Vísir - 13.10.1980, Blaðsíða 20

24
Mánudagur 13. október 1980
lesendui hafa oröiö
JC-hrevfingin á ekki
heiöurinn af
fllijjóöaári fatlaöra
Bergþór ólafsson, fyrr-
verandi landsforseti JC á
íslandi, skrifar lesenda-
siðunni eftirfarandi bréf:
Vegna lesendabréfs i Visi
fimmtudaginn 2. október.þar sem
gerö er aö umræöuefni nefndar-
skipanvegna alþjóöaárs fatlaöra;
tel ég nauösynlegt aö gera nokkr-
ar athugasemdir.
J.C. hreyfingin hefur ekki taliö
sig eiga heiöurinn aö alþjóöaári
fatlaöra, svosem fram kemur hjá
bréfritara, þd svo hún hafi valiö
þetta verkefni sem aöalverkefni
samtakanna næstu tvö ár undir
nafninu „Leggjumöryrkjum liö”.
Viö teljum einaldlega aö hér sé
um þarft og áhugavert verkefni
aö ræöa og væntum þess, aö þar
eigi sem flestir eftir að leggja
hönd á plóginn.
J.C. hreyfingin hefur ekki sóst
eftir aö eiga fulltrúa f hinni opin-
beru nefnd, sem vinna mun aö
þessu verkefni vegna alþjóöaárs
fatlaöra, en fagnar tilkomu henn-
ar í þeirri vissu, aö hún eigi eftir
aöláta mikiöog gott starf eftir sig
liggja i þágu þessa málefnis.
Þá er og rétt, aö þaö komi hér
fram, aö J .C. hreyfingin hefur átt
miklum velvilja aö mæta hjá
þeim opinberu aöilum, sem hún
hefur þurft aö leita til og vil ég
sérstaklega geta Arna Gunnars-
sonar, alþingismanns sem hefur
sýnt starfi hreyfingarinnar aö
þessu verkefni mikinn áhuga og
skilning.
En höfuöatriöiö er, aö þeir, sem
aö þessum málum vinna, jafnt
opinberir sem og hin ýmsu
félagasamtök vinni aö þessum
málum heilt, hvert á slnum vétt-
vangi sem og I samstarfi þegar
viö á. Markmiöiö er sameigin-
legt.
Þá harma ég þær ákveönu full-
yrðingar, sem fram komu i til-
skrifi bréfritara, sem augljóslega
erufram komnar vegna vanþekk-
ingar á þeim málum, sem um er
fjallaö, þó aö þær séu settar fram
af velvilja til J.C. hreyfingarinn-
ar. Ég biö þvf bréfritara aö viröa
nauösyn þess, sem hér hefur
komiö fram.
A næstu mánuöum munu J.C.
félagar vlösvegar um land vinna
aöverkefnum undir kjöroröi okk-
ar ,4-ieggjum öryrkjum liö”. Ver-
um þá minnug þess, aö þeir, sem
lifa meö okkur, eru bræður okkar
og systur, þau deila meö okkur
hinu sama stutta llfsskeiöi og öll
höfum viö þann draum aö fá lifaö
lifinu I ákveönum tilgangi og
hamingju en örlögin hafa búiö
okkur misjafna aöstööu. Látum
okkur hlutskipti þeirra varöa,
sem hallir eru á göngunni, gerum
þeirra draum aö okkar og fáum
þannig skapaö fegurra og betra
mannllf.
„Látum okkur hlutskipti þeirra varða, sem hallir eru á göngunni”,
segir meðal annars I bréfi fyrrverandi landsforseta JC á tslandi.
Bréfritara finnst ósanngjarnt aö
vera si og æ aö bölsótast yfir ung-
lingunum.
Unglingar
eru besta
fóik
EK skrifar:
Alveg er ég öldugis yfir mig
hissa á því , aö alltaf skuli veriö
aö skamma blessaöa unglingana.
Þanniger mál meö vexti, aö ég er
komin nokkuð til ára minna og er
nýlega fluttt inn á dvalarheimili
fyrir aldraöa. Fyrir skömmu fór
ég ásamt nokkrum stelpum af
ganginum i kvikmyndahús. Viö
hliöina á okkur sátu nokkrir ungl-
ingar. Ansi hreint huggulegir og
geöslegir og snyrtilegir á allan
hátt. Þegar blómyndin byrjaöi
opnuöu unglingarnir hver sinn
poka af þvi, sem ég hef nú alltaf
kallað hænsnafóður, en heitir vlst
poppkorn á máli ungviðsins, og
byrjuöu aö boröa þetta. Þetta
varö ansi hreint hvimleitt fýrir
okkur stelpurnar aö þurfa aö
hlusta á þetta japl, svo ég sný
mér aö unglingnum, sem sat viö
hliðina á mér og segi ósköp blíö-
lega: „Heyröu vinur, gætuö þiö
ekki boröaö ofurlltiö hljóölegar? ”
Og hvaö? Strákur brosir sinu
blíðasta brosi og biöur marg-
faldlegar afsökunar um leiö og
hann sussaöi á kunningjana. Er .
