda ein-
hverju ööru fram.
Yfirlýsingar þeirra nægöu þó
ekki til þess aö sannfæra lög-
regluforingjann. Þegar hann hélt
á braut frá heimili læknisins
hvildi á honum eins og mara sú
óhugnaöartilfinning aö hér væri
ekki allt meö felldu.
Hinn fullkomni glæpur?
Flowers settist viö skrifborö
sitt, kallaöi til sln undirmenn sina
og gaf þeim fyrirmæli um að
hefja leitina aö Eunice Holbrook
og dr. Andrew Russel á nýjan
leik. En í þetta sinn yrði þaö
dauöaleit. Með sjálfum sér haföi
hann gefiö upp alla von um aö hiö
horfna par fyndist nokkurntlma á
llfi.
Flowers taldi það nokkurn veg-
inn fullvi'st aö læknirinn heföi
myrt bæöi konu sina og besta vin i
þeim tilgangi aö geta einbeitt sér
betur aö hjúkrunarkonunni sinni.