þetta var ekki allt. Haldiö þiö aö '
þessar elskur hafi ekki fært okkur
stelpunum konfektmola I pdca,
þegar hlé varö á blómyndinni.
Þessi samskipti okkar stelpn-
anna og unglinganna uröu til
þess, aö þetta var einhver
ánægjulegasta kvöldstund, sem
ég man eftir I langa tiö.
lié>- . •'•-
/ >■« .:'*sh f 0«<t

fíoskítm maður ^krifar:
,*.,i**' *»»*» una
Þ""« •«n<t4 í.- 31» un» «11»
'Í&Kttoj; t u»*tr t**w-
*f* fófe v,r i>ír nu*nr<m
■■■■%{?■* *** >*»• >(! «**!«*-
«<f<■/* «k fm kidufiu
** "y*a **>■>«*»
«*»*<>■>: Þ>:<ís<»», tkfc.ir «<.», ):(á.
»f»V ywiít f»i.rt<Br<:.
. fcVfttíCf, t*r* «) „t Ima tftvH)
,íb! • «s» «»■ *>■ ,»e <ií» ap* (x<re, SB I
>«ía» ixtu »*»:, |
8Wtt«>.r (*»<1:<»Í>.<*J3( XB-<j<:< cr>- I
fx»u.-tt :t t+:« «!», *»s> I
rn* >í«f!4sgf «(:/.*.> {xsiíir <rn-1
l:<*xf, mii U WÖ:<Í,ks*»*í m I
;« u.-r* ,-xý ítí;>r(:.<< r,o,\« I
>. < »/<•<■>,> <*í.-s> u fyiu,, I
*»r :<>
frfíÆ"8''? ' ■*«»*>*«
*S ííxfc* ffVaí*, ttw&m s* r»dt
fxWÓeit fiaf Mt>iBt
M tíl«> tar* s»r> ko.ff. < (>i»-
tÓSffi#: .#>i< <» r«<<
í>fi'ff,:fi, >!>.»}<4' *rat ífríiti sf.
■»« «ó*<fr*« s>:
«■(3. ttfcíf.S tíC»f Kttjí :fSf3 ■ vl
-<•>(■ ^.«'>(i:<r;4 ■■ ::<</<■•>■■(('■ :
■:*»«#< <« «í> M v«-í. arsi
s>‘0* r»f(f *■ <<ltr*ttn>!: *»»
«<«:> tófft tr-.
«• þ»wJ!(! <*>y< mt.mzv.fv,, **
«r>'3.!<t s* -«.«£. iAx/o),. j-s
»<•> »::>a>.»*>»< <■<■ j* (.«
r<y..,>z!,<■«;<(:,.<■• (><.■((<,«, (-<,-,
ixHtm fii »i (,:<3tiv.r<.\! <
tds ro» <<r v*f.> *<< !*r* *«*•,(
,(: :.'■■;>>;■.(:< r< <-■<;(,;.
<fc(..(H.-.:->:«/:<(>
■
':*>!{»*?»
■> <!<«.>'■
sttrtttt,- :»■(*<
- Annað bréf frá „rosknum manni”
„Roskinn maður”
skrifar:
Þrátt fyrir mína fremur
óskemmtilegu lifsreynslu viö
verslun I Þingholtinu nýlega,
þegar hópur afbrotaunglinga
réðist aö mér meö óbóta-
skömmum og llkamsmeiðingum,
fannst mér samt ekki ástæöa til
aö missa algerlega trú á unga
fólkinu I nútlmanum, því aö ég er
bjartsýnn aö eölisfari og trúi á hiö
góöa eöli guös I manninum. Þegar
ég svo sé, aö einn vandræöaung-
linganna gerir sér litiö fyrir og
svarar aöfinnslum minum meö
þviliku syndaflóöi af lygum og
sviviröingum, aö ekki eru slíks
dæmisiöan hiö synduga mannkyn
fórst, en Nói komst einn af, þá
dugir ekki bjartsýnin til aö koma i
veg fyrir, aö maöur sjái hvert
stefni, þ.e.a.s. beint til glötunar.
Þessi drengur, sem ég veit aö
var ofurölvi, þrátt fyrir full-
yrðingar hans um hiö gagnstæöa,
gerir sér mat úr þvi, aö ég sé
oröinn roskinn maöur, og kallar
mig þvllikum uppnefnum af þvi
tilefni, aö ég ætla ekki aö hafa þau
eftir, og viröist telja þaö næga
réttlætingu fyrir því aö fara meö
mig eins og smæsta kvikindi
jaröarinnar. Satt er þaö, ég er
oröinn maöur roskinn, nánar tii-
tekiö fæddur 16. júni 1904, og 76
ára gamall. En faöir minn varö 96
ára gamall og móöir min tveimur
árum eldri, þegar hún lést fyrir
þremur árum, svo aö ég á enn
mikiö eftir og llö engum vand-
ræðagemlingum, sem eiga hvergi
heima nema á Litla-Hrauni, aö
spilla lifi minu þaö, sem eftir er.
Allt bréf, ef bréf skyldi kalla,
unga misyndismannsins, eru geö-
veikislegir og sjúklegir hugar-
órar ofstopamanns og þaö lýsir
vel innræti hans, aö hann lýgur
þvi, aö ég hafi viljað troöa mér
fram fyrir rööina, hann sem sl og
æ reynir aö troöa á gamla fólkinu.
Svo bitur hann höfuðiö af skömm-
inni meö aö segja aö ég hafi farið
aö „klæmast” (orðrétt tilvitnun),
en þaö veit sá, sem allt veit og ég
kalla guö mér til vitnis um aö sllk
subbuorö hef ég aldrei, aldrei
tekiö mér i munn, ólíkt ungling-
unum nú á timum.
Ég stend uppréttur eftir sem
áöur og hef hvergi látiö undan
siga gegn hroka og ofbeldi æsk-
unnar, sem virðir i engu rétt
okkar roskna fólksins. Sagan mun
dæma okkur og þegar viö hverf-
um báöir úr þessum heimi, er þaö
trú min, aö við förum alls ekki á
sama staö. Og haföu þaö!
UNGA FÓLKIfl ILLA Ut-r w i
AUB 0G OÚNALEGT
ItttAui' . <■**-«» —- — -w« m
„LÍD ENGUM VANDRÆflAGEML-
INGUM AB SPILLA LlFI MfNU”
Texti iréllanna lyigl myndunum
BG/ Hafnarfirði hringdi:
„Ég vil láta i ljósi óánægju
mina meö þaö, hvernig sjónvarp-
iö hefur brugöist viö beiönum
þúsunda landsmanna um aö frétt-
irnar veröi textaöar, svo aö
heyrnarskertir geti lesiö þær.
Sjónvarpiö hefur valiö þá leiö
aö birta texta á fréttayfirliti eftir
aö fréttatimanum lýkur. Erlendis
þar sem alvörusjónvarp er starf-
andier slikur texti fluttur jafn óö-
um og fréttirnar eru lesnar.
Þannig geta heyrarskertir tengt
saman mynd og texta eins og þeir
eiga kröfu á
Þetta var billeg lausn hjá sjón-
varpinu, eins og kannski var viö
aö búast, og veröur vonandi
endurskoöuö hiö fyrsta.”
Sanikl flntlnn htiut h»tt l«tt
*«k*(bitl pntm, i*m tdlnn *»‘
t>*(* v*rl« f (*tum utm vií
Stokkhifm tf<««tllsn*r >r(ir
vikur, T«l|* Svftr n0 •» k*»-
Mlurtnn •< »l#*(»lnn.
,,Já, þetta eru menn, sem kunna
til verka,” segir Seltirningurinn
um stjórnendur Seltjarnarnes-
bæjar.
„Svona eiga
sýslumenn
aö vera”
HE á Seltjarnarnesi
skrifar:
Ekki get ég látiö hjá liöa aö lýsa
undrun minni yfir þeirri órétt-
mætu gagnrýni sem nokkrir
„smáholukaupmenn” hafa verið
með I Visi aö undanförnu á ráöa-
menn Seltjarnarnesbæjar.
Ég er hjartanlega sammála af-
bragðs stjórnendum bæjarins,
þeim bæjarstjóra og forseta
bæjarstjórnar, aövið Seltirningar
viljum fullkominn stórmarkaö I
bæinn okkar, með fjölbreyttu
vöruvali, en ekki smá--
kaupmannsholur.
Þeir Sigurgeir Sigurðsson
bæjarstjóri og Magnús Erlends-
son, forseti bæjarstjórnar. hafa
sýnt það meö störfum slnum
mörg undanfarin ár, aö þeir eru
snjallir stjórnendur og hafa gert
Seltjarnarnes aö einu besta
bæjarfélagi landsins. Vil ég
nefna, aö skólar eru allir einsetn-
ir, allar ibúðargötur íbænum með
malbiki, ein ódýrasta hitaveita
landsins — og svona mætti lengi
upp telja — en kórónan á allt
saman eru svo lægstu Utsvör á
landinu öiiu — eða 17% lægri en i
nágrannabæjunum Reykjavik og
Kópavogi.
Já, þetta eru menn sem kunna
til verka, og svona ættu „allir
sýslumenn að vera”, enda þekki
ég engan, sem einu sinni hefur
tekiö sér búsetu hér i bæ, sem
héöan vill flytja. Segir þaö ekki
sina sögu? Heiöur dugmiklum
forystumönnum — viö Seltirning-
ar stöndum meö þeim.
